....ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΚΡΑΥΓΕΣ...ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΦΟΥΛ...ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΛΕΕΙ...ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΤΑΙΝΕ ΛΕΕΙ....
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΟΝΟΜΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ...Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ...
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΧΑΡΙΕΣ...ΚΑΝΕΙΣ...
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΤΗΡΟΥΣΕ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΤΟΥΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΕΔΩ....
Πέμπτη, Απριλίου 29, 2010
ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ....
Τετάρτη, Απριλίου 28, 2010
αν-έκ-δοτο...
μέχρι τα Χριστούγεννα τη βγάζουν, δε τη βγάζουν ... άπαντες...
Τρίτη, Απριλίου 27, 2010
Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον...
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ' , ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές- την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει. Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήτανένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου. μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους, τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
Tέτοιες ώρες ότι και να πούμε, δεν έχει κανένα νόημα. Πονάω όσο δεν πόνεσα ποτέ μου. Κλαίω όπως δεν έκλαψα ποτέ μου. Θλίβομαι όσο ποτέ. Τούτη η χώρα σε λίγο δεν θα θυμίζει σε τίποτα από το ελληνικό μεγαλείο που την άνδρωσε. Κι εμείς απορημένοι θα κλαίμε πάνω από τα ερείπια....
Καληνύχτα Ελλάδα μου, γλυκιά μου πατρίδα....
Κυριακή, Απριλίου 25, 2010
Κωστας Κουκίδης. Ο Ηρωας που έπεσε από την Ακρόπολη τυλιγμενος με την Σημαία.
Το είχαμε γράψει και πέρυσι εδώ σε αυτό το μπλογκ. Σήμερα, λόγω της επετείου το ξαναγράφουμε, δανεισμένο από το truth.freeforums.org
Αθήνα, 27 Απριλίου 1941
Κωστας Κουκίδης.
Ο Ηρωας που έπεσε από την Ακρόπολη τυλιγμενος με την Σημαία.
Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.
Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από τήν εληά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρύζουν στό ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, τήν γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθή από τόν αγκυλωτό σταυρό.
Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.
Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.
Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωϊ έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.
“ΟΧΙ”! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία.
Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ’ αυτά οι Έλληνες….
Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού.
Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ’ ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.
Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από τό κενό: 60 μέτρα πιό κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στόν βράχο, σκεπασμένος μέ τό σάβανο πού διάλεξε.
Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει. Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ’ αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: “A Greek carries his flag to the death” (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).
Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλληκάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του. Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους.
Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ’ όνομα του ευζώνου (κατά μια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων αλλά τι σημασία έχει;). Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ’ όνομα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σημαία μας. Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει.
Κλείστε κι αυτόν τον εθνομάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί τ’ όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά, μέσα σας, κάθε φορά που αντικρύζετε τη σημαία μας. Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σημαία, έχει βυζάξει ποταμούς ελληνικού αίματος, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την τιμή και την αξιοπρέπειά μας.
Αραγε τι σχέση μπορεί να υπάρχει μεταξύ αυτού του παλικαριού και των σύγχρονων εφιαλτών που καίνε την σημαία μας, αλλά και αυτών που το επιτρέπουν;
Το παραπάνω γεγονός μνημονεύθηκε:
Σε ανταπόκριση από το Κάιρο την 9ην Ιουνίου 1941 της αγγλικής εφημερίδος "Daily Mail".
Από τον Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο στο ημερολόγιό του.
Από τον λογοτέχνη μας Μενέλαο Λουντέμη στο έργο του "Αυτοί που φέρανε την καταχνιά".
Στο λεύκωμα "Έπεσαν για τη ζωή", έκδοση της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
Σε πολλές επιστολές αναγνωστών του ημερήσιου αθηναϊκού Τύπου.
Τετάρτη, Απριλίου 21, 2010
Ο Σίλλερ για τον Έλληνα.
Δευτέρα, Απριλίου 19, 2010
Πέμπτη, Απριλίου 15, 2010
Η αιρετική διανόηση έγινε φτωχότερη
Ο Malcolm McLaren έφυγε από τη ζωή στις 8 Απριλίου, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην αιρετική διανόηση. Την οποία μάλιστα φρόντισε με μαεστρία να μεταλαμπαδεύσει και στον κόσμο των επιχειρήσεων. Δεν υπάρχουν σήμερα πολλοί άνθρωποι που να μην φοβούνται την αποτυχία. Που να μην διστάζουν να πουν την «αιρετική» άποψή τους και να την υποστηρίξουν με σθένος. Ο McLaren ήταν ένας από αυτούς. «Το εμπορικό κατάστημα έχει αντικαταστήσει την εκκλησία ως χώρος λατρείας στη σύγχρονη κοινωνία. Τα ψώνια και η διασκέδαση είναι πλέον έννοιες αλληλένδετες και η λέξη «shoppertainment» αποκτά βαρύνουσα σημασία στην καθημερινότητά μας». Malcolm θα μας λείψεις....
