Kάθε νύχτα σε γυρεύω
την αγάπη μου παιδεύω
στης ζωής το πανηγύρι
σαν της Aρτας το γεφύρι
ένα σου βλέμα, γι δες
όλα γίναν όπως χθές
αν τα γκρεμίσεις ξανά
θα πνιγούμε στη στεριά.
για δες πως φεύγει ο καιρός
κι έχω γίνει σαν τρελλός
άνοιξη μπαίνει ξανά
άνοιξέ μου μια αγκαλιά
μοιάζεις σύννεφο και μπόρα
στης ζωής την ανηφόρα
σαν το χώμα διψασμένος
σε ζητάω σα μεθυσμένος
Eνα σου βλέμα, γι δες
όλα γίναν όπως χθές
αν τα γκρεμίσεις ξανά
θα πνιγούμε στη στεριά.
για δες πως φεύγει ο καιρός
κι έχω γίνει σαν τρελλός
άνοιξη μπαίνει ξανά
άνοιξέ μου μια αγκαλιά.
4 σχόλια:
ήταν ωραίος, μα έφυγε άδοξα και νωρίς..δεν τον θέλω για πρότυπο, όσο ωραία κι αν έγραφε..
για ποιον λες αδερφε μου?
ανοιξη μπαινει?! Για κατσε μια στιγμη να βγω στη βεραντα!
ΥΓ:ωραιο τραγουδι.Μαλαμας γαρ...
η άνοιξη της καρδιά μας nelly!
στην βεραντα της ψυχής σου να έχει πάντα άνοιξη!
Δημοσίευση σχολίου