Άραγε αυτό γιατί δεν μας τα διδάξαν στο σχολείο???

Άραγε αυτά μας τα διδάξαν στο σχολείο;;; μάλλον όχι γιατί πρόσεχα την ώρα των αρχαίων..



Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στη Βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή τα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.

ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "μνηστήρες".

Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν.

Παρά τη μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.


Γι αυτό το λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, τη ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.

Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους, άοπλους σε ένα δωμάτιο, τότε φανερώνεται πάνοπλος και ΤΟΤΕ εκφράζει την οργή του.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του, που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.

Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ.

Η λέξη μιλά απο μόνη της.

Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα, ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ.

Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.

Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ.


Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.

Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων. Είναι επικίνδυνος γιατί είναι πότε έτσι και πότε αλλιώς...

Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ.

Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!


Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη!

Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.

Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό. ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!

Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα. Είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος.

Γι' αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.


Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων!

Έπαρ το χτήνος και δέβα πλαν κι αδακά άλλο μη πατείς.....

Η ζωή μας σε διακανονισμό....

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε απλήρωτοι λογαριασμοί.

Ψάχνουμε με σφιγμένο στόμα την αλληλογραφία. Όποιο γράφει το όνομα μας το έχει στείλει κάποια εταιρεία (ηλεκτρισμού, αερίου, υδρεύσεως, τηλεφωνίας) ή τράπεζα ή –το πιο τρομαχτικό απ’ όλα τα τέρατα- η εφορία αυτοπροσώπως.

Τους σχίζουμε προσεκτικά, κοιτάμε το ποσό –με γουρλωμένα μάτια, την προθεσμία και μετά τους....καταχωνιάζουμε σε ένα συρτάρι, σαν τις δυσάρεστες σκέψεις που νομίζουμε πως θα χαθούν αν τις απωθήσουμε στα σκονισμένα ντουλάπια του υποσυνείδητου.

Οι πιο θρήσκοι ψιθυρίζουν: «Έχει ο θεός» και κάνουν το σταυρό τους. Οι άλλοι, αυτοί που έχουν χάσει πια κάθε ελπίδα και κάθε πίστη, κοιτάνε αφηρημένα τον τοίχο και αναρωτιούνται τι θα επιλέξουν: Την αυτοκτονία ή την αυτοδικία;

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε διακανονισμένοι λογαριασμοί.

Τρέχουμε από υπηρεσία σε εταιρεία και από τράπεζα σε εφορία με την απόγνωση παραμάσχαλα ζητώντας μια παράταση ζωής. Λίγες δόσεις παραπάνω, μια μικρότερη προκαταβολή, ένα βλέμμα κατανόησης από τον υπάλληλο που κοιτάει την οθόνη του υπολογιστή αποφεύγοντας να μας κοιτάξει στα μάτια.

Και μπροστά μας στην ουρά και πίσω μας στην ουρά, όλοι με το ίδιο αίτημα, όλοι με την ίδια απορία: «Πως θα βγουν τα κουκιά;» Και για πόσο καιρό θα ζούμε σαν τα ποντίκια, τρομαγμένα και ασήμαντα, γκρίζα και σκυθρωπά, χωρίς αγρό, χωρίς τυρί, μόνο με φάκες;

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε εξώδικα.

Ζούμε υπό τη διαρκή απειλή για τη ζωή μας.

Μας προειδοποιούν ότι θα μας διακόψουν την τηλεφωνική σύνδεση, αλλά αυτό μπορούμε να το αντέξουμε. Ζει ο άνθρωπος και χωρίς τηλέφωνο, ίντερνετ και facebook.

Μας προειδοποιούν ότι θα μείνουμε χωρίς θέρμανση. Κι αυτό ίσως να το αντέξουμε. Μια ξυλόσομπα και πλήρη εξάρτηση ύπνου. Ίσως να αντέξουμε.

Μας απειλούν ότι θα μας κόψουν το ρεύμα. Αυτό δεν μπορούμε να το φανταστούμε, αλλά ίσως γίνεται. Να μαγειρεύουμε στο γκάζι, να ψωνίζουμε τρόφιμα που θα καταναλώνονται αυθημερόν, να πλένουμε τα ρούχα στο χέρι και να διαβάζουμε με λάμπες πετρελαίου.

