Στη σωματικότητά σου ανταποκρινόταν η πνευματική σου υπεροχή.
Δούλεψες μόνος σου κι ανέβηκες τόσο ψηλά με τη δική σου δύναμη, είχες επομένως απεριόριστη εμπιστοσύνη στη γνώμη σου.
Στην πολυθρόνα σου κυβερνούσες τον κόσμο.
Με ρώτησες πρόσφατα γιατί ισχυρίζομαι πως σε φοβάμαι. Όπως συμβαίνει συνήθως δεν μπόρεσα να σου απαντήσω.
Δούλευες σταθερά και επίπονα σ’ όλη τη ζωή σου, θυσιάζοντας τα πάντα για τα παιδιά σου, πιο πολύ όμως για μένα.
Εσύ δεν ζήταγες ευγνωμοσύνη για όλα αυτά, αναγνωρίζοντας την <<ευγνωμοσύνη των παιδιών>>.
Αντί για κάτι τέτοιο, κάποια ανταπόκριση, σε απόφευγα.
Κρυβόμουν πάντα μακριά σου, στο δωμάτιό μου, στα βιβλία μου, έχοντας τρελούς φίλους και παρέες με παράξενες ιδέες…
Γράμμα στον Πατέρα-Φράνς Κάφκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου