Πέμπτη, Οκτωβρίου 30, 2008
ελπίδα
Οι Έλληνες του εξωτερικού κρατάνε χρόνια τώρα πολύ ψηλά ένα κομμάτι ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον αναφορικά στον ελληνισμό , ο οποίος στην εν ελλάδι εκδοχή του παραπαίει….
ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΟΙΚΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΟΜΑΣΤΕ… (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων)
Τετάρτη, Οκτωβρίου 22, 2008
Δευτέρα, Οκτωβρίου 20, 2008
Κυριακή, Οκτωβρίου 19, 2008
ταξίδι από την Κρήτη έως τον Πόντο.....
Όσοι το έχασαν έχουν άλλη μία ευκαιρία την πέμπτη 30 οκτωβρίου να απολαύσουν ένα συναπάντεμα Κρητικής και Ποντιακής Λύρας από τον Όθωνα και τον Χρόνη με τη συνοδεία του Ηλία στο Ούτι
χωρίς μικρόφωνα και οτιδήποτε άλλο θα παραμόρφωνε τον πρωτογεννή ήχο των οργάνων
σε ένα σπάνιο κράμα Κρητικής και Ποντιακής μουσικής
Πέμπτη, Οκτωβρίου 16, 2008
Ο ΠΑΟΚ του εξωτερικού
Ο ΠΑΟΚ του εξωτερικού
Κάθοταν μόνος του, στο καναπέ του... Μόλις είχε γυρίσει από τη δουλειά, η γυναίκα του έλειπε με τα παιδιά για ψώνια κι έπειτα θα περνούσε από μια φίλη της...
«Δε θα γυρίσουν σπίτι πριν πάει εννιά» σκεφτηκε...
Κάθοταν μόνος του, στο καναπέ του...ένοιωθε κουρασμένος, ήταν αγχωμένος, η δουλειά δεν πήγαινε καλά και το αφεντικό γκρίνιαζε συνεχώς...
«Επιτέλους μόνος» ψιθύρησε, «έστω κι αν είναι μόνο για λίγο, επιτέλους μόνος»...
Έκλεισε τα μάτια...απόλυτη σιγή επικρατούσε στο δωμάτιο, η απόδραση από τη καθημερινότητα και η απόλαυση ενός κλεμένου δευτερολέπτου από αυτή, η απόλυτη ηρεμία νου και σώματος σε όλο τους το περιορισμένο μεγαλείο... Πετάχτηκε ξαφνικά πάνω, συνειδητοποίησε και πάλι ότι ήταν μόνος και ηρέμησε, έγειρε πίσω, τα μάτια του βάρυναν και πάλι...
Και τότε είδε..ειδε τον εαυτό του 15χρονο παλικάρι στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, παρέα με τους φίλους του. Χαμογελασε... Τι τρέλα Θεέ μου... Τι αποκορύφωμα αθωότητας, τι πανόραμα φιλίας και αλληλεγγύης... Τώρα βρίσκετε στο πατρικό του σπίτι... «Τι ώρα πήγε; Ακόμη μία είναι; Δεν περνά η ώρα σήμερα, πότε θα έρθουν τα παιδιά; Στις τρισήμισυ ξεκινά ο αγώνας κι αυτοί ακόμη δε φάνηκαν...».
Ο αγώνας... Αυτό για το οποίο ζούσε κι ανέπνεε, βδομάδα στη βδομάδα... Να πάει στο Ναό!!!
«Πότε θα έρθουν τα παιδιά, πήγε μία και δέκα..».
Δεν αντέχει άλλο, κατεβαίνει στο δρόμο, σκεπτόμενος... «Ποιόν θα βάλει άραγε σήμερα στην ενδεκάδα; Εγώ αν ήμουν θα έβαζα τον...»
Δυνατά γέλια και φωνές τον παρασύρουν από τις σκέψεις του, είναι οι φίλοι του... Αγγαλιασμένοι με τις σημαίες και τα κασκόλ πέρνουν το δρόμο για τη «Λαμπράκη»... Χαμός!!! Κι άλλες παρέες είναι στους δρόμους, γελάνε, χαίροντε, ζούνε... Αυτοκίνητα με ανοιχτά παράθυρα και τον κόσμο όλο να φωνάζει συνθήματα, κόρνες να ουρλιάζουν και να συναγωνίζοντε η μια την άλλη!!!
Επιτέλους, να η εκκλησιά της Αγίας Βαρβάρας...ο κόσμος πλέον είναι πολύς, συνοστισμός, βαβούρα, σαματάς!!!
Κόψανε εισητήρια...δε περίσσεψαν πολλά φράγκα, αλλά κάπως θα τη βολέψουμε για ένα κωκ ή κανένα σάντουϊτς...σε λίγο ξεκινά ο αγώνας, άντε ρε παιδια να μπούμε στο γήπεδο!!!
Θεέ μου τι φαντασμαγορική ατμοσφαιρα είναι αυτή; Σε μαγευει κάθε φορά εκ νέου κι ας τη ζεις συνεχώς!!! Αγαλλοίαση, χαρά, αισιοδοξία, αυτό το σμήνος απο ανθρώπινα μελίσσια...
Μα πιο πολύ απ’ όλα, μα πιο πάνω απ’ όλα, ένα είναι αυτό που τον κάνει να ριγήσει από συγκίνηση και να νοιώσει ένα Ιερό Δέος...είναι η ιαχή που δονεί την ατμόσφαιρα: ΠΑΟΚ!!! ΠΑΟΚ!!! ΠΑΟΚ!!!
Σιγή...δεν ακούγεται τίποτε...πέρασε τόσος καιρός...πέτρινα χρόνια...
Τι έχουμε τώρα; 2008...τι ώρα είναι άραγε; Δε βαρυέσε, οτι να ‘ναι... Που είναι οι φίλοι του; Θα έρθουν;
Τόσα πολλά έχουν αλλάξει και τίποτε δεν είναι όπως παλιά... Τώρα δεν πάει στο γήπεδο πια...δε μπορεί...κι ας έχει τώρα και δυο εισητήρια διαρκείας. Θα πάρει και μετοχές κι ας γκρινιάζει η γυναίκα. Τώρα δε πάει στο γήπεδο, τώρα ζει μακρυά, στο εξωτερικό...πέστο συνθήκες, συγκυρίες, έστω ένα παιχνίδι της μοίρας...
Όλα άλλαξαν...
Τώρα βλέπει την αγαπημένη του ομάδα από τη γιγαντοοθόνη στο cafè...Παρέα με άλλους, νέους φίλους, που έκανε στην πορεία του χρόνου...
Όλα άλλαξαν...
Άσπρισαν λίγο οι κρόταφοί του, σκλήρυνε το πρόσωπό του, μαύρες σκιές βάρυναν τα μάτια του, πόνοι στη μέση και τα γόνατά του, του θυμίζουν ότι ο χρόνος, στο διάβα του, άφησε τα αποτυπώματά του πάνω του.
Όλα άλλαξαν...όλα...
Όλα, εκτός από ένα!!! Εκτός από αυτό το ένα, που τον έκανε πάντα να ριγά από τη συγκίνηση, να εκθαμβώνετε και να εκστασιάζετε όταν βλέπει αυτό το Λαό και ακούει αυτή την ιαχη: ΠΑΟΚ!!! ΠΑΟΚ!!! ΠΑΟΚ!!!
Εστω κι αν είναι μόνο από την γιγαντοοθόνη στο cafè!!!
Πετάχθηκε πάνω...είχε αποκοιμηθεί...ήταν ήδη εννιά, όπου να ‘ναι θα έρχοταν η γυναίκα με τα παιδιά...καιρός να σηκωθεί από τον καναπέ...
Πλάτων Κυφωνίδης 16.10.2008 Düsseldorf
Κάθοταν μόνος του, στο καναπέ του... Μόλις είχε γυρίσει από τη δουλειά, η γυναίκα του έλειπε με τα παιδιά για ψώνια κι έπειτα θα περνούσε από μια φίλη της...
«Δε θα γυρίσουν σπίτι πριν πάει εννιά» σκεφτηκε...
Κάθοταν μόνος του, στο καναπέ του...ένοιωθε κουρασμένος, ήταν αγχωμένος, η δουλειά δεν πήγαινε καλά και το αφεντικό γκρίνιαζε συνεχώς...
«Επιτέλους μόνος» ψιθύρησε, «έστω κι αν είναι μόνο για λίγο, επιτέλους μόνος»...
Έκλεισε τα μάτια...απόλυτη σιγή επικρατούσε στο δωμάτιο, η απόδραση από τη καθημερινότητα και η απόλαυση ενός κλεμένου δευτερολέπτου από αυτή, η απόλυτη ηρεμία νου και σώματος σε όλο τους το περιορισμένο μεγαλείο... Πετάχτηκε ξαφνικά πάνω, συνειδητοποίησε και πάλι ότι ήταν μόνος και ηρέμησε, έγειρε πίσω, τα μάτια του βάρυναν και πάλι...
Και τότε είδε..ειδε τον εαυτό του 15χρονο παλικάρι στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, παρέα με τους φίλους του. Χαμογελασε... Τι τρέλα Θεέ μου... Τι αποκορύφωμα αθωότητας, τι πανόραμα φιλίας και αλληλεγγύης... Τώρα βρίσκετε στο πατρικό του σπίτι... «Τι ώρα πήγε; Ακόμη μία είναι; Δεν περνά η ώρα σήμερα, πότε θα έρθουν τα παιδιά; Στις τρισήμισυ ξεκινά ο αγώνας κι αυτοί ακόμη δε φάνηκαν...».
Ο αγώνας... Αυτό για το οποίο ζούσε κι ανέπνεε, βδομάδα στη βδομάδα... Να πάει στο Ναό!!!
«Πότε θα έρθουν τα παιδιά, πήγε μία και δέκα..».
Δεν αντέχει άλλο, κατεβαίνει στο δρόμο, σκεπτόμενος... «Ποιόν θα βάλει άραγε σήμερα στην ενδεκάδα; Εγώ αν ήμουν θα έβαζα τον...»
Δυνατά γέλια και φωνές τον παρασύρουν από τις σκέψεις του, είναι οι φίλοι του... Αγγαλιασμένοι με τις σημαίες και τα κασκόλ πέρνουν το δρόμο για τη «Λαμπράκη»... Χαμός!!! Κι άλλες παρέες είναι στους δρόμους, γελάνε, χαίροντε, ζούνε... Αυτοκίνητα με ανοιχτά παράθυρα και τον κόσμο όλο να φωνάζει συνθήματα, κόρνες να ουρλιάζουν και να συναγωνίζοντε η μια την άλλη!!!
Επιτέλους, να η εκκλησιά της Αγίας Βαρβάρας...ο κόσμος πλέον είναι πολύς, συνοστισμός, βαβούρα, σαματάς!!!
Κόψανε εισητήρια...δε περίσσεψαν πολλά φράγκα, αλλά κάπως θα τη βολέψουμε για ένα κωκ ή κανένα σάντουϊτς...σε λίγο ξεκινά ο αγώνας, άντε ρε παιδια να μπούμε στο γήπεδο!!!
Θεέ μου τι φαντασμαγορική ατμοσφαιρα είναι αυτή; Σε μαγευει κάθε φορά εκ νέου κι ας τη ζεις συνεχώς!!! Αγαλλοίαση, χαρά, αισιοδοξία, αυτό το σμήνος απο ανθρώπινα μελίσσια...
Μα πιο πολύ απ’ όλα, μα πιο πάνω απ’ όλα, ένα είναι αυτό που τον κάνει να ριγήσει από συγκίνηση και να νοιώσει ένα Ιερό Δέος...είναι η ιαχή που δονεί την ατμόσφαιρα: ΠΑΟΚ!!! ΠΑΟΚ!!! ΠΑΟΚ!!!
Σιγή...δεν ακούγεται τίποτε...πέρασε τόσος καιρός...πέτρινα χρόνια...
Τι έχουμε τώρα; 2008...τι ώρα είναι άραγε; Δε βαρυέσε, οτι να ‘ναι... Που είναι οι φίλοι του; Θα έρθουν;
Τόσα πολλά έχουν αλλάξει και τίποτε δεν είναι όπως παλιά... Τώρα δεν πάει στο γήπεδο πια...δε μπορεί...κι ας έχει τώρα και δυο εισητήρια διαρκείας. Θα πάρει και μετοχές κι ας γκρινιάζει η γυναίκα. Τώρα δε πάει στο γήπεδο, τώρα ζει μακρυά, στο εξωτερικό...πέστο συνθήκες, συγκυρίες, έστω ένα παιχνίδι της μοίρας...
Όλα άλλαξαν...
Τώρα βλέπει την αγαπημένη του ομάδα από τη γιγαντοοθόνη στο cafè...Παρέα με άλλους, νέους φίλους, που έκανε στην πορεία του χρόνου...
Όλα άλλαξαν...
Άσπρισαν λίγο οι κρόταφοί του, σκλήρυνε το πρόσωπό του, μαύρες σκιές βάρυναν τα μάτια του, πόνοι στη μέση και τα γόνατά του, του θυμίζουν ότι ο χρόνος, στο διάβα του, άφησε τα αποτυπώματά του πάνω του.
Όλα άλλαξαν...όλα...
Όλα, εκτός από ένα!!! Εκτός από αυτό το ένα, που τον έκανε πάντα να ριγά από τη συγκίνηση, να εκθαμβώνετε και να εκστασιάζετε όταν βλέπει αυτό το Λαό και ακούει αυτή την ιαχη: ΠΑΟΚ!!! ΠΑΟΚ!!! ΠΑΟΚ!!!
Εστω κι αν είναι μόνο από την γιγαντοοθόνη στο cafè!!!
Πετάχθηκε πάνω...είχε αποκοιμηθεί...ήταν ήδη εννιά, όπου να ‘ναι θα έρχοταν η γυναίκα με τα παιδιά...καιρός να σηκωθεί από τον καναπέ...
Πλάτων Κυφωνίδης 16.10.2008 Düsseldorf
Πότε είσαι ΠΑΟΚ
Πότε είσαι ΠΑΟΚ;
Όταν αγαπήσεις τον εαυτό σου και τα ελλατώματά του
Όταν ζηλέψεις το φως του ήλιου, μέσα στο έρεβος των αιώνων
Όταν δακρύσεις από χαρά για κάτι ασήμαντο
Όταν κλάψεις σα μωράκι, χωρίς να ντραπείς
Όταν τραγουδήσεις με τη καρδιά σου κι όχι με το στόμα σου
Όταν μισήσεις τη ματαιοδοξία και τη πλεονεξία
Όταν αισθανθείς απέραντη αγάπη, για όλο το κόσμο
Όταν ταιριάσεις τη ψυχή σου με τα χρώματα των λουλουδιών
Όταν ζυγήσεις το ψέμα απο την αλήθεια
Όταν χαθείς στον ωκεανό των ονείρων σου
Όταν γελάσεις γιατί νοιώθεις ελεύθερος
Όταν ξεπεράσεις τα σύνορά σου
Όταν στολίσεις το κόσμο, με μόνο κόσμημα την αγάπη σου
Όταν χορέψεις στο ρυθμό της καρδιάς σου
Όταν βάψεις το κόσμο σου ασπρόμαυρο
Όταν η αύρα σου, σου ψιθυρίσει «σ’ αγαπω»
Όταν μήτε πόνος, μήτε ο φόβος μπορέσει να σε αγγίξει
Όταν κατακτήσεις τη γη και τον ουρανό σου
Τότε είσαι ΠΑΟΚ!!! Τότε ζεις ΠΑΟΚ!!!
Πλάτων Κυφωνίδης 16.10.2008 Düsseldorf
ΤΟ Χουντέμπλεϊ ΤΟΥΣ.....η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ.....
Ο Παναθηναϊκός έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης την άνοιξη του 1971, σε μια εποχή που τόσο το Ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν παντελώς ανυπόληπτο στην Ευρώπη και ο ίδιος ήταν ασήμαντο μέγεθος στον Ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη. Ο Παναθηναϊκός διέθετε έναν εκ των κορυφαίων Ελλήνων γκολκίπερ, τον Τάκη Οικονομόπουλο, μια "βεντέτα", το Μίμη Δομάζο και έναν ατσούμπαλο αλλά αποτελεσματικότατο σκόρερ, τον Αντώνη Αντωνιάδη. Οι υπόλοιποι ήταν καλοί ρολίστες, καλοί για τα Ελληνικά δεδομένα, αλλά τίποτε το ιδιαίτερο - πολύ περισσότερο πάρα πολύ μακριά απ'το "η καλύτερη φουρνιά παικτών που πάτησε στα Ελληνικά γήπεδα" που διαβάζουμε στα διάφορα... αφιερώματα. Οι δε επιδόσεις του τη σεζόν 1970-1971 δεν ήταν και... συγκλονιστικές, αφού τερμάτισε τρίτος με 82 βαθμούς, πίσω από ΑΕΚ (88 β.) και Πανιώνιο (83 β.), έχοντας 19 νίκες - 10 ισοπαλίες και 5 ήττες (ο Ολυμπιακός τερμάτισε έκτος εκείνη τη σεζόν, κατακτώντας όμως τελικώς το Κύπελλο Ελλάδος, κερδίζοντας με 3-1 τον ΠΑΟΚ). Και φυσικά δεν υπήρχε η δικαιολογία της... καταπόνησης των παικτών με τα συνεχόμενα παιχνίδια όπως γίνεται σήμερα, γιατί όπως φαίνεται και στις ημερομηνίες τέλεσης των αγώνων, προκύπτει οτι ο Παναθηναϊκός έπαιζε ένα παιχνίδι παραπάνω το μήνα, ουσιαστικά. Τέτοια... καταπόνηση. Ειδικά τα παιχνίδια με την αδύναμη Ζενές Ες πρέπει πραγματικά να... διέλυσαν τη φυσική κατάσταση της πράσινης αρμάδας.
Παρένθεση : Το 1971 ήταν μια άσχημη χρονιά για τον Ολυμπιακό όχι μόνο σε επίπεδο τίτλων. Ο επίσημος Ολυμπιακός, με το Νίκο Γουλανδρή στη θέση του γενικού αρχηγού ακόμη και το μοναδικό φιλοολυμπιακό έντυπο, το "ΦΩΣ" του Θόδωρου Νικολαΐδη, "έφαγαν τον πρόλογο" - κατά το κοινώς λεγόμενο - από το συσπειρωμένο κράτος της χούντας γύρω απ'το "μεγάλο" σκοπό και τους όποιους μηχανισμούς του ταγμένους στην υπηρεσία αυτού. Η "Απογευματινή" στις 10/03/1971, την επετειακή ημέρα ίδρυσης του Ολυμπιακού, γράφει κάτω απ'τον τίτλο "Γλέντι α-λα Ελληνικά στο Λονδίνο" : "Το βράδυ με έξοδα του κ. Γουλανδρή, περίπου 70.000 δρχ., ολόκληρη η αποστολή διασκέδασε στο πολυτελέστερο και ακριβότερο κέντρο του Λονδίνου".
Ο επίσημος Ολυμπιακός και ιδιαίτερα ο Νίκος Γουλανδρής, λόγω της ιδεολογίας του, πίστεψε οτι η υπόθεση ήταν Ελληνική και Εθνική. Ο Ασλανίδης είχε καταφέρει να πείσει για το "αγαθό των προθέσεων του" στην ομιλία του στις 30/01/1968 στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο και με το πόρισμα του για τον έλεγχο που διενεργήθηκε στα γραφεία του επίσημου Παναθηναϊκού. Μια έρευνα "εξυγίανσης" που ανακοινώθηκε στις εφημερίδες (π.χ. "Απογευματινή", αρ.φύλ. 4656, 07/02/1968, σελ. 7). Ένα πόρισμα που μίλαγε για δωροδοκίες του Παναθηναϊκού με θύματα ομάδες όπως ΠΑΟΚ, ΑΕΚ κλπ. Για δωροδοκίες διαιτητών (για αγώνα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, 20.000 δρχ.), εποπτών (με αντίπαλο τον Ηρακλή, 7.000 δρχ.), για δωροδοκίες παικτών όπως τον τερματοφύλακα του Εθνικού σε αγώνα 1ου γύρου (30.000 δρχ.), όπως τον αμυντικό μέσο του Αιγάλεω, Μπαλαρίνη (5.000 δρχ.).
Ζώντας τις μεθοδεύσεις και μαθαίνοντας τους τρόπους που ήλθε εις πέρας η "Εθνική" πορεία του Παναθηναϊκού, βγήκε μπροστά αναλαμβάνοντας την ομάδα και απαντώντας στους βιαστές του Ελληνικού ποδοσφαίρου με τη δημιουργία μιας ομάδας που όμοια της δεν είχε περπατήσει στα χρόνια ύπαρξης του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Κλείνει η παρένθεση.
Επιστρέφουμε στο... θρίαμβο της θέλησης. Ο Παναθηναϊκός έχει αποκλείσει την αδύναμη Ζενές Ες και τη Σλόβαν Μπρατισλάβας και στην επόμενη φάση έχει κληρωθεί με την ισχυρή Έβερτον. Στο ματς που γίνεται στο Goodison Park, η Έβερτον σφυροκοπεί επί 80' τον Παναθηναϊκό, που έχει τον γκολκίπερ του σε μεγάλη ημέρα και στη μοναδική του ευκαιρία σε όλο τον αγώνα θα προηγηθεί μάλιστα με 0-1, με τον Αντωνιάδη. Οι Άγγλοι με αντεπίθεση διαρκείας χάνουν κι άλλα γκολ, ισοφαρίζουν στο 90' και όλα πλέον θα κριθούν στη ρεβάνς της Λεωφόρου.
Βρισκόμαστε στο Μάρτιο του 1971, σε αναμονή της ρεβάνς του αγώνα Παναθηναϊκού - Έβερτον. Το ηθικό των Ελλήνων παικτών είναι αρκετά ανεβασμένο μετά την επίσκεψη του Ασλανίδη στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, τις παραμονές του αγώνα, όπου εκτός από τις γνωστές πατριωτικές παπαριές που έλεγαν τότε, υποσχέθηκε στους "πράσινους" μεγάλο χρηματικό πριμ σε περίπτωση πρόκρισης. Συγκεκριμένα, προσφέρθηκε σε κάθε παίκτη το πριμ 100.000 δραχμών - το μισό από τον ΠΑΟ και το μισό από τον Ασλανίδη (στα παπάρια του, απ'την τσέπη του θα τα έδινε;) ενώ ο προπονητής, Φέρεντς Πούσκας (αυτός δεν ήταν... κομμουνιστής βλέπετε σα το Μπούκοβι για να τον απελάσουν), θα εισπράξει το ποσό των 650.000 δραχμών (σε μια εποχή που το αρνί κοστίζει 65 δραχμές το κιλό).
Η μέρα του αγώνα ήρθε. Με σύμμαχο το Γάλλο διαιτητή του αγώνα, ο Παναθηναϊκός απέσπασε λευκή ισοπαλία (0-0) στη Λεωφόρο και προκρίθηκε χάρη στο εκτός έδρας 1-1. Όλα πήγαν κατ'ευχήν λοιπόν : ο Παναθηναϊκός πέρασε το εμπόδιο της Έβερτον αφήνοντας τους Άγγλους να... ψάχνουν να βρούν το δίκιο τους και να διαμαρτύρονται για τη διαιτησία του Γάλλου ρέφερι.
Στο βιβλίο του, "Champions of Europe", ο Brian Glanville αναφέρει αυτό που... ξέχασε να αναφέρει ο τύπος της χώρας, αν και έβγαζε μάτι : Οτι ο Παναθηναϊκός ευνοήθηκε εξόφθαλμα απ'τον Γάλλο διαιτητή. Ο - ποδοσφαιριστής τότε - Joe Royle (μετέπειτα προπονητής της Έβερτον) δήλωσε πως στο πρώτο παιχνίδι στο "Goodison Park", οι αμυντικοί της Ελληνικής ομάδας του ψυθίριζαν στο αυτί "Athens, Athens!". "Και στην Αθήνα" - σημειώνει ο Brian Glanville - "η Έβερτον δεν πήρε ούτε σφύριγμα απ'το διαιτητή".
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη - αποκάλυψη προ ετών, ο δημοσιογράφος Φίλιππος Συρίγος είχε αποκαλύψει πως οι διαιτητές του αγώνα με την Έβερτον (αλλά και του αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα) είχαν παρατείνει αρκετά την παραμονή τους στην Ελλάδα για περίπου ένα μήνα ο καθένας και έφυγαν με αρκετά πιο γεμάτες τσέπες που τα κέρδισαν - ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ - λέει στον... ιππόδρομο!
Ο Μίμης Δομάζος τρέχει προς τα επίσημα και η "Απογευματινή" αποθανατίζει τη Δέσποινα Παπαδοπούλου να σκύβει και να τον φιλάει, με τη λεζάντα να γράφει "Συγχαρητήρια κι ένα θερμό φιλί...".
Έτσι ολοκληρώθηκε η... επική πρόκριση επί της Έβερτον. Αυτά όμως ήταν ψιλοπταίσματα μπροστά στα... μαγικά που έγιναν στα ημιτελικά.....
