(με αφορμή την πολυσυζητημένη "άφιξη" ή μή των αράβων ως μεγαλομέτοχοι στην ομάδα μας, και τις ποικιλόμορφες θέσεις των φιλάθλων μας, παραθέτω τις σκέψεις του αδερφού monsieur cannibale - τον οποίο ευχαριστώ θερμά - ΚΑΙ ΚΑΛΩ ΤΟΥΣ ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΝ....)
Ας υποθέσουμε ότι σε αυτό το δίλημμα εσύ ευαγγελίζεσαι την επανάσταση. Το "εσύ" δεν καθρεφτίζει προσωπικά εσένα, μπορώ άνετα να μπω στην ίδια θέση.
-Μπορούμε άραγε να κρατήσουμε την ίδια θέση μπροστά σε μια πλειοψηφία οπαδών που θα στρώνει κόκκινα χαλιά? Διότι είναι άλλο να προτρέπεις τον λαό του ΠΑΟΚ να πάρει την ομάδα στα χέρια του όταν ακόμη αναρωτιέται αν τρώει τον περίφημο παπά, μετά από τόσα χρόνια που κάηκε στον χυλό.
-Μπορούμε να αντιπαρατάξουμε κάτι βραχυπρόθεσμα πειστικό στους οπαδούς που ήδη με την φαντασία τους θα αγκαλιάζουν τρόπαια και ευρωπαϊκές διακρίσεις μέσα στη θαλπωρή του ολοκαίνουργιου γηπέδου-πολυκαταστήματος? Η ηθική σου ανωτερότητα φαίνεται όταν έχεις στα χέρια σου δύναμη και μπορείς να την απαρνηθείς.
-Μπορούμε να φτάσουμε μέχρι τις πιο ακραίες λύσεις προκειμένου να υπερασπιστούμε το δικαίωμα του ΠΑΟΚ να είναι κάτι ριζικά διαφορετικό? Και το κυριότερο, νομίζεις ότι η πλειοψηφία το θέλει? Μπορούμε να μιμηθούμε το παράδειγμα των φίλων της Μάντσεστερ που αρνήθηκαν να γίνουν ψηφίδα ενός γιγαντιαίου επιχειρηματικού ομίλου, ή οι περισσότεροι θα βρουν πειστικά άλλοθι που να συγκλίνουν στο ότι οι περιπτώσεις είναι ανόμοιες? Σπρώχνω όλα μου τα λεφτά στο δεύτερο.
Ποιος θα ήταν ικανός, τελικά, να υποστηρίξει ακόμα και την αυτοκατάργηση μιας ομάδας, προτιμώντας να λέει "είμαι ΠΑΟΚ, μια ομάδα που δε μπορεί να υπάρξει στο σύγχρονο ελληνικό ποδόσφαιρο"? Ας πούμε ότι ωθώ τον συλλογισμό μου στο απροχώρητο, αλλά νομίζω ότι καταλαβαίνεις πολύ καλά. Και ενώ θα ήθελα πολύ να μου απαντήσεις, δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η συζήτηση. Ίσως σε κάποια πράγματα που ως οπαδοί δεν έχουμε τα κότσια να παραδεχτούμε δημόσια.
-Μπορούμε άραγε να κρατήσουμε την ίδια θέση μπροστά σε μια πλειοψηφία οπαδών που θα στρώνει κόκκινα χαλιά? Διότι είναι άλλο να προτρέπεις τον λαό του ΠΑΟΚ να πάρει την ομάδα στα χέρια του όταν ακόμη αναρωτιέται αν τρώει τον περίφημο παπά, μετά από τόσα χρόνια που κάηκε στον χυλό.
-Μπορούμε να αντιπαρατάξουμε κάτι βραχυπρόθεσμα πειστικό στους οπαδούς που ήδη με την φαντασία τους θα αγκαλιάζουν τρόπαια και ευρωπαϊκές διακρίσεις μέσα στη θαλπωρή του ολοκαίνουργιου γηπέδου-πολυκαταστήματος? Η ηθική σου ανωτερότητα φαίνεται όταν έχεις στα χέρια σου δύναμη και μπορείς να την απαρνηθείς.
-Μπορούμε να φτάσουμε μέχρι τις πιο ακραίες λύσεις προκειμένου να υπερασπιστούμε το δικαίωμα του ΠΑΟΚ να είναι κάτι ριζικά διαφορετικό? Και το κυριότερο, νομίζεις ότι η πλειοψηφία το θέλει? Μπορούμε να μιμηθούμε το παράδειγμα των φίλων της Μάντσεστερ που αρνήθηκαν να γίνουν ψηφίδα ενός γιγαντιαίου επιχειρηματικού ομίλου, ή οι περισσότεροι θα βρουν πειστικά άλλοθι που να συγκλίνουν στο ότι οι περιπτώσεις είναι ανόμοιες? Σπρώχνω όλα μου τα λεφτά στο δεύτερο.
Ποιος θα ήταν ικανός, τελικά, να υποστηρίξει ακόμα και την αυτοκατάργηση μιας ομάδας, προτιμώντας να λέει "είμαι ΠΑΟΚ, μια ομάδα που δε μπορεί να υπάρξει στο σύγχρονο ελληνικό ποδόσφαιρο"? Ας πούμε ότι ωθώ τον συλλογισμό μου στο απροχώρητο, αλλά νομίζω ότι καταλαβαίνεις πολύ καλά. Και ενώ θα ήθελα πολύ να μου απαντήσεις, δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η συζήτηση. Ίσως σε κάποια πράγματα που ως οπαδοί δεν έχουμε τα κότσια να παραδεχτούμε δημόσια.
