Σάββατο, Ιανουαρίου 31, 2009

Ένα κείμενο του φίλτατου ΑΑΤΟΝ που για άλλη μία φορά τα είπε έξω από τα δόντια και φυσικά έχει απόλυτο δίκιο.... συμφωνώντας απόλυτα παραθέτω την ανάρτησή του και εύχομαι ο κομπλεξισμός και τα σύνδρομα κατωτερότητας της πλατιάς μάζας της ελληνικής κοινωνίας να πάψουν κάποια στιγμή...διότι εθελοτυφλούν και δεν δείχνουν καμία αλληλεγγύη σε γεγονότα που συνέβησαν και συμβαίνουν εντός της γειτονιάς του ακόμα ακόμα, όμως αυτοί .....κλείνουν τα φώτα δέκα λεπτά για να σώσουν τον πλανήτη, ή βγαίνουν γυμνοί στα μπαλκόνια....ΕΛΕΟΣ ΡΕ ΕΛΛΗΝΑ.....


----


OΧαλίλ αλ-Χάγια, ηγετικό στέλεχος της Χαμάς, χαιρέτισε την στάση του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Νταβός, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στη Γάζα, συγκρίνοντάς τον με τον Μωάμεθ τον Πορθητή. "Ο παλαιστινιακός λαός, η αντίσταση και η Χαμάς σε χαιρετούν Ερντογάν. Να είσαι δοξασμένος. Είμαστε στο πλάι σου, στο πλάι της Τουρκίας, από τη νικηφόρα Γάζα", είπε ενώπιον εκατοντάδων ατόμων που είχαν συγκεντρωθεί στον περίβολο του παλαιστινιακού κοινοβουλίου που έχει καταστραφεί από τους Ισραηλινούς.Ο Ερντογάν "είπε την αλήθεια δοξάζοντας τη δικαιοσύνη, την ελευθερία και τον παλαιστινιακό λαό", πρόσθεσε ο Χαλίλ αλ-Χάγια, στην πρώτη δημόσια εμφάνισή του μετά τον τερματισμό των ισραηλινών επιχειρήσεων στη Γάζα. "Μας θυμίζεις τους ένδοξους Οθωμανούς προγόνους σου", τόνισε, αναφερόμενος στο σουλτάνο Μωάμεθ Β΄, που άλωσε την Κωνσταντινούπολη το 1453. (Αναδιμοσίευση απο: Vendeta)

Και λέω τώρα εγώ ο κάφρος..



Θυμάστε τα γελοία και γραφικά συνθήματα "οι αδερφοί Παλαιστίνιοι";
Είδατε κανένα τέτοιο σύνθημα ποτέ σ' αυτό εδώ το Blog;
ΟΧΙ! Ούτε ποτέ θα δείτε. Πολύ απλά, γιατί έπαψα να πιστεύω σε "αδέρφια" και αδερφικές σχέσεις της στιγμής, βασισμένες σε σκοπιμότητες.
Όπως επίσης "τα αδέρφια μας οι Γιουγκοσλάβοι" που μας ξεσκίσανε στα πρόστιμα και στο κλέψιμο, όταν διασχίζαμε κάθε φορά τη χώρα τους για να έρθουμε Ελλάδα.
Για ποιά αδέρφια μου μιλάτε ρε Έλληνες;
Δεν καταλάβατε πως όλοι κοιτάζουν την πάρτη τους;
Ως πότε θα τρώτε άχυρα; Ως πότε θα λειτουργείτε μονάχα με το συναίσθημα; Λογική ΝΟ?
Διαβάσατε ή ακούσατε να είπε κανείς παπάρας απο δαύτους λέξη για τις κραυγές διαμαρτυρίας υπέρ του λαού τους, απο τους Έλληνες πολίτες και πολιτικούς; ..ναι, όσο είδα η άκουσα κι εγώ.
Μπράβο ένδοξε απόγονε του κατακτητή των Ελλήνων.. Μουσουλμάνοι δεν είναι; περιμένατε να μας έχουν σε υπόληψη; Ρε σείς; Ξυπνήστε..

Ορθόδοξοι οι Σέρβοι; ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ...
Ορθόδοξοι οι Ρώσσοι; ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ...
Εχθροί του Ισραήλ οι Παλαιστίνιοι; ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ...
Εχθροί των Τούρκων οι Κούρδοι; ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ...
ΑΔΕΡΦΗ μου η Χριστίνα; ΧΕΣΤΗΚΑ...What??
Μα, πάμε καλά; Είμαστε ο μόνος λαός στη γη, που κάνει αδερφό κάποιον έτσι στο τσάφ, επειδή του κάπνισε, η επειδή είναι εχθρός του εχθρού του και μόνο, ή επειδή πιστεύει στον ίδιο Θεό, η επειδή γουστάρει τη γυναίκα του ή την αδερφή του...
Κόφτε το κάποτε. Είπαμε να 'μαστε μαλάκες, αλα ας μην το παρακάνουμε κι όλας.
Η μήπως έχω τόσο πολύ άδικο; Πείτε μου εσείς..



ΝΙΚΟΣ ΡΑΜΜΟΣ



Παρασκευή, Ιανουαρίου 30, 2009

Το τέλος των ελληνικών ακτών (θα το επιτρέψουμε?)

Μόλις πληροφορήθηκα πως ετοιμάζεται "νέα επίθεση" στις ακτές και την ύπαιθρο της χώρας μας από μεγαλο-κατασκευαστικές (υποθέτω) που πάνε να νομιμοποιήσουν την οικοδόμηση σε περιοχές & με συντελεστές που μέχρι τώρα δεν επιτρεπόταν. Αποτέλεσμα μιας τέτοιας νομιμοποίησης, θα είναι η τσιμεντοποίηση κάθε πιθανής περιοχής της ελληνικής υπαίθρου που θα βάζουν οι εν λόγω κύριοι "στο μάτι"... με πρόσχημα την τουριστική... "ανάπτυξη"...

Τα αποτελέσματα τέτοιου είδους τουρισμού τα έχουμε δει ήδη σε άλλες χώρες. (Τα θέλουμε?) Στις καμμένες περιοχές της Πελλοπονήσου ήδη έβαλαν χέρι, προσπερνώντας έτσι την μέχρι τότε σθεναρή αντίσταση πολιτών και οικολογικών οργανώσεων (θα τους επιτρέψουμε να "αλωνίζουν"?)


Παραθέτω το μήνυμα του Κρίτων Αρσένη, υπεύθυνου του Προγράμματος και Δικτύου «ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΙΓΑΙΟ», όπως το έλαβα:


Συνεχίζεται η μάχη για το Χωροταξικό του Τουρισμού

Υπόγραψε και εσύ!

Νέα προσπάθεια ΥΠΕΧΩΔΕ να περάσει το Χωροταξικό του Τουρισμού

Το ΥΠΕΧΩΔΕ όρισε νέα ημερομηνία ψηφοφορίας στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας για το Χωροταξικό του Τουρισμού στις 4 Φεβρουαρίου 2009. Η ψηφοφορία είχε αναβληθεί αιφνίδια στις 16 Δεκεμβρίου 2008 μετά τη μαζική αντίδραση 10 περιβαλλοντικών οργανώσεων *(Αρκτούρος, ΑΡΧΕΛΩΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Μεσόγειος ,Greenpeace, WWF), κοινωνικών φορέων (Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΕΕ, ΓΕΣΕΒΕΕ, ΤΕΕ, ΣΕΠΟΧ, ΣΑΔΑΣ, ΓΕΩΤΕΕ)* πολιτικών κομμάτων και χιλιάδων πολιτών.

Ο αγώνας είναι δριμύς, τα συμφέροντα είναι τεράστια και οι πιέσεις προκειμένου να επιτραπεί μέσα από το Χωροταξικό η αλλεπάλληλη διάσπαρτη δόμηση τουριστικών χωριών σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στα νησιά και στις ακτές με επιδότηση έως και 50% και υπέρ-πολλαπλάσια δόμηση από ότι επιτρεπόταν έως σήμερα κλιμακώνονται.

Πες ΟΧΙ στην τσιμεντοποίηση των ακτών και των νησιών.

Υπόγραψε για την απόσυρση του Χωροταξικού: http://www.diktioaigaiou.gr/contents/chorotaxiko.php?lang=1

Μάθε περισσότερες πληροφορίες: http://www.diktioaigaiou.gr/contents/draseis.php?kkid=78&kid=63&action=show&m1=4&lang=1


*στο Χωροταξικό του Τουρισμού αντιδρούν δεκάδες ακόμη περιβαλλοντικές οργανώσεις και κοινωνικοί φορείς, εδώ αναφέρονται αυτοί που ψηφίζουν στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας

Φωτογραφίες: πάνω-εξώφυλλο Περιοδικού Γαλέρα, Τεύχος Δεκεμβρίου 2008,
κέντρο και δεξιά φωτορεαλιστική αναπαράσταση εφαρμογής του Χωροταξικού στην Αμοργό, εφημερίδα Καθημερινή 2/11/2008



Κρίτων Αρσένης
Υπεύθυνος Προγράμματος και Δικτύου «ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΙΓΑΙΟ»
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

αναδημοσίευση από TOXOTIS

Πέμπτη, Ιανουαρίου 29, 2009

Της Τρίχας το Γεφύρ

LISTEN : ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΙΤΑΝΟΣ - Της Τρίχας το Γεφύρ

«... δι' ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν...»

Στην ανάλυση του ορισμού της «κατ' Αριστοτέλην» ερμηνείας για την τραγωδία, το θρυλικό λαϊκό άσμα «Τη Τρίχας το Γεφύρ» διαγράφει το λυτρωτικό αποτέλεσμα (σκοπό) της τραγωδίας και τα αισθήματα της ανθρώπινης θυσίας για το κτίσιμο του γεφυριού. Μάταια χίλιοι μάστοροι και μύριοι μαθητάδες εργάζονταν. Ό,τι την μέρα έχτιζαν το βράδυ γκρεμιζόταν.


Το στοιχείο της Γέφυρας ζητούσε θύμα και μάλιστα ανθρώπινη θυσία (ο Αγαμέμνων θυσιάζει την Ιφιγένεια), το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό και κρατά απο την αρχαία Ελλάδα και συνεχίσθηκε στους προχριστιανικούς χρόνους - ίσως, μέχρι και σήμερα.

Το τραγούδι «Τη Τρίχας το γεφύρι» είναι ένα απο τα πιο θρυλικά ποντιακά τραγούδια που μεταβιβάστηκε απο στόμα σε στόμα και απο γενεά σε γενεά. Ο ίδιος ο μύθος υπάρχει στην Κύπρο και σε σαραντα πέντε γεφύρια της περιοχής των Βαλκανίων.

....η σύγκρουση δύο φιλοσοφιών, η μία ήταν της χριστιανικής θρησκείας και η άλλη της μαγείας.....

....οι δυνάμεις της κακίας και του σκότους εμπόδισαν την ανέργεση της γέφυρας πάνω απο ένα ορμητικό ποτάμι και έτσι εμπόδισαν την ευτυχία δύο νέων ανθρώπων που ένωσαν τη μοίρα τους. ....

Της Τρίχας το Γεφύρ

Ση γέφυραν, ση γέφυραν,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
ση Τρίχας το γεφύριν,
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

Σίλιοι μαστόρ' εδούλευαν,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
και μύριοι μαθητάδες
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

Όλεν τ' ημέραν έχτιζαν,
έλα Δάφνεμ ποταμέ,
τη νύχταν εχαλάουτον,
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

- Ντο δεις με πρωτομάστορα,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
και στένω το γεφύρι σ';
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

- Αν δίγω σε τον κύρη μου,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
άλλο κύρην πα κι έχω!
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

- Ντο δεις με πρωτομάστορα,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
και στένω το γεφύρι σ';
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

- Αν δίγω σε τη μάνα μου,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
άλλο μάναν πα κι έχω!
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

- Ντο δεις με πρωτομάστορα,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
και στέκει το γεφύρι σ';
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

- Αν δίγω σε τ' αδέλφια μου,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
άλλ' αδέλφια πα κι έχω!
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

- Ντο δεις με πρωτομάστορα,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
και στερένω το γεφύρι σ';
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

- Αν δίγω σε την κάλη μου,
έλα Δάφνεμ ποταμέ
καλύτερον ευρήκω!
ε, Δάφνεμ και μυριγμένε

Τρι' αδέλφια έμνες εμείς και οι τρεις καταραμένοι,
είνας έχτσεν την 'δεσαν κι άλλε το Δεβασίριν
κι εγώ η τρισκατάρατος της Τρίχας το γεφύριν.

-------------------------------------------------


Ακεί πέραν σό Δρακολίμν', σή Τρίχας τό γεφύριν,
χίλιοι μαστόρ' εδούλευαν και μύριοι μαθητάδες.
Όλεν τήν μέραν έχτιζαν, τή νύχτα εχαλάουντον.
Οι μάστοροι εχαίρουσαν, θε να πλεθύν' η ρόγα,
οι μαθητάδες έκλαιγαν, τσι κουβαλεί λιθάρια.
Κι ατός ο πρωτομάστορας νουνίζ' νύχταν κι ημέραν.
Ντο δίεις με, Πρωτομάστορα και στένω το γεφύρι σ'
- Αν δίγω σε τον κύρην μου, άλλον κύρην πα 'κ' έχω!
- Ντο δίεις με, Πρωτομάστορα και στένω το γεφύρι σ' ;
- Αν δίγω σε τη Μάνα μου, μάναν άλλλο πα 'κ' έχω!
- Ντο δίεις με, Πρωτομάστορα και στένω το γεφύρι σ' ;
- Αν δίγω σε τα πουλόπα μ', ζωήν ατά 'κ' εγνώρσαν!
- Ντο δίεις με, Πρωτομάστορα και στένω το γεφύρι σ' ;
- Θα δίγω σε την κάλη μου. Καλύτερον ευρήκω!
Μενεί και λέει την κάλην ατ', αγλήγορα να έρται.
'Κόμαν τον Γιάννεν 'κ' έλουσεν και σο κουνίν 'κ' εθέκεν,
'κόμαν τα χτήνια 'κ' έλμεξεν, τα μουσκάρια 'κ' εδέκεν.
Διπλομενεί την έρημον με τ' άοικον πουλόπον:
Σάββαν να πάει σο λουτρόν, την Κερεκήν σον γάμον
και την Δευτέραν το πουρνόν, αδά να ευρισκάται.
Σάββαν επήγεν σο λουτρόν, την Κερακήν σον γάμον
και την Δευτέραν το πουρνόν σο Δρακολίμν' ευρέθεν.
- Καλή μ', ακεί σο Δρακολίμν', ερούξεν το σκεπάρι μ',
ήν ποίος μπαίν' και παίρ' ατό, θα εν τ' εμόν η κάλη.
Πέντε οργέας κατηβαίν' και με την τραγωδίαν,
και άλλα πέντε κατηβαίν' με την μοιρολογίαν.
- Κι άρ 'κι πονώ τα κάλλια μου, κι άρ 'κι πονώ τη νέτε μ',
πονώ και κλαίγω το πουλί μ' ντ' εφέκα κοιμισμένον.
Πώς τρομάζνε τα γόνατα μ', να τρομάζ' το γεφύρι σ'.
Κι άμον ντο σείουν τα μαλιά μ', να σείουν οι διαβάτοι.
Κι άμον ντο τρέχνε τα δάκρυα μ', να τρέχ' και το ποτάμιν!
- Ευχέθ' καλή μ'. Ευχέθ' καλή μ'. Ευχέθ', μην καταράσαι,
Αδέλφια έεις σην ξενειτιάν, έρχουνταν και διαβαίνε.
- Κι άμον ντο στέκνε τα γόνατα μ', να στέκει το γεφύρι σ'.
- Κι άμον ντο στέκνε τα μαλιά μ', να στέκνε οι διαβάτοι.
- Κι άμον ντο στέκνε τα δάκρυα μ', να στ'εκει το ποτάμι!
Τρί' αδελφάδες έμνες εμείς κι οι τρεις καταραμένοι.
Είνας, έχτσεν την Άδεσσαν κι άλλε το Δεβασίριν
κι εγώ η τρικατάρατος, τη Τρίχας το γεφύριν! (πηγή :
vripol )

Τη τρίχας το γεφύρ'



ο Χρύσανθον τραγοδεί "Τη τρίχας το γεφύρ' "

Τη τρίχας το γεφύρ'



ΤΗ ΤΡΙΧΑΣ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙΝ




ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.....

ΒΙΤΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ ,
Ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ-ΨΕΥΤΗΣ





ε, ψίτ, πονάει?ε?ΠΟΝΑΕΙ????

Τετάρτη, Ιανουαρίου 28, 2009

Χαίρε ανθρωποφάγα....ανθρωπότητα.....

Συνήθως δεν αναρτώ τέτοια θέματα…δεν τα απαξιώνω φυσικά απλά δεν έχουν αρχή και τέλος…το παρών σκηνικό είναι τόσο συγκλονιστικό και σε μια περίεργη συγκύρια για την ανθρωπότητα όλη….από όλες τις απόψεις….

Χαίρε αμερικανικό όνειρο
Χαίρε ομπαμα μπους και κλιντον
Χαίρε «πολιτισμένη» Αμερική και Ευρώπη

Οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν…..





Ένας κάτοικος της πόλης του Wilmington, νότια του Λος Άντζελες, επειδή έχασε τη δουλειά του, (δούλευε με τηνγυναίκα του σε ένα τοπικό νοσοκομείο), σκότωσε τη σύζυγό του, τα πέντε μικρά του παιδιά και στη συνέχεια πυροβόλησε τον εαυτό του.

Λίγο πριν από το φόνο ο άνδρας έστειλε προς τους συντάκτες του τοπικού τηλεοπτικού καναλιού επιστολή, στην οποία με δύο δακτυλογραφημένες σελίδες, προσπάθησε να εξηγήσει τις πράξεις τους.

Όταν ειδοποιήθηκε για την απόλυσή του, προσπάθησε μαζί με την γυναίκα του να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους μέσω της ένωσης, αλλά δυστυχώς δεν ήταν σε θέση να επιτύχουν κάτι και απελπισμένος έδωσε τέλος σε όλους με τραγικό τρόπο.

Τα πέντε παιδιά του δράστη ήταν όλα κάτω των 10 ετών.

η ευτυχία....

...Δεν είναι στο «έχει» η ευτυχία. Είναι στο «αισθάνεσαι». Αυτή, όμως, είναι μια αστική κατάκτηση χορτάτων ανθρώπων. Δεν είναι η επιθυμία των πεινασμένων. Που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία. Αν μιλάμε για μια μέρα, όπου οι άνθρωποι θα ζουν έτσι όπως το ονειρευόμαστε, το ξεχνάμε. Δεν θα γίνει ποτέ. Αυτός δεν είναι λόγος για να μην παλεύουμε γι' αυτή τη μέρα. Κι αυτή η φαινομενική αντίφαση αυτογνωσίας και αγώνα είναι που πάει την ανθρωπότητα πιο πέρα. Γιατί ο αγώνας για μια καλύτερη ανθρωπότητα είναι πιο χρήσιμος από το αποτέλεσμα. Δεν ζούμε για να μην πεθάνουμε. Ζούμε για να ζήσουμε….

Τρίτη, Ιανουαρίου 27, 2009

ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΕΣ....

Τραγωδία χθες νωρίς το πρωί στην οδό Λιοσίων μπροστά στον σταθμό του μετρό στην πλατεία Αττικής, όπου θύμα τροχαίου δυστυχήματος έπεσαν μια 55χρονη από τη Βουλγαρία και η 5χρονη εγγονή της. Η γυναίκα πήγαινε το παιδί στον παιδικό σταθμό και βάδιζαν στο πεζοδρόμιο, όπου όμως ήταν παρκαρισμένο ένα ΙΧ αυτοκίνητο και γι΄ αυτό κατέβηκαν στο οδόστρωμα για να συνεχίσουν την πορεία τους. Τη στιγμή εκείνη 28χρονος οδηγός φορτηγού κατασκευαστικής εταιρείας που μετέφερε πίσσα με κατεύθυνση προς το κέντρο της Αθήνας έχασε τον έλεγχο του οχήματός του και παρέσυρε γιαγιά και εγγονή, τις οποίες πίεσε πάνω στο σταθμευμένο αυτοκίνητο.
Ο 28χρονος συνελήφθη και θα οδηγηθεί στο Αυτόφωρο.
πηγη: tovima.gr
Σε τι διαφέρει το συγκεκριμένο περιστατικό από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ή την απόπειρα δολοφονίας του Διαμαντή Μαντζούνη; Σε τίποτα. Μπορεί να είναι και χειρότερο. Έστω και με μια δόση υπερβολής.
Τα δύο πρώτα περιστατικά, μονοπώλησαν το ενδιαφέρον της δημοσιότητας επί ένα ολόκληρο μήνα. Το παραπάνω περιστατικό, θα περάσει στα "ψιλότερα" των "ψιλών", χαμένο κάπου ανάμεσα στο δούναι και λαβείν της κυβέρνησης με την τιμημένη αγροτιά, στην ορκωμοσία του Ομπάμα, την ώρα της αλήθειας και στις φούσκες των e-book για μια καλύτερη Παιδεία. Παιδεία; Ποια Παιδεία; Η καλύτερη ατάκα που έχει ακουστεί, είναι περί του διαλόγου από μηδενική βάση. Πολύ σωστά. Όταν βρίσκεσαι στο μηδέν, μόνο περί μηδενικής βάσεως δικαιούσαι να ομιλείς.

