mirror

«....Ο άνθρωπος- ύλη είναι ολομόναχος.
Η ψυχή βαρέθηκε το περίβλημά της, τα αυτιά,
τα τρομαγμένα μάτια, το γεμάτο ουλές δέρμα, που ντύνουν το σκελετό.
Πeτά προς την ουράνια πηγή με των πουλιών το άρμα
και μες τη ζωντανή της φυλακή
ακούει το τρίξιμο των δασών,
των θαλασσών το σάλπισμα.
....Παιδί μου, τρέξε σε όλο τον κόσμο
κι οδήγα με τη βέργα σου τη μεταλλική ρόδα,
όσο ακόμα ακούς της γης το χαρούμενο ή ξερό ήχο
να απαντά στο κάθε σου βήμα....»

από την ταινία του Α. Ταρκόφσκι : “mirror”