Κυριακή, Σεπτεμβρίου 07, 2008

Ο νόμος του φασίστα


Σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας αυτοί που κυβέρνησαν τρομοκρατώντας τους λαούς ήταν οι ανίκανοι. Αυτοί που δεν μπορούσαν να εμπνεύσουν με τη προσωπικότητά τους επιστράτευαν τη βία και τις ποινές. Κόμπλεξ και κατάχρηση εξουσίας πάνε μαζί.
Δεν χρειάζεται να ψάξεις βαθιά στο ελληνικό κράτος για να βρεις ανικανότητα και βλακεία. Τη βλέπεις καθημερινά παντού, στα υψηλά και στα χαμηλά στρώματα της κοινωνίας μας. Μία ιδιότυπη πυραμίδα λίγων ανίκανων αλλά απατεώνων ή γαλαζοαίματων στα ψηλά, που πατάνε πάνω σε ένα πλήθος ηλιθίων που βρίσκονται στα χαμηλά και χάσκουν χαρούμενοι, πεπεισμένοι ότι είναι φυσιολογικό να κουβαλάνε όλο αυτό το βάρος!



Έτσι κανείς δεν κουνιέται για να γκρεμιστεί η πυραμίδα και αυτό το αφύσικο φαινόμενο παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι από πάνω μην έχοντας την ικανότητα να ισορροπήσουν από μόνοι τους, χρησιμοποιούν όλο και περισσότερους για στηρίγματα, ώστε να μη πέσουν πιο χαμηλά, κυρίως όμως για σκαλοπάτια, ώστε να ανέβουν ψηλότερα. Θα μου πεις αυτό γίνεται σε όλο τον κόσμο ανά τους αιώνες, τι παράξενο βλέπεις. Το παράξενο στο τόπο μας είναι πως με κάποιο τρόπο εκεί ψηλά τοποθετήθηκαν κυρίως οι ανίκανοι. Πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα με τόσους αστείους εκεί ψηλά. Αυτό βέβαια συμβαίνει εξαιτίας των από κάτω, που ποτέ δεν τίναξαν από πάνω τους ανίκανους και δεν προσπάθησαν ποτέ να ανέβουν ψηλά. Έτσι φτάσαμε εδώ που είμαστε.

Στον καθημερινό αγώνα της επιβίωσης με τους μισθούς πείνας, την ανασφάλιστη εργασία, την απίστευτη ανεργία, την ανεξέλεγκτη ακρίβεια, την καλπάζουσα εγκληματικότητα, την καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος και γενικά όλο το πακέτο που ονομάζουμε «Ελλάδα 2008». Μία χώρα ανίκανων ηγετών που δεν μοιάζουν να έχουν πρόθεση να βάλουν φρένο στον κατήφορο και ενός αποχαυνωμένου λαού, που δεν το βάζει ούτε αυτός.

Ένα τρανό παράδειγμα των παραπάνω αποτελούν αυτοί που υπογράφουν ελαφρά τη καρδία νόμους, που φυλακίζουν αθώους πολίτες, επειδή κρατούσαν στο χέρι ένα βεγγαλικό. Ο πολιτισμός των σκυλάδικων και των ριάλιτις, ενώνεται με τον αθλητισμό της ντόπας και της παράγκας του θείου, κατά της "μάστιγας των εκδρομών και των βεγγαλικών". Δεν έχει σημασία αν είναι ίδια με αυτά που κρατούν τα κομματόσκυλα στις συγκεντρώσεις ηλιθίων, που θα διοριστούν στο δημόσιο για να μας γαμήσουν και από κει τη ζωή. Σημασία έχει να μη το κρατά στο γήπεδο κάποιος πιτσιρικάς, που πάει να διασκεδάσει 2 ωρίτσες, με το ποδοσφαιράκι.

