Της 'Aρτας το γεφύρι....

Kάθε νύχτα σε γυρεύω
την αγάπη μου παιδεύω
στης ζωής το πανηγύρι
σαν της Aρτας το γεφύρι

ένα σου βλέμα, γι δες
όλα γίναν όπως χθές

αν τα γκρεμίσεις ξανά
θα πνιγούμε στη στεριά.

για δες πως φεύγει ο καιρός
κι έχω γίνει σαν τρελλός

άνοιξη μπαίνει ξανά
άνοιξέ μου μια αγκαλιά

μοιάζεις σύννεφο και μπόρα
στης ζωής την ανηφόρα
σαν το χώμα διψασμένος
σε ζητάω σα μεθυσμένος

Eνα σου βλέμα, γι δες
όλα γίναν όπως χθές

αν τα γκρεμίσεις ξανά
θα πνιγούμε στη στεριά.

για δες πως φεύγει ο καιρός
κι έχω γίνει σαν τρελλός

άνοιξη μπαίνει ξανά
άνοιξέ μου μια αγκαλιά.

Σωκράτης Μάλαμας