Μας απειλούν να μας κατασχέσουν το σπίτι. Το σπίτι που έχτισε κάποιος πρόγονος, το σπίτι που αγοράσαμε με αίμα και ιδρώτα, το σπίτι μας. Αυτό δεν μπορούμε να το αντέξουμε. Ή μήπως μπορούμε; Ο άνθρωπος αντέχει τα πάντα, λένε κάποιοι.

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε άβουλοι μηχανισμοί επιβίωσης.

Ανοίγουμε τα μάτια το πρωί –όσοι κατάφεραν να κοιμηθούν- και δε θέλουμε να σηκωθούμε από το κρεβάτι.

Ξέρουμε πως θα είναι η μέρα μας: Απλήρωτοι λογαριασμοί, νέα μέτρα για τη σωτηρία των τραπεζών, νέοι φόροι –πάλι για τη σωτηρία των τραπεζών, τρομοκρατία και απαξίωση της ανθρώπινης και εθνικής μας υπόστασης, ανεργία ή δουλειά για τετρακόσια ευρώ ή άδεια μαγαζιά, άδειες τσέπες, άδεια ψυγεία και άδειες ψυχές, θλίψη, κατάθλιψη και απόγνωση, ένας ακόμα άγνωστος που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεχε να ζει σαν δούλος, ένας ακόμα γνωστός που μετανάστευσε για να γίνει δούλος, δημοσιογράφοι και πολιτικοί που μας υπενθυμίζουν πόσο διεφθαρμένοι και ανίκανοι και ανήμποροι είμαστε, μια φακή στην κατσαρόλα χωρίς καν τη ρέγκα που τρώγαμε πριν το ογδόντα, κατεβασμένα μούτρα στο δρόμο και άνθρωποι που παραμιλούν στο φανάρι, σκουπίδια, βρώμα και φόβος μη χρειαστεί να πας στο εγκαταλειμμένο νοσοκομείο, μη χρειαστείς φάρμακα, και εύχεσαι να περάσει κι αυτή η μέρα χωρίς να συμβεί κάτι εξαιρετικά άσχημο, απλά να επιβιώσεις για άλλη μια μέρα, για να πας να κοιμηθείς και να ξεχάσεις όσα ζεις και όσα δεν έζησες.

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε αριθμοί.

ΑΦΜ, ΑΜΚΑ και μητρώο ασφαλισμένου. Κωδικός ΑΤΜ, κωδικός πελάτη και ο αριθμός προτεραιότητας στην τράπεζα. 21% ανεργία και είκοσι χιλιάδες επιχειρήσεις που έκλεισαν. 5 αυτόχειρες τη βδομάδα που πέρασε και άνοδος δύο ποσοστιαίων μονάδων για το πρώτο κόμμα στην τελευταία δημοσκόπηση. 36.000 ευρώ το κατά κεφαλήν χρέος στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το ΔΝΤ. 36.000 χρέος για κάθε παιδί μας, που δεν έχει μάθει ακόμα να μετράει ως το δέκα ή να περπατάει. Μείωση 22% στο μισθό μας και αύξηση του ΦΠΑ. 3.000 φίλοι στο facebook. 1.000.000 like σε ένα βίντεο. 1.200 νοικοκυραίοι που πηδούσαν ιερόδουλες χωρίς προφυλακτικό. 7 κόμματα στη Βουλή. 13 κανάλια με σκατά στην τηλεόραση για να διαλέξεις. 5 ευρώ το τετραγωνικό για την πρώτη κατοικία. 38 χρόνια διαπλοκής και 3.000.000 άνθρωποι που πιστεύουν ότι κάποιος θα τους σώσει, χωρίς να χρειαστεί να αγωνιστούν, χωρίς καν να ψηφίσουν.

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε μυρμήγκια...

Όμως αυτοί που επενδύουν στην υποταγή μας θα χάσουν πολύ περισσότερα από τα κέρδη τους. Θα χάσουν το κεφάλι τους. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να ζει σαν μυρμήγκι, σαν ποντίκι, σαν αριθμός.

Κάνει υπομονή και σκύβει το κεφάλι, σφίγγει τα δόντια ή εθελοτυφλεί, υπακούει και υποτάσσεται, αρνιέται να αναλάβει τις ευθύνες του και δέχεται να του κλέβουν τη ζωή του... Αλλά όχι για πάντα.

Τύραννοι περάσανε πολλοί και άλλες τόσες αυτοκρατορίες, αλλά όλοι καταρρεύσανε.

Οι Έλληνες το γνωρίζουν καλά.

Γιατί η ιστορία τους είναι μεγαλύτερη από τη μνήμη τους.

Γιατί ζουν σε ένα μέρος όπου είναι πολύ επώδυνο να σταματήσεις να είσαι άνθρωπος, όπου είναι δυσβάσταχτο να σταματήσεις να απολαμβάνεις τη ζωή.

Ο ήλιος πάντα λάμπει σε αυτήν την άκρη της Ευρώπης, του κόσμου, και η θάλασσα γίνεται πιο καθάρια όταν την στερείσαι.

Τα γλυκά απογεύματα της άνοιξης, του καλοκαιριού, του φθινοπώρου θες να τα περνάς με φίλους, με ατέρμονες συζητήσεις, με κρασοκατανύξεις και αμπελοφιλοσοφίες. Να συζητάς, να κουβεντιάζεις, να τα λες, να τσακώνεσαι... Και να τα ξαναβρίσκεις.

Γιατί αρκεί να περπατήσεις μια ώρα στην ύπαιθρο για να γεμίσεις την ψυχή σου με εικόνες και τη τσάντα σου με καρπούς και χόρτα.

Γιατί αν βρεθείς στην Αρχαία Ολυμπία, στους Δελφούς, στην Επίδαυρο, σε πλημμυρίζει μια αρχέγονη ιερότητα που σε κάνει να κλαις από χαρά.

Γιατί κάθε δέντρο, κάθε πέτρα, κάθε λέξη έχει βγει από το στόμα ενός ποιητή –αρχαίου ή σύγχρονου.

Γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι η ζωή είναι πολύ μεγαλύτερη από τους αριθμούς και τις δημοσκοπήσεις.

Είμαστε πολύ παράξενος λαός, εμείς οι Έλληνες. Άλλοτε σκληροί σαν τις πέτρες, άλλοτε μαλθακοί σαν την άμμο. Παρασυρόμαστε εύκολα και υπερβάλλουμε σε κάθε μας εκδήλωση. Ίσως γιατί γεννηθήκαμε σε μια χώρα υπερβολικά ηλιόλουστη και γενναιόδωρη.

Ή μπορεί γιατί η φιλονικία είναι αδελφή του έρωτα, σε αυτήν την τόσο αρχαία χώρα.

Αλληλοφαγωνόμαστε μέχρι να ‘ρθουν οι Πέρσες.

Ένα είναι σίγουρο: Ο νεοφιλελευθερισμός διάλεξε το χειρότερο πειραματόζωο για να επεκτείνει την τυραννία του στην Ευρώπη.

Το πιο απρόβλεπτο.

sanejoker

Πηγή: Η ζωή μας σε διακανονισμό - RAMNOUSIA

και η... άλλη άποψη για τις εκλογές....

Ψηφίσατε λιτότητα και μισθούς επιπέδου Βουλγαρίας...

Έχουμε και λέμε...:

Το 37,53 των γραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους (Γραμμένοι 9.951.536) ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ...Μιλάμε δηλαδή ότι πρώτο κόμμα είναι οι ιδιώτες=idiots=ηλίθιοι....

Από εκεί και πέρα, από αυτούς που πήγαν να ψηφίσουν και δεν το έριξαν λευκό ή δεν βγήκε άκυρο, το 0,99% δηλαδή, το 41,94 % που υποστηρίζει το μνημόνιο, το κεφάλαιο, τον άκρατο καπιταλισμό, την κλεψιά και την λαμογιά είναι οι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι ψηφοφόροι των οποίων πραγματικά αξίζουν να πάθουν πολύ χειρότερα πράγματα, για να καταλάβουν τί εστί βερύκοκο....οι περισσότεροι βέβαια από αυτούς είναι ή κρατικοδίαιτοι, ή δημόσιοι υπάλληλοι πάσης φύσεως, ή απλά συνεργάτες της διαπλοκής και της ξεφτίλας αυτής της χώρας....καλά να τα πάθουμε λοιπόν.....