Ο Παναθηναϊκός θα συναντήσει τον Ερυθρό Αστέρα του Βελιγραδίου στα ημιτελικά. Αφ'υψηλού αντιμετώπιζαν την αναμέτρηση μετά τον αποκλεισμό της Έβερτον οι τριφυλλοφόροι, που θα ταξίδευαν στο Βελιγράδι για τον αγώνα. Στις 14/04/1971, ο Παναθηναϊκός θα έπαιρνε ένα σημαντικότατο μάθημα... ποδοσφαίρου, όταν οι Γιουγκοσλάβοι κυριολεκτικά "πάτησαν κάτω" τους πράσινους και απο καθαρή ατυχία δε σημείωσαν αστρονομικό σκορ, αλλά έμειναν στο 4-1. Επιστροφή στην πραγματικότητα για τους παίκτες του Παναθηναϊκού που έλεγαν ούτως ή άλλως οτι "κι εδώ που φτάσαμε, μια χαρά είναι"...
Η ρεβάνς πλησιάζει. 28 Απριλίου 1971, λίγες ημέρες μόλις μετά την... επέτειο της ανόδου των συνταγματαρχών στην εξουσία. Ο Παναθηναϊκός επικρατεί με 3-0 έναντι των υποτονικών Σέρβων. 5 λεπτά πριν τη λήξη, ο Βασίλης Κωνσταντίνου θα αποσοβήσει βέβαιο γκολ σε σουτ παίκτη του Αστέρα (Κάρασιτς). Ο γκολκίπερ που αντικατέστησε τον Τάκη Οικονομόπουλο αποθεώνεται και ο Σέρβος ποδοσφαιριστής κάνει μια γκριμάτσα... ανακούφισης! "Ο όρκος που είχαμε κάνει στο δωμάτιο του Δομάζου, μας είχε κάνει θηρία. Και πιο πολύ πεισμώσαμε, όταν είδαμε τυπωμένα φέιγ-βολάν των Γιουγκοσλάβων, που έγραφαν: "Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών: Ερυθρός Αστέρας - Άγιαξ", θυμάται ο Κώστας Ελευθεράκης.
Τα 3 περάσματα από Λουξεμβούργο, Τσεχοσλοβακία, Αγγλία ήταν επιτυχημένα και την καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας διαδέχθηκε ο "θρίαμβος" της Λεωφόρου. Η εφημερίδα "Αθλητική Ηχώ" στις 29/04/1971, την επομένη του 3-0 αναφέρεται πρωτοσέλιδα στον "βασικό συντελεστή του θριάμβου, κ. Κ.Ασλανίδη". Το θέμα αναβαπτίζεται σε "Εθνικό" και όλο το "Έθνος" τα δίνει όλα για να "πείσει" το φίλαθλο κόσμο της χώρας οτι Παναθηναϊκός = Ελλάδα. Τα "Παναθηναϊκά Νέα" του Χαλκιόπουλου που κυκλοφορούν κάθε Σάββατο, για τις ανάγκες του "αγώνα" κυκλοφορούν εκτάκτως και την Πέμπτη (29/04/1971) μιλώντας για "ένα γλυκό χαμόγελο Εθνικής εορτής που είναι ολόκληρη η Ελλάδα".
Λεπτομέρεια : Πρόεδρος της ΕΠΟ είναι ο αλήστου μνήμης Γιώργος Δέδες, που συνέχισε τη βασιλεία του μέχρι και την εποχή της παντοκρατορίας του Θαλή, πριν αποσυρθεί νικημένος απ'τις αρρώστιες και τα γηρατειά.
Την ίδια χώρα που τη χώρα κυρίευε ο "Εθνικός" παροξυσμός, η Ευρώπη βούϊζε απ'τις φήμες για δωροδοκίες και ύποπτες συνδιαλλαγές. Έγκυρα έντυπα όπως οι Γερμανικές εφημερίδες "Bild" και "Der Spiegel", σύσσωμος ο Ιταλικός, Αγγλικός αλλά και Γιουγκοσλαβικός τύπος μίλαγαν για εξαγορά του Γάλλου διαιτητή του επαναληπτικού αγώνα με την Έβερτον, αλλά και για εξαγορά παικτών και παραγόντων του Ερυθρού Αστέρα. Οι "λασπολόγοι" λοιπόν, ανέφεραν οτι ο αγώνας "πουλήθηκε" από τους Σέρβους, ή πιο σωστά, "αγοράστηκε" απ'τους Έλληνες, κάτι που φυσικά τα ελεγχόμενα ΜΜΕ δεν άφησαν ποτέ να κυκλοφορήσει στην πραγματική του διάσταση στον κόσμο : Οτι δηλαδή ο κόσμος το'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι...
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, απ'το πουθενά, έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών χωρίς να υπάρχουν τα φόντα να γίνει κάτι τέτοιο. Το ποδόσφαιρο μας σε ερασιτεχνική κατάσταση, με άθλια γήπεδα και με ποδοσφαιριστές (στις μικρότερες ομάδες) που στην πλειοψηφία τους δε θα κρίνονταν ικανοί ούτε να μαζεύουν τις μπάλες στις προπονήσεις των μεγάλων συλλόγων, ο Παναθηναϊκός αφ'ετέρου είχε ισχνή έως αδιάφορη πορεία στους Ευρωπαϊκούς του αγώνες μέχρι τότε.
Έως τη σεζόν του "Γουέμπλεϊ", ο Παναθηναϊκός είχε δώσει 22 Ευρωπαϊκά ματς στα οποία είχε σημειώσει 8 ισοπαλίες, 12 ήττες και μόλις 2 νίκες (κι αυτές έναντι των ανίσχυρων Γκλέντοραν και Σλιέμα - στη ρεβάνς με τη Σλιέμα στη Μάλτα μάλιστα, ο ΠΑΟ έχασε 1-0 και κινδύνευσε να αποκλειστεί, αφού ο Σακελλαρίδης αποβλήθηκε από νωρίς και οι Μαλτέζοι έχασαν και πέναλτι).
Ενδεικτικό του πόσο "βοηθήθηκε" ο... "άθλος" του Γουέμπλεϊ, είναι οτι ο Παναθηναϊκός τα αμέσως επόμενα χρόνια μέχρι το 1984 (στην επόμενη πορεία του δηλαδή, και ενώ το ποδόσφαιρο μας ανέβαινε σιγά-σιγά επίπεδο, αφού τουλάχιστον οι ομάδες μας ήταν πλέον σε θέση στην πλειοψηφία των περιπτώσεων να αποκλείουν τουλάχιστον τους αδύναμους αντιπάλους), δεν κατάφερε ποτέ να αποκλείσει κάποια απ'τις πολλές μέτριες ομάδες που κληρώθηκαν ως αντίπαλοι του, εκτός απ'τις αδύναμες Φλοριάνα (Μάλτα) και Ντάρινγκ (Βέλγιο).
Ας μη πολυλογούμε. Ιούνιος του 1971 λοιπόν, Άγιαξ - Παναθηναϊκός στο Γουέμπλεϊ και ο Φαν Ντάϊκ απ'το 5ο λεπτό ουσιαστικά τελειώνει το παιχνίδι. Η διαφορά δυναμικότητας από τον Αίαντα του Άμστερνταμ είναι εμφανής, το σκορ θα κλείσει ο... Καψής με αυτογκόλ στο 85'
και ο Άγιαξ θα κατακτήσει το πιο ξεκούραστο Κύπελλο Πρωταθλητριών της ιστορίας του. Στην δικτατοροκρατούμενη Ελλάδα, τα γρανάζια της προπαγάνδας παίρνουν φωτιά. Την αρχή είχε κάνει ο Μίμης Δομάζος : "Παρότι δεν σηκώσαμε το Κύπελλο, νιώσαμε όλοι υπερήφανοι. Είχαμε πετύχει έναν άθλο. Το όνομα της χώρας μας ακούστηκε σε όλη τη Γη. Μακάρι να ξαναβρεθεί κι άλλη Ελληνική ομάδα, να πετύχει αυτό τον θρίαμβο".
Ο τύπος της χώρας έδινε διαστάσεις Εθνικής διάκρισης στο κατόρθωμα του Παναθηναϊκού (με τον Ασλανίδη υπεύθυνο για τα αθλητικά της χώρας, ας έκανε κι αλλιώς...) και οι διθύραμβοι έδιναν κι έπαιρναν. Λίγοι στάθηκαν στο γεγονός οτι τελικά το πρωτάθλημα το πήρε η ΑΕΚ, το Κύπελλο ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός πήρε απ'τα... τρία το μακρύτερο.
Η Αθήνα όλη θυμίζει καρναβάλι ενώ στο κέντρο πρώτων βοηθειών διακομίζονται 22 τραυματίες και 15 άτομα με ελαφρές καρδιακές προσβολές (ένα άλλο άτομο υφίσταται μοιραία καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια του αγώνα). Την ίδια ώρα, ο Ασλανίδης ανακοινώνει στη διοίκηση του Παναθηναϊκού ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να χαρίσει στην Αθηναϊκή ομάδα όλα τα χρέη της, τα οποία ανέρχονται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 6,5 εκατομμυρίων δραχμών (είπαμε οτι βρισκόμαστε σε μια φάση που το αρνί στοιχίζει 65 δραχμές το κιλό, όπως είπαμε και πιο πάνω).
Τα ελεγχόμενα απ'τη χούντα ΜΜΕ κουκούλωσαν όμορφα κι ωραία το θέμα, αναθεματίστηκαν και οι "αργυρώνητοι ξένοι εμπαθείς δημοσιογράφοι"... μπήκαν στη θέση τους. Το μεγαλύτερο μασκαραλίκι, η αρχή του εορτασμού μιας... ήττας, μόλις ξεκίνησε. Το "Εθνικό" φρόνημα δεν πτοείται και μετά την απόσυρση του Άγιαξ απ'το θεσμό του λεγόμενου "Διηπειρωτικού Κυπέλλου", ο Παναθηναϊκός παίρνει τη θέση του και τίθεται αντιμέτωπος με την Νασιονάλ του Μοντεβίδεο, σε διπλό αγώνα. Πρώτο ματς στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 15/12/1971 και οι Ουρουγουανοί που δεν καταλαβαίνουν ούτε απο Ασλανίδηδες ούτε από Δέσποινες, παίζουν το γνωστό Ουρουγουανικό παιχνίδι "που σε πονεί και που σε σφάζει". Ενδεικτικό της Ουρουγουανικής... τέχνης τους, το γεγονός ότι ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, Τομαράς,
τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια του αγώνα, σπάζοντας το πόδι του σε 2 σημεία. Το τελικό σκορ 1-1 και η ρεβάνς σε λίγες ημέρες στο Μοντεβίδεο.
Επαναληπτικός αγώνας στο Μοντεβίδεο στις 28/12/1971 και ο απεσταλμένος της "Αθλητικής Ηχούς", Γιώργος Λιβέρης, μεταφέρει δηλώσεις του Ουρουγουανού προέδρου Μιγκουέλ Ρεστούτσια : "Θα πυροβολήσω όποιον δω να μην αποδίδει όπως πρέπει. Θα οπλοφορώ στο γήπεδο και μόλις αντιληφθώ οτι κάποιος δεν παίζει καλά, θα τον πυροβολήσω. Όποιος τολμήσει λοιπόν ας έχει υπόψη του οτι θα πεθάνει σα σκυλί μέσα στο γήπεδο". Οι προεδρικές απειλές εκτοξεύτηκαν καθώς στην Ουρουγουάη υπήρχαν έντονες φήμες πως ο Παναθηναϊκός είχε επιχειρήσει να "προσεγγίσει" παίκτες της Νασιονάλ. Για την ιστορία, η Νασιονάλ κερδίζει με 2-1 και ο Παναθηναϊκός δεν κερδίζει ούτε αυτόν τον τίτλο.
Ο κρατικός Παναθηναϊκός, ωστόσο, αντί - έστω - να σεβασθεί την στάση συμπόρευσης του επίσημου Ολυμπιακού και τη βοήθεια του στην πορεία του "Έθνους εις τας Ευρώπας", συνεχίζει να οργιάζει κι εντός των συνόρων με θύμα αυτή τη φορά τον Ολυμπιακό. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της 10/10/1972 με τον Ολυμπιακό να χάνει στη Λεωφόρο με 3-2 και το Δομάζο να... μουτζώνει (ατιμώρητα) το διαιτητή, όπως φαίνεται και στο φωτογραφικό στιγμιότυπο :
Σα να μην έφτανε αυτό, την επομένη του αγώνα, οι εφημερίδες φιλοξενούν δηλώσεις του γκολκίπερ του Ολυμπιακού, Καρυπίδη : "Καρυπίδη! Καρυπίδη! Γύρισε να σου πώ. Πρόσεξε πως παίζεις και μην ξαναχτυπήσεις το Δομάζο, γιατί υπάρχει εισαγγελεύς στο γήπεδο και θα σε πάω μέσα. Αυτό μ'έστειλαν να σου πω επίσημα πρόσωπα...". Ο... κομιστής ήταν ένστολος.