Η χώρα αυτή φοβάται τον εικοσάχρονο οπαδό που χοροπηδάει με μία σημαιούλα στο χέρι, αλλά όχι τους 10 νταβατζήδες που έχουν συγκεντρώσει όλο το πλούτο της. Ούτε τα αναρίθμητα σκάνδαλα των πολιτικών της, που έχουν κατακλέψει ατιμώρητοι ό,τι απέμεινε από τους παραπάνω. Ούτε την εγκληματικότητα, ούτε τη διαφθορά, ούτε την ανεργία, ούτε το ανύπαρκτο σύστημα υγείας, ούτε τίποτα. Ατρόμητη συνεχίζει τον ανένδοτο κατά της βίας στα γήπεδα, αφήνοντας ανεξέλεγκτη τη βία στους δρόμους, στα πανεπιστήμια, στα αστυνομικά τμήματα, στα σπίτια, στα στρατόπεδα, στα σχολεία, στα νυχτερινά κέντρα, στις πλατείες… παντού γύρω μας. Αυτά δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει να κλείσεις μέσα χωρίς αναστολή έναν δεκαοχτάχρονο που πήγε να δει μπάλα και άναψε βεγγαλικό!

Η χώρα λέει που γέννησε τη δημοκρατία… αλλά μάλλον την έδωσε για υιοθεσία κάπου αλλού και στη θέση της υιοθέτησε το φασισμό. Για να ταιριάζει στις ικανότητες των διοικούντων της και στις απαιτήσεις του λαού της.

Η χώρα της Θέμιδος επίσης, που αντί να κρατά ζυγαριά στο χέρι, κρατά χαρτάκια με εντολές από πολιτικούς προϊσταμένους και δικάζει με κλειστά αυτιά και μάτια. Έχουμε λοιπόν και τυφλή αλλά και κουφή δικαιοσύνη, με μεγάλες όμως τσέπες και καθόλου τσίπα.

Αυτά τα όμορφα συμβαίνουν εδώ λοιπόν.
Η εκτελεστική εξουσία, μη μπορώντας να διασφαλίσει όλους τους πολίτες του κράτους, τους χωρίζει σε παιδιά και αποπαίδια και όσους περισσεύουν τους μπουζουριάζει, για να παραγάγει περισσότερους στη βάση της πυραμίδας.
Η νομοθετική εξουσία δεν λειτουργεί ως αντιπρόσωπος του λαού, αλλά αντίθετα κατά του λαού και των αποκτηθέντων με αίμα δικαιωμάτων του, ανά τους αιώνες, για να μη ανέλθει κανένας από κάτω και χαθεί το υποστήριγμα.
Και η δικαστική εξουσία αντί να ασκεί έλεγχο στις άλλες δύο, παίρνει εντολές από αυτές. Ποιο Σύνταγμα τώρα και ποια ανθρώπινα δικαιώματα. Κάτσε εκεί πάνω που έχει ωραία θέα κι όλοι οι άλλοι –εκτός του ολιεμπιακού να μη ξεχνιόμαστε- να πάνε να γαμηθούν, όπως είπε κάποτε κι ένας τίμιος και νομοταγής πολίτης, που με τις πράξεις του στον αθλητισμό δεν προκάλεσε ποτέ βία και γι' αυτό δεν απασχόλησε ποτέ τους κυνηγούς της βίας.
Όλοι αυτοί καταστρέφουν ελαφρά τη καρδία το μέλλον νέων παιδιών και οικογενειαρχών, κλείνοντάς τους μέσα χωρίς αναστολή, χωρίς ελαφρυντικά. Χάιλ! που θα φώναζε με καμάρι κι ένας δικός τους.

Θα είχαμε μία ελπίδα ελέγχου από τη λεγόμενη τέταρτη εξουσία, αν αυτή δεν αποδεικνύονταν ακόμα χειρότερη από τις προηγούμενες. Όταν δεν έχει ακουστεί τίποτα για τους φασιστικούς νόμους των νοσταλγών της επταετίας, σε κανένα μέσο, ηλεκτρονικό ή έντυπο, ψάχνεσαι αν υπάρχουν δημοκράτες στη χώρα αυτή ή η επταετία σαραντάρισε και ξέχασαν να μας το πούνε.
Τι να περιμένεις όμως όταν ακόμη και ένα λεγόμενο «προοδευτικό» και «αριστερών πεποιθήσεων» εκδοτικό συγκρότημα επικροτεί τα φασιστικά μέτρα ή μία «προοδευτική» αθλητική εφημερίδα, παρουσιάζει διαστρεβλωμένα γεγονότα, για να δώσει λαϊκό έρεισμα στους φασιστονόμους;

Σε αντίθεση με τα δικαιώματα των εξεγερθέντων μαθητών και φοιτητών, των λιμασμένων συνταξιούχων, των ερωτευμένων ομοφυλοφίλων, των εργαζομένων λαθρομεταναστών και των υπό εξαφάνιση καφέ αρκούδων και της χελώνας καρέτα καρέτα, που βρήκαν υπεράσπιση και καλά κάνανε στα ΜΜΕ της χώρας, αυτά των οπαδών δεν απασχόλησαν ποτέ τις λεγόμενες «προοδευτικές δυνάμεις» αυτού του τόπου.

Όλοι αφήνουν να περνάει στο ντούκου αυτός ο φασιστονόμος, που καταλύει κάθε ανθρώπινο δικαίωμα και αυτό μας αδηγεί με λύπη στο συμπέρασμα, πως αυτή η χώρα έχει γεμίσει «γιαλαντζί αριστερούς» και «προοδευτικούς κατΆ επιλογή», που ανήκουν κι αυτοί στα ψηλά στρώματα της κοινωνικής πυραμίδας και έχουν πάψει από καιρό να σκύβουν προς τα κάτω, να δουν τι γίνεται. 33 άτομα μπήκαν φυλακή με το φασιστονόμο και αντί να υπάρχει κάποια αντίδραση, φτάσαμε να πάει για ψήφιση ένας χειρότερος. Είπατε τίποτα πολέμιοι της κοινωνικής αδικίας; Μπα!

Δεν αναζητούμε σωτήρες προς τα αριστερά, αν κάποιοι κατάλαβαν έτσι. Απλά δεξιοί κυβερνούν και από τον φιλοκυβερνητικό τύπο δεν έχουμε απαιτήσεις. Κάποιοι έχουν κάνει σημαία τους τα ανθρώπινα δικαιώματα και με αυτά πορεύονται και θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη ευαισθησία από αυτούς, αλλά παρατηρούμε να σιωπούν μπροστά στο μεγαλύτερο φασιστονόμο, από την εποχή της χούντας.

Πέρα όμως από αυτό το φασιστικό νόμο που αντιμετωπίζει κάθε οπαδός, ο ΠΑΟΚτσής έχει να αντιμετωπίσει και τον αιώνιο διαχωρισμό του σε αποπαίδι αυτής της χώρας και την απομόνωσή του. Αν ο οπαδός στην Ελλάδα είναι ανεπιθύμητο είδος, ο ΠΑΟΚτσής είναι κάτι σαν εχθρός της χώρας. Θα ήταν άσκοπο να παραθέσουμε την αντιμετώπιση από το σύνολο του τύπου της εκδρομούλας στο Ηράκλειο, όπου ΠΑΟΚτσήδες και Κρητικοί περάσανε δυο μέρες μαζί σαν φίλοι που είναι, χωρίς να συμβεί το παραμικρό και το πέταγμα 10 καρεκλών στη θάλασσα αντιμετωπίστηκε ως η εισβολή στα Ίμια, σε αντίθεση με την εμετική υποδοχή των Κυπρίων από τους γαύρους, που παρουσιάστηκε ως παραστράτημα 10 παιδιών που ξέφυγαν και δεν έγινε και τίποτα σημαντικό.

Απευθυνόμαστε σε κάθε εγκέφαλο που δεν έχει ακόμη κάψει φλάντζες και σε κάθε συνείδηση που δεν έχει ακόμη απενεργοποιηθεί. Μην αφήσετε να περάσει αυτό το πείραμα πάνω στην ανθρώπινη ελευθερία. Μιλάμε για εικοσάχρονα παιδιά, που θα χαραμιστεί όλο το μέλλον τους, για ένα βεγγαλικό και για υποτιθέμενες «πράξεις βίας», που μόνο κάποιος που ζούσε σε γυάλα μπορεί να τις ονομάσει έτσι.

Π.χ αυτό που συνέβη προχθές στο καράβι και οδήγησε στην απόφαση να πάρουν την απίστευτη απόφαση οι εταιρείες να αφήσουν 500 ανθρώπους 1000 χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους, επειδή δυο τρεις έσπασαν καρέκλες είναι πρωτοφανές. Σε πενταήμερες εκδρομές γίνονται πενταπλάσια τέτοια γεγονότα, μη πούμε και για το τι κάνουν πάνω στα καράβια οι τουρίστες πηγαίνοντας στην Κρήτη. Μη τρελαθούμε τελείως! Όλα είναι πρόφαση, για να ξεκινήσει από τους οπαδούς και να συνεχίσει στους δρόμους, στους χώρους εργασιών, στα σχολεία και παντού η διακυβέρνηση της τρομοκρατίας. «Δούλευε αλλιώς σε κλείνω μέσα» θα μας πούνε σε λίγο. Ξυπνήστε και αντιδράστε!