Σε ένα κράτος αμόρφωτων, απολίτιστων και κάφρων, το τραγικό επίπεδο στο οποίο έχουμε περιέλθει, βρίσκει μία από τις καλύτερες εκφράσεις του, στο αυτοκίνητο. Στην προέκταση του πέους ή του αιδοίου, ανθρώπων, που το μόνο πράγμα το οποίο διδάσκονται με συνέπεια από την παιδική τους ηλικία είναι ότι σαν αυτούς δεν έχει άλλους και μπροστά στο δικό τους συμφέρον και βόλεψη, οι άλλοι μπορούν να πάνε και να πνιγούν.
Εν προκειμένω, για να παρκάρουν με άνεση οι κάφροι τα αυτοκίνητά τους, μπορούν να κλείνουν ανενόχλητοι το σύνολο του πεζοδρομίου, οπότε η 55χρονη μαζί με την 5χρονη εγγονή της θα πρέπει να κατεβούν στο οδόστρωμα. Και να χάσουν τη ζωή τους.
Τι κρίμα. Δεν πειράζει. Ατυχία. Κακιά στιγμή. Ζωή σε μας. Και στα αυτοκίνητά μας.
Μπορεί στα χαρτιά το πεζοδρόμιο να είναι δημόσιο αγαθό, ο Ελληναράς όμως, τη λέξη Δημόσιο έχει μάθει να τη μεταφράζει από το 1800τόσο, μονοκόμματα. Το Δημόσιο σημαίνει πρόσληψη, βόλεμα και για τους περισσότερους των διορσμένων, εις υγείαν των κορόιδων.
Και ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα του χωριού μας. Έχεις τολμήσει πότε, γιατί περί τολμήματος πρόκειται, να περπατήσεις την Αγίου Δημητρίου, από τα Πανεπιστήμια μέχρι τη στροφή Τριανδρίας; Όπου το τριών μέτρων πεζοδρόμιο, στο 90% του μήκους του, είναι μόνιμα χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων; Και αναγκάζεσαι να εξυπηρετηθείς από 30 και 40 εκατοστά ελεύθερου χώρου ή τις περισσότερες φορές να καταβαίνεις στο οδόστρωμα, σε ένα δρόμο, σχετικά ταχείας κυκλοφορίας; Ξέρεις τι πλάκα έχει και πως ανεβάζει την αδρεναλίνη, το να περνάει δίπλα σου ο άλλος με 80 και 100 χιλιόμετρα την ώρα; Να μην μιλήσουμε για το να είσαι ηλικιωμένος, γυναίκα με παιδί στο καρότσι, άτομο με ειδικές ανάγκες, να κουβαλάς σακούλες με ψώνια. Ποιος γύρος του θανάτου; Κάνε Δευτέρα πρωί την Αγίου Δημητρίου, από τα Πανεπιστήμια μέχρι τη στροφή Τριανδρίας, να τα δεις όλα.
Έχει τολμήσει ποτέ να υποδείξεις σε έναν τέτοιο κάφρο, που κλείνει το πεζοδρόμιο στο 100% για να παρκάρει την προέκταση του πέους ή του αιδοίου, το λάθος του; Έχεις τολμήσει πότε να υπενθυμίσεις σε οδηγό, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ο πεζός έχει την προτεραιότητα από τον ΚΟΚ, γιατί στο φινάλε είναι και ο πλέον απροστάτευτος; Δοκίμασε να δεις τι πλάκα έχει. Εκεί να δεις τον απολίτιστο κάφρο, σε όλο του το μεγαλείο.
Όπως επίσης, τέτοιου είδους θέματα, δεν απασχολούν τους καλογυαλισμένους Δημάρχους, που με χαμόγελο λεύκανσης, εξαγγέλλουν φαραωνικά έργα, ακόμα περισσότερο τσιμέντο, ακόμα περισσότερες προσλήψεις. Ούτε τους εκατοντάδες δημοτικούς αστυνομικούς, που κάνουν γύρω-γύρω το κέντρο και τις pay per view θέσεις στάθμευσης για να κόψουν ακόμα περισσότερες κλήσεις. Αυτά είναι ψιλά γράμματα. Μικρές λεπτομέρειες.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, συνελήφθη ο 28χρονος οδηγός. Κακώς. Πολύ κακώς. Οι κάφροι που μόνιμα κλείνουν το 100% των πεζοδρομιών θα έπρεπε να συλλαμβάνονται και να τιμωρούνται παραδειγματικά. Και οι αντίστοιχες αρχές που δεν φροντίζουν για την τήρηση των νόμων και δεν φροντίζουν για την παροχή των σχετικών υπηρεσίων και των εναλλακτικών λύσεων. Ομοίως και στο συγκεκριμένο περιστατικό.
Άλλη μια 55χρονη και ένα 5χρονο αγγελούδι, θύματα της ασυνειδησίας και των απολίτιστων κάφρων. Ήρθαν στην Ελλάδα, από τη Βουλγαρία, για μια καλύτερη ζωή, λογάριαζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Τους ασυνείδητους, αμόρφωτους, απολίτιστους κάφρους και το Ελληνικό ψευδοΚράτος.

( το κείμενο δημοσιεύτηκε στο paokg4.org )

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ

το ξέρατε αυτο????.....

Συνελήφθη για απάτη ο Μπέρναρντ Μάντοφ πρώην πρόεδρος του χρηματιστηρίου Nasdaq
Πηγή: Express.gr 13/12/08-09:56

ΣTH σύλληψη του πρώην προέδρου του δεύτερου μεγαλύτερου χρηματιστηρίου των ΗΠΑ, του Nasdaq, Μπέρναρντ Μάντοφ, με την κατηγορία της απάτης, προχώρησαν οι αρμόδιες ομοσπονδιακές αρχές, ξετυλίγοντας το «κουβάρι» σε μία υπόθεση που εξελίσσεται σε σκάνδαλο με σημαντικές επιπτώσεις. Το ύψος του σκανδάλου υπολογίζεται ότι ανέρχεται στα 50 δισ. δολ. Ο 70χρονος Μπ. Μάντοφ ίδρυσε την Bernard Madoff Investment Securities το 1960, μία επιχείρηση επενδυτικών συμβούλων, η οποία τον Ιανουάριο του 2008 διαχειριζόταν περίπου 17 δισ. δολ. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για ένα σχήμα της γνωστής «πυραμίδας» που υποσχόταν στους επενδυτές υψηλές αποδόσεις. Στην περίπτωση που ο πρώην πρόεδρος του Nasdaq αποδειχθεί ένοχος και στο δικαστήριο αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης έως 20 έτη και πρόστιμα ύψους 5 εκατ. δολ. Η εταιρία ήταν η 23η μεγαλύτερη market maker στον Nasdaq, στο δ.σ. του οποίου ο Μάντοφ υπήρξε και διευθυντής, διαχειριζόμενη εντολές για πελάτες όπως η General Electric και η Citigroup. Η επιχείρηση του Μάντοφ διαχειριζόταν χρήματα για λογαριασμό fund από hedge funds και πλούσιους μεμονωμένους επενδυτές, με αποτέλεσμα οι όποιες ζημίες στην επιχείρηση να εκτιμάται ότι θα έχουν ηχηρό αντίκτυπο στον οικονομικό κόσμο και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, αναφέρουν οι "Financial Times". Η SEC, που έχει αναθέσει την υπόθεση σε επιτελείο 16 ερευνητών, ανακοίνωσε ότι αναζητά επειγόντως μέτρα ανακούφισης των επενδυτών, συμπεριλαμβανομένων του "παγώματος" περιουσιακών στοιχείων και του διορισμού διαχειριστή στην εταιρία.

πηγή : express.gr

----

Η βρετανική τράπεζα HSBC, τρίτη στον κόσμο από πλευράς κεφαλαιοποίησης, ανακοίνωσε σήμερα πως είναι εκτεθειμένη στο ταμείο του Μπέρναρντ Μάντοφ για περίπου ένα δισ. δολ. Ο Μάντοφ, πρώην πρόεδρος του Nasdaq, συνελήφθη την Παρασκευή στη Νέα Υόρκη και ομολόγησε απάτη ύψους 50 δισ. δολ.

Εξάλλου οι ιταλικές τράπεζες UniCredit και Banco Popolare ανακοίνωσαν σήμερα ότι κινδυνεύουν με απώλειες τουλάχιστον 75 εκατ. και 68 εκατ. ευρώ αντιστοίχως από την απάτη του νεοϋορκέζου χρηματιστή Μπέρναρντ Μάντοφ.

Στη Γαλλία, οι τράπεζες Natixis και BNP Paribas είναι προς το παρόν αυτές που επλήγησαν περισσότερο από την απάτη του Μάντοφ, καθώς ανακοίνωσαν ότι είναι πιθανόν να χάσουν 450 και 350 εκατομμύρια ευρώ αντιστοίχως.

Στην Ιαπωνία, η χρηματιστική εταιρεία Nomura Holdings παραδέχθηκε ότι μπορεί να καταγράψει απώλεια 27,5 δισεκατομμυρίων γεν (225 εκατομμύρια ευρώ), όμως χαρακτήρισε "σχετικά περιορισμένες" τις συνέπειες της απάτης.

Στη Γερμανία, οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, η Deutsche Bank και η Commerzbank αρνήθηκαν να σχολιάσουν την έκθεσή τους στην γιγάντια απάτη του Μπέρναρντ Μάντοφ.

πηγή : emea.gr

.....όνειρα γλυκά...στον ύπνο του δικαίου......

Κυριακή, Ιανουαρίου 25, 2009

η πραγματική ηλικία του μυαλού σας....

brain


Επειδή οι οδηγίες στο sait είναι στα Γιαπωνέζικα και ενδέχεται να δυσκολευτείτε λίγο, ορίστε και στα ελληνικά:


1. Πατήστε στο 'start'
2. Περιμένετε την αντίστροφη μέτρηση 3, 2, 1.
3. Προσπαθήστε να απομνημονεύσετε τις θέσεις των αριθμών στην οθόνη, και μετά πατήστε στους κύκλους από το μικρότερο στο μεγαλύτερο αριθμό.
4. Στο τέλος του παιχνιδιού, θα μάθετε την πραγματική ηλικία του μυαλού σας.




Απέλυσαν υπάλληλο με... κλήρωση στη Vodafone............

Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει στην Πάτρα από απόφαση υπέυθυνου καταστήματος κινητής τηλεφωνίας, να απολύσει υπάλληλο με… κλήρωση!

Συγκεκριμένα ο υπεύθυνος του καταστήματος ειχε πάρει την απόφαση να απολύσει έναν από τους υπαλλήλους λόγω της μειωμένης εμπορικής κίνησης, αλλά δεν ήξερε ποιον να επιλέξει έτσι σκέφτηκε να βάλει μπρος το σχέδιο… κληρωτίδα.

Όπως αναφέρει το «Έθνος», όταν το κατάστημα έκλεισε ζήτησε τους εργαζομένους να παραμείνουν ζητώντας τους να γράψουν τα ονόματά τους σε ένα χαρτί.

Στη συνέχεια αφού συγκέντρωσε όλα τα χαρτιά, τα έβαλε σε μία γυάλα και όλοι οι εργαζόμενοι θεώρησαν ότι θα γίνει κλήρωση για κάποιο δώρο από την εταιρεία.

Όταν όμως ο υπεύθυνος τράβηξε ένα από τα χαρτάκια και σε αυτό αναγραφόταν το όνομα μίας κοπέλας ανακοίνωσε την απόλυσή της.

