Στην οικονομική επιστήμη, αφορά την πεποίθηση ότι η ελεύθερη επιλογή των καταναλωτών πρέπει να υπαγορεύει την οικονομική δομή μιας κοινωνίας. Στην ψυχολογία, αντιμετωπίζεται ως μία μορφή διανοητικής διαταραχής, που ωθεί τους πολίτες να καταναλώνουν υπερβολικά προκειμένου να αισθανθούν ευφορία.
Ο καταναλωτισμός είναι σύμπτωμα κυρίως του 20ού αιώνα, που άνθισε υπό την επίδραση του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης. Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί η φιλοσοφία "ξεπερνώντας τον καταναλωτισμό", η οποία τον εκλαμβάνει ως μια μορφή εθισμού που επιδέχεται ίασης. Υπάρχει ωστόσο και η αντίθετη άποψη, που υποστηρίζει ότι η προσπάθεια ορισμένων να θέσουν όρια στο τι καταναλώνουν οι υπόλοιποι ουσιαστικά αποτελεί μια μορφή απολυταρχισμού.
Το "καταναλώνω άρα υπάρχω" για ορισμένους πολίτες αναπτυγμένων χωρών αποτελεί μονόδρομο. Δίνει νόημα στην ύπαρξή τους και τους βοηθά να αυτοπροσδιοριστούν. Παραμένει όμως προκλητικά αδιάφορη η στάση τους απέναντι στους υπόλοιπους πολίτες του ίδιου κόσμου, που με δυσκολία εξασφαλίζουν τον επιούσιο ή ούτε καν τον εξασφαλίζουν. Οι έρευνες δείχνουν ότι αν οι αναπτυγμένες χώρες συνεχίσουν να καταναλώνουν με τους ίδιους-διαρκώς αυξανόμενους -ρυθμούς, στο κοντινό μέλλον θα εξαντληθούν τα αγαθά του πλανήτη.
Ίσως λοιπόν η ευδαιμονία όλων να βρίσκεται στην ισορροπία. Διότι είναι δύσκολο να αντισταθείς στις εκπτώσεις-μέρες που έρχονται -αλλά είναι εξίσου εύκολο να παραχωρήσεις είδη που δεν χρησιμοποιείς πια σε εκείνους που τα χρειάζονται και θα τα εκτιμήσουν δεόντως.
πηγή : news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου