Αστυνομία: Η ρίζα του προβλήματος

Δεν υπερασπίζομαι τους κακούς αστυνομικούς ή τους κακούς πυροσβέστες. Και πολύ περισσότερο τους δολοφόνους αστυνομικούς, όπως αυτόν που σκότωσε το παιδάκι. Καλοί και κακοί επαγγελματίες υπάρχουν παντού. Σύμφωνοι, εδώ μιλάμε για διαφορετική περίπτωση. Οι αστυνομικοί δεν είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι. Μόνο που το κράτος έχει διαφορετική γνώμη, αφού με τους μισθούς των 800 και 900 ευρώ που τους δίνει, υποτιμά το ίδιο τη δουλειά τους. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Ελλιπής εκπαίδευση, κακές υλικοτεχνικές υποδομές, ελλιπής ιατρική παρακολούθηση. Αν εσύ ως κράτος πιστεύεις στο αστυνομικό λειτούργημα φροντίζεις να το θωρακίσεις. Με υψηλούς μισθούς και άριστη εκπαίδευση. Δεν γίνεται όμως να στέλνεις καθημερινά τον άλλο να παίζει με τη φωτιά για 800 ευρώ! Αυτό τους κάνει επιρρεπείς σε λαδώματα, τους κάνει να αδιαφορούν για τη δουλειά τους και ενίοτε τους κάνει κομπλεξικούς με ολέθρια αποτελέσματα, όπως είδαμε πρόσφατα. Δεν πρόκειται λοιπόν για άλλους ανθρώπους, αλλά για ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Έχουν κι αυτοί οικογένειες και παιδιά και δεν ξέρουν αν το μεσημέρι θα πάνε σπίτι τους.
Κάποιοι αναφέρθηκαν στις απεργίες. Η απεργία είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε έλληνα πολίτη και εάν τα αιτήματα είναι δίκαια τις υποστηρίζω. Άλλο όμως απεργία και άλλο καφριλίκι και βανδαλισμοί, στο όνομα ενός κακώς εννοούμενου προοδευτισμού, ο οποίος απορρίπτει a priori κάθε τι που σχετίζεται με την εθνική ασφάλεια. Το να κλείνουν οι αγρότες για δύο ώρες την εθνική οδό είναι απολύτως λογικό και μια μορφή αγώνα. Το να σπάνε όμως κάποιοι τις περιουσίες του κοσμάκη είναι άλλο θέμα, κοινωνικά κατακριτέο. Καμία μορφή αγώνα δεν δικαιολογεί τις καταστροφές. Δημοκρατία δεν είναι μόνο το δικαίωμά σου να κάνεις πορείες, αλλά και το δικαίωμά μου να περπατώ στο δρόμο χωρίς τον κίνδυνο να φάω καμία αδέσποτη μολότωφ στο κεφάλι…
Πριν μερικές ημέρες στο Γουδί κάποιοι δολοφόνοι προσπάθησαν να σκοτώσουν τους αστυνομικούς που ήταν μέσα στην κλούβα. Γάζωσαν με πυροβόλα το λεωφορείο τους. Σώθηκαν σαν από θαύμα. Δεν είδα πουθενά γραμμένα δύο λόγια για τους δολοφόνους αυτούς! Ξέχασα όμως, αυτοί ήταν αναρχικοί και εμείς είμαστε με τους αναρχικούς γιατί είναι της μόδας! Και γιατί είναι μαγκιά να λες ότι είμαι αναρχικός! Αιδώς Αργείοι!
Δεν υποστηρίζω ούτε τη μια πλευρά, ούτε την άλλη. Θέλω πάντα να βλέπω τα πράγματα από όλες τις πλευρές γιατί η μονομέρεια καλλιεργεί φανατισμό και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ανήκουν ούτε στη μια πλευρά, ούτε στην άλλη, όπως εγώ. Πιστεύω στην αντικειμενικότητα και στη δικαιοσύνη.
Θα πρέπει επιτέλους να μάθουμε σε τούτη τη χώρα ότι δεν υπάρχει μαύρο χωρίς άσπρο, ούτε το αντίθετο.