Και για να το κλείσουμε. Οι οπαδοί είναι οι τελευταίοι που είναι υπέρ της βίας. Και οι πρώτοι που βοήθησαν στη πράξη για την καταπολέμησή της, παλεύοντας με τα ίδια τους τα χέρια κατά των "μπερδεμένων" κι όχι καθισμένοι σε γραφεία, λέγοντας μαλακίες για να περάσει η ώρα.
Η βία δεν είναι προϊόν των συνδέσμων, αλλά της κοινωνίας της ίδιας. Της κοινωνικής αδικίας και της ανέχειας, που δημιουργούν οι ίδιοι που υποκριτικά καταπολεμούν τη βία, κυνηγώντας παιδάκια και εξυπηρετώντας εγκληματίες.

Ναι, υπάρχουν και στα γήπεδα κάποιοι που παράγουν βία. Όπως παντού άλλωστε. Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα ξεφεύγουν. Η λύση όμως δεν είναι να τους κλείνουμε στη φυλακή σαν κοινούς εγκληματίες, όταν στη φυλακή αυτό το ίδιο το κράτος δεν κλείνει κάθε μεγαλοαπατεώνα που γυρνάει ελεύθερος. Η λύση είναι να τους απομακρύνουμε από το γήπεδο. Αυτό αρκεί! Κι αν παρανομήσει κάποιος, τότε να δικαστεί, όπως κάθε πολίτης αυτού του κράτους. Όχι ο φονιάς αναστολή κι ο οπαδός μέσα στο μπουντρούμι κατευθείαν. Είστε μωρέ στα καλά σας;

Φροντίστε να δημιουργήσετε συνθήκες ίσου ανταγωνισμού και τα όργανα της τάξεως (υποτίθεται), να μη προκαλούν βία, ούτε να αδειάζουν τα ληγμένα χημικά σε γέρους και μωρά, ούτε να τσαμπουκαλεύονται σε ανυπεράσπιστους πολίτες, ούτε να φωνάζουν βούλγαρους τους συμπατριώτες τους. Τότε μόνο θα γίνουν όλα καλύτερα.

Οι συνένοχες ΠΑΕ αν ονειρεύονται πελάτες-οπαδούς όπως στο εξωτερικό, ας μάθουν πως πουθενά δεν εφάρμοσαν ένα φασιστονόμο και όποιον πάρει ο χάρος, αλλά δούλεψαν μεθοδικά, με σχέδιο και σεβασμό στους φιλάθλους τους και κονόμησαν (αν αυτό μόνο τους καίει). Ο φασιστονόμος δεν φέρνει οικογένειες στα γήπεδα, αλλά διώχνει κάθε νοήμονα πολίτη, που κινδυνεύει να βρεθεί φυλακή αν στραβοπατήσει και ακουμπήσει έναν μπάτσο.

Ας ξυπνήσουμε όλοι όσο είναι καιρός και να αντιδράσουμε με κάθε τρόπο. Ας τιμωρήσουμε την αλαζονεία της εξουσίας, που πατάει επί πτωμάτων και παίζει με τις ανθρώπινες ζωές.
Μην αφήσουμε να ψηφιστεί η τσαλαπάτιση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, η κατάργηση κάθε τεκμηρίου αθωότητας και η επιβολή ποινής βάσει ιδιότητας (οπαδός) κι όχι πράξης.
Κι αν ακόμη ψηφιστεί να τον καταργήσουμε. Να γίνουμε πολλοί και να νικήσουμε.


Δεν βαρεθήκατε να τους κουβαλάτε όλους αυτούς τόσα χρόνια στη πλάτη σας; Άντε τινάξτε τους από πάνω σας! Αλλιώς τα παιδιά μας θα ζουν μέσα στο τρόμο και θα σηκώνουν ακόμη περισσότερους στη πλάτη τους.

1 σχόλιο:

angelos είπε...

polu swstos palale..
vevaia, opoios nomos k na psifistei, o elinas opados pisteuw tha parameinei o idios me ta thetika kai ta arnitika xaraktiristika tou..