Στις 03/12/1974, ο πρόεδρος του Δ.Σ. του ΟΠΑΠ κάνει διαχειριστικό έλεγχο στον οργανισμό και αποκαλύπτεται πως 7.000.000 δραχμές έχουν πάει στα ταμεία του Παναθηναϊκού, χρήματα ξέχωρα απ'αυτά που ήδη είχε τάξει τότε η ΓΓΑ. Ο Παναθηναϊκός ποτέ δε μπόρεσε να δικαιολογήσει που πήγαν όλα αυτά τα λεφτά : Δεν υπήρχαν παραστατικά, δεν υπήρχαν δικαιολογητικά, δεν υπήρχαν καν παραλήπτες. Όλα αυτά ανάμεσα σε ένα τρελό χορό χρημάτων που έρχονταν από κρατικές και ιδιωτικές πηγές, όπως π.χ. απ'τον κ. Ιωάννη Λίβα, ομογενή εφοπλιστή που ακόμα ψάχνει που πήγαν τα 15.000 δολλάρια που έδωσε υπέρ του "Εθνικού" σκοπού. Και φυσικά, δε πρέπει να λησμονούμε οτι είχαν ήδη χαριστεί τα 6.500.000 δραχμές απ'τον Ασλανίδη μετά την "επική πρόκριση επί του Αστέρα"...
Ακολούθησαν τα δραματικα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Η χούντα έπεσε και ξεκινά η εποχή της μεταπολίτευσης. Μετά την πτώση της χούντας, άρχισαν να διενεργούνται ενδελεχείς έλεγχοι για να διαλευκανθούν τα όποια οικονομικά σκάνδαλα υπήρξαν στο χώρο του ποδοσφαίρου. Στις 25/06/1975, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών διέταξε έρευνα για το... "έπος του Γουέμπλεϋ" στα πλαίσια της δίωξης του Ασλανίδη, αναθέτοντας την υπόθεση στον ειδικό ανακριτή του Α' Τμήματος Δ.Γκουλούση. Η υπόθεση πέρασε λίγο καιρό αργότερα στο αρχείο, χωρίς ποτέ να βγεί πόρισμα και με τις συνεχείς καταγγελίες των ξένων (Γερμανοί, Γιουγκοσλάβοι, Άγγλοι, Ιταλοί) να "μαυρίζουν" το - κατά τους "πράσινους" - "τίμιο και δοξασμένο έπος του Γουέμπλεϊ".
Παρένθεση : Το 1971 ήταν μια άσχημη χρονιά για τον Ολυμπιακό όχι μόνο σε επίπεδο τίτλων. Ο επίσημος Ολυμπιακός, με το Νίκο Γουλανδρή στη θέση του γενικού αρχηγού ακόμη και το μοναδικό φιλοολυμπιακό έντυπο, το "ΦΩΣ" του Θόδωρου Νικολαΐδη, "έφαγαν τον πρόλογο" - κατά το κοινώς λεγόμενο - από το συσπειρωμένο κράτος της χούντας γύρω απ'το "μεγάλο" σκοπό και τους όποιους μηχανισμούς του ταγμένους στην υπηρεσία αυτού. Η "Απογευματινή" στις 10/03/1971, την επετειακή ημέρα ίδρυσης του Ολυμπιακού, γράφει κάτω απ'τον τίτλο "Γλέντι α-λα Ελληνικά στο Λονδίνο" : "Το βράδυ με έξοδα του κ. Γουλανδρή, περίπου 70.000 δρχ., ολόκληρη η αποστολή διασκέδασε στο πολυτελέστερο και ακριβότερο κέντρο του Λονδίνου".
Ο επίσημος Ολυμπιακός και ιδιαίτερα ο Νίκος Γουλανδρής, λόγω της ιδεολογίας του, πίστεψε οτι η υπόθεση ήταν Ελληνική και Εθνική. Ο Ασλανίδης είχε καταφέρει να πείσει για το "αγαθό των προθέσεων του" στην ομιλία του στις 30/01/1968 στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο και με το πόρισμα του για τον έλεγχο που διενεργήθηκε στα γραφεία του επίσημου Παναθηναϊκού. Μια έρευνα "εξυγίανσης" που ανακοινώθηκε στις εφημερίδες (π.χ. "Απογευματινή", αρ.φύλ. 4656, 07/02/1968, σελ. 7). Ένα πόρισμα που μίλαγε για δωροδοκίες του Παναθηναϊκού με θύματα ομάδες όπως ΠΑΟΚ, ΑΕΚ κλπ. Για δωροδοκίες διαιτητών (για αγώνα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, 20.000 δρχ.), εποπτών (με αντίπαλο τον Ηρακλή, 7.000 δρχ.), για δωροδοκίες παικτών όπως τον τερματοφύλακα του Εθνικού σε αγώνα 1ου γύρου (30.000 δρχ.), όπως τον αμυντικό μέσο του Αιγάλεω, Μπαλαρίνη (5.000 δρχ.).
Ζώντας τις μεθοδεύσεις και μαθαίνοντας τους τρόπους που ήλθε εις πέρας η "Εθνική" πορεία του Παναθηναϊκού, βγήκε μπροστά αναλαμβάνοντας την ομάδα και απαντώντας στους βιαστές του Ελληνικού ποδοσφαίρου με τη δημιουργία μιας ομάδας που όμοια της δεν είχε περπατήσει στα χρόνια ύπαρξης του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Κλείνει η παρένθεση.
Επιστρέφουμε στο... θρίαμβο της θέλησης. Ο Παναθηναϊκός έχει αποκλείσει την αδύναμη Ζενές Ες και τη Σλόβαν Μπρατισλάβας και στην επόμενη φάση έχει κληρωθεί με την ισχυρή Έβερτον. Στο ματς που γίνεται στο Goodison Park, η Έβερτον σφυροκοπεί επί 80' τον Παναθηναϊκό, που έχει τον γκολκίπερ του σε μεγάλη ημέρα και στη μοναδική του ευκαιρία σε όλο τον αγώνα θα προηγηθεί μάλιστα με 0-1, με τον Αντωνιάδη. Οι Άγγλοι με αντεπίθεση διαρκείας χάνουν κι άλλα γκολ, ισοφαρίζουν στο 90' και όλα πλέον θα κριθούν στη ρεβάνς της Λεωφόρου.
Βρισκόμαστε στο Μάρτιο του 1971, σε αναμονή της ρεβάνς του αγώνα Παναθηναϊκού - Έβερτον. Το ηθικό των Ελλήνων παικτών είναι αρκετά ανεβασμένο μετά την επίσκεψη του Ασλανίδη στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, τις παραμονές του αγώνα, όπου εκτός από τις γνωστές πατριωτικές παπαριές που έλεγαν τότε, υποσχέθηκε στους "πράσινους" μεγάλο χρηματικό πριμ σε περίπτωση πρόκρισης. Συγκεκριμένα, προσφέρθηκε σε κάθε παίκτη το πριμ 100.000 δραχμών - το μισό από τον ΠΑΟ και το μισό από τον Ασλανίδη (στα παπάρια του, απ'την τσέπη του θα τα έδινε;) ενώ ο προπονητής, Φέρεντς Πούσκας (αυτός δεν ήταν... κομμουνιστής βλέπετε σα το Μπούκοβι για να τον απελάσουν), θα εισπράξει το ποσό των 650.000 δραχμών (σε μια εποχή που το αρνί κοστίζει 65 δραχμές το κιλό).
Η μέρα του αγώνα ήρθε. Με σύμμαχο το Γάλλο διαιτητή του αγώνα, ο Παναθηναϊκός απέσπασε λευκή ισοπαλία (0-0) στη Λεωφόρο και προκρίθηκε χάρη στο εκτός έδρας 1-1. Όλα πήγαν κατ'ευχήν λοιπόν : ο Παναθηναϊκός πέρασε το εμπόδιο της Έβερτον αφήνοντας τους Άγγλους να... ψάχνουν να βρούν το δίκιο τους και να διαμαρτύρονται για τη διαιτησία του Γάλλου ρέφερι.
Στο βιβλίο του, "Champions of Europe", ο Brian Glanville αναφέρει αυτό που... ξέχασε να αναφέρει ο τύπος της χώρας, αν και έβγαζε μάτι : Οτι ο Παναθηναϊκός ευνοήθηκε εξόφθαλμα απ'τον Γάλλο διαιτητή. Ο - ποδοσφαιριστής τότε - Joe Royle (μετέπειτα προπονητής της Έβερτον) δήλωσε πως στο πρώτο παιχνίδι στο "Goodison Park", οι αμυντικοί της Ελληνικής ομάδας του ψυθίριζαν στο αυτί "Athens, Athens!". "Και στην Αθήνα" - σημειώνει ο Brian Glanville - "η Έβερτον δεν πήρε ούτε σφύριγμα απ'το διαιτητή".
Σε τηλεοπτική του συνέντευξη - αποκάλυψη προ ετών, ο δημοσιογράφος Φίλιππος Συρίγος είχε αποκαλύψει πως οι διαιτητές του αγώνα με την Έβερτον (αλλά και του αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα) είχαν παρατείνει αρκετά την παραμονή τους στην Ελλάδα για περίπου ένα μήνα ο καθένας και έφυγαν με αρκετά πιο γεμάτες τσέπες που τα κέρδισαν - ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ - λέει στον... ιππόδρομο!
Ο Μίμης Δομάζος τρέχει προς τα επίσημα και η "Απογευματινή" αποθανατίζει τη Δέσποινα Παπαδοπούλου να σκύβει και να τον φιλάει, με τη λεζάντα να γράφει "Συγχαρητήρια κι ένα θερμό φιλί...".
Έτσι ολοκληρώθηκε η... επική πρόκριση επί της Έβερτον. Αυτά όμως ήταν ψιλοπταίσματα μπροστά στα... μαγικά που έγιναν στα ημιτελικά.....
Ο Παναθηναϊκός θα συναντήσει τον Ερυθρό Αστέρα του Βελιγραδίου στα ημιτελικά. Αφ'υψηλού αντιμετώπιζαν την αναμέτρηση μετά τον αποκλεισμό της Έβερτον οι τριφυλλοφόροι, που θα ταξίδευαν στο Βελιγράδι για τον αγώνα. Στις 14/04/1971, ο Παναθηναϊκός θα έπαιρνε ένα σημαντικότατο μάθημα... ποδοσφαίρου, όταν οι Γιουγκοσλάβοι κυριολεκτικά "πάτησαν κάτω" τους πράσινους και απο καθαρή ατυχία δε σημείωσαν αστρονομικό σκορ, αλλά έμειναν στο 4-1. Επιστροφή στην πραγματικότητα για τους παίκτες του Παναθηναϊκού που έλεγαν ούτως ή άλλως οτι "κι εδώ που φτάσαμε, μια χαρά είναι"...
Η ρεβάνς πλησιάζει. 28 Απριλίου 1971, λίγες ημέρες μόλις μετά την... επέτειο της ανόδου των συνταγματαρχών στην εξουσία. Ο Παναθηναϊκός επικρατεί με 3-0 έναντι των υποτονικών Σέρβων. 5 λεπτά πριν τη λήξη, ο Βασίλης Κωνσταντίνου θα αποσοβήσει βέβαιο γκολ σε σουτ παίκτη του Αστέρα (Κάρασιτς). Ο γκολκίπερ που αντικατέστησε τον Τάκη Οικονομόπουλο αποθεώνεται και ο Σέρβος ποδοσφαιριστής κάνει μια γκριμάτσα... ανακούφισης! "Ο όρκος που είχαμε κάνει στο δωμάτιο του Δομάζου, μας είχε κάνει θηρία. Και πιο πολύ πεισμώσαμε, όταν είδαμε τυπωμένα φέιγ-βολάν των Γιουγκοσλάβων, που έγραφαν: "Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών: Ερυθρός Αστέρας - Άγιαξ", θυμάται ο Κώστας Ελευθεράκης.
Τα 3 περάσματα από Λουξεμβούργο, Τσεχοσλοβακία, Αγγλία ήταν επιτυχημένα και την καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας διαδέχθηκε ο "θρίαμβος" της Λεωφόρου. Η εφημερίδα "Αθλητική Ηχώ" στις 29/04/1971, την επομένη του 3-0 αναφέρεται πρωτοσέλιδα στον "βασικό συντελεστή του θριάμβου, κ. Κ.Ασλανίδη". Το θέμα αναβαπτίζεται σε "Εθνικό" και όλο το "Έθνος" τα δίνει όλα για να "πείσει" το φίλαθλο κόσμο της χώρας οτι Παναθηναϊκός = Ελλάδα. Τα "Παναθηναϊκά Νέα" του Χαλκιόπουλου που κυκλοφορούν κάθε Σάββατο, για τις ανάγκες του "αγώνα" κυκλοφορούν εκτάκτως και την Πέμπτη (29/04/1971) μιλώντας για "ένα γλυκό χαμόγελο Εθνικής εορτής που είναι ολόκληρη η Ελλάδα".
Λεπτομέρεια : Πρόεδρος της ΕΠΟ είναι ο αλήστου μνήμης Γιώργος Δέδες, που συνέχισε τη βασιλεία του μέχρι και την εποχή της παντοκρατορίας του Θαλή, πριν αποσυρθεί νικημένος απ'τις αρρώστιες και τα γηρατειά.