Δούλοι από το κεφάλι μέχρι τα νύχια....

Το 6,92 % είναι οι νεο-ναζί και φασίστες που πλέον δεν έχουν λόγο να ψηφίζουν ΝΔ, ή ΛΑΟΣ, οπότε γύρισαν πίσω στο αληθινό τους σπίτι....περαστικά μας...

Το 7,51 % δηλώνουν ανεξάρτητοι έλληνες, κατά του μνημονίου και χωρίς καμία άλλη πρόταση για τί κάνουμε μετά...

Το 4,50 % είναι οι συστηματικοί αριστεροί, οι πιο ανάξιοι να λέγονται αριστεροί, καθώς με την λογική που τους διακατέχει θα οδηγηθούν σε χαρακίρι και αυτό-αφανισμό σε σύντομο χρονικό διάστημα... τελευταίοι και πάντα βολεμένοι με το να λένε είμαστε απέναντι σε ότι και να πείτε....

Το 6,26 % είναι ο Καραντζαφέρης της αριστεράς. οι έτοιμοι να δώσουν το μαξιλαράκι που χρειάζεται το 41,94 % των διαπλεκόμενων και κλεφτών Ελλήνων..σύντομα και εσείς θα έχετε την μοίρα του Καραντζαφέρη....

Το 26,89 %, συσπειρώθηκε γύρω από ένα σύγχρονο κόμμα της Αριστεράς, που απαιτεί αυτονόητα πράγματα, που είναι ένα κράμα πολλών διαφορετικών συνιστωσών και δεν σβήνει την ελπίδα από τον έλληνα που θέλει να ζεί με αξιοπρέπεια και όχι με δουλεία..δεν ανήκουν όλοι όσοι ψήφισαν Σύ.ρι.ζα, στο κόμμα αυτό, πολλοί εξωκοινοβουλευτικοί Αριστεροί, "πάγωσαν" την λύση του "αντάρτικου πόλεων" ως έσχατη, καθώς πολύ σύντομα, θα ωριμάσει και άλλο κομμάτι ψηφοφόρων και θα δώσει επιτέλους την ευκαιρία, να δοκιμάσουμε και κάτι διαφορετικό...και αν αποδειθχθεί και αυτό μούφα, τότε ναι, όλα μέσα!

Μέχρι τότε θα μείνω με την απορία της παγκόσμιας πρωτοτυπίας των βολεμένων και κλεφτών ελλήνων (μ.μ.ε., ξένοι πολιτικοί, συμφέροντα) να πολεμήσουν με θεμιτά και αθέμιτα μέσα ένα κόμμα που ποτέ δεν έχει κυβερνήσει και δεν ευθύνεται σε τίποτα για την κατάντια της ζωής μας....

Μην ξεχάσεις....

όταν δολοφονήσαμε το....μέλλον μας....

Η κυβέρνηση της Αριστεράς και το ΚΚΕ

Ο «αριστερός» τυχοδιωκτισμός του ΚΚΕ

Του Χρήστου Κεφαλή

 Η πρόταση για κυβέρνηση της Αριστεράς συνέβαλε καταλυτικά στην επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στις 6 Μάη. Βοήθησε έναν κόσμο ριζοσπαστικοποιημένο από την κρίση και απογοητευμένο από τα μνημονιακά κόμματα να βρει έναν ριζοσπαστικό δρόμο. Έκανε ορατή τη δυνατότητα μιας προοδευτικής διεξόδου από τις αντιλαϊκές πολιτικές, φέρνοντας την Αριστερά στο κέντρο.

