Δικαιοσύνη-Ισονομία-Ελευθερία

Ελλάδα του 2008. Κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ο.Η.Ε. και του ΝΑΤΟ. Μια χώρα όπου «όλα έρχονται στο φως», όπου όσοι παρανομούν τιμωρούνται» και όπου «η αξιοκρατία και η ισονομία χαρακτηρίζουν όλους τους θεσμούς του δημοσίου και ιδιωτικού βίου».Αυτά υποστηρίζουν με θέρμη οι πολιτικοί και τα δημόσια πρόσωπα εν γένει του τόπου. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική από αυτή που προσπαθούν να περάσουν οι έχοντες συμφέροντα και εξουσία.

Η Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες είναι μια χώρα των σκανδάλων, της διαπλοκής, της αναξιοκρατίας και της ατιμωρησίας. Είναι η χώρα της οικογενειοκρατίας, είναι η χώρα όπου το μαύρο χρήμα και τα παντός είδους «φακελάκια» ζουν και βασιλεύουν (γιατροί, εφοριακοί, πολεοδομία, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και πολλοί πολλοί ακόμη).

Αλήθεια, τιμωρήθηκε ποτέ κανείς για όλα αυτά? Όχι. Φυλακίστηκε κανείς για το σκάνδαλο των δισεκατομμυρίων του χρηματιστηρίου? Όχι. Φυλακίστηκε κανείς για το σκάνδαλο των ομολόγων των εκατομμυρίων ευρώ ή για τις υποκλοπές εις βάρος του ίδιου του πρωθυπουργού της χώρας? Όχι.

Ή μήπως υπάρχει έστω και ένας σήμερα που πιστεύει ότι θα αποδοθεί άπλετο φως στο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ σκάνδαλο Ζαχόπουλου, στο οποίο εμπλέκονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού και του Μαξίμου? ΟΧΙ!! Βρέθηκε έστω και ένας υπεύθυνος για τις φωτιές και τα εξήντα θύματα του καλοκαιριού? ΟΧΙ!!!

Η βρωμιά του παρελθόντος και του παρόντος κάνει αισθητή την παρουσία της, ο βόθρος με τις λαμογιές έχει σπάσει και το περιεχόμενό του κατακλύζει την κοινωνία, το σύστημα σε όλες τις πτυχές του( οικονομία, κοινωνία, πολιτική) καταρρέει και η χώρα παρακμάζει συνεχώς.

Θα μου πείτε το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.Δυστυχώς, όμως, δεν βρωμάει μόνο το κεφάλι αλλά η βρωμιά έχει περάσει σε όλο το ψάρι, ακόμα και στην ουρά. Η διαπλοκή δεν υπάρχει μόνο στην ηγεσία της χώρας (πολιτική, δικαστική, θρησκευτική) αλλά έχει περάσει και έχει δικτυωθεί σε όλο το σώμα της κοινωνίας.

Δεν υπάρχει άτομο που να μην αναγκαστεί να λαδώσει για να εξυπηρετηθεί, δεν υπάρχει πολιτικός- όσο ικανός και ηθικός να είναι- που να μην αναγκαστεί να υποσχεθεί γη και ύδωρ στους ψηφοφόρους για να εκλεγεί. Όλο αυτό το σκηνικό περνά και στις νέες γενιές , μεγάλο τμήμα της οποίας αντιδρά δίνοντας μια αισιόδοξη πνοή για το μέλλον. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και η βία στα γήπεδα, όπου με τον ιδιαίτερο σκληρό και απάνθρωπο νόμο Ορφανού καταστρέφονται ζωές νέων ανθρώπων είτε επειδή άναψαν έναν πυρσό για να δημιουργηθεί μια όμορφη ατμόσφαιρα είτε επειδή πέταξαν πυροτεχνήματα. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε εγκληματίες που κρύβονται κάτω από ομάδες οι οποίοι μαχαιρώνουν και σκοτώνουν ανθρώπους.

Αυτή είναι η αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα? Είναι η καταστροφή της ζωής νέων ανθρώπων και ο στιγματισμός τους στην κοινωνία? Είναι η τιμωρία τους ή ο σωφρονισμός τους? Πως θα υπάρξει σωφρονισμός αυτών των ανθρώπων, όμως, όταν μέσα στις φυλακές θέλοντας και μη θα έρθουν σε επαφή με επικίνδυνους δρόμους( ναρκωτικά, όπλα, δολοφόνοι κ.τ.λ.)? Η βία στα γήπεδα δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ως ένα ξεχωριστό από την κοινωνία φαινόμενο. Η βία εμφανίζεται παντού στην κοινωνία σε διάφορες μορφές( ενδοοικογενειακή, στα σχολεία, στα γήπεδα, στους δρόμους κ.α.). Η κοινωνία μας έχει περάσει ανοιχτά στην βία.

Δεν υπάρχει πλέον σεβασμός για την ανθρώπινη ύπαρξη, για την ανθρώπινη ζωή, για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η συνεχής έκθεσή μας σε τέτοια νοσηρά φαινόμενα όπως είναι η βία και η διαφθορά έχουν ως αποτέλεσμα να τα συνηθίζουμε και να αντιλαμβανόμαστε ως φυσιολογικά.

Η βία δεν δημιουργείται είτε επειδή αδικήθηκε ο Π.Α.Ο.Κ. ή κάποια άλλη ομάδα ούτε επειδή οπαδοί κάποιας ομάδας προσβάλλουν οπαδούς αντίπαλης ομάδας με εκφράσεις τύπου Τούρκοι, Βούλγαροι, σκουλήκια, γριές κ.τ.λ. Συμβάλλουν ως ένα βαθμό αλλά δεν είναι οι γενεσιουργές αιτίες.

Η πρωταρχική αιτία είναι η δομή και η οργάνωση της κοινωνίας, η οποία οδηγεί τους ανθρώπους σε ακραίες και αποκλίνουσες συμπεριφορές από αυτές που αποδέχεται η κοινωνία.

Η φτώχεια, η αδικία, οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, η ανεργία και τα Μ.Μ.Ε. που προβάλλουν συνεχώς σκηνές βίας για να κερδίσουν λίγες μονάδες τηλεθέασης συμβάλλουν στην αναπαραγωγή της βίας.

Η μήπως υπάρχει κανείς σήμερα που να μιλάει για αρχές και αξίες? Το μόνο που προβάλλεται είναι το χρήμα, η εξουσία, οι εγκληματικές πράξεις και άλλα τέτοια φαινόμενα ή «αξίες».

Η κοινωνία-και όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε διεθνές επίπεδο- σήμερα είναι μια κοινωνία της διαφθοράς και της βίας.

Το σύστημα καταρρέει και είναι απαραίτητη μια μεγάλη και καινοτόμα επανάσταση που θα δώσει νέα πνοή , νέες ιδέες και πάνω από όλα ελπίδα στους ανθρώπους.

Μια επανάσταση με βασικό σύνθημα:
Δικαιοσύνη-Ισονομία-Ελευθερία!!