Την ίδια χώρα που τη χώρα κυρίευε ο "Εθνικός" παροξυσμός, η Ευρώπη βούϊζε απ'τις φήμες για δωροδοκίες και ύποπτες συνδιαλλαγές. Έγκυρα έντυπα όπως οι Γερμανικές εφημερίδες "Bild" και "Der Spiegel", σύσσωμος ο Ιταλικός, Αγγλικός αλλά και Γιουγκοσλαβικός τύπος μίλαγαν για εξαγορά του Γάλλου διαιτητή του επαναληπτικού αγώνα με την Έβερτον, αλλά και για εξαγορά παικτών και παραγόντων του Ερυθρού Αστέρα. Οι "λασπολόγοι" λοιπόν, ανέφεραν οτι ο αγώνας "πουλήθηκε" από τους Σέρβους, ή πιο σωστά, "αγοράστηκε" απ'τους Έλληνες, κάτι που φυσικά τα ελεγχόμενα ΜΜΕ δεν άφησαν ποτέ να κυκλοφορήσει στην πραγματική του διάσταση στον κόσμο : Οτι δηλαδή ο κόσμος το'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι...
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, απ'το πουθενά, έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών χωρίς να υπάρχουν τα φόντα να γίνει κάτι τέτοιο. Το ποδόσφαιρο μας σε ερασιτεχνική κατάσταση, με άθλια γήπεδα και με ποδοσφαιριστές (στις μικρότερες ομάδες) που στην πλειοψηφία τους δε θα κρίνονταν ικανοί ούτε να μαζεύουν τις μπάλες στις προπονήσεις των μεγάλων συλλόγων, ο Παναθηναϊκός αφ'ετέρου είχε ισχνή έως αδιάφορη πορεία στους Ευρωπαϊκούς του αγώνες μέχρι τότε.
Έως τη σεζόν του "Γουέμπλεϊ", ο Παναθηναϊκός είχε δώσει 22 Ευρωπαϊκά ματς στα οποία είχε σημειώσει 8 ισοπαλίες, 12 ήττες και μόλις 2 νίκες (κι αυτές έναντι των ανίσχυρων Γκλέντοραν και Σλιέμα - στη ρεβάνς με τη Σλιέμα στη Μάλτα μάλιστα, ο ΠΑΟ έχασε 1-0 και κινδύνευσε να αποκλειστεί, αφού ο Σακελλαρίδης αποβλήθηκε από νωρίς και οι Μαλτέζοι έχασαν και πέναλτι).
Ενδεικτικό του πόσο "βοηθήθηκε" ο... "άθλος" του Γουέμπλεϊ, είναι οτι ο Παναθηναϊκός τα αμέσως επόμενα χρόνια μέχρι το 1984 (στην επόμενη πορεία του δηλαδή, και ενώ το ποδόσφαιρο μας ανέβαινε σιγά-σιγά επίπεδο, αφού τουλάχιστον οι ομάδες μας ήταν πλέον σε θέση στην πλειοψηφία των περιπτώσεων να αποκλείουν τουλάχιστον τους αδύναμους αντιπάλους), δεν κατάφερε ποτέ να αποκλείσει κάποια απ'τις πολλές μέτριες ομάδες που κληρώθηκαν ως αντίπαλοι του, εκτός απ'τις αδύναμες Φλοριάνα (Μάλτα) και Ντάρινγκ (Βέλγιο).
Ας μη πολυλογούμε. Ιούνιος του 1971 λοιπόν, Άγιαξ - Παναθηναϊκός στο Γουέμπλεϊ και ο Φαν Ντάϊκ απ'το 5ο λεπτό ουσιαστικά τελειώνει το παιχνίδι. Η διαφορά δυναμικότητας από τον Αίαντα του Άμστερνταμ είναι εμφανής, το σκορ θα κλείσει ο... Καψής με αυτογκόλ στο 85'
και ο Άγιαξ θα κατακτήσει το πιο ξεκούραστο Κύπελλο Πρωταθλητριών της ιστορίας του. Στην δικτατοροκρατούμενη Ελλάδα, τα γρανάζια της προπαγάνδας παίρνουν φωτιά. Την αρχή είχε κάνει ο Μίμης Δομάζος : "Παρότι δεν σηκώσαμε το Κύπελλο, νιώσαμε όλοι υπερήφανοι. Είχαμε πετύχει έναν άθλο. Το όνομα της χώρας μας ακούστηκε σε όλη τη Γη. Μακάρι να ξαναβρεθεί κι άλλη Ελληνική ομάδα, να πετύχει αυτό τον θρίαμβο".
Ο τύπος της χώρας έδινε διαστάσεις Εθνικής διάκρισης στο κατόρθωμα του Παναθηναϊκού (με τον Ασλανίδη υπεύθυνο για τα αθλητικά της χώρας, ας έκανε κι αλλιώς...) και οι διθύραμβοι έδιναν κι έπαιρναν. Λίγοι στάθηκαν στο γεγονός οτι τελικά το πρωτάθλημα το πήρε η ΑΕΚ, το Κύπελλο ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός πήρε απ'τα... τρία το μακρύτερο.
Η Αθήνα όλη θυμίζει καρναβάλι ενώ στο κέντρο πρώτων βοηθειών διακομίζονται 22 τραυματίες και 15 άτομα με ελαφρές καρδιακές προσβολές (ένα άλλο άτομο υφίσταται μοιραία καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια του αγώνα). Την ίδια ώρα, ο Ασλανίδης ανακοινώνει στη διοίκηση του Παναθηναϊκού ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να χαρίσει στην Αθηναϊκή ομάδα όλα τα χρέη της, τα οποία ανέρχονται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 6,5 εκατομμυρίων δραχμών (είπαμε οτι βρισκόμαστε σε μια φάση που το αρνί στοιχίζει 65 δραχμές το κιλό, όπως είπαμε και πιο πάνω).
Τα ελεγχόμενα απ'τη χούντα ΜΜΕ κουκούλωσαν όμορφα κι ωραία το θέμα, αναθεματίστηκαν και οι "αργυρώνητοι ξένοι εμπαθείς δημοσιογράφοι"... μπήκαν στη θέση τους. Το μεγαλύτερο μασκαραλίκι, η αρχή του εορτασμού μιας... ήττας, μόλις ξεκίνησε. Το "Εθνικό" φρόνημα δεν πτοείται και μετά την απόσυρση του Άγιαξ απ'το θεσμό του λεγόμενου "Διηπειρωτικού Κυπέλλου", ο Παναθηναϊκός παίρνει τη θέση του και τίθεται αντιμέτωπος με την Νασιονάλ του Μοντεβίδεο, σε διπλό αγώνα. Πρώτο ματς στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 15/12/1971 και οι Ουρουγουανοί που δεν καταλαβαίνουν ούτε απο Ασλανίδηδες ούτε από Δέσποινες, παίζουν το γνωστό Ουρουγουανικό παιχνίδι "που σε πονεί και που σε σφάζει". Ενδεικτικό της Ουρουγουανικής... τέχνης τους, το γεγονός ότι ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, Τομαράς,
τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια του αγώνα, σπάζοντας το πόδι του σε 2 σημεία. Το τελικό σκορ 1-1 και η ρεβάνς σε λίγες ημέρες στο Μοντεβίδεο.
Επαναληπτικός αγώνας στο Μοντεβίδεο στις 28/12/1971 και ο απεσταλμένος της "Αθλητικής Ηχούς", Γιώργος Λιβέρης, μεταφέρει δηλώσεις του Ουρουγουανού προέδρου Μιγκουέλ Ρεστούτσια : "Θα πυροβολήσω όποιον δω να μην αποδίδει όπως πρέπει. Θα οπλοφορώ στο γήπεδο και μόλις αντιληφθώ οτι κάποιος δεν παίζει καλά, θα τον πυροβολήσω. Όποιος τολμήσει λοιπόν ας έχει υπόψη του οτι θα πεθάνει σα σκυλί μέσα στο γήπεδο". Οι προεδρικές απειλές εκτοξεύτηκαν καθώς στην Ουρουγουάη υπήρχαν έντονες φήμες πως ο Παναθηναϊκός είχε επιχειρήσει να "προσεγγίσει" παίκτες της Νασιονάλ. Για την ιστορία, η Νασιονάλ κερδίζει με 2-1 και ο Παναθηναϊκός δεν κερδίζει ούτε αυτόν τον τίτλο.
Ο κρατικός Παναθηναϊκός, ωστόσο, αντί - έστω - να σεβασθεί την στάση συμπόρευσης του επίσημου Ολυμπιακού και τη βοήθεια του στην πορεία του "Έθνους εις τας Ευρώπας", συνεχίζει να οργιάζει κι εντός των συνόρων με θύμα αυτή τη φορά τον Ολυμπιακό. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της 10/10/1972 με τον Ολυμπιακό να χάνει στη Λεωφόρο με 3-2 και το Δομάζο να... μουτζώνει (ατιμώρητα) το διαιτητή, όπως φαίνεται και στο φωτογραφικό στιγμιότυπο :
Σα να μην έφτανε αυτό, την επομένη του αγώνα, οι εφημερίδες φιλοξενούν δηλώσεις του γκολκίπερ του Ολυμπιακού, Καρυπίδη : "Καρυπίδη! Καρυπίδη! Γύρισε να σου πώ. Πρόσεξε πως παίζεις και μην ξαναχτυπήσεις το Δομάζο, γιατί υπάρχει εισαγγελεύς στο γήπεδο και θα σε πάω μέσα. Αυτό μ'έστειλαν να σου πω επίσημα πρόσωπα...". Ο... κομιστής ήταν ένστολος.Στις 03/12/1974, ο πρόεδρος του Δ.Σ. του ΟΠΑΠ κάνει διαχειριστικό έλεγχο στον οργανισμό και αποκαλύπτεται πως 7.000.000 δραχμές έχουν πάει στα ταμεία του Παναθηναϊκού, χρήματα ξέχωρα απ'αυτά που ήδη είχε τάξει τότε η ΓΓΑ. Ο Παναθηναϊκός ποτέ δε μπόρεσε να δικαιολογήσει που πήγαν όλα αυτά τα λεφτά : Δεν υπήρχαν παραστατικά, δεν υπήρχαν δικαιολογητικά, δεν υπήρχαν καν παραλήπτες. Όλα αυτά ανάμεσα σε ένα τρελό χορό χρημάτων που έρχονταν από κρατικές και ιδιωτικές πηγές, όπως π.χ. απ'τον κ. Ιωάννη Λίβα, ομογενή εφοπλιστή που ακόμα ψάχνει που πήγαν τα 15.000 δολλάρια που έδωσε υπέρ του "Εθνικού" σκοπού. Και φυσικά, δε πρέπει να λησμονούμε οτι είχαν ήδη χαριστεί τα 6.500.000 δραχμές απ'τον Ασλανίδη μετά την "επική πρόκριση επί του Αστέρα"...
Ακολούθησαν τα δραματικα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Η χούντα έπεσε και ξεκινά η εποχή της μεταπολίτευσης. Μετά την πτώση της χούντας, άρχισαν να διενεργούνται ενδελεχείς έλεγχοι για να διαλευκανθούν τα όποια οικονομικά σκάνδαλα υπήρξαν στο χώρο του ποδοσφαίρου. Στις 25/06/1975, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών διέταξε έρευνα για το... "έπος του Γουέμπλεϋ" στα πλαίσια της δίωξης του Ασλανίδη, αναθέτοντας την υπόθεση στον ειδικό ανακριτή του Α' Τμήματος Δ.Γκουλούση. Η υπόθεση πέρασε λίγο καιρό αργότερα στο αρχείο, χωρίς ποτέ να βγεί πόρισμα και με τις συνεχείς καταγγελίες των ξένων (Γερμανοί, Γιουγκοσλάβοι, Άγγλοι, Ιταλοί) να "μαυρίζουν" το - κατά τους "πράσινους" - "τίμιο και δοξασμένο έπος του Γουέμπλεϊ".
ΤΕΛΙΚΑ ΡΕ λαγουδάκια, πότε "γεννηθήκατε"????...γελάστε ελεύθερα.....
Όπως μπορεί να δεί και ο πλέον δύσπιστος, το καταστατικό ίδρυσης του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ (Π.Α.Ο.) (το βλέπετε επάνω)δεν ξέρετε ούτε την ιστορία σας ρε......αλλά είναι και αυτό στα πλαίσια της προπαγάνδα σας κύριοι εκφραστές της "άρχουσας" τάξης.....
αιώνια πιστοί (πόσα χρόνια ?) πράσινοι λαγοί????
