Αγαπητέ Θόδωρε,
Σε λίγες ημέρες η φετινή αγωνιστική σεζόν ολοκληρώνεται. Η ομάδα μας είτε θα βρεθεί στους προκριματικούς του Champions League, είτε σε αυτούς του ΟΥΕΦΑ. Είτε έτσι, είτε αλλιώς όμως, η φετινή σεζόν ήταν για τον ΠΑΟΚ πάρα πολύ καλή. Ανέλπιστα καλή θα έλεγα.
Κερδίσαμε την αγωνιστική μας αξιοπρέπεια. Κερδίσαμε την διοικητική ηρεμία μας. Φέραμε κοντά μας όλους τους ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ ανά την υφήλιο. Η συμμετοχή όλων μας στην πρόσφατη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ήταν συγκινητική. Εσύ ο ίδιος το είπες και δημόσια.
Αν κάποιος μας έλεγε στην αρχή της σεζόν ότι τον Μάιο θα διεκδικούσαμε θέση στο Champions League σίγουρα θα τον λέγαμε τρελό. Και να σκεφτείς ότι αγωνιστικά τον στόχο αυτό τον πετύχαμε, αλλά ας όψονται τα play off.
Σε αυτά μας τα επιτεύγματα πολύ μεγάλο μερίδιο είχες εσύ. Εσύ που ενέπνευσες τους κουρασμένους φιλάθλους της μεγαλύτερης ομάδας της χώρας. Αλλά και της πλέον ταλαιπωρημένης. Διάλεξες ιδανικούς συνεργάτες και μαζί με την ομάδα σου κάνατε πολύ καλές μεταγραφές, βάλατε τις βάσεις για το προπονητικό κέντρο, γεμίσατε την Τούμπα και τα ταμεία της ομάδας, δώσατε χαρά σε τούτο τον κόσμο. Κι αυτός σου γύρισε πίσω όλα αυτά 10 φορές περισσότερα!
«Λάθη δεν κάνει όποιος δεν κάνει τίποτα» έλεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου. Κι εσύ έκανες λάθη. Και οι συνεργάτες σου επίσης. Κι εμείς οι φίλαθλοι το ίδιο. Όμως κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο αφού κανείς σας δεν ήταν επαγγελματίας παράγοντας. Κι εμείς παρασυρθήκαμε από τον ενθουσιασμό μας και τα καταπιεσμένα συναισθήματα χρόνων και κάναμε λάθη και ζημιά στην ομάδα, όπως κάποια επεισόδια στο γήπεδό μας. Αλλά είπαμε, λάθη γίνονται και θα γίνονται.
Σήμερα, 2 χρόνια περίπου από τη στιγμή που ανέλαβες την ομάδα είμαστε όλοι μας περισσότερο ώριμοι. Η πρώτη χρονιά ήταν πειραματική. Η δεύτερη – φετινή – έδειξε τι μπορεί η ομάδα να κάνει. Η τρίτη θα μας οδηγήσει στην κορυφή, βάζοντας τον ΠΑΟΚ σε μια σταθερή πορεία πρωταθλητισμού. Κι εμείς πάλι θα τρέξουμε να δώσουμε τον οβολό μας για να ενισχύσουμε τον ΠΑΟΚ της καρδιάς μας ακόμα περισσότερο.
Σε αυτή μας την προσπάθεια σε θέλουμε δίπλα μας! Μαζί θα πρέπει να πορευθούμε στη νίκη! Μαζί Θόδωρε, τ’ ακούς; Συγχώρεσε τα λάθη μας. Ξέχασε τα δικά σου και πάμε όλοι μαζί να αποστομώσουμε τις άλλες ομάδες που πιστεύουν ότι η φετινή σεζόν είναι φωτοβολίδα για τον ΠΑΟΚ.
Στο ματς με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα κάποιοι αποδοκίμασαν τον Σάντος. Κάποιοι αποδοκίμασαν τους παίκτες. Κάποιοι μπορεί να είπαν δύο κουβέντες παραπάνω και για σένα. Ε και; Και με τον πατέρα μας μπορεί να αρπαχτούμε καμιά φορά, αλλά δεν παύουμε να τον αγαπάμε. Πατέρας μας είναι! Το ίδιο ισχύει και με σένα. Είμαι σίγουρος ότι όσοι χτες ξεπέρασαν το εσκαμμένα, σήμερα το έχουν μετανιώσει. Αλλά να σου πω και το άλλο; Πες ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν πιστεύουν σε εσένα. Ή δεν πιστεύουν στον Σάντος. Ή στον Ζήση. Ε, και; Είναι υποχρεωτικό όλοι να συμφωνούν με όλους; Το 98% των ΠΑΟΚΤΣΗΔΩΝ Θόδωρε είναι μαζί σου! Κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει όσο διαπιστώνουμε ότι παλεύεις καθημερινά με όλες σου τις δυνάμεις για τον ΠΑΟΚ μας. Μην ακούς λοιπόν τον κάθε ένα που λέει το μακρύ του και το κοντό του.
Πρέπει να σταθείς στο τιμόνι της ομάδας. Το έργο σου δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Τώρα αρχίζουμε ρε συ Θόδωρε, μην εγκαταλείψεις αυτό τον υπέροχο αγώνα που δίνουμε όλοι μαζί εδώ και δύο χρόνια.
Αυτά όλα στα λέει ένας ΠΑΟΚΤΣΗΣ που ζει χρόνια στην Αθήνα, που δεν έχει ζήσει ποτέ στη Θεσσαλονίκη και πάντα ήταν μόνος του! Μεγάλωσε ΠΑΟΚΤΣΗΔΙΚΑ μέσα στην Αθήνα, όπως τα ξερόχορτα που φυτρώνουν μόνα τους. Και σήμερα έχω και δύο παιδιά που ήδη έχουν μπει στη διαδικασία να κάνουν τον ΠΑΟΚ τρόπο ζωής. Ο γιός μου είναι 7 χρονών και ήδη νιώθει στο πετσί του τι σημαίνει να είσαι ΠΑΟΚΤΣΗΣ στην Αθήνα! Οι φίλοι του τον πειράζουν, τον ειρωνεύονται που είναι ΠΑΟΚ. Προχτές του έσκισαν στο σχολείο την φανέλα του ΠΑΟΚ που φορούσε με τον τιμημένο δικέφαλο αϊτό στο στήθος. Μια φανέλα που λάτρεψε και τώρα κάποιοι του την έκαναν κουρέλι. Το παιδί μου ήρθε κλαίγοντας στο σπίτι και μου είπε «Γιατί μπαμπά με πειράζουν που είμαι ΠΑΟΚ»; Κι εγώ ξέρω τι να του πω και του το λέω. Αλλά η ομάδα πρέπει να πάει ψηλά και να μην τολμά κανείς να διανοηθεί να ειρωνευτεί έναν ΠΑΟΚΤΣΗ! Και ο γιός μου Θόδωρε θέλω να είναι περήφανος που έγινε ΠΑΟΚΤΣΗΣ! Που θα γίνει σαν και εσένα.
Ναι, εσένα, που είσαι το παράδειγμά του Θόδωρε! Μην εγκαταλείψεις την προσπάθεια τώρα. Βάλε κι εσύ πλάτη να κάνουμε τον γιό μου και τα εκατομμύρια οπαδούς μας να αισθανθούν περήφανοι ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ! Βοήθησε να μεγαλώσουμε τις νέες γενιές ΠΑΟΚΤΣΗΔΩΝ με έναν ΠΑΟΚ πρωταθλητή στο μυαλό τους! Γενιές που δεν θα ξαναζήσουν αυτά που ζήσαμε εμείς.
Έλα Θόδωρε, δώσε το χέρι σου στο γιό μου. Να, κοίτα, εκείνος στο απλώνει. Στέγνωσε το δάκρυ του. Πάρε τον από το χέρι και δείξε του τι θα πει μεγαλείο ΠΑΟΚΤΣΗΔΙΚΗΣ ψυχής. Πες του γιατί πρέπει να είναι υπερήφανος που ανήκει σε αυτόν τον τεράστιο σύλλογο!
Έλα, προχώρα μαζί του κι εγώ σας ακολουθώ. Προστάτης-άγγελος της προσπάθειάς μας! Να ανεβάσουμε τον δικέφαλο αϊτό τόσο ψηλά που κανείς να μην μπορεί να του κάνει κακό! Να πετάει περήφανος πάνω από όλους μας και να μας αγναντεύει περήφανος!
Θόδωρε τ’ ακούς; Μείνε μαζί μας…
