Ο "τρελλός" μοναχός Ρασπούτιν Ο Γκριγκόρι Ρασπούτιν, ακόμα και σήμερα αποτελεί μία φυσιογνωμία τα χαρακτηριστικά της οποίας δεν μπορεί εύκολα κάποιος να προσδιορίσει. Ήταν ένας τυχοδιώκτης ο οποίος εκμεταλλευόταν τις ανθρώπινες αδυναμίες ή ένας μοναχός με πρόθεση πάντα να βοηθήσει και να προσφέρει στο γενικό καλό; Εξαπατούσε την Αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα, ή ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να προσφέρει ηρεμία και πρωτίστως θεραπεία στον μικρό Αλεξέϊ, διάδοχο του θρόνου των Ρομανόφ; Γλεντούσε και μεθοκοπούσε βυθιζόμενος σε φιλήδονες και ακόλαστες πράξεις ή προσπαθούσε να εξαγνιστεί αντιμετωπίζοντας κατά μέτωπο την αμαρτία; Ακόμα και η προέλευση του ονόματός του δημιουργούσε αντιθέσεις: προερχόταν από τη λέξη raspoutie, που σημαίνει σταυροδρόμι εις ανάμνηση του χωριού του στη Σιβηρία ή από την λέξη rasputnik, που σημαίνει ακόλαστος άνθρωπος;
Μετά την πτώση του τσάρου Νικολάου Β', η Προσωρινή Κυβέρνηση διορίζει το Δέκατο Τρίτο Τμήμα, με σκοπό να αποκαλύψει τις Σκοτεινές Δυνάμεις. Η μεγάλη κόρη του Ρασπούτιν, η Ματριόνα Γκριγκόρεβνα Ρασπούτινα, ένα χρόνο περίπου μετά τη δολοφονία του πατέρα της, καλείται να περιγράψει τις τελευταίες 7 ημέρες της ζωής του. Παρακολουθούμε την ιστορία να εξελίσσεται, με πλήθος ιστορικών στοιχείων και μυθιστορηματικών αφηγήσεων. Η Μαρία αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας ένα δύσκολο έργο: να αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή του πατέρα της, της οικογένειάς της, ακόμα και της ίδιας. Δεν διστάζει να αναδείξει τις αδυναμίες του "τρομερού και φοβερού" Ρασπούτιν και να αποκαλύψει εκείνες τις στιγμές που ένοιωσε την μεγάλη αγάπη και τον θαυμασμό για τον πατέρα της να μετατρέπεται σε μίσος και να συμπλέει με τους αριστοκράτες της Ρωσίας που επιθυμούσαν το θάνατό του. Όμως, πεπεισμένη ότι ο πατέρας της διαθέτει κάποιες ισχυρές ικανότητες, και βιώνοντας ανάλογες εμπειρίες μαζί του, προσπαθεί να τον μεταπείσει, να τον σώσει, να τον αποτρέψει από τον γκρεμό που αναπόφευκτα οδηγείται.
Το αποτέλεσμα δείχνει ότι η Μαρία, δεν τα κατάφερε. Ο Ρασπούτιν τελικά θα δολοφονηθεί, ενώ όσοι εμπλέκονται με το όνομά του θα έχουν άσχημο τέλος. Μία αυτοκρατορία, όπου οι περισσότεροι πολίτες υποφέρουν από την πείνα και την εξαθλίωση ενώ η άρχουσα τάξη διάγει βίο ευζωίας. Παντού κυκλοφορούν κουτσομπολιά, ο ένας υποπτεύεται τον άλλον, πράκτορες παρακολουθούν και αναφέρουν. Το παζλ συμπληρώνεται με την παρουσία του Ρασπούτιν, οι αδυναμίες του οποίου τελικά τον οδηγούν στο θάνατο. Η στενή του σχέση με τα ανάκτορα δεν θα τον προστατεύσει αντιθέτως θα αποτελέσει τη δικαιολογία για τη δολοφονία του. Την οποία, με έμμεσο τρόπο θα βοηθήσει η Μαρία, και η σχέση που θα αναπτύξει. Ο καρπός της, ένα κορίτσι, θα αναλάβει την υποχρέωση να συνεχίσει την ιστορία των Ρασπούτιν.
Για κάποιους Ρώσους, ο Ρασπούτιν παρέμεινε σύμβολο των αγροτικών τάξεων, και μέχρι σήμερα θέλουν να πιστεύουν ότι αυτά που λέγονταν εναντίον του ήταν απλώς φήμες. Μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού το 1993, κάποιοι Ρώσοι εθνικιστές προσπάθησαν να αποκαταστήσουν τη φήμη του, ενώ μερικοί πρότειναν έως και την αγιοποίησή του. Όμως νέα στοιχεία, που προέρχονταν από τις σημειώσεις αυτών που παρακολουθούσαν επί πληρωμή το σπίτι του Ρασπούτιν, και κατέγραφαν πότε έφευγε, πότε επέστρεφε και ποιοί τον επισκέπτονταν, ανέτρεψαν τους ισχυρισμούς περί αγιότητας. Σχολιάζοντας το αίτημα αγιοποίησής του ο Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος είπε το 2003:
«Αυτό είναι τρέλα! Ποιος θα ήθελε να παραμείνει σε μια εκκλησία που τιμά το ίδιο τους δολοφόνους με τους μάρτυρες, τους ακόλαστους με τους αγίους;»
Όμως, βιβλία που εκδόθηκαν το 1919 ισχυρίζονται ότι οι πηγές από ανθρώπους που παρακολουθούσαν τον Ρασπούτιν είναι αμφισβητήσιμες, καθώς εκείνοι μπορεί να έγραφαν αυτά που ζητούσαν εκείνοι που τους πλήρωναν. Πάντως η ενασχόληση του κόσμου με τον Ρασπούτιν δεν έχει σταματήσει.
