ΜΑΝΑ ΜΟΥ..ΜΑΝΑ…
Το κομμάτι αυτό είναι από το δίσκο της Δήμητρας Γαλάνη “Δροσουλίτες” το έτος 1975 (Χριστόδουλου Χάλαρη – Θρύλοι και Θρήνοι του Νίκου Γκάτσου- ερμηνεια Χρυσανθος)
Μάνα μου μάνα
στο δρόμο μου σπείρανε
πέτρα κι αψιθιά.
Μάνα μου μάνα
τα νιάτα μου γείρανε
κάτω απ΄τα σπαθιά.
Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄αέρινο
μάνα μου μάνα
την άνοιξη φέρε μου
πάνω στο σταυρό.
Μάνα μου μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου
πότε θα σε βρω.
Ουρανέ μου
διώχ΄τη συννεφιά
να περάσω τα σύνορα
κι ένα βράδυ
πάνω στα βουνά
να χτυπήσω τα σήμαντρα
μάνα μου μάνα
στα χέρια μου σήμερα
καίνε τα καρφιά.
Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄αέρινο
μάνα μου μάνα
τον ήλιο σου φέρε μου
πάνω στο σταυρό.
Το καταπληκτικό αυτό τραγούδι είναι Βυζαντινός Ύμνος της Μεγάλης Παρασκευής από το Λίβανο. Την απόδοση στα ελληνικά την έκανε ο Γκάτσος. Η φωνή του Χρύσανθου ήταν ότι το καλύτερο για την ερμηνεία, που έχει μέσα της όλη τη βυζαντινή παιδεία και εμπειρία.
Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου!!!!!
1 σχόλιο:
Δεν θα σχολιάσω την ανάρτηση για τον Χρύσανθο και το τραγούδι, διότι η λατρεία μου είναι δεδομένη...
παραθέτω μόνο ετούτο! :
Η Anna Jarvis, η γυναίκα που καθιέρωσε τον παγκόσμιο εορτασμό της Ημέρας της Μητέρας, είναι επίσης και ο άνθρωπος που αγωνίστηκε πιο σκληρά για την κατάργησή της.
Η μητέρα της Anna, η Ann Maria Reeves Jarvis, είχε ιδρύσει τις ομάδες Mothers' Day Work Clubs, σε πέντε πόλεις των ΗΠΑ, με σκοπό τη βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών. Οι ομάδες αυτές παρείχαν ιατρικές υπηρεσίες σε τραυματισμένους στρατιώτες, ρουχισμό και τρόφιμα, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου των ΗΠΑ.
Στις 12 Μαΐου του 1907, δύο χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας της, η Anna Jarvis, διοργάνωσε μία τελετή στην μνήμη της και αργότερα διεξήγαγε μία εκστρατεία για να καθιερωθεί η μέρα της μητέρας σαν αναγνωρισμένη γιορτή.
Κατάφερε τον στόχο της το 1914 και παγκόσμια ημέρα της μητέρας καθιερώθηκε η δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Πολλά χρόνια μετά, η Anna Jarvis βρέθηκε σε ένα εστιατόριο, όπου συνειδητοποίησε πως στο μενού υπήρχε και η "σαλάτα για την μέρα της μητέρας".
Η Jarvis παρήγγειλε τη σαλάτα και όταν της την έφεραν εκείνη σηκώθηκε από το τραπέζι και την πέταξε στο πάτωμα. Αμέσως μετά έφυγε από το εστιατόριο.
Πλέον η Jarvis πίστευε πως η εμπορευματοποίηση της γιορτής κατέστρεφε το πραγματικό νόημά της.
Γύρω στο 1920, η Jarvis ενθάρρυνε τους πολίτες να μην αγοράζουν λουλούδια και άλλα δώρα για τις μητέρες του τη συγκεκριμένη ημέρα και στράφηκε εναντίον των πρώην υποστηρικτών της ανάμεσα στον εμπορικό κόσμο.
Τους εμπόρους που πουλούσαν λουλούδια ή αυτούς που έφτιαχναν εορταστικές κάρτες τους χαρακτήριζε ως τσαρλατάνους, λωποδύτες, ληστές και πειρατές που με την απληστία τους υπονόμευαν μία από λαμπρότερες και αγνότερες γιορτές.
Επίσης απείλησε να μηνύσει τη βιομηχανία των λουλουδιών ώστε να μην χρησιμοποιούν τη φράση "ημέρα της μητέρας" για να πουλήσουν τα λουλούδια τους.
Μία ένωση ανθοπωλών της πρόσφερε ποσοστό από τα κέρδη της συγκεκριμένης ημέρας, αλλά η Jarvis όχι μόνο αρνήθηκε αλλά εξοργίστηκε ακόμα περισσότερο.
Ο ιδανικός τρόπος εορτασμού της συγκεκριμένης ημέρας σύμφωνα με την Jarvis, θα ήταν να επισκεφτεί κάποιος την μητέρα του ή να της γράψει ένα μεγάλο γράμμα.
Αποδοκίμαζε όσους αγόραζαν ευχετήριες κάρτες.
Η Jarvis αγωνίστηκε εναντίον και των φιλανθρωπικών οργανώσεων που χρησιμοποιούσαν ως αφορμή την Ημέρα της Μητέρας για να διεξάγουν εράνους. Συνελήφθη από την αστυνομία στην προσπάθειά της να εμποδίσει τις πωλήσεις λουλουδιών.
Σε μία από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις της, η Jarvis μάζευε υπογραφές από σπίτι σε σπίτι για να καταφέρει να ακυρώσει την Ημέρα της Μητέρας.
Οι πράξεις της ήταν αντιφατικές καθώς έστελνε γράμματα στην Eleanor Roosevelt για να την πείσει να μην χρησιμοποιεί ως αφορμή την Ημέρα της Μητέρας για να συγκεντρώσει χρήματα. Βέβαια τα χρήματα του φιλανθρωπικού έργου της Roosevelt προορίζονταν για να περιοριστούν τα ποσοστά θανάτου στις μητέρες και τα βρέφη.
Η Jarvis πέρασε τις τελευταίες ημέρες της σε ένα σανατόριο βουτηγμένη στα χρέη. Πέθανε στις 24 Νοεμβρίου 1948. Δεν έμαθε ποτέ πως ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων για την παραμονή της στο σανατόριο εξοφλήθηκε από μία ομάδα ανθοπωλών...
Δημοσίευση σχολίου