Η εργαζόμενη ξέσπασε σε λυγμούς μην μπορώντας να πιστέψει αυτό που συνέβη, ενώ όλοι οι εργαζόμενοι είχαν μείνει άφωνοι.

Το πρωτοφανές περιστατικό έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από τα σωματεία των εργαζομένων στην Πάτρα.
πηγή : e-liberta.gr

Πέμπτη, Ιανουαρίου 22, 2009

Θεός....

"Θεός δεν είναι εκείνος που μάς πείθει περί της υπάρξεώς του και της ματαιότητος όλων των άλλων. Θεός είναι εκείνος που μάς πείθει περί της υπάρξεως και της αξίας των πάντων.

Είμαι θρήσκος; Αδίστακτα απαντώ ναι.
Δεν σταματώ στο ignoramus ή στο ignorabimus. Δέχομαι το «είναι» - ένα λόγο υπάρξεως. Καταφάσκω το «είναι» και το λόγο της υπάρξεώς του. Και τό αντικρύζω σαν το αγαθόν αυτό καθ' αυτό.
Ο άνθρωπος δεν διαθέτει τα μέσα για να προσδιορίσει το λόγο αυτό υπάρξεως. Κανένας στοχαστής δεν τόν προσδιώρισε. Τόν περικύκλωσε με επιθετικούς προσδιορισμούς. [...] Αυτό που είπε στον Μωυσή ο Ιεχωβάς είναι το μόνο που μπορεί να πούμε και εμείς: «Εγώ ειμί ο Ων».
Θρήσκος λοιπόν είμαι διότι καταφάσκω το Είναι. Και η κατάφαση αυτή είναι και πίστη. Πίστη στην ύπαρξη ενός λόγου υπάρξεως. Και αυτός είναι πολύ ουσιαστικώτερος από τη λατρεία.
Ανήκω σε καμμιά θρησκεία; Και ναι και όχι. Είμαι θρησκευόμενος με όλες τις θρησκείες που ξεκινούν από το καταφασκόμενο «είναι», από το «ο Ων».
Καθώς το «Είναι» νοείται ως ενιαίον τι - στην απροσδιοριστία του, υπό την έννοιαν αυτή είμαι μονοθεϊστής. Νοώ τον Θεό σαν πέρα από κάθε προσδιορισμό που προσιδιάζει είτε σε υλικές είτε σε συγκεκριμένες ιδιότητες. Ο Θεός είναι πέρα από κάθε «modus».
Δεν είμαι δεμένος με καμμιά εγκόσμια θρησκεία, διότι όλες προχωρούν προς ανεπίτρεπτους προσδιορισμούς. Από τις εγκόσμιες θρησκείες κλίνω προς το χριστιανισμό. Όχι μόνο για λόγους συναισθηματικούς ή και αισθητικούς, για την ωραιότητα και δραματικότητα των συμβόλων του, αλλά διότι στην υψηλότερή του έκφραση, από τα στόματα των σπουδαιοτέρων εκφραστών του, πλησιάζει περισσότερο στο κατά τα άλλα ασύλληπτο «Είναι». Και αυτό οφείλεται στη διασύνδεσή του με τον πλατωνισμό και τη μεγάλη φιλοσοφική παράδοση.
Μη πιστεύοντας και μη συμφωνώντας με κανένα θεολογικό δόγμα, εν τούτοις πιστεύω πως τα μεγάλα θεολογικά συστήματα αποτελούν ιστορικά αναγκαίους θεσμούς για την ολοκλήρωση των ανθρωπίνων κοινωνιών.


Ο κομμουνισμός είναι θρησκεία μόνο καθ' όσον τρέφεται απο μια πίστη σε κάτι ιστορικά ανέφικτο. Είναι μια χαμηλής στάθμης εσχατολογία όπου το έσχατο ταυτίζεται με ένα ανέφικτο ιστορικά μελλούμενο γεγονός. Το απόλυτο του κομμουνισμού είναι μια contradictio in se διότι είναι υλικό. Και ύλη και απολυτότητα δεν μπορούν να συνδυασθούν.
Μιλάω για τον αρχέτυπο κομμουνισμό, αυτόν που συγκινεί τις αθώες μάζες, τους αγνούς. Ο κομμουνισμός που απλώς είναι γέννημα του φθόνου, του νιτσεϊκού ressentiment, δεν αξίζει καν να τον συζητήσω.


Τον πατριωτισμό τον παρομοιάζω με ομόκεντρους κύκλους. Ο πλησιέστερος στο κέντρο είναι ο πυκνότερος, ο μεστότερος. Ο δεύτερος είναι αραιότερος. Ο τρίτος ακόμη πιο αραιός. Ο τέταρτος είναι σχεδόν δυσδιάκριτος.
Είμαι πρώτα Έλληνας. Είναι επιταγή του αίματος. Είμαι η συνέχεια μιας μακρόχρονης πορείας γεμάτης από συμβάντα που μού ανήκουν και στα οποία ανήκω. Είμαι ταγμένος σε μια περαιτέρω πορεία σ' ένα μέλλον, που ταυτίζεται με ό,τι έπραξα, ό,τι αφήνω πίσω μου. Συνεχίζεται μεταθανάτια η ύπαρξή μου.
Είμαι ύστερα Ευρωπαίος. Γέννημα του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και της χριστιανικής παράδοσης. Ανήκω στην οικογένεια των εθνών που έχουν κοινές ρίζες ιδεολογικές, γλωσσικές, αισθητικές, που έχουν όμοια λογικά σχήματα, ένα κοινό σύστημα ιδεών.
Ανήκω κατά τρίτο λόγο στην οικογένεια των πολιτισμένων ανθρώπων, που έχουν διαφορετικές πολιτιστικές ρίζες, διαφορετικό λόγο, διαφορετική αίσθηση του καλού, διαφορετική σχέση με το θείο, είτε είναι ινδοί, είτε κινέζοι, είτε αφρικανοί.
Τέλος αισθάνομαι μια αλληλεγγύη, μια αόριστη κοινότητα βιολογική με τον άνθρωπο γενικά. Με συγκινεί η αρρώστια του, η πείνα του και σέβομαι τις ιδιαίτερες μορφές που τα ανθρώπινα ένστικτα προσλαμβάνουν όπου υπάρχει ζωή ανθρώπου.


Στο σοκκάκι που βλέπω από το παράθυρό μου ξεκινούν ξημερώματα τα φορτηγά της αποκομιδής των σκουπιδιών του Δήμου την ίδιαν ακριβώς ώρα που μπαίνω κι εγώ στο γραφείο μου και αρχίζω τη δουλειά μου. Οι σκουπιδιαρέοι για να μαζέψουν τα σκουπίδια του κόσμου κι εγώ για να φροκαλίσω την ψυχή μου. Μόνο που αυτοί φροντίζουν τα σκουπίδια τους να τα καίνε κι εγώ δεν ντρέπομαι να τα δημοσιεύω.

Κάποτε αναρωτιέμαι για ποιούς γράφω; Για τους κομμουνιστές; Είμαι αντικομμουνιστής και αυτοί κριτήριο άλλο δεν έχουν από το κομμουνιστικό τους όραμα. Για τους βασιλοδεξιούς; Μα δεν υπήρξα ποτέ δικός τους. Για τους λογοτεχνίζοντας; Δεν ήμουνα ποτέ της μόδας. Για τον πολύ λαό; Είμαι δύσκολος για όλους. Για τους επιστήμονες; Είναι οι πιο πολλοί στενοί ωσάν την Πύλη του Παραδείσου. Για τους φιλοσοφούντας; Ούτε γι'αυτούς [...]
Για ποιούς λοιπόν γράφω; Ίσως για μερικούς που θα τύχη να ανακαλύψουν τα γραφτά μου σ' ένα μέλλον μακρυνό και αμφίβολο.
Χρειάσθηκε να γίνω Πρόεδρος Δημοκρατίας για να ανακαλύψουν οι συμπατριώτες μου ότι ξέρω να γράφω - και περιορίζονται στα διαγγέλματά μου!


Αύριο θα πεθάνω• σήμερα μαθαίνω ισπανικά.

Έρχεται μια ώρα που αισθάνεσαι ξαφνικά πως βυθίζεσαι μέσ' στην ανυπαρξία. Έχεις χρέος να τη σημειώσης και να την ξέρεις.

Μια ολόκληρη μέρα και δεν σκέφθηκα τίποτα το ουσιαστικό, ούτε καν το θάνατό μου!

Θα πεθάνω με τη νοσταλγία μερικών βιβλίων που δεν διάβασα και μερικών μουσικών έργων που δεν άκουσα.

Να δημιουργείς σαν αθάνατος και να ζεις σαν ετοιμοθάνατος. Αλλά αυτό το πήγαινε-έλα τι δύσκολο που είναι!

Γύρω από τους ογδοντάρηδες εξυφαίνεται μια συνήθως καλοπροαίρετη σιωπηλή και καθολική συνωμοσία για να καλυφθεί η απορία: «Μα ακόμα ζει αυτός;» «Καλέ κοίτα τι καλά που στέκεται!» «Περπατάει. Τά 'χει τετρακόσια». Η απορία δικαιολογείται γιατί πρόκειται για κάτι που αν και δεν είναι παρά φύσιν, είναι όμως εξαίρεση στη φύση.
Τούτη την ενοχλητική απορία την αισθάνομαι να κρύβεται πίσω από όλους τους καλούς λόγους που μου απευθύνουν οι πιστοί φίλοι που απλώς απορούν και οι πιστοί εχθροί που επιπλέον ενοχλούνται.

Πρωινή γυμναστική: 1. Θα βάλεις καλά μέσ' στο μυαλό σου ότι μπορεί ως το βράδυ να πεθάνεις.

Είμαι ολομόναχος. Απλώθηκε στο άπειρο η σιωπή. Το πριν δεν υπάρχει ούτε το ύστερα. Όλα σταμάτησαν. Γιατί μιλάω; Γιατί;...."

αγνώστου

Τετάρτη, Ιανουαρίου 21, 2009

Το Κάποτε που το ‘λεγαν Ζωή

Kάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.

Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.

Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.

Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.

Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.

Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα το λέμε και με SMS.

Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ… 3000 κυβικών.

Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.

Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα…

Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό. Σήμερα μας το λέει ο navigator.

Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και…αρρωσταίνουμε.

Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας. Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.

Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία. Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.

Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.

Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι. Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ…

Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό. Σήμερα είναι μαλακία.

Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη. Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.

Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνει ο…Μακρόπουλος.

Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή. Σήμερα τραγουδούν με τον κώλο.

Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη. Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.

Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα. Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν…τους κακούς.

Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.

Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος». Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»…

Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.

Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.

Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι! Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.

Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό. Σήμερα…μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του Κολωνακίου.

Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.

Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.

Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.

Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.

Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας. Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα….

Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή….

Ζωή…Zωούλα....μ’ ακούς; Μου λείπεις....

Αμπαλαέα!!!!....

Αμπαλαέα έα , Αμπαλαέα έα . Είναι η μαζική κρίση υστερίας των οπαδών του Π.Α.Ο.Κ. η οποία εκδηλώνεται με εκτόνωση όλης της συσσωρευμένης ενέργειας στον διπλανό αγωνιστή ΠΑΟΚτσή. Πηδάς με όλη σου τη δύναμη τραβώντας μαζί σου και άλλους και αν είναι φίλος σου τον γρονθοκοπάς φωνάζοντας με τη δύναμη της ψυχής σου αμπαλαέα έα αμπαλαέα έα. Είναι μοναδική γηπεδική πράξη που υποδηλώνει και την ανωτερότητα του λαού του Π.Α.Ο.Κ.

Ο όρος προέρχεται από σύνθημα των οπαδών του ΠΑΟΚ και χρησιμοποιείται κυρίως στο Βορρά για να δηλώσει μια έντονη κατάσταση γενικότερα.

Άτομο που χαρακτηρίζεται από μία αντίληψη της πραγματικότητας βαθύτατα αποκλίνουσα από αυτή του συνόλου.

Τρίτη, Ιανουαρίου 20, 2009

ΠΑΟΚ: Γεννήθηκε Μεγάλος και πρέπει να μείνει...

Όταν τελείωσε πέρσι το πρωτάθλημα της Α1 είπαμε όλοι μας ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μην ζήσουμε τα δεινά που όλοι θυμόμαστε και -ελπίζω- δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Ο ερχομός του Δρόσου μας γέμισε ελπίδες, που γρήγορα αποδείχθηκαν φρούδες. Οι δηλώσεις ότι πάμε για Ευρωλίγκα και άλλα ωραία έκαναν κακό, αφού δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες. Που έμειναν απλά προσδοκίες. Γρήγορα απεδείχθη ότι ο Δρόσος ήθελε αποτελέσματα εδώ και τώρα. Η πρώτη κρίση ήρθε όταν ήθελε να διώξει τον Πεδουλάκη΄Ηταν για μένα η επιβεβαίωση ότι τα χειρότερα ήταν μπροστά μας. Οφείλω να πω ότι πίστεψα στο Δρόσο, τον ήθελα στην ομάδα όταν κανένας δεν εμφανίζονταν, αλλά δεν μπορούσα να ξέρω καλά το χαρακτήρα του. Τώρα ξέρω. Αυτή τη στιγμή είναι με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω. Πρέπει να απεγκλώβίσει τον ΠΑΟΚ. Είτε να ασχοληθεί σοβαρά μαζί του, είτε να αποχωρήσει τελείως. Φυσικά και δεν παραγνωρίζουμε το σοβαρό πρόβλημα υγείας του Δρόσου, για τον οποίο ευχόμαστε τα καλύτερα! Να γυρίσει γρήγορα στις δουλειές του γερός και δυνατός. Και αν μπορεί να κάνει επί της ουσίας ανταγωνιστικό τον ΠΑΟΚ να το κάνει. Θα τον στηρίξουμε. Διαφορετικά να διευκολύνει την επόμενη ημέρα. Αυτή τη στιγμή κανείς άλλος δεν παίρνει πρωτοβουλίες για την ομάδα, απλά γιατί δεν ξέρει εάν ο Δρόσος είναι παρών ή όχι! Κάθε ημέρα που περνάει δυσχεραίνει την κατάσταση. Λύση εδώ και τώρα! Όχι βέβαια πως αν δηλώσει ότι φεύγει θα γίνει ουρά από ενδιαφερόμενους, απλά θα ξέρουμε πλέον ότι όλα εξαρτώνται από τους ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ. Θα αρχίσουν οι ζυμώσεις, οι τσακωμοί, τα μπινελίκια στις Γ.Σ, αλλά κάτι θα γίνει. Τώρα δεν γίνεται τίποτα. Ελπίζω να μην προλαβαίνουμε να πέσουμε...Αν κι αυτό ίσως να έκανε και καλό στον καρκίνο που μας τρώει τόσα χρόνια. Η συνέχεια; Ο κόσμος και πάλι ο κόσμος. Και μόνο ο κόσμος! Ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Αυτός ο υπέροχος λαός που κάθε μέρα ματώνει για τούτη την ομάδα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ψυχολογικά και οικονομικά. Μόνο που ο κόσμος δεν φτάνει για δούμε επιτέλους μια ανταγωνιστική ομάδα! Χρειάζονται επενδυτές! Αφήστε για λίγο τον Λίνο και τον Σορλέν και σκύψτε πάνω απο τούτη την ομάδα που μας έκανε περήφανους σε όλη την Ευρώπη! Που μας έκανε να κλάψουμε από χαρά και συγκίνηση την προηγούμενη δεκαετία! Για τα δυνατά συναισθήματα που μας έδωσε δεν αξίζει την προσοχή μας και την αγάπη μας; Δεν αξίζει ένα απόγευμα στο Παλατάκι; Το ποδόσφαιρο βρίσκει σιγά σιγά το δρόμο του! Διοίκηση, παίκτες, προπονητές και -φυσικά - ο κόσμος θα το στείλουν στην κορυφή. Βλέπετε στο ποδόσφαιρο βρέθηκε ο Ζαγοράκης, βάλσαμο στις πληγές μας,, σάρκα από τη σάρκα μας. Και μας έδωσε όραμα, ελπίδα, περηφάνεια. Το μπάσκετ αναζητά ακόμα το δικό του Μεσσία. Όχι τόσο στο να βάλει χρήματα - άλλωστε ούτε ο Ζαγόράκης έβαλε -, αλλά στο να δώσει όραμα στη μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου. Στον ΠΑΟΚ μας... Κι όσο αυτός ο Μεσσίας δεν βρίσκεται, το ρόλο αυτό καλούμαστε να τον διαδραματίσουμε εμείς! Με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας! Ο ΠΑΟΚ ΜΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ!

Δευτέρα, Ιανουαρίου 19, 2009

Είμαστε Έλληνες γιατί...

....όταν μιλάς για την Ελλάδα, δεν σου φτάνουν ούτε τρία χρόνια μέχρι να τα πεις όλα!!!


1. Γιατί έχουμε θάλασσα να την πιεις στο ποτήρι
2. Γιατί μπροστά στο ρεβανί τι να μας πει το μιλφέιγ
3. Γιατί το καρπούζι το αγοράζουμε ολόκληρο και όχι σε φέτες
4. Γιατί "καμάκι" και "σουβλάκι" είναι το πρώτο ποίημα που μαθαίνουμε
5. Γιατί τους μεζέδες που συνοδεύουν το τσιπουράκι δεν τους φτάνει κανένα "ορντέβρ"
6. Γιατί στην Ελλάδα κάθε νύχτα τελειώνει το επόμενο πρωί
7. Γιατί "λουλουδοπόλεμος" δεν υπάρχει σε καμιά άλλη χώρα
8. Γιατί πίνουμε κι ένα ποτηράκι παραπάνω χωρίς να μας πίνει
9. Γιατί μπορούμε να απολαύσουμε τον καφέ μας με τσιγάρο. Όχι να τον πιούμε σφηνάκι και να πάμε να καπνίσουμε κρυφά στο σπίτι μας
10. Γιατί το φλερτ είναι το εθνικό μας χόμπι
11. Γιατί στην Ελλάδα όλοι βρίζουμε το Δημόσιο και ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για μια θέση εκεί


12. Γιατί έχουμε δεν έχουμε λεφτά, ένα μπουζουκάκι θα το πάμε
13. Γιατί έχουμε νοοτροπία "και αύριο μέρα είναι"
14. Γιατί όταν μπαίνουμε σε λεωφορείο κάνουμε τα πάντα για να βρούμε θέση να καθίσουμε
15. Γιατί δεν το παίζουμε ψευτοπουριτανοί. Τις "λαδιές" μας τις κάνουμε με θράσος
16. Γιατί είμαστε πρώτοι στο φανάρι και κορνάρουμε τον εαυτό μας από συνήθεια
17. Γιατί ξέρουμε καλύτερα να ξοδεύουμε παρά να αποταμιεύουμε
18. Γιατί δε μοιραζόμαστε τη βενζίνη στο αυτοκίνητό μας με αυτούς που βάζουμε μέσα
19. Γιατί δεν κάνουμε ποτέ επίσκεψη "με άδεια χέρια"
20. Γιατί η λέξη "κερνάω" υπάρχει στο λεξιλόγιό μας
21. Γιατί άντε να εξηγήσεις στον ξένο τι σημαίνει "καψούρα"
22. Γιατί βράζει το αίμα μας
23. Γιατί στην Ελλάδα η οικογένεια έχει ακόμα αξία
24. Γιατί κατά βάθος...είμαστε καλά παιδιά


25. Γιατί τα καταφέρνουμε πάντα...έστω και την τελευταία στιγμή
26. Γιατί δε "μασάμε" από 400 χρόνια σκλαβιάς
27. Γιατί για τα μάτια μιας γυναίκας κάναμε 10 χρόνια πόλεμο
28. Γιατί όταν οι ξένοι δεν έβρισκαν λέξεις έκλεβαν τις δικές μας
29. Γιατί η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα
30. Γιατί καλή η κιθάρα και το όμποε αλλά το μπουζούκι βγάζει άλλο ήχο
31. Γιατί το "Αι Γενέαι Πάσαι" της Μεγάλης Παρασκευής μας σηκώνει την τρίχα κάγκελο
32. Γιατί όποια πέτρα κι αν σηκώσεις Έλληνες θα βρεις από κάτω
33. Γιατί ερωτευόμαστε και μισούμε με πάθος
34. Γιατί τις δύσκολες στιγμές τις περνάμε με φίλους χωρίς να χρειαζόμαστε ψυχίατρο
35. Γιατί ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και ο Περικλής ήταν Έλληνες
36. Γιατί η Μερκούρη, ο Χατζιδάκις και ο Ελύτης ήταν Έλληνες
37. Γιατί η συνταγή "αλά ελληνικά" είναι η πιο πετυχημένη
38. Γιατί η τρέλα δεν πάει στα βουνά...πάει στις παραλίες!
39. Γιατί οι καλοκαιρινές διακοπές είναι κοντά και... πού να τρέχουμε τώρα!
40. Γιατί όταν οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη
41. Γιατί όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα οι άλλοι κοιμόντουσαν πάνω στα δέντρα (ναι, αλλά όταν αυτοί έστελναν ανθρώπους στη Σελήνη, εμείς δεν είχαμε φτειάξει ακόμη το Μετρό. Α.Φ.)
42. Γιατί εμείς δώσαμε τα φώτα σε όλους αυτούς που το παίζουνε ηγέτες και οδηγούν στην ειρήνη κάνοντας πολέμους
43. Γιατί η φέτα και το ελαιόλαδο μεταφράστηκαν σε ελληνικό ταμπεραμέντο
44. Γιατί "Ένα γλυκό χωρίς"! Και όλοι καταλαβαίνουν πως πρόκειται για φραπέ