Η πρόταση διατυπώθηκε πρόσφατα, όταν η δυνατότητα μιας τέτοιας κυβέρνησης έγινε ρεαλιστική, με την κατάρρευση των δυο παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας. Έτσι μπορεί να παρουσιάζει κενά, αδυναμίες και ασάφειες, όντας ανοικτή σε κριτική. Ωστόσο, σε αντίθεση με άλλες  δυνάμεις της Αριστεράς, το ΚΚΕ της επιφύλαξε ριζική απόρριψη, θεωρώντας την εξαρχής ανεπίτρεπτη, δείγμα συμβιβασμού με το εγχώριο κατεστημένο και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε πλήθος ομιλίες ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ, άρθρα στον Ριζοσπάστη κλπ. προβλήθηκε η άποψη ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα διαφέρει διόλου από τις κυβερνήσεις του κατεστημένου και ο ρόλος της θα είναι να ενσωματώσει τους εργαζόμενους. Η γ.γ. του ΚΚΕ μάλιστα ισχυρίστηκε πως το να στηρίξει ή να συμμετάσχει το ΚΚΕ σε αυτήν θα σήμαινε να πουλήσει το λαό για υπουργικές καρέκλες (Α. Παπαρήγα, Έθνος, 29.4.2012).

Ένα παράδειγμα από την καθημερινή ζωή. Ας υποθέσουμε ότι σε μια πόλη γίνεται ένας ισχυρός σεισμός. Μια πολυκατοικία γκρεμίζεται, ένας τοίχος πλακώνει έναν άνθρωπο και απειλεί από στιγμή σε στιγμή να τον λιώσει. Μερικοί διασώστες σπεύδουν να βοηθήσουν. Τι θα κάνουν; Θα στρωθούν στη δουλειά για να μετακινήσουν τον όγκο. Θα κοιτάξουν όμως πρώτα αν μπορούν να βάλουν κάποιο υποστύλωμα στις γωνιές του για να κρατά το βάρος και να μην υπάρχει ο κίνδυνος, με την παραμικρή νέα δόνηση, να πλακώσει οριστικά τον παγιδευμένο.

Στην περίπτωση αυτή η τοποθέτηση του υποστυλώματος και η μετακίνηση του όγκου αλληλοσυμπληρώνονται. Αν κάποιος παράξενος περαστικός φώναζε στους διασώστες: «Ε, τι κάνετε εκεί; Μη βάζετε το υποστύλωμα γιατί θα σας αποσπάσει την προσοχή από το κύριο, την προσπάθεια να σώσετε τον άνθρωπο μετακινώντας τον όγκο», προφανώς δεν θα τον άκουγαν.

Κάθε αναλογία έχει τα τρωτά της, αλλά ας δούμε το νόημα της συγκεκριμένης. Με το σεισμό μοιάζει η παγκόσμια οικονομική κρίση, ενώ ο τοίχος είναι τα μνημόνια που πλακώνουν τον λαό μας. Το υποστύλωμα που θα βοηθούσε προσωρινά την κατάσταση είναι η κυβέρνηση της Αριστεράς, ενώ η μετακίνηση του όγκου είναι η κοινωνική επανάσταση, που θα δώσει την οριστική λύση.

Η άρνηση της κυβέρνησης της Αριστεράς από το ΚΚΕ ισοδυναμεί με τη διαβεβαίωση ότι είναι ανεπίτρεπτο να βάλουμε οποιοδήποτε υποστύλωμα, γιατί θα ήταν σε βάρος της προσπάθειας να σωθεί ο άνθρωπος.

Φυσικά, θα ήταν απόλυτα θεμιτό να πει κανείς ότι η τοποθέτηση του υποστυλώματος δεν αρκεί από μόνη της, ότι θα πρέπει μετά η προσοχή να στραφεί στο κυρίως έργο, γιατί η προστασία που παρέχει είναι αβέβαιη και προσωρινή. Θα ήταν επίσης απόλυτα θεμιτό να κριτικάρει κανείς τον τρόπο τοποθέτησης του υποστυλώματος, που αν δεν μπει σταθερά και σωστά μπορεί να είναι αναποτελεσματικό. Αλλά η θέση της ηγεσίας του ΚΚΕ ότι γενικά δεν πρέπει να μπει κανένα υποστύλωμα είναι τυφλά δογματική, όχι μόνο με τη μαρξιστική, αλλά και με την κοινή λογική.

Μια επίκαιρη τοποθέτηση του Λένιν. Θα μπορούσε να αντιταχθεί ότι κλασικοί του μαρξισμού προειδοποιούσαν ενάντια στη συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις και στις αυταπάτες ότι είναι δυνατό να ανατραπεί ο καπιταλισμός κοινοβουλευτικά.

