Αϊτέντς επαραπέτανεν

Αϊτέντς επαραπέτανεν
Ψηλά σα επουράνια


Είσεν τσαγγία κόκκινα
Και το τσαρκούλ'νατ μαύρον


Εκράνε και σα κάρτσια του
Παλικαρί βρασ(ι)όναν


Αϊτέ μ' για δωσ' μ' ασό κρατείς
Για πέ(ι)με όθεν κείται


Ασό κρατώ κι δίγω σε
Αρ' όθεν κείται λέγω


Εκεί σο πέραν το ρασίν
Σε ελάτα επ'εκεί μέρος


Τραντέλλεναν εσκότωσαν
Και κείται ματωμένος


Μαύρα πουλία τρώγν' ατόν
Και άσπρα τριγυρίσκουν


Ση θάλασσα κολυμπετής
Σ' ομάλια πεχλιβάνος


Σον πόλεμον Τραντέλλενας
Του πόντου παλικάρι