45. Γιατί μπορούμε να παρατήσουμε τα πάντα για έναν μεγάλο έρωτα!
46. Γιατί στη γλώσσα μας διακρίνουμε μεταξύ έρωτα και αγάπης...ξέρουμε όμως να ζούμε με πάθος και τα δυο!
47. Γιατί αλλάζουμε κινητό κάθε χρόνο, αυτοκίνητο κάθε τρία χρόνια και ερωτικό σύντροφο κάθε τρεις και λίγο
48. Γιατί όταν οι άλλοι φορούσαν προβιές λύκων εμείς υφαίναμε αραχνοΰφαντους χιτώνες
49. Γιατί οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες (Winston Churchill- 1941)
50. Γιατί δε βάζουμε κέτσαπ στο φαγητό μας. Έχει από μόνο του υπέροχη γεύση
51. Γιατί όταν πονάμε ξέρουμε να κλαίμε και να χορεύουμε τη ζεμπεκιά με περηφάνια
52. Γιατί ο Έρωτας ήταν Έλληνας Θεός. Γι αυτό ξέρουμε και να αγαπάμε
53. Γιατί μπορεί να είμαστε οξύθυμοι αλλά ποτέ δεν κρατάμε κακία
54. Γιατί κανένας άλλος δεν χαίρεται για την καταγωγή του όσο εμείς
55. Γιατί παρόλο που γνωρίζουμε τον κίνδυνο τολμάμε
56. Γιατί η τρέλα στην Ελλάδα πάει με χίλια....Γι αυτό όλοι τρέχουν στο δρόμο
57. Γιατί το 95% των αστεριών και των πλανητών έχουν ελληνική ονομασία
58. Γιατί δουλεύουμε για να ζούμε και δε ζούμε για να δουλεύουμε
59. Γιατί έχουμε του κόσμου τα ελαττώματα και παρόλα αυτά είμαστε ακαταμάχητοι
60. Γιατί η ζωή μας είναι στο "δυνατό" ενώ των ξένων στο "αθόρυβο"
61. Γιατί αν η χώρα μας δεν ήταν η ομορφότερη του κόσμου, θα τη διάλεγαν για σπίτι τους οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου;
62. Γιατί όταν φωνάζουμε "αδελφέ" στο δρόμο, όλοι γυρνάνε


63. Γιατί κάνουμε τις περισσότερες καταχρήσεις κι όμως ζούμε περισσότερο
64. Γιατί ακόμα κι ο Αϊνστάιν παραδέχτηκε ότι οφείλει πολλά σε έναν Έλληνα
65. Γιατί όταν συζητάμε για δίαιτα είμαστε πάντα στο τραπέζι και τρώμε
66. Γιατί κάποτε "φωτίσαμε" ολόκληρο τον κόσμο
67. Γιατί μιλάμε δυνατά και γελάμε με την καρδιά μας
68. Γιατί είμαστε οι μόνοι που ξεκινάμε το μεσημέρι για καφεδάκι και καταλήγουμε να πίνουμε ούζο μέχρι πρωίας
69. Γιατί μπροστά στο Μετσοβόνε τύφλα να χει το Έμενταλ
70. Γιατί με μια φλόγα καταφέραμε να ενώσουμε ολόκληρο τον κόσμο
71. Γιατί ξέρουμε να εκφράζουμε το σ' αγαπώ με κάθε πιθανό τρόπο
72. Γιατί τα πιο απίστευτα είναι κι ελληνικά
73. Γιατί κυκλοφορούμε στο δρόμο στις δύο το βράδυ και δε νιώθουμε ότι είμαστε σε στοιχειωμένη πόλη
74. Γιατί σουβλάκι, σουτζουκάκι και λοιπές ελαφριές γεύσεις είναι η αδυναμία μας


75. Γιατί είμαστε περήφανοι για το παρελθόν μας
76. Γιατί δεν πάμε για ύπνο με τις κότες αλλά το ξημερώνουμε διασκεδάζοντας
77. Γιατί ακόμη και το πιο μικρό ξωκλήσι μας λούζεται από φως. Δεν πιάνεται η ψυχή μας απ' τη σκοτίδα του βιτρώ
78. Γιατί τα λέμε έξω απ΄ τα δόντια
79. Γιατί ξέρουμε να "κλέβουμε" αλλά και να μην "καρφώνουμε" αυτόν που "κλέβει" στις εξετάσεις
80. Γιατί έχουμε πάντα μια λύση- έστω και πλάγια- σε όλα
81. Γιατί οι γονείς μας δεν ξεχνάνε ότι υπάρχουμε μόλις κλείσουμε τα δεκαοκτώ
82. Γιατί είμαστε των άκρων
83. Γιατί την κάθε δυσκολία την αντιμετωπίζουμε για χιούμορ
84. Γιατί το αντιπροσωπευτικότερο ελληνικό σύνθημα είναι: "Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!"
85. Γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν εδώ
86. Γιατί όταν θέλουμε να λιαστούμε, έχουμε αμμουδιά και θάλασσα. Δεν ξεχυνόμαστε στα γρασίδια ούτε βουτάμε στα σιντριβάνια
87. Γιατί βλέπουμε τον ουρανό γαλάζιο κι όχι μολυβί
88. Γιατί εδώ που ζούμε όλο το χρόνο, ο ξένος το έχει σκοπό ζωής να έρθει μία εβδομάδα
89. Γιατί η Ελλάδα είναι η πιο φτωχή χώρα με τους πιο πλούσιους κατοίκους
90. Γιατί είχαμε μάγκες προγόνους

91. Γιατί μόνο η Ελλάδα έχει ΠΑΟΚ

Παρασκευή, Ιανουαρίου 16, 2009

Η κλωστή και ο ουρανός


Το δέντρο των θαυμάτων είναι μαραμένο και στεγνό,
το ελιξίριο του χρόνου δεν θα προσπαθήσει να ξανακάνει θαύματα.

Η αλχημεία δεν μπορεί πια να μετατραπεί σε χρυσό,
και αίμα, όπως τις ξεπερασμένες και παλιές μέρες.

Τώρα όμως, βλέπεις αίματα, πρόσωπα ωχρά και συμφορά,
τα περιβόλια δεν θα έχουν πια το τραγουδιστό τσαλαπετεινό.

Ο ήλιος δεν θα είναι πια το ζωοποιό φως,
αλλά τώρα τα φουσκωμένα σύννεφα προσβλέπουν στον χειμώνα!

Τα ρυάκια δεν θα ρέουν στη γωνιόγραμμη τους κατεύθυνση,
και ο απαισιόδοξος ποταμός δεν θα δείξει καμιά ζωή.

Δεν θα βρείτε πια στους δρόμους ζωή,
οι δρόμοι είναι τώρα απελπιστικοί, κενοί και τυφλοί.

_______________

Τα πετούμενα πουλιά δεν υπάρχουν πια ορατά,
αλλά πουλιά από χάλυβα, θα δείτε τώρα να πετάνε!

Πουλιά που σκορπίζουν τον τρόμο και τελειώνουν τη ζωή,
με απόβλητα από καπνούς, σφαίρες και φωτιά.

Και όταν αυτά πέσουν στις πόλεις μεγάλες ή μικρές,
το γέλιο του θανάτου ακούγεται δυνατά από όλους.

Και οι μαύρες ομπρέλες από καπνούς αερίων,
τυφλώνουν και πνίγουν τα έμβρυα μέσα στις μητρικές μήτρες.

Και τα κορίτσια αλείφουν τα μαλλιά τους με λάσπη και πηλό,
οι άνθρωποι που βρίσκονται κάτω από τη δυνατή φωτιά θα λιώσουν.

Το δέρμα θα συρρικνωθεί πάνω στους σκελετούς,
και τα χαλαρά τους ρούχα θα σπαρταρούν πάνω από πέτρινες σιλουέτες.

________________

Αν τα απόβλητα των αεροπλάνων πέσουν πάνω στη πεδιάδα,
δεν θα παραμείνει κανένα φύτρο σιταριού στην καρδιά της γης.

Οι σπόροι των καρπών θα μεταλλακτούν τότε σε δηλητήριο,
και τα λουλούδια δεν θα βλαστούν πια στις οροσειρές των βουνών.

Αν τα απόβλητα πέσουν σε νερό, θα κάνουν αναταραχή,
τότε τα ψάρια θα μεταναστεύσουν προς το έδαφος.

Αλλά θα βρουν τη γη περισσότερο αφιλόξενη από τη θάλασσα,
και θα είναι ανάξια πλέον να ζουν και να υπάρχουν.

_________________

Η γη θα βλέπει όνειρο τη καταστροφή κάθε βράδυ,
η ανθρώπινη φυλή θα αγωνίζεται κάτω από τα ερείπια της.

Ο άνθρωπος θα καταφύγει σε τρύπες της γης όπως ένα μυρμήγκι,
και θα επιδιώκει να ζει στα βάθη της για να σωθεί.

Τι άσχημη ζωή, και τι κακοί καιροί!
η αδελφοσύνη είναι γελοία, η καλοσύνη έγκλημα.

Φιλία σημαίνει μόνο μια αιφνιδιαστική επίθεση,
ο γιος, του πατέρα του το αίμα θα γευτεί με ένα σκαμπίλι.

Τα ποτάμια θα φέρουν σάπια πτώματα ανθρώπων,
τότε τα δίχτυα των ψαράδων θα είναι λερωμένα με αίμα.

Οι χειραψίες δεν θα μεταφέρουν πια ειλικρίνεια,
ούτε πια θα παίζουν νεανικά χέρια πάνω σε γλυκύφωνους αυλούς.

Τέτοια χέρια θα αγγίζουν τη κάνη του κρύου όπλου,
η ξεκούραση κάτω από τη σκιά των τειχών δεν θα τους δώσει ποτέ χαρά.

Αλλά οι νέοι θα βάζουν την πλάτη τους στον τοίχο,
και η κόκκινη φωτιά των τουφεκιών θα τους πάρει όλους.

Οι νέοι θα κοιτάζουν πάνω σε τέτοια βλήματα της φωτιάς,
και θα χαθούν κάτω από την σκιά των τοίχων .

____________________

Τι καιροί! Η αυγή προμηνύει θάνατο και θλίψη,
και οι νύκτες κουτσομπολεύουν για ένα απελπιστική αύριο.

Και το φως δεν θα καθοδηγεί πια το ανθρώπινο είδος,
το φως δουλεύει τώρα με το μέρος του διαβόλου.

Οι αντικατοπτρισμοί του είναι τόσο φοβεροί και άσπλαχνοι,
που κάνουν τα πουλιά του λόφου για πάντα τυφλά.

Ναι, ο άνθρωπος που δαγκώθηκε από φίδι φοβάται το τσίμπημα του,
πιστεύει ότι το φίδι είναι μια μαυροάσπρη κλωστή.

Αλλά τώρα για τον άνθρωπο το φίδι είναι της κρεμάλας το σχοινί,
σε αυτό το απόγειο ο άνθρωπος δεν θα έχει καμία ελπίδα.

Συνδέει τον άνθρωπο με ένα κόμπο στον ευγενή ουρανό,
μία μοίρα τόσο άσπλαχνη και όμως τόσο υψηλή!

Οι ουρανοί δεν μπορούν να βοηθήσουν αν η ανθρώπινη ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο,
Οι ουρανοί κοιμούνται αλλά η κρεμάλα είναι ξύπνια.

Η ανακούφιση για τον άνθρωπο είναι πια ένα όνειρο πολύ σπάνιο,
όλες οι πόρτες έκλεισαν, ο άνθρωπος ζει σε μεγάλη απόγνωση.

