Καμία παρθενογένεση , καμία πατρότητα στην τέχνη...

"...ένα έργο όταν φεύγει από τα χέρια του δημιουργού του αποκτά δική του προσωπικότητα, δική του ταυτότητα, σύμφωνα με τα οποία χαράζεται η πορεία του και είναι αναφαίρετο δικαίωμα του έργου να ακολουθήσει αυτόνομη καριέρα, την οποία εν ονόματι οποιασδήποτε πατρότητας δεν έχετε δικαίωμα να σταματήσετε, ειδάλλως το ίδιο δικαίωμα έχει και το κράτος εν είδη λογοκρισίας..."

Κάποτε θα 'ρθουν

Un jour ils viendront te dire
qu'ils te croient, qu'ils t'aiment
et qu'ils ont besoin de toi.

Pense à l'enfant,
ferme la porte à clef.
Ils mentent.

Un jour viendront les philosophes
les beaux parleurs et les gratte-papier
pour te convaincre.

Pense à l'enfant,
ferme la porte à clef.
Ils te vendront.

Et lorsque viendra le temps
lorsque la bougie se sera éteinte
dans la tempête,

prends la défense de l'enfant,
car tant que l'enfant s'en tire
il y a de l'espoir.

Ο αμετανόητος

Είμαι έξω από το σύστημα εδώ και λίγα χρόνια
κι από κανένα δε ζητώ παράσημα, γαλόνια

Εγώ δε θέλω «ζήτω» από τα πτώματα
γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα

Είμαι έξω από το σύστημα με όνειρα βαρβάτα
κι άσε να λεν για μια κοντή γατούλα με γραβάτα

Εγώ δε θέλω «ζήτω» από τα πτώματα
γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα

Είμαι έξω από το σύστημα, γλυκιά μου πιτσιρίκα
σε γουστάρω δίχως προίκα, δίχως ένσημα και ΙΚΑ

Εγώ δε θέλω «ζήτω» από τα πτώματα
γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα

Εγώ δε θέλω «ζήτω» από τα πτώματα
γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα

Παύλος Σιδηρόπουλος

Δίσκος: Ρομαντικοί παραβάτες (1994)

η ώρα της αλλαγής

Είναι η ώρα που ξυπνάνε τα φαντάσματα κι εγώ γυρνάω μόνος

και δεν υπάρχει πια στο δρόμο μου ψυχή να μου μιλήσει ζωντανή

λίγη χαρά,

παιδιά γεννιούνται,

πόλη άκου πως κρυώνουν

και οι αγώνες μου αντάλλαγμα μου δίνουνε μια τόση δα ζωή

----

Σαν τίμιος δουλευτής γρήγορα τό 'ριξα σ' ανάγκης λοβιτούρες

και το κρασί μου το ξερνάω κάθε νύχτα που δε βρίσκω το γιατί

το έπαιζα περήφανος και τώρα ρεβεράτζα, χαιρετούρες

σαν να μην έφτανε που δε χορταίνω μήτε και το πιάτο το φαί

----

Συνέχεια μπερδευόμουνα

μ' αυτούς που εμπιστευόμουνα

ώσπου τα χρειάστηκα

και αναγκάστηκα

να δω φάτσα με φάτσα τη ζωή

----

Συνέχεια αδικημένος αισθανόμουνα πως μ' είχαν κοροϊδέψει

στα παραμύθια είχα μείνει της τιμής και τιμημένης εργατιάς

ώσπου μια μέρα τις ανάγκες μου που άτσαλα με είχαν δραπετέψει

μια αγάπη ανέβασα στη θέση τους απ' όλα και απ' όλους πιο ψηλά

----

Συνέχεια μπερδευόμουνα

μ' αυτούς που εμπιστευόμουνα

ώσπου τα χρειάστηκα

και αναγκάστηκα

ν' αλλάξω νοοτροπία και μυαλά.

παύλος σιδηρόπουλος