Τόσα μέσα, τόσα blog, τόσα forum, τόσα site κοινωνικής δικτύωσης , τόσα chat, τόσες ώρες αφιερωμένες στην ψυχρή ανταλλαγή ιδεών-πληροφοριών-αρχείων... τόσες συζητήσεις, πλατωνικοί διάλογοι, σωκρατικά ιντερνετικά συμπόσια...διαμάντια συγγραφικά να χάνονται σε άπειρες σελίδες, φαντάζεσαι να έγραφες ένα βιβλίο? Τσακωμοί, κλέφτες πνευματικής ιδιοκτησίας, φασίστες σε νοοτροπία, και πάνω από όλα η "ασφάλεια"της ανωνυμίας, η μοναξιά που γίνεται προσόν...
Τι μένει από όλα αυτά?
Κλείσε το pc σου, άνοιξε το φως, βγες έξω, δες τον κόσμο, πιες ένα ποτηράκι με κάποιον φίλο σου , γύρνα πίσω, ξανασκέψου το...ζείς?
Αξίζει?
Χθες, ένας γνωστός που του πρότεινα να πιούμε κανένα καφεδάκι, μου απάντησε:
ΑπάντησηΔιαγραφή«έλα μωρέ, ποιος ντύνεται τώρα, έχει και συννεφιά, θα κάτσω μέσα να κάνω τσατ»...
...γ@μησέτ@ δηλαδή..έτσι δεν έχουμε μέλλον φίλε μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσκαρδαμυκτί.. κάτι μου λέει πως το "έλα μωρέ, ποιος ντύνεται τώρα, έχει και συννεφιά, θα κάτσω μέσα να κάνω τσατ" σημαίνει, "φίλε, δεν έχω μια για να βγώ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκου τι σου λέω.
φτώχεια παντού...και σε όλα τα επίπεδα...
ΑπάντησηΔιαγραφή