Είναι άναυδος από το φως που δεν βλέπει πια,
ούτε τη λαμπρότητα της άνοιξης και φυλλώματα των δέντρων.

Αυτός ο πλανήτη δεν απολαμβάνει πια θείες ευλογίες,
ούτε τα αστέρια θα αναβοσβήνουν και να λάμπουν πλέον στον άνθρωπο!

Οι ουρανοί επιθυμούν να αναβοσβήνουν αλλού τα αστέρια,
προορίζονται να αναβοσβήνουν για άλλους κόσμους.

__________________

Ω αυγή προανήγγειλε , ρίξε κάτω το φως σου, προσεύχομαι,
λυπήσου τα δέντρα και άφησε τη ζωή τους να μείνει.

Δώσε μεράκι και ζωή και πάλι στο ποτάμι,
και άσε τη ζεστασιά του ήλιου να παραμείνει με τους ανθρώπους.

_________________

Τι καιροί! Η αυγή προμηνύει θάνατο και θλίψη,
και οι νύκτες κουτσομπολεύουν για ένα απελπιστική αύριο.

Και το φως δεν θα καθοδηγεί πια το ανθρώπινο είδος,
το φως δουλεύει τώρα με το μερος του διαβόλου.

Οι αντικατοπτρισμοί του είναι τόσο φοβεροί και άσπλαχνοι,
που κάνουν τα πουλιά του λόφου για πάντα τυφλά.

Ναι, ο άνθρωπος που δαγκώθηκε από φίδι φοβάται το τσίμπημα του,
πιστεύει ότι το φίδι είναι μια μαυροάσπρη κλωστή.

Αλλά τώρα για τον άνθρωπο το φίδι είναι της κρεμάλας το σχοινί,
σε αυτό το απόγειο ο άνθρωπος δεν θα έχει καμία ελπίδα.

Συνδέει τον άνθρωπο με ένα κόμπο στον ευγενή ουρανό,
μία μοίρα τόσο άσπλαχνη και όμως τόσο υψηλή!

Οι ουρανοί δεν μπορούν να βοηθήσουν αν η ανθρώπινη ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο,
Οι ουρανοί κοιμούνται αλλά η κρεμάλα είναι ξύπνια.


Νάντερ Ναντερπούρ


Μεταφράστηκε και δημοσιεύεται για πρώτη φορά στο διαδίκτυο από noctoc

-------------------------------------------

Ο Νάντερ Ναντερπούρ (Nader Naderpur) είναι ένας από τους μεγαλύτερους Ιρανούς ποιητές του 20 ου αιώνα.Η εξοικείωση του με την ευρωπαϊκή λογοτεχνία, κυρίως τη γαλλική και ιταλική, τον έχει οδηγήσει σε αριστοτεχνικές υιοθετήσεις και μεταφράσεις από ξένες πηγές.Ο πρώτος τόμος ποιημάτων " τα μάτια και τα χέρια" που έγραψε ο Ναντερπούρ και που δημοσιεύθηκε το 1953, είναι ένδειξη της επιρροής από τη γαλλική σχολή στο έργο του. Πριν ταξιδέψει στην Ιταλία στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Ναντερπούρ δημοσίευσε άλλους τρεις τόμους ποίησης. Πρόκειται για τους εξής: " Οι θυγατέρες του Κυπέλλου "(1955)," Τα Σταφύλια "(1958), και το" Κολλύριο του ήλιου "(1960). Στην Ιταλία, έμαθε την ιταλική γλώσσα, μελέτησε τα έργα ιταλών πατέρων στη ποίηση, και μετάφρασε μια σειρά από ποιήματα από την ιταλική στην Περσική γλώσσα. Το τρίτομο έργο που δημιούργησε ως αποτέλεσμα έχει τον τίτλο" Τα Επτά Πρόσωπα των Ιταλών Ποίητων".Εκτός από μερικούς κοινωνικούς στίχους, το μεγαλύτερο μέρος της ποίησης του Ναντερπούρ είναι περιγραφική και ερωτική.Η ευέλικτη, βροντώδης γλώσσα του και η περιστασιακή χρήση της ομοιοκαταληξίας, έχουν συμβάλει στην δημοτικότητα του μεταξύ εκείνων που αναζητούν ιδιότητες της κλασικής Περσικής ποίησης μέσα σε όλη τη ποίηση. 
Ο Νάντερ Ναντερπούρ γεννήθηκε στην Τεχεράνη το 1923 και πέθανε στην Καλιφόρνια, το 2000 στην ηλικία των 70.


ΑΥΤΟΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ....ΠΟΚ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ....




ΑΥΤΟΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ...ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΛΛΟΥ ΚΑΤΙ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ....
1+1 ΚΑΝΟΥΝ 2 ....ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ κλαψιάρα44 ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ.....

ΤΟ ΠΟΚ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ...ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.....

ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΕΙΣΤΕ...ΕΣΕΙΣ ΟΙ 3.....ΒΑΛΤΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ ΤΟΥΣ ΣΑΠΙΟΥΣ "ΤΙΤΛΟΥΣ" ΚΑΙ "ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ" ΣΑΣ

Οι Μωμό΄εροι στη Λιβερά του Πόντου - Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009, στις 13.30 μ.μ.,εκπομπή "Διασπορά" της ΕΤ 3.


Την Πρωτοχρονιά το βράδυ, ξεκίνησαν 70 άτομα, από Κοζάνη και από Θεσσαλονίκη για να αναβιώσουν το δρώμενο των Μωμό΄ερων στο χωριό Λιβερά της Ματσούκας. Τόσο τα μέλη της χορευτικής ομάδας του δρωμένου, όσο και της θεατρικής, κατάγονταν από τη Λιβερά και την ευρύτερη περιοχή της Ματσούκας. Με κέφι, αλλά και περισσή συγκίνηση, η αποστολή διένυσε περίπου δύο χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα χωρίς ίχνος κούρασης.

Ξημερώνοντας η Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009, όλες οι μετεωρολογικές προβλέψεις διαψεύστηκαν (προέβλεπαν τσουχτερό κρύο και βροχή). Είχε χιονίσει τις προηγούμενες μέρες αλλά ο ήλιος έλαμπε! Η Λιβερά ήταν κάτασπρη και οι κάτοικοί της περίμεναν τους Μωμό΄ερους, όπως γινόταν πριν από 87 χρόνια, όταν οι παππούδες των σημερινών κατοίκων του χωριού και οι παππούδες των 70 μελών της αποστολής υποδέχονταν μαζί το νέο έτος.

Το πρώτο σπίτι που πραγματοποιήθηκε το δρώμενο ήταν αυτό του Προέδρου του χωριού. Η φιλοξενία ήταν ανεπανάληπτη. Ακολούθησε το σπίτι του αείμνηστου τραγουδιστή της Μαύρης Θάλασσας Erkan Ocakli και το σπίτι του συγγραφέα Ilyas Karagoz. Τέλος οι Μωμό΄εροι επισκέφτηκαν τη συνοικία Φάλενα και τον Αε-Γοργόρ΄ όπου υπήρχε το νεκροταφείο. Εκεί χόρεψαν τιμής και μνήμης ένεκεν, για όλους τους Μωμό΄ερους που ήταν θαμμένοι εκεί. Μέσα σε τόσο συγκινητική ατμόσφαιρα και με τον ήλιο να δύει νωρίς εκεί, στα βάθη της Ανατολής, τελείωσε μια μέρα με ιστορική και συμβολική σημασία.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στο Δήμαρχο Ματσούκας που εξασφάλισε όλες τις σχετικές άδειες για την πραγματοποίηση του δρωμένου, αλλά και στον Κώστα Αλεξανδρίδη, για τις πολιτιστικές ανταλλαγές που πραγματοποιεί εδώ και 30 χρόνια, τόσο με πολιτιστικούς φορείς της Τουρκίας, όσο και πολλών άλλων χωρών.

Τέτοιες εκδηλώσεις γίνονται γέφυρα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των λαών και ενδυναμώνουν την ειρηνική συνύπαρξή τους.


Το οδοιπορικό της αποστολής θα μεταδοθεί το Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009, στις 13.30 μ.μ., στην εκπομπή "Διασπορά" της ΕΤ 3.



Momoger’ler Pontus’un Livera Koyunde

Yunanistan’in Kozani ve Selanik sehirlerinden 70 kisilik bir grup, Yilbasi gecesi Momoger’lerin gelenegini yasatmak icin Tarabzon’un Macka ilcesinin Livera koyune gittiler. Bu grubun hem horon ekibini hemde tiyatro ekibini olusturan insanlarin kokeni Livera koyunden ve Mackanin diger bolgelerindendi. Kucuk bir zaman dilimi icinde bu 70 kisilik grup 2 bin km’den fazla yol kadetti, fakat bu yolculugun buyuk bir keyf ve ayni zamanda duygu yuklu olmasi yorgunluk namina hicbir belirtinin ortaya cikmamasina neden oldu.

4 Ocak 2009 Pazar sabahi onceki gun yapilan tum hava tahmin raporlarini yalanci cikartti (soguk ve yagmur bekleniyordu). Onceki gunlerde kar yagmisti fakat gunes piril piril parliyordu. Livera koyu bembeyazdi ve bu gunku Livera’lilar, nasil 87 yil once bu gunku Livera’lilarin dedeleri ve 70 kisilik grubun dedeleri yeni yili beraber karsiyliyordu, ayni sekilde yine yeni yili beraber karsilamak icin Momoger’leri bekliyordu.

Ilk etkinlik koy muhtarinin evinde gerceklesti. Esine rastlanmaz bir misafirperverlik ornegi gosterildi. Sonra meshur Karadenizli turkucu Erkan Ocakli ve yazar Ilyas Karagoz’un evleri ziyaret edildi. Son olarak da Momoger’ler Falena mahallesini ve mezarliginda bulundugu Ay-Yoryor’u ziyaret etti. Orda yatan tum Momoger’lerin serefine ve anisina hroron oynandi. Anadolu’nun derinliklerinde gunesin erken batmasiyla, duygu dolu ve tarihsel ve sembolik olarak buyuk onem tasiyan bir gun boyle bitmis oldu.

Macka’nin belediye baskani tum bu etkinliklerin gerceklesebilmesi icin gerekli izinleri ayarladigi icin kendisine tesekkur eder tebrik ederiz. Bunun yaninda 30 yildan beri Turkiye’deki kulturel ve diger kurumlarla kultur alisverisi ve bagi koparmadigi icin Kostas Aleksandridis de tebrige layiktir. Bu tur etkinlikler halkalar arasinda dostluk ve isbirligi baglarinin guclenmesi icin bir kopru vazifesi gordugu gibi baris icinde bir arada yasama amacina da katki saglamaktadir.


Momoger’lerin Livera gezintisi 17 Ocak Cumartesi 2009 saat 13:30’da Diaspora programinda ET3 kanalinda yayinlanacak.

Πέμπτη, Ιανουαρίου 15, 2009

Αυστραλός υπουργός ντύθηκε Πόντιος και μίλησε για την Ποντιακή Γενοκτονία!

