Η διαχρονική πρόκληση πού λέγεται εφημερίδα είναι το πνευματικό αντίσωμα στην κοινωνία του «καραόκε» πολιτισμού πού επιβάλλεται από αυτούς πού νομίζουν ότι έτσι θα καθορίσουν και θα καθοδηγήσουν τον κόσμο. Έτσι όμως δεν έχουν μαζί τους την σιωπηλή πλειοψηφία των αναγνωστών κάθε ηλικίας που αντιστέκονται, επιμένουν και ελπίζουν, ως ενεργοί πολίτες.
Οι εφημερίδες απευθύνονται σε κοινότητες και όχι σε απρόσωπους αριθμούς. Υπάρχουν καλές και κακές κοινότητες. Εμείς επιλέγουμε που εντασσόμαστε, αλλά και ποιες κοινότητες διαμορφώνουμε. Πιστεύω ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα εργαλείο που να συνδέει την απήχηση του ενημερωμένου πολίτη - αναγνώστη στην κοινωνία της πληροφορίας από τον πολίτη που απλώς ακούει ή βλέπει τις ειδήσεις. Αυτό πιστεύω ότι εγγυάται την αύξηση της πνευματικής διεισδυτικότητας που αθροιστικά μεγιστοποιεί την ανταγωνιστικότητα.
Μαζί, με ένα δεύτερο εργαλείο ως «Πιστοποίηση Έγκυρης Ενημέρωσης» από εφημερίδες άποψης. Ένα εργαλείο που θα πιστοποιεί ότι αυτό που διαβάζω έχει επεξεργασθεί, έχει βασανισθεί, έχει διασταυρωθεί. Δεν αρκεί η πιστοποίηση κυκλοφορίας, χρειάζονται νέα εργαλεία στην εποχή της υπερπληροφόρησης.
Η Ένωση Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών από την άλλη πλευρά, (αλλά και άλλες αντίστοιχες ενώσεις ανά τη χώρα), οφείλει να προετοιμάσει με τη συνεργασία επαγγελματιών του χώρου, σειρά εκδηλώσεων για να εμφυσήσει στους νέους τη σημασία της ανάγνωσης εφημερίδων. Να μοιράσει εφημερίδες πιλοτικά σε γυμνάσια και λύκεια, σε internet καφέ, σε γήπεδα. Προσεγγίστε κύριοι την “generation Google”. Δεν είναι μόνο τι ψάχνεις, αλλά και πως αξιολογείς αυτό που σου σερβίρει άκοπα αυτή, σε Χ sec.
Οι εφημερίδες απευθύνονται σε κοινότητες και όχι σε απρόσωπους αριθμούς. Υπάρχουν καλές και κακές κοινότητες. Εμείς επιλέγουμε που εντασσόμαστε, αλλά και ποιες κοινότητες διαμορφώνουμε. Πιστεύω ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα εργαλείο που να συνδέει την απήχηση του ενημερωμένου πολίτη - αναγνώστη στην κοινωνία της πληροφορίας από τον πολίτη που απλώς ακούει ή βλέπει τις ειδήσεις. Αυτό πιστεύω ότι εγγυάται την αύξηση της πνευματικής διεισδυτικότητας που αθροιστικά μεγιστοποιεί την ανταγωνιστικότητα.
Μαζί, με ένα δεύτερο εργαλείο ως «Πιστοποίηση Έγκυρης Ενημέρωσης» από εφημερίδες άποψης. Ένα εργαλείο που θα πιστοποιεί ότι αυτό που διαβάζω έχει επεξεργασθεί, έχει βασανισθεί, έχει διασταυρωθεί. Δεν αρκεί η πιστοποίηση κυκλοφορίας, χρειάζονται νέα εργαλεία στην εποχή της υπερπληροφόρησης.
Η Ένωση Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών από την άλλη πλευρά, (αλλά και άλλες αντίστοιχες ενώσεις ανά τη χώρα), οφείλει να προετοιμάσει με τη συνεργασία επαγγελματιών του χώρου, σειρά εκδηλώσεων για να εμφυσήσει στους νέους τη σημασία της ανάγνωσης εφημερίδων. Να μοιράσει εφημερίδες πιλοτικά σε γυμνάσια και λύκεια, σε internet καφέ, σε γήπεδα. Προσεγγίστε κύριοι την “generation Google”. Δεν είναι μόνο τι ψάχνεις, αλλά και πως αξιολογείς αυτό που σου σερβίρει άκοπα αυτή, σε Χ sec.
5 σχόλια:
Θα μιλήσω ως μέσος απλός αναγνώστης και θα πώ πως από την στιγμη που οι εφημεριδες αρχισαν να μοιραζουν dvd, cd, βιβλια, τηλεορασεις, video και δεν ξερω εγω τι αλλο ως "προσφορες" ηταν καθαρα για καλυψη της ανεπαρκιας της ποιοτητας τους την οποια εχασαν και χανουν...εγιναν και αυτες το "γλυφιτζούρι" των πιστων και μονο "οπαδων" τους και απο εκει περα κανουν το παν να πουλησουν σαν ενα οποιοδηποτε εμπορευμα και οχι ως προιον πνευματικης δουλειας..
"ας μοιράσει εφημερίδες πιλοτικά σε γυμνάσια και λύκεια, σε internet καφέ, σε γήπεδα. Προσεγγίστε κύριοι την “generation Google”. Δεν είναι μόνο τι ψάχνεις, αλλά και πως αξιολογείς αυτό που σου σερβίρει άκοπα αυτή, σε Χ sec."
συμφωνω απολυτα.-
Σωτομητσίδη μάλλον το ταξίδι στας Ευρώπας σε χάλασε... Εδώ πέρα είναι Ελλάδα, οπότε το μόνο που -δυστυχώς_ απασχολεί τους εκδότες είναι τα έσοδα, τα έσοδα και τα έσοδα...
Δε τους νοιάζει ποιος τους διαβάζει, γιατί τους διαβάζει, αλλά μόνο το γεγονός ότι (ΠΛΗΡΩΝΕΙ και) τους διαβάζει...
Δίκιο έχεις Γιώργη, αλλά εμείς που υπηρετούμε αυτό το επάγγελμα (όσοι τουλάχιστον θεωρούν ότι το υπηρετούν) θα πρέπει να προσπαθούμε να αλλάξουμε την κατάσταση. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά δεν αντέχω να βλέπω καθημερινά τη δουλειά μου να απαξιώνεται. θα λέμε λοιπόν τις προτάσεις μας, όσο παράδοξες κι αν είναι, με την ελπίδα ότι κάτι θα γίνει. Άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία! (Εκτός αν είναι η...πεθερά σου!!!!!)
Μπαλαφίνιο δύσκολο το κόβω να κερδίζει η εφημερίδα το χαμένο έδαφος. Πέρα απ τις όποιες αναφορές σε ποιότητα κειμένων, ποιος θα προτιμήσει μια εφημερίδα που στην καλύτερη των περιπτώσεων έχει χθεσινά νέα, απ το τέρας που λέγεται internet...?
Η εφημερίδα θα πρέπει να συμβαδίσει με το internet. Το ένα μέσο να συμπληρεώνει το άλλο. Το χαρτί ποτέ δεν θα χάσει το γοητεία του.
Το internet μεταδίδει πληροφορίες, οι εφημερίδες θα πρέπει να κάνουν στροφή προς την ανάλυση αυτών των πληροφοριών.
Τα χρόνια που ζούμε, τα δύο αυτά μέσα αναζητούν ακόμα τις ισορροπίες τους. Το νέο μοντέλο του Τύπου σε λίγα χρόνια θα είναι το εξής: Τις καθημερινές θα έχουμε τις δωρεάν εφημερίδες, με τη μεστή και γρήγορο πληροφόρηση, σε συνδυασμό με το internet.
Τα σαββατοκύριακα θα έχουμε τις εβδομαδιαίες εφημερίδες, που θα είναι πλούσιες σε ύλη και προσφορές.
Τα εκδοτικά συγκροτήματα πρέπει να επενδύσουν στο διαδίκτυο και να αξιοποιήσουν τη δυναμική του. Μόνο αν το δουν ως σύμμαχο των εντύπων θα κερδίσουν...
Δημοσίευση σχολίου