Κάτι τέτοιο, πολύ απλά, δεν ισχύει. Ασφαλώς, οι κλασικοί προειδοποιούσαν για  όλα αυτά, ταυτόχρονα όμως θεωρούσαν ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορεί με μια κοινοβουλευτική τακτική να προωθηθούν ουσιαστικές αλλαγές, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τους επαναστατικούς μετασχηματισμούς. Και έλεγαν ότι όταν παρουσιάζεται μια τέτοια δυνατότητα είναι λάθος οι κομμουνιστές να τη χάνουν, στο όνομα της δήθεν «επαναστατικής καθαρότητας» και της «αντίθεσης στον οπορτουνισμό».

Πολύ χαρακτηριστική και επίκαιρη είναι η στάση του Λένιν όταν, σε συνθήκες ανάλογης οικονομικής καταστροφής μετά τον πόλεμο του 1914-18, αστοί μεταρρυθμιστές όπως ο Κέινς είχαν διατυπώσει ένα ρεφορμιστικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ο Λένιν όχι μόνο δεν είχε αντιταχθεί, αλλά υποστήριζε ότι οι κομμουνιστές έπρεπε να αναπτύξουν οι ίδιοι ένα πιο ολοκληρωμένο πρόγραμμα:

«Η ΚΕ», έλεγε ο Λένιν, «θεωρεί απόλυτη υποχρέωσή της να αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο, ανεξάρτητο, ακέραιο πρόγραμμα πάνω σε όλα τα ζωτικά ζητήματα… Το πρόγραμμα αυτό πρέπει να είναι αστικο-πασιφιστικό», περιλαμβάνοντας «μια σειρά ημίμετρα και μέτρα ρεφορμιστικού χαρακτήρα, τα οποία ήδη προτάθηκαν τμηματικά στην Αγγλία και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες από ανθρώπους που διέπονται από αστικές ιδέες. Μέσα σε ορισμένες συνθήκες το πρόγραμμα αυτό των ημίμετρων θα μπορούσε… να φέρει ανακούφιση στη σημερινή δύσκολη κατάσταση… Ένας περίπου κατάλογος των βασικών σημείων του προγράμματος αυτού:

1) Ακύρωση όλων των χρεών… 3) Ριζική αναθεώρηση της συνθήκης των Βερσαλλιών 4) Χορήγηση με ευνοϊκούς όρους δανείων στις χώρες που περισσότερο αφανίστηκαν από τον πόλεμο». Το πρόγραμμα έπρεπε, κατά τον Λένιν, να υποστηριχθεί «σαν μια από τις λίγες πιθανότητες ειρηνικής εξέλιξης του καπιταλισμού στο νέο σύστημα, πράγμα στο οποίο εμείς σαν κομμουνιστές, δεν πιστεύουμε και πολύ, όμως είμαστε σύμφωνοι να βοηθήσουμε να γίνει δοκιμή» (Άπαντα, τόμ. 44, σ. 382-83, 407)

Το σαφές νόημα της τοποθέτησης του Λένιν είναι ότι σε συνθήκες μεγάλης κρίσης, όταν δεν έχει ωριμάσει ακόμη η επαναστατική αλλαγή, οι κομμουνιστές οφείλουν να αγωνίζονται και για τις μερικές, «κοινοβουλευτικές» διεξόδους όπως είναι σήμερα η κυβέρνηση της Αριστεράς. Γιατί είναι λάθος, λοιπόν, να αγωνιστούμε και σε αυτή την κατεύθυνση;

Επιπλέον, τα πρόσφατα χρόνια είχαμε μια θετική εμπειρία της αριστερής κυβέρνησης Τσάβες. Η εμπειρία αυτή έδειξε ότι με στήριξη στο λαό είναι δυνατό να προωθηθούν μεγάλες ριζοσπαστικές αλλαγές αξιοποιώντας τον κοινοβουλευτισμό. Γιατί αυτό να είναι αξιωματικά αδύνατο στην Ελλάδα, όπως βεβαιώνει το ΚΚΕ;

Ο «αριστερός» τυχοδιωκτισμός του ΚΚΕ. Τα παραπάνω ερωτήματα είναι βέβαια ρητορικά. Θα ήταν μάταιο να αναμένουμε από την ηγεσία του ΚΚΕ να τα απαντήσει. Ούτε, βέβαια, έχει καμιά ανησυχία να δικαιολογήσει με αρχές τη στάση της. Προτίμησε να σιωπήσει όταν ο Γ. Ρούσης υπενθύμισε εύστοχα ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς προβλέπεται στο ίδιο το πρόγραμμα του ΚΚΕ, όπου γίνεται λόγος για την πιθανότητα «να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με βάση το κοινοβούλιο, χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα»(Γ. Ρούσης, «Ανοικτή επιστολή προς το ΚΚΕ».

Όλα δείχνουν ότι η ηγεσία του ΚΚΕ προκρίνει μια γραμμή παραπλήσια με τις σταλινικές υπεραριστερές τακτικές του Μεσοπολέμου, που έδωσαν τη νίκη στον Χίτλερ. Η επιλογή δεν είναι τυχαία. Συνδέεται με τη μεθοδική σταλινική στροφή των τελευταίων δυο δεκαετιών στο ΚΚΕ, που, ξεκινώντας από την παρερμηνεία των αιτίων διάλυσης της ΕΣΣΔ και τον εκθειασμό των σταλινικών εγκλημάτων (Δίκες της Μόσχας κ.λπ.), κορυφώθηκε πρόσφατα με την πανηγυρική αποκατάσταση του Ζαχαριάδη.

Ότι αυτή η πολιτική γραμμή είναι και σήμερα τυχοδιωκτική δεν χρειάζονται πολλά για να το αντιληφθούμε. Αρκεί να θέσουμε το ερώτημα τι θα είχε συμβεί στις εκλογές αν η Αριστερά περιοριζόταν στο ΚΚΕ και δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η απάντηση δεν είναι δύσκολη: το ΚΚΕ θα έπαιρνε ίσως ένα 1-2% παραπάνω, αλλά το κόμμα του Καμμένου και η Χρυσή Αυγή θα θριάμβευαν.

Η ηγεσία του ΚΚΕ ποντάρει ολοφάνερα στην προσδοκία ότι, σε πιθανή αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, θα επωφεληθεί και θα καρπωθεί αυτή τη δυσαρέσκεια του κόσμου. Και όλα δείχνουν ότι δεν θα διστάσει ακόμη και να καταψηφίσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, αν το αποτέλεσμα των νέων εκλογών οδηγήσει  να εξαρτάται ο σχηματισμός της από την ίδια. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να εξηγούμε στους απλούς αγωνιστές του ΚΚΕ ότι αυτός που θα επωφεληθεί αν το χάος γενικευτεί με ευθύνη της Αριστεράς, δεν θα είναι το κίνημα, ούτε το ΚΚΕ, αλλά η ακροδεξιά. Σε τελική ανάλυση, η τωρινή τακτική της ηγεσίας του ΚΚΕ εξυπηρετεί ακριβώς τις ακροδεξιές δυνάμεις.

Ο Χρήστος Κεφαλής είναι χημικός, μέλος της ΣΕ της «Μαρξιστικής Σκέψης».

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-kybernisi-tis-aristeras-kai-kke-toy-xristoy-kefali

[Στην τελευταία φωτογραφία, ο Χρήστος Κεφαλής (δεξιά) και ο Κώστας Παλούκης (αριστερα), ομιλητές στο Σεμινάριο Ιστορίας που διοργάνωσε ο Βλ. Αγτζίδης με θέμα "“Η επανάσταση των μπολσεβίκων, οι μετεπαναστατικές εξελίξεις και ο σοβιετικός Μεσοπόλεμος”.]

 αναδημοσίευση κειμένου από Πόντος και Αριστερά

Εκλογές 2012....Έλληνα να η ψήφος της διαμαρτυρίας σου..ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΡΕ???

Ο Κασιδιάρης χαστούκισε την Κανέλλη από newsview

Εκλογές 2012....Τα Μ.Μ.Ε να (μην) ακούς και....αποφάσισε...

Εκλογές 2012....σταυροδρόμι....διάλεξε δρόμο....