Πήγε σε εκδήλωση Ποντίων της Αδελαϊδας, ντυμένος με ποντιακή στολή. Το γεγονός θα περνούσε απαρατήρητο αν δεν επρόκειτο για Αυστραλό υπουργό! Συγκεκριμένα πρόσφατα έγιναν στο Μουσείο της Νότιας Αυστραλίας τα αποκαλυπτήρια πλάκας για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Ήταν μια πρωτοποριακή ενέργεια, η οποία οφείλεται απόλυτα στις άοκνες προσπάθειες των Ποντίων της Ν. Αυστραλίας και της ευρύτερης Αυστραλίας καθώς και στη διάθεση της Πολιτείας αυτής να αναγνωρίσει τη σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου. Την τραγικότητα του ξεριζωμού των Ποντίων από τις πατρογονικές εστίες τους και την σφαγή τους περιέγραψε με γλαφυρότητα ο υπουργός Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης της Πολιτείας της Νότιας Αυστραλίας, κ. Μάικλ Ατκισον, προκαλώντας έντονη συγκίνηση στο ακροατήριό του.

πηγή : ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ

Τετάρτη, Ιανουαρίου 14, 2009

η ανεξιχνιαστη λογικη

αφού δεν postάρει από μόνος του, θα postaάρω εγώ γι'αυτόν, ένα δικό του κείμενο!
κυρίες-δεσποινίδες και κύριοι καλωσορίζουμε τον Kareena4ever


"Ενα κειμενακι που γραφτηκε πριν καιρο,
αφιερωμενο σε Πλατωνα και Καννιβαλο για ενα τοπικ που καποτε κλειδαμπαρωθηκε και αραχνιασε οριστικα, νομιζω, πολυ πριν την ωρα του.
Δεν πειραζει ομως. Καποιος ειπε καποτε πως οι πιο τιμιες επαναστασεις στην ιστορια της ανθρωποτητας ειναι αυτες που απετυχαν.

...........
Αν καλεσουν την αγαπημενη μου μουσα απο Ινδια μαζι με τον Κωστα Αξελο και τον Χρηστο Γιανναρα, δεχομαι να συμμετασχω στο πανελ της συζητησης για την επιλυση του προβληματος στο μπασκετ του ΠΑΟΚ.
Μεχρι τοτε, εγω θα απεχω απο μεταφιλοσοφικους επιλογισμους.

Θα συνεχισω να απολαμβανω την καθαρα ΠΑΟΚτσηδικη ερεθιστικη αιχμη του ανατρεπτικου παιγνιδισματος των λεξεων σε φορουμ και τσατ.
Να αφουγκραζομαι δηλαδη σε δυσκολες ωρες πως ολα εχουν την αξια τους που και που.

Οπως οι επικλησεις να ειμαστε παντα σε εγρηγορση.
Οπως το ανεμελο πλατσουρισμα σε λεξεις που μαστορεψαν αλλα αδερφια στο σαιτ και υποδηλωνει μια πολυτιμη χαμενη παιδικη αθωοτητα.
Οπως η διαπιστωση ενος αδερφου καποτε στο φορουμ πως ο αυνανισμος θα μπορουσε και θα επρεπε ισως να δινει τη θεση του συχνα σε κατι πιο παραγωγικο.
Τρεις, δηλαδη, φωνες διαφορετικες απο μελη, ενωμενες με λογικη και συναισθημα κατω απο τον τροπο ζωης που ειναι ο ΠΑΟΚ. Κι ολα αυτα επειδη,


ΠΑΟΚ μας αγαπη αιωνια,
η ανεξιχνιαστη λογικη μα και συναμα το πάθος σου είναι το πηδάλιο και τα πανιά της θαλασσοπόρας ψυχής σου.
Αν τα πανιά ή το πηδάλιο σου σπάσει, το καράβι σου η θα χορεύει και θα παρασύρεται από τα κύματα, ή θα σταθεί ακίνητο στη μέση της θαλασσας.
Γιατί το λογικό, όταν κυβερνά μόνο, είναι μία δύναμη που φυλακίζει.
Ενω το πάθος αφύλαχτο είναι μία φλόγα που καίει μέχρι την καταστροφή.

Γι' αυτο, αφήσε την ψυχή σου Δικεφαλε Αετε να ανυψώνει το λογικό σου μέχρι τα ύψη του παθους για να μπορεί να τραγουδά.
Αφήσε να κατευθύνει το πάθος μαζι με το λογικό για να μπορεί το πάθος σου να ζει μέσα από την καθημερινή αναστάτωσή του και σαν τον φοίνικα να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του.


Και στα τσιμεντα και στην κριτικη και στην τρελλα και σε ολες τις εκφανσεις της ζωης,
ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΟΚ."

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ....



μοναδικές στιγμές!


Υ.Γ. το αναγνωστικό κοινό που δεν ασχολείται ή δεν ενδιαφερεται για τα αθλητικά, δεν καταλαβαίνουν, και τους ζητώ προκαταβολικά συγνώμη για όλα τα ομοειδή post!!!!!!!!!!!!!

Δευτέρα, Ιανουαρίου 12, 2009

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009 στις 13:30 ΕΤ3 - Λιβερά του Πόντου - ΜΩΜΟΓΕΡΑ

Στη Λιβερά του Πόντου (Yazlik) αναβίωσε μετά από 87 χρόνια το πανάρχαιο δρώμενο των Μωμόερων (Κοτσαμάνια), για πρώτη φορά, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2009 στη Λιβερά από κατοίκους των χωριών της Κοζάνης που έλκουν την καταγωγή τους από τη Λιβερά και την ευρύτερη περιοχή της Ματσούκας.

Το οδοιπορικό αυτό καθώς και ολόκληρο το δρώμενο ξεκινώντας από τον Τετράλοφο Κοζάνης και καταλήγοντας στη Λιβερά του Πόντου θα παρουσιάσει η εκπομπή "ΔΙΑΣΠΟΡΑ" της ΕΤ3 το Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009 στις 13:30.

Μην το χάσετε!



πηγή :
epontos

Πραγματοποίηση Επιστημονικού Συνεδρίου : «Ποντιακή διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας: παρελθόν, παρόν και μέλλον».

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ.

Πραγματοποίηση Επιστημονικού Συνεδρίου

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ποντίων Εκπαιδευτικών, επιστημονικό σωματείο με μέλη του εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, θα πραγματοποιήσει το 5ο Επιστημονικό του Συνέδριο στην Κατερίνη την Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή 8, 9 και 10 Μαΐου 2009, με θέμα:

«Ποντιακή διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας:

παρελθόν, παρόν και μέλλον».

Ήδη συγκροτήθηκε η Οργανωτική Επιτροπή στην οποία συμμετέχουν τα μέλη του ΔΣ του Συνδέσμου, τα μέλη του που διαμένουν στην Πιερία και τους όμορους νομούς, εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών φορέων του νομού, εκπρόσωποι των ποντιακών φορέων της Κατερίνης, στελέχη της εκπαίδευσης, κ.ά.. Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής ορίστηκε ο Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Γεωργιάδης Γιάννης και Γενικός Γραμματέας ο εκπαιδευτικός και Δημοτικός Σύμβουλος Κατερίνης Κασιμίδης Άρης.

Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής, ορίστηκε ο Ομότιμος Καθηγητής Γλωσσολογίας του ΑΠΘ και Πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών κ. Τομπαΐδης Δημήτρης και μέλη της ο Καθηγητής Γλωσσολογίας του ΑΠΘ και μέλος του Συνδέσμου Χατζησαββίδης Σωφρόνης, ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και μέλος του Συνδέσμου Πελαγίδης Στάθης, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Δρ Παυλίδης Αντώνης, Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ, η Γεν. Γραμματέας Δρ Χαριτίδου Γεωργία, Φιλόλογος, και τα μέλη του ΔΣ Δρ Καϊλάρης Ιωάννης, Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ, Δρ Κουμλίδου Κατερίνα, Φιλόλογος και Δρ Περπερίδης Παύλος, Φιλόλογος.

Στο Συνέδριο αυτό θα προσκληθούν να εισηγηθούν, εκτός των άλλων, ειδικοί επιστήμονες και από το εξωτερικό, που έχουν ασχοληθεί με την ποντιακή διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας.

Θα υπάρξουν τρεις θεματικές ενότητες, αντίστοιχες των χρονικών προσδιορισμών του τίτλου του Συνεδρίου. Ιδιαίτερο βάρος θα δοθεί στο παρόν και το μέλλον της διαλέκτου.

Όσοι επιθυμούν να είναι εισηγητές στο Συνέδριο, παρακαλούνται να καταθέσουν περίληψη εισήγησης με τον τίτλο και συνοπτική βιβλιογραφία, που δεν θα ξεπερνά τη μία σελίδα σε γράμματα 12, Times New Roman, μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2009 στην ηλεκτρονική διεύθυνση: panelsinedrio@yahoo.gr. Σε λίγες ημέρες θ’ αρχίσει να λειτουργεί και ηλεκτρονικός κόμβος του Συνεδρίου, για τον οποίο θα ενημερωθείτε με επόμενο μήνυμά μας. H Επιστημονική Επιτροπή θα οριστικοποιήσει τους εισηγητές μέχρι τις 15 Μαρτίου. Όσοι επιλεγούν, οφείλουν να καταθέσουν ολόκληρη την εισήγησή τους (όχι πάνω από 10 σελίδες συμπεριλαμβανομένης της βιβλιογραφίας και στην ίδια γραμματοσειρά με την περίληψη) σε ηλεκτρονική μορφή, το αργότερο μέχρι την Πέμπτη 30 Απριλίου, διαφορετικά η εισήγησή τους δεν θα περιληφθεί στο βιβλίο πρακτικών. Το οριστικό πρόγραμμα θα ανακοινωθεί στις αρχές Απριλίου.

Τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής των εισηγητών θα καλυφθούν από την Οργανωτική Επιτροπή, ενώ καταβάλλεται προσπάθεια να καλυφθεί μέρος ή το σύνολο των εξόδων διαμονής όσων επιθυμούν να παρακολουθήσουν τις εργασίες του Συνεδρίου ως σύνεδροι, οι οποίοι οφείλουν να δηλώσουν τη συμμετοχή τους στη γραμματεία, αναφέροντας το ονοματεπώνυμό τους, συμβατικό και κινητό τηλέφωνο και προ πάντων e-mail - το αργότερο μέχρι την Τετάρτη 8 Απριλίου 2009. Για οποιαδήποτε διευκρίνιση σχετικά με τις εισηγήσεις, τη διαμονή, τις δηλώσεις συμμετοχής στο συνέδριο κλπ, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται τηλεφωνικά στο μέλος της γραμματείας του Συνεδρίου Φρόσω Μπίλα, στο τηλέφωνο 23510-23 620, ή στον Πρόεδρο της Ο.Ε. Γεωργιάδη Γιάννη στο τηλ. 6937 717 828 και σε κάθε περίπτωση στην προαναφερθείσα ηλεκτρονική διεύθυνση panelsinedrio@yahoo.gr.

Αθήνα 20-12-2008

Για το ΔΣ

Ο Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας

ΔΡ ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΡ ΧΑΡΙΤΙΔΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