"Αναγνωρισμένο σωματείο την 16η Φεβρουαρίου 1924 δια της 227/1924 απόφασης του Δικαστηρίου"; Δηλαδή, η Πανάθα δεν ιδρύθηκε το 1908;
Ας δούμε λοιπόν λίγο το ιστορικό ίδρυσης του "σύλλογου μεγάλου" κλπ κλπ. :
Ο 18χρονος αθλητής του Πανελληνίου Γ.Σ. στο στίβο, Γεώργιος Καλαφάτης, σε ηλικία 18 ετών (γεννηθείς το 1890), μαζί με άλλους συναθλητές του, ίδρυσε τον Π.Ο.Α. (Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών) το Δεκέμβριο του 1908 με την πρώτη συνέλευση να γίνεται σε αίθουσα της τότε Ιππευτικής Σχολής στο Πεδίο του Άρεως. Πρώτος πρόεδρος του Π.Ο.Α. ορίστηκε ο Αλέξανδρος Καλαφάτης, αδελφός του ιδρυτή.
Το 1909 ο Καλαφάτης ήρθε σε ρήξη με τον χρηματοδότη Μιλτιάδη Μαρινάκη και παίρνοντας με το μέρος του αρκετούς παίκτες αποχώρησε και ίδρυσε μία νέα ομάδα : τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Ομιλο (Π.Π.Ο.). Το γήπεδο της νέας ομάδας ήταν στην πλατεία Αμερικής. Εναν χρόνο αργότερα ο Π.Ο.Α. διαλύθηκε κι έτσι ο Π.Π.Ο. εκτός από τους παίκτες πήρε μαζί του και τους φιλάθλους της ομάδας. Ο Π.Π.Ο. έλαβε μέρος στο 3ο πρωτάθλημα της ΤΕΠ ΣΕΓΑΣ και κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο με τον Γιώργο Καλαφάτη στην σύνθεσή του.
Το 1918 ο Π.Π.Ο. μετονομάζεται σε Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό και Αγωνιστικό Ομιλο (Π.Π.Α.Ο.), ενώ τα νέα του χρώματα είναι το πράσινο και το λευκό και έμβλημά του το τριφύλλι. Στις 19 Ιανουαρίου του 1921 η γενική συνέλευση του συλλόγου αποφάσισε ομόφωνα να εξουσιοδοτήσει τον Γιώργο Καλαφάτη να βρει νέα τοποθεσία για γήπεδο. Μέσα σε τρεις μήνες βρέθηκε λύση, καθώς ο Καλαφάτης βρήκε τον χώρο Περιβόλα στην αρχή της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Οι δυσκολίες, όμως, που συνάντησε μέχρι να εξασφαλιστεί ο χώρος και να διαμορφωθεί σε γήπεδο ήταν πολλές. Ο χώρος ανήκε στον Δήμο Αθηναίων, του οποίου επικεφαλής ήταν ο Γ. Τσόχας, που είχε διατελέσει στο παρελθόν και πρόεδρος του Π.Π.Α.Ο. Ομως ο δήμαρχος αρνήθηκε την παραχώρηση του χώρου, πιθανότατα γιατί είχε δυσαρεστηθεί που η συνέλευση δεν του είχε παραχωρήσει και πάλι την θέση του προέδρου του συλλόγου. Χρειάστηκε η παρέμβαση του ίδιου του πρίγκιπα Νικολάου (!), ώστε να πειστεί το δημοτικό συμβούλιο να παραχωρήσει την έκταση το 1922. Λίγο καιρό αργότερα, όμως, η μικρασιατική καταστροφή είχε ως αποτέλεσμα την έλευση προσφύγων στην Αθήνα, οι οποίοι αναζητούσαν χώρους για προσωρινή στέγαση, ενώ και ο σύλλογος των απόστρατων αξιωματικών διεκδικούσε την έκταση. Η οριστική παραχώρηση του χώρου έγινε, ύστερα από πολλούς αγώνες των υπευθύνων του συλλόγου, το καλοκαίρι του 1924.
Νωρίτερα μέσα στο 1924 η ομάδα παίρνει την σημερινή της ονομασία, Παναθηναϊκός Αθλητικός Ομιλος (Π.Α.Ο.), με πρωτοβουλία του γενικού αρχηγού, Γιώργου Καλαφάτη. Αυτό έγινε διότι ο κόσμος επιθυμούσε ένα πιο εύχρηστο όνομα (από το Π.Π.Α.Ο.), ενώ υπήρχαν προβλήματα και στο ταχυδρομείο, αφού συχνά υπήρχε σύγχυση με τον Πανελλήνιο. Τo 1931 ο Αγγελος Μεσσάρης αποχώρησε ύστερα από κόντρα με τον Απόστολο Νικολαϊδη, όμως είχε την στήριξη των συμπαικτών του. Την κατάσταση αυτή επιχείρησε να εκμεταλλευτεί ο Σταμάτης Μερκούρης (γιός του δημάρχου Αθηναίων), που επιθυμούσε να γίνει πρόεδρος του Παναθηναϊκού. Εχοντας στο πλευρό του τους παίκτες και αρκετούς διοικητικούς παράγοντες θέτει θέμα νέων εκλογών, τις οποίες όμως χάνει από τον Νικολαΐδη. Ετσι, μετά την επανεκλογή του ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού προχώρησε στην διαγραφή αυτών που του είχαν εναντιωθεί, ενάς εκ των οποίων ήταν και ο Γιώργος Καλαφάτης. Πάντως, αυτοί που τότε έφυγαν επέστρεψαν στον σύλλογο είκοσι χρόνια αργότερα. Μαζί με τους παράγοντες αποχώρησε και η πλειοψηφία των παικτών που είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα της περιόδου 1929-1930 και με την υποστήριξη του Σταμάτη Μερκούρη δημιουργείται η ομάδα Πράσινα Πουλιά με έδρα το γήπεδο του Πανελληνίου. Ο Παναθηναϊκός διαλύεται και δύο χρόνια αργότερα, το 1933, αναγκάζεται να εντάξει και πάλι στο δυναμικό του τους παίκτες που είχαν αποχωρήσει. Και έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα...
Τι είδαμε λοιπόν ;
1908: ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΘΗΝΩΝ (Π.Ο.Α.)
1909: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ (Π.Π.Ο.)
1918: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ (Π.Π.Α.Ο.)
1924: ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ (Π.Α.Ο.)
Είναι απορίας άξιον τι κερδίζουν οι... πρασινοφρουροί με το να πλαστογραφούν την ίδια την ιστορία της ομάδας τους, τη στιγμή που ΟΛΕΣ οι άλλες ομάδες του πλανήτη αναφέρουν ως ημερομηνία ίδρυσης τους την ημερομηνία που αναγράφεται στο καταστατικό ίδρυσης του συλλόγου ΜΕ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑ. Είτε ζήλεψαν τη δόξα του John Nash και βάλθηκαν να μας αποδείξουν οτι στην εξίσωση "2008-x = 100" ισχύει το "x=1924", είτε νομίζουν πως η ημερομηνία ίδρυσης αποτελεί τίτλο... τιμής (τι να πουν και οι Αγγλικές ομάδες τότε...).
Η ιστορία έγραψε....τα...λουλούδια ....στην κυρία από τον ...βάζελο!!!!
Ποδοσφαιρική σεζόν 1974-1975. Λίγες ώρες πριν την έναρξη του αγώνα Ηρακλή - Παναθηναϊκού στα πλαίσια των ημιτελικών του Κυπέλλου Ελλάδας (στον άλλο ημιτελικό ο Ολυμπιακός θα αντιμετώπιζε τον ΠΑΟΚ). Στο ξενοδοχείο που είχε καταλύσει η αποστολή του Ηρακλή έφτασε μια ανθοδέσμη για τους ποδοσφαιριστές του Ηρακλή, Τάκη Νικολούδη και Ζαχαρία Χαλιαμπάλια. Η ανθοδέσμη όμως έκρυβε... δεσμίδες με χιλιάρικα, πράγμα που κατήγγειλε στη διοίκηση του συλλόγου του ο ένας εκ των δύο πρωταγωνιστών (Χαλιαμπάλιας) αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα (2-1 υπέρ του Παναθηναϊκου το τελικό σκορ), πως παράγοντες του Παναθηναϊκού του(ς) πρόσφεραν χρήματα για να έχουν μειωμένη απόδοση στον μεταξύ τους αγώνα. Η υπόθεση έμελλε να πάει στα δικαστήρια αρκετούς μήνες μετά (η εκδίκαση της υπόθεσης θα ξεκινούσε την επόμενη αγωνιστική περίοδο, 1975-1976).
Στις 12/12/1975, ο πρώην ποδοσφαιριστής και τέως πρόεδρος του Ολυμπιακού Γιώργος Ανδριανόπουλος δηλώνει οτι "δεν επείσθην περί της ενοχής του σωματείου του Παναθηναϊκού" και αθωώνει πρακτικά τον "αιώνιο" αντίπαλό που κατηγορείται ότι ο πρώην παίκτης του, Γιώργος Ροκίδης (και τότε παίκτης του Ηρακλή), δέχθηκε πρόταση του Αντώνη Μαντζεβελάκη και πρότεινε χρήματα στους παίκτες του Ηρακλή, Χαλιαμπάλια και Νικολούδη, για να έχουν μειωμένη απόδοση στον αγώνα Κυπέλλου που κέρδισε ο Παναθηναϊκός με 2-1, γνωστή στο πανελλήνιο και ως "υπόθεση των λουλουδιών". Με την ψήφο του Ανδριανόπουλου η ΕΠΟ απαλλάσει τον Παναθηναϊκό και εκκρεμεί η απόφαση των δικαστηρίων.
Στις 20/01/1976 οπαδοί του Ηρακλή προκαλούν επεισόδια, όταν, λόγω της απουσίας του "ενδιάμεσου", Γιώργου Ροκίδη, αναβάλλεται για τον επόμενο μήνα (17/02) η δίκη για την "υπόθεση λουλουδιών".
Με τα πολλά, η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε και το θρίλερ - για τον Παναθηναϊκό - ξεκινά : Ο εισαγγελέας Κωνσταντινίδης ζητά την καταδίκη όλων των κατηγορουμένων (οι παράγοντες του ΠΑΟ Μαντζαβελάκης, Αγγελόπουλος, Παπαντωνίου και οι Νικολούδης, Χαλιαμπάμπαλιας, Ροκίδης), πλην του Παύλου Γιαννακόπουλου (βρε, βρε, βρε...) που αθωώθηκε καθώς τότε "απουσίαζε για δουλειές στην Ιαπωνία".
Στον Παναθηναϊκό έκαναν λόγο για... "σκευωρία", υποστηρίζοντας ότι και να ήθελαν, δεν υπήρχε η δυνατότητα συγκέντρωσης των 600 - 800.000 δρχ., που φερόταν να είχε προτείνει ο Ροκίδης στους δύο συμπαίκτες του, ενώ έπνεαν μένεα προς κάποιους, που επιχείρησαν να ρίξουν λάσπη στο... έπος του Wembley, αναφερόμενοι συγκεκριμένα στην περίπτωση της κλήσης προς εξέταση του πρώην γενικου γραμματέα του Ηρακλή, Κορίνη, με την πολιτική αγωγή να τον ρωτά εάν "εδωροδόκησε ο Παναθηναϊκός κατά το παρελθόν τον Ερυθρόν Αστέραν".
Το highlight της εκδίκασης σημειώθηκε όταν κλήθηκε ο Αντώνης Μαντζαβελάκης να καταθέσει. Ο παράγοντας του Παναθηναϊκού είπε : "Εγώ, κύριε πρόεδρε, δεν έχω ανακατευτεί ποτέ με δωροδοκίες". Τότε, η αίθουσα γέμισε από... 150 ανθοδέσμες που πέταξε το ακροατήριο, προκαλώντας πανδαιμόνιο στην αίθουσα.
Ο Παναθηναϊκός κρίθηκε τελεσίδικα ένοχος δωροδοκίας απ'το δικαστήριο και γλύτωσε τον υποβιβασμό απ΄την ψήφο (η πιο σωστά, τη... μη-ψήφο) του Γιώργου Ανδριανόπουλου. Άνθρωποι του Παναθηναϊκού (Ποδάρας) είχαν δηλώσει οτι τα στοιχεία ήταν τόσο συντριπτικά εις βάρος τους, που το μόνο εύκολο θα ήταν να υποβιβαστούν, εφ'όσον είχε τελεσιδικήσει και η απόφαση του δικαστηρίου.
Έγραψε ο Ανδρέας Μπόμης στο βιβλίο του "Γκολ 2000 - Ένας αιώνας ποδόσφαιρο" : "Το θέμα είναι γνωστό στους φιλάθλους ως 'Τα λουλούδια της Μαρίας', μια κι αυτό ήταν το 'σύνθημα' στην όλη ιστορία. Το οτι κάτι έγινε, ήταν γεγονός. Πάντως, με την ενέργεια του Γιώργου Ανδριανόπουλου, πρώην προέδρου του Ολυμπιακού, βουλευτή και Δημάρχου Πειραιά, να μην ψηφίσει στην τριμελή Πειθαρχική Επιτροπή κατά του αιωνίου αντιπάλου, τα σχόλια πήραν κι έδωσαν. Άλλοι μίλησαν για 'κουκούλωμα', άλλοι για 'γενναία πράξη'. Ο Παναθηναϊκός δε δέχθηκε καμμία ποινή και στη συνέχεια διαμαρτυρήθηκε γιατί ο τελικός έγινε στο Καραϊσκάκη! (βάσει του κανονισμού ο τελικός έπρεπε να γίνεται στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας). Σχετικά με το θέμα των λουλουδιών να προσθέσουμε οτι οι δύο Αρεοπαγίτες είχαν κρίνει τον Παναθηναϊκό τελεσίδικα ένοχο δωροδοκίας του Ηρακλή. Αν είχε ψηφίσει ο Ανδριανόπουλος, ο Παναθηναϊκός θα είχε πέσει στη Β' Εθνική".
Έτσι έκλεισε αυτή η εξόχως... "ευωδιαστή" ιστορία.
ΥΓ. : Το πιο ωραίο είναι, οτι στα διάφορα "πράσινα" στέκια, Internet-ικά και μη, κυκλοφορεί η ιστορία πως... ο Παναθηναϊκός ήταν "το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου" και πως "προκαλούσε τον τρόμο στους άλλους διεκδικητές που ήθελαν πάση θυσία να τον ανακόψουν". Δύο απορίες μόνο :
α) Πως είναι μεγάλο φαβορί ο ΠΟΑ / ΠΠΑΟ / ΠΑΟ, απ'τη στιγμή που ο μακαρίτης Νίκος Γουλανδρής είχε φτιάξει την ομάδα-όνειρο με τους 22 διεθνείς και μέτραγε ήδη 2 σερί πρωταθλήματα;
β) Αφού ο ΠΟΑ / ΠΠΑΟ / ΠΑΟ ήταν τόόόόσο δυνατός τη σεζόν 1974-1975, πως τερμάτισε... 5ος, πίσω από Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και... Εθνικό, έχοντας 17 βαθμούς διαφορά απ'τον 1ο Ολυμπιακό, με βαθμολογικό σύστημα 2-1-0, με 14 νίκες, 12 ισοπαλίες και 8 ήττες, σε πρωτάθλημα 34ων αγωνιστικών; Αν πάλι μιλάνε για την επόμενη σεζόν, τότε μάλιστα... ο Παναθηναϊκός ήταν πιο δυνατός. Τερμάτισε... 4ος, πίσω από ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό έχοντας 11 βαθμούς διαφορά απ'τον 1ο ΠΑΟΚ, με βαθμολογικό σύστημα 2-1-0, με 14 νίκες (ήταν το... ταβάνι του φαίνεται οι 14 νίκες), 10 ισοπαλίες και 6 ήττες, σε πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών.
Στις 12/12/1975, ο πρώην ποδοσφαιριστής και τέως πρόεδρος του Ολυμπιακού Γιώργος Ανδριανόπουλος δηλώνει οτι "δεν επείσθην περί της ενοχής του σωματείου του Παναθηναϊκού" και αθωώνει πρακτικά τον "αιώνιο" αντίπαλό που κατηγορείται ότι ο πρώην παίκτης του, Γιώργος Ροκίδης (και τότε παίκτης του Ηρακλή), δέχθηκε πρόταση του Αντώνη Μαντζεβελάκη και πρότεινε χρήματα στους παίκτες του Ηρακλή, Χαλιαμπάλια και Νικολούδη, για να έχουν μειωμένη απόδοση στον αγώνα Κυπέλλου που κέρδισε ο Παναθηναϊκός με 2-1, γνωστή στο πανελλήνιο και ως "υπόθεση των λουλουδιών". Με την ψήφο του Ανδριανόπουλου η ΕΠΟ απαλλάσει τον Παναθηναϊκό και εκκρεμεί η απόφαση των δικαστηρίων.
Στις 20/01/1976 οπαδοί του Ηρακλή προκαλούν επεισόδια, όταν, λόγω της απουσίας του "ενδιάμεσου", Γιώργου Ροκίδη, αναβάλλεται για τον επόμενο μήνα (17/02) η δίκη για την "υπόθεση λουλουδιών".
Με τα πολλά, η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε και το θρίλερ - για τον Παναθηναϊκό - ξεκινά : Ο εισαγγελέας Κωνσταντινίδης ζητά την καταδίκη όλων των κατηγορουμένων (οι παράγοντες του ΠΑΟ Μαντζαβελάκης, Αγγελόπουλος, Παπαντωνίου και οι Νικολούδης, Χαλιαμπάμπαλιας, Ροκίδης), πλην του Παύλου Γιαννακόπουλου (βρε, βρε, βρε...) που αθωώθηκε καθώς τότε "απουσίαζε για δουλειές στην Ιαπωνία".
Στον Παναθηναϊκό έκαναν λόγο για... "σκευωρία", υποστηρίζοντας ότι και να ήθελαν, δεν υπήρχε η δυνατότητα συγκέντρωσης των 600 - 800.000 δρχ., που φερόταν να είχε προτείνει ο Ροκίδης στους δύο συμπαίκτες του, ενώ έπνεαν μένεα προς κάποιους, που επιχείρησαν να ρίξουν λάσπη στο... έπος του Wembley, αναφερόμενοι συγκεκριμένα στην περίπτωση της κλήσης προς εξέταση του πρώην γενικου γραμματέα του Ηρακλή, Κορίνη, με την πολιτική αγωγή να τον ρωτά εάν "εδωροδόκησε ο Παναθηναϊκός κατά το παρελθόν τον Ερυθρόν Αστέραν".
Το highlight της εκδίκασης σημειώθηκε όταν κλήθηκε ο Αντώνης Μαντζαβελάκης να καταθέσει. Ο παράγοντας του Παναθηναϊκού είπε : "Εγώ, κύριε πρόεδρε, δεν έχω ανακατευτεί ποτέ με δωροδοκίες". Τότε, η αίθουσα γέμισε από... 150 ανθοδέσμες που πέταξε το ακροατήριο, προκαλώντας πανδαιμόνιο στην αίθουσα.
Ο Παναθηναϊκός κρίθηκε τελεσίδικα ένοχος δωροδοκίας απ'το δικαστήριο και γλύτωσε τον υποβιβασμό απ΄την ψήφο (η πιο σωστά, τη... μη-ψήφο) του Γιώργου Ανδριανόπουλου. Άνθρωποι του Παναθηναϊκού (Ποδάρας) είχαν δηλώσει οτι τα στοιχεία ήταν τόσο συντριπτικά εις βάρος τους, που το μόνο εύκολο θα ήταν να υποβιβαστούν, εφ'όσον είχε τελεσιδικήσει και η απόφαση του δικαστηρίου.
Έγραψε ο Ανδρέας Μπόμης στο βιβλίο του "Γκολ 2000 - Ένας αιώνας ποδόσφαιρο" : "Το θέμα είναι γνωστό στους φιλάθλους ως 'Τα λουλούδια της Μαρίας', μια κι αυτό ήταν το 'σύνθημα' στην όλη ιστορία. Το οτι κάτι έγινε, ήταν γεγονός. Πάντως, με την ενέργεια του Γιώργου Ανδριανόπουλου, πρώην προέδρου του Ολυμπιακού, βουλευτή και Δημάρχου Πειραιά, να μην ψηφίσει στην τριμελή Πειθαρχική Επιτροπή κατά του αιωνίου αντιπάλου, τα σχόλια πήραν κι έδωσαν. Άλλοι μίλησαν για 'κουκούλωμα', άλλοι για 'γενναία πράξη'. Ο Παναθηναϊκός δε δέχθηκε καμμία ποινή και στη συνέχεια διαμαρτυρήθηκε γιατί ο τελικός έγινε στο Καραϊσκάκη! (βάσει του κανονισμού ο τελικός έπρεπε να γίνεται στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας). Σχετικά με το θέμα των λουλουδιών να προσθέσουμε οτι οι δύο Αρεοπαγίτες είχαν κρίνει τον Παναθηναϊκό τελεσίδικα ένοχο δωροδοκίας του Ηρακλή. Αν είχε ψηφίσει ο Ανδριανόπουλος, ο Παναθηναϊκός θα είχε πέσει στη Β' Εθνική".
Έτσι έκλεισε αυτή η εξόχως... "ευωδιαστή" ιστορία.
ΥΓ. : Το πιο ωραίο είναι, οτι στα διάφορα "πράσινα" στέκια, Internet-ικά και μη, κυκλοφορεί η ιστορία πως... ο Παναθηναϊκός ήταν "το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου" και πως "προκαλούσε τον τρόμο στους άλλους διεκδικητές που ήθελαν πάση θυσία να τον ανακόψουν". Δύο απορίες μόνο :
α) Πως είναι μεγάλο φαβορί ο ΠΟΑ / ΠΠΑΟ / ΠΑΟ, απ'τη στιγμή που ο μακαρίτης Νίκος Γουλανδρής είχε φτιάξει την ομάδα-όνειρο με τους 22 διεθνείς και μέτραγε ήδη 2 σερί πρωταθλήματα;
β) Αφού ο ΠΟΑ / ΠΠΑΟ / ΠΑΟ ήταν τόόόόσο δυνατός τη σεζόν 1974-1975, πως τερμάτισε... 5ος, πίσω από Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και... Εθνικό, έχοντας 17 βαθμούς διαφορά απ'τον 1ο Ολυμπιακό, με βαθμολογικό σύστημα 2-1-0, με 14 νίκες, 12 ισοπαλίες και 8 ήττες, σε πρωτάθλημα 34ων αγωνιστικών; Αν πάλι μιλάνε για την επόμενη σεζόν, τότε μάλιστα... ο Παναθηναϊκός ήταν πιο δυνατός. Τερμάτισε... 4ος, πίσω από ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό έχοντας 11 βαθμούς διαφορά απ'τον 1ο ΠΑΟΚ, με βαθμολογικό σύστημα 2-1-0, με 14 νίκες (ήταν το... ταβάνι του φαίνεται οι 14 νίκες), 10 ισοπαλίες και 6 ήττες, σε πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών.
Τετάρτη, Οκτωβρίου 15, 2008
Γενοκτονία: «σύγκρουση» Αρμενίων - Τούρκων σε επιστημονικό συνέδριο
Μεγάλο ενδιαφέρον έδειξε η πρεσβεία της Τουρκίας για το διεθνές επιστημονικό συνέδριο με θέμα την Επανάσταση των Νεότουρκων, που ξεκίνησε το 1908 από τη Θεσσαλονίκη, ενώ σημειώθηκε και «σύγκρουση» Αρμενίων και Τούρκων γύρω από τη Γενοκτονία.
Ένα μεγάλο μέρος των εργασιών του συνεδρίου, που διοργάνωσε το Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, παρακολούθησε ο γενικός πρόξενος της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη Hakan Abaci, όπως και στελέχη της πρεσβείας στην Αθήνα και το προξενείο της Κομοτηνής. Ο κ. Abaci παρέθεσε και δεξίωση, στο πλαίσιο του συνεδρίου, στην προξενική κατοικία.
Η αναφορά του Αρμένιου καθηγητή Stefan Astourian, από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, στη Γενοκτονία των Αρμενίων προκάλεσε την άμεση αντίδραση Τούρκων στελεχών... της πρεσβείας και φοιτητών, στο ακροατήριο, που πήραν το λόγο για να προβάλουν τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρξε Γενοκτονία. Είπαν, μάλιστα, ότι δεν υπάρχουν επίσημα έγγραφα που να την αποδεικνύουν και τότε ο καθηγητής τούς πρότεινε να ψάξουν απλώς τα κρατικά αρχεία τους. Επισήμανε, ακόμα, πως και για τον Χίτλερ δεν βρέθηκαν έγγραφα που να τον συνδέουν με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έγινε.
Στο συνέδριο τέθηκε και το ζήτημα της Γενοκτονίας σε βάρος του Ποντιακού Ελληνισμού και στη συνέχεια του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και ο καθηγητής Ευριπίδης Γεωργανόπουλος αναφέρθηκε στο πόσο γρήγορα οι Νεότουρκοι διέψευσαν τις ελπίδες των Ελλήνων. Η καθηγήτρια Yura Konstantinova, από τη Βουλγαρία, υποστήριξε ότι στις αρχές του 20ού αιώνα δεν υπήρχαν μακεδονικό έθνος, εθνότητα και ταυτότητα και κατασκευάστηκαν αργότερα.
Το πόσο είναι ταμπού στην Τουρκία το θέμα της Επανάστασης των Νεότουρκων, όπως και η σχέση της με τον Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος ήταν Νεότουρκος, προκύπτει από την εισήγηση της καθηγήτριας Bursa Ersanli, από την Κωνσταντινούπολη. Όπως είπε, οι αναφορές στα σχολικά βιβλία της Τουρκίας για τους Νεότουρκους και την Επανάστασή τους διαφοροποιούνται σχεδόν κάθε δέκα χρόνια.
«Η Επανάσταση των Νεότουρκων ήταν μια περίεργη επανάσταση, η οποία χρησιμοποίησε τον φιλελεύθερο συνταγματισμό, όχι γιατί τον πίστευε, αλλά για να διασώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, και η προσπάθεια αυτή έπεσε στο κενό, μέσα στις εντάσεις των εθνικισμών και των πολέμων που ακολούθησαν», τόνισε ο αναπληρωτής καθηγητής Δημήτρης Καιρίδης, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου. Σημείωσε, ωστόσο, το γεγονός ότι πριν από 100 χρόνια υπήρξε ένα πείραμα εκλογών και κοινοβουλευτισμού σε μια μουσουλμανική αυτοκρατορία.
Ένα μεγάλο μέρος των εργασιών του συνεδρίου, που διοργάνωσε το Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, παρακολούθησε ο γενικός πρόξενος της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη Hakan Abaci, όπως και στελέχη της πρεσβείας στην Αθήνα και το προξενείο της Κομοτηνής. Ο κ. Abaci παρέθεσε και δεξίωση, στο πλαίσιο του συνεδρίου, στην προξενική κατοικία.
Η αναφορά του Αρμένιου καθηγητή Stefan Astourian, από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, στη Γενοκτονία των Αρμενίων προκάλεσε την άμεση αντίδραση Τούρκων στελεχών... της πρεσβείας και φοιτητών, στο ακροατήριο, που πήραν το λόγο για να προβάλουν τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρξε Γενοκτονία. Είπαν, μάλιστα, ότι δεν υπάρχουν επίσημα έγγραφα που να την αποδεικνύουν και τότε ο καθηγητής τούς πρότεινε να ψάξουν απλώς τα κρατικά αρχεία τους. Επισήμανε, ακόμα, πως και για τον Χίτλερ δεν βρέθηκαν έγγραφα που να τον συνδέουν με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έγινε.
Στο συνέδριο τέθηκε και το ζήτημα της Γενοκτονίας σε βάρος του Ποντιακού Ελληνισμού και στη συνέχεια του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και ο καθηγητής Ευριπίδης Γεωργανόπουλος αναφέρθηκε στο πόσο γρήγορα οι Νεότουρκοι διέψευσαν τις ελπίδες των Ελλήνων. Η καθηγήτρια Yura Konstantinova, από τη Βουλγαρία, υποστήριξε ότι στις αρχές του 20ού αιώνα δεν υπήρχαν μακεδονικό έθνος, εθνότητα και ταυτότητα και κατασκευάστηκαν αργότερα.
Το πόσο είναι ταμπού στην Τουρκία το θέμα της Επανάστασης των Νεότουρκων, όπως και η σχέση της με τον Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος ήταν Νεότουρκος, προκύπτει από την εισήγηση της καθηγήτριας Bursa Ersanli, από την Κωνσταντινούπολη. Όπως είπε, οι αναφορές στα σχολικά βιβλία της Τουρκίας για τους Νεότουρκους και την Επανάστασή τους διαφοροποιούνται σχεδόν κάθε δέκα χρόνια.
«Η Επανάσταση των Νεότουρκων ήταν μια περίεργη επανάσταση, η οποία χρησιμοποίησε τον φιλελεύθερο συνταγματισμό, όχι γιατί τον πίστευε, αλλά για να διασώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, και η προσπάθεια αυτή έπεσε στο κενό, μέσα στις εντάσεις των εθνικισμών και των πολέμων που ακολούθησαν», τόνισε ο αναπληρωτής καθηγητής Δημήτρης Καιρίδης, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου. Σημείωσε, ωστόσο, το γεγονός ότι πριν από 100 χρόνια υπήρξε ένα πείραμα εκλογών και κοινοβουλευτισμού σε μια μουσουλμανική αυτοκρατορία.
πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (http://epontos.blogspot.com/)
Κυριακή, Οκτωβρίου 12, 2008
Σάββατο, Οκτωβρίου 11, 2008
4ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών
4ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών με τη συμμετοχή 1700 περίπου χορευτών – χορευτριών των 360 ποντιακών σωματείων – μελών των συνδέσμων της από όλη την Ελλάδα.
Τα προηγούμενα τρία φεστιβάλ πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη (Παλαί ντε Σπόρ), τη Δράμα (Κλειστό Γυμναστήριο «Δημήτριος Κραχτίδης»), και τη Λάρισα (Κλειστό Γυμναστήριο Νεάπολης) αντίστοιχα, με τεράστια επιτυχία συμμετοχής χορευτών από όλη την Ελλάδα, καθώς επίσης και μεγάλη συμμετοχή εκπροσώπων της κυβέρνησης, της πολιτείας, της νομαρχιακής και τοπικής αυτοδιοίκησης, εκλεκτών προσκεκλημένων πολιτιστικών και άλλων φορέων και χιλιάδων θεατών οι οποίοι κατέκλυσαν τους χώρους διεξαγωγής τους.
Το 4ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών, το οποίο τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια και είναι αφιερωμένο στην προστασία του περιβάλλοντος, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008 και ώρα 19:00 στο Κλειστό Φαλήρου, με το συντονισμό και την επιμέλεια διοργάνωσής του από το Σύνδεσμο Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδος και Νήσων.
Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ θα παρουσιαστούν ποντιακοί χοροί όλων των περιοχών του Πόντου, από χορευτές – χορεύτριες των πέντε συνδέσμων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος και θα τιμηθούν πρόσωπα και φορείς για την ανιδιοτελή προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο, όπως η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς για την προσφορά της στην προστασία του περιβάλλοντος, ο Σύλλογος «Το Χαμόγελο του Παιδιού» για την προσφορά του στην προάσπιση και προώθηση των δικαιωμάτων των παιδιών, η μεγάλη ευεργέτιδα κ. Έλσα Παπαγιαννοπούλου – Κυριακίδου για το φιλανθρωπικό και κοινωνικό της έργο και ο επιλοχίας Κυριάκος Τσολερίδης για την πράξη αυτοθυσίας απέναντι σε συνάνθρωπό του.
Τα προηγούμενα τρία φεστιβάλ πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη (Παλαί ντε Σπόρ), τη Δράμα (Κλειστό Γυμναστήριο «Δημήτριος Κραχτίδης»), και τη Λάρισα (Κλειστό Γυμναστήριο Νεάπολης) αντίστοιχα, με τεράστια επιτυχία συμμετοχής χορευτών από όλη την Ελλάδα, καθώς επίσης και μεγάλη συμμετοχή εκπροσώπων της κυβέρνησης, της πολιτείας, της νομαρχιακής και τοπικής αυτοδιοίκησης, εκλεκτών προσκεκλημένων πολιτιστικών και άλλων φορέων και χιλιάδων θεατών οι οποίοι κατέκλυσαν τους χώρους διεξαγωγής τους.
Το 4ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών, το οποίο τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια και είναι αφιερωμένο στην προστασία του περιβάλλοντος, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008 και ώρα 19:00 στο Κλειστό Φαλήρου, με το συντονισμό και την επιμέλεια διοργάνωσής του από το Σύνδεσμο Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδος και Νήσων.
Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ θα παρουσιαστούν ποντιακοί χοροί όλων των περιοχών του Πόντου, από χορευτές – χορεύτριες των πέντε συνδέσμων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος και θα τιμηθούν πρόσωπα και φορείς για την ανιδιοτελή προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο, όπως η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς για την προσφορά της στην προστασία του περιβάλλοντος, ο Σύλλογος «Το Χαμόγελο του Παιδιού» για την προσφορά του στην προάσπιση και προώθηση των δικαιωμάτων των παιδιών, η μεγάλη ευεργέτιδα κ. Έλσα Παπαγιαννοπούλου – Κυριακίδου για το φιλανθρωπικό και κοινωνικό της έργο και ο επιλοχίας Κυριάκος Τσολερίδης για την πράξη αυτοθυσίας απέναντι σε συνάνθρωπό του.
Μετά τη λήξη του φεστιβάλ θα ακολουθήσει συναυλία παραδοσιακής ποντιακής μουσικής και ποντιακό γλέντι με τους καλλιτέχνες:
• Αβραμίδης Ηλίας, λύρα
• Γεωργιάδης Κώστας, νταούλι
• Ευφραιμίδης Θεοδόσης, νταούλι
• Κασούρας Βασίλης, ούτι
• Κατσώτης Περικλής, νταούλι
• Κουλαξουζίδης Γιώργος, λύρα
• Νικολαϊδης Παντελής, αγγείον – φλογέρα
• Παρχαρίδης Στάθης, τραγούδι
• Πουλαντσακλής Γιώργος, κεμανέ
• Υφαντίδης Ηλίας, τραγούδι
• Φωτιάδης Παύλος, νταούλι
• Χατζηδαϋιτίδης Νίκος, νταούλι
• Αβραμίδης Ηλίας, λύρα
• Γεωργιάδης Κώστας, νταούλι
• Ευφραιμίδης Θεοδόσης, νταούλι
• Κασούρας Βασίλης, ούτι
• Κατσώτης Περικλής, νταούλι
• Κουλαξουζίδης Γιώργος, λύρα
• Νικολαϊδης Παντελής, αγγείον – φλογέρα
• Παρχαρίδης Στάθης, τραγούδι
• Πουλαντσακλής Γιώργος, κεμανέ
• Υφαντίδης Ηλίας, τραγούδι
• Φωτιάδης Παύλος, νταούλι
• Χατζηδαϋιτίδης Νίκος, νταούλι
Παρασκευή, Οκτωβρίου 10, 2008
Οι καλογέροι
Πολλοί θέλουν την άνοιξη
κι άλλοι το καλοκαίρι,
και το χειμώνα το βαρύ
μονάχα οι καλογέροι.
-793967.jpg)
Γιατί ειμ' αδύναμο σκαρί
και χάνω τη σειρά μου
όταν γυναίκα δαίμονας
περάσει από κοντά μου.
Η πίστη θέλει στήριγμα
θεό που να λατρεύεις
και μοναστήρι πέτρινο,
κελί σαν μαύρη απόχη,
στρώμα από άγριο μαλλί
τα όνειρα να διώχνει.
Τρίτη, Οκτωβρίου 07, 2008
Δευτέρα, Οκτωβρίου 06, 2008
Της 'Aρτας το γεφύρι....
Kάθε νύχτα σε γυρεύω
την αγάπη μου παιδεύω
στης ζωής το πανηγύρι
σαν της Aρτας το γεφύρι
ένα σου βλέμα, γι δες
όλα γίναν όπως χθές
αν τα γκρεμίσεις ξανά
θα πνιγούμε στη στεριά.
για δες πως φεύγει ο καιρός
κι έχω γίνει σαν τρελλός
άνοιξη μπαίνει ξανά
άνοιξέ μου μια αγκαλιά
μοιάζεις σύννεφο και μπόρα
στης ζωής την ανηφόρα
σαν το χώμα διψασμένος
σε ζητάω σα μεθυσμένος
Eνα σου βλέμα, γι δες
όλα γίναν όπως χθές
αν τα γκρεμίσεις ξανά
θα πνιγούμε στη στεριά.
για δες πως φεύγει ο καιρός
κι έχω γίνει σαν τρελλός
άνοιξη μπαίνει ξανά
άνοιξέ μου μια αγκαλιά.
Κυριακή, Οκτωβρίου 05, 2008
δεν είσαι θνητός
«Να θυμάσαι ότι δεν είσαι θνητός, μόνο το σώμα σου είναι θνητό. Αυτό που είναι ζωντανό δεν είναι το σώμα σου, αλλά το πνεύμα που ζει μέσα στο σώμα σου. Μια αόρατη δύναμη οδηγεί το σώμα σου, όπως ακριβώς μια αόρατη δύναμη οδηγεί τον κόσμο.»
κικέρων
Πέμπτη, Οκτωβρίου 02, 2008
Τετάρτη, Οκτωβρίου 01, 2008
ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΡΑ?Α, ΑΠΕΡΓΙΑ....
ΚΑΙ ΑΡΓΗΣΑΜΕ….ΟΛΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ…ΒΑΣΙΚΑ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΜΑΖΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΡΧΙΣΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ (ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ)…..
ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ, ΙΣΑ ΙΣΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ (ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΜΗΔΕΝ) ΟΧΙ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ
ΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΡΕΙΕΣ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΟΜΩΣ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΟΝΤΑΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΕΣ «ΣΤΗΜΕΝΕΣ» ΠΟΡΕΙΕΣ , ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ , ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΙΕΤΑΙ ΤΟ «ΕΘΙΜΟ»
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΠΑΛΛΗΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΕΣ ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΙΑ.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΦΕΛΗ
ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ
ΑΛΛΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΟΧΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