Τετάρτη, Απριλίου 14, 2010
Σάββατο, Απριλίου 10, 2010
Τίμαιος (ή περί φύσεως) - Πλάτων
(Θυμίζω: Τα λόγια του Ιησού σύμφωνα με το κατά Μαριάμ Ευαγγέλιον:
Τι είναι η ύλη;
Θα υπάρχει για πάντα;
Ο Διδάσκαλος απάντησε :
" Ό,τι γεννήθηκε, ό,τι δημιούργήθηκε, όλα τα στοιχεία της φύσης
εμπλέκονται και συνδέονται μεταξύ τους.
Ό,τι συντέθηκε θα αποσυντεθεί, όλα θα επιστρέψουν από εκεί που ξεκίνησαν,
η ύλη θα ξαναγυρίσει στις απαρχές της ύλης.
Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτο".)
Τίμαιος:
...
Όταν έδωσε αυτές τις εντολές ο Δημιουργός κλείστηκε πια στον εαυτό του με το συνηθισμένο του τρόπο. Κι όσο βρισκόταν σε αυτή την ήρεμη κατάσταση, τα παιδιά του (οι θεοί που δημιούργησε νωρίτερα)κατανόησαν τις εντολές που είχαν πάρει και υπάκουσαν σε αυτές. Πήραν λοιπόν την αθάνατη αρχή του θνητού πλάσματος και, με παράδειγμα τον πατέρα τους, δανείστηκαν από τον κόσμο τμήματα φωτιάς, γης, νερού κι αέρα, με την υπόσχεση να του τα επιστρέψουν πάλι αργότερα, κι άρχισαν να τα συνδέουν μεταξύ τους για να φτιάξουν ένα ενιαίο σύνολο, όχι με τους αδιάλυτους δεσμούς που είχαν δεθεί εκείνα τα ίδια, αλλά στερεώνοντας τα υλικά με αμέτρητα καρφιά, τόσο μικρά που ήταν αόρατα. Έτσι έφτιαξαν κάθε σώμα ανεξάρτητο από τα άλλα και μέσα του έβαλαν τις περιφορές της Αθάνατης Ψυχής.
Τότε οι ψυχές, κλεισμένες μέσα στο σώμα σαν σε μεγάλο ποτάμι ούτε το κατεύθυναν ούτε κατευθύνονταν από αυτό, αλλά μόνο παρέσυραν και παρασύρονταν βίαια, κάνοντας έτσι ολόκληρο το ζωντανό πλάσμα να κινείται άτακτα κι ακατάστατα σε οποιαδήποτε κατεύθυνση, αφού διέθετε και τις έξι κινήσεις. Πήγαινε δηλαδή μπρος, πίσω, πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά και περιπλανιόταν σε όλες τις κατευθύνσεις. Μολονότι όμως το κύμα, που πλημύριζε υην ψυχή και μετά ξεχυνόταν έξω από αυτή καθώς της έδινε τροφή, ήταν πολύ δυνατό, πολύ μεγαλύτερη ήταν η ταραχή που δημιουργούσαν στα πλάσματα διάφορα άλλα εξωτερικά αίτια, όταν τύχαινε κάποιο από αυτά να συγκρουστεί με ξένη φωτιά που συναντούσε στο δρόμο του ή με στέρεο τμήμα γης ή με τη γλιστερή επιφάνεια του νερού ή με κάποια ανεμοθύελλα της ατμόσφαιρας. Όλες οι κινήσεις που οφείλονταν σε αυτές τις αιτίες περνούσαν από το σώμα κι έπεφταν πάνω στην ψυχή. Γι' αυτό το λόγο ονομάστηκαν τότε αισθήσεις, όπως δηλαδή εξακολουθούν να ονομάζονται και σήμερα.
...
Πέμπτη, Απριλίου 08, 2010
Παοκτσήδικες Αναζητήσεις
πολυέκθεση "Γεύσεις και Ζωή"
Τετάρτη, Απριλίου 07, 2010
Δάνεια και από ευρωπαϊκές τράπεζες!
Δάνεια και κάρτες θα μπορούν σύντομα να πάρουν οι Έλληνες καταναλωτές από τράπεζες άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους ευνοϊκότερους όρους που ισχύουν στα κράτη αυτά. Έτσι, ο Έλληνας καταναλωτής θα μπορεί να συνάψει καταναλωτικό δάνειο ή να εκδώσει πιστωτική κάρτα με χαμηλότερα επιτόκια που ισχύουν σε πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ, στον βαθμό που και οι ξένες τράπεζες θα θελήσουν να εκμεταλλευθούν το άνοιγμα της ελληνικής αγοράς. Η σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται υπό διαμόρφωση αυτή την περίοδο και εξελίξεις αναμένονται τους προσεχείς μήνες. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι βάσει ενός ενιαίου εντύπου κόστους ομοειδών τραπεζικών προϊόντων το οποίο θα υπάρχει («έντυπο τυποποιημένων ευρωπαϊκών πληροφοριών καταναλωτικής πίστης» όπως ονομάζεται) ο Έλληνας καταναλωτής θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να γνωρίζει πόσο «κοστίζει» για παράδειγμα ένα καταναλωτικό δάνειο ύψους 50.000 ευρώ, με 10ετή εξόφληση, στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο κτλ., για όλες τις χώρες της ΕΕ. Στη συνέχεια θα μπορεί μέσω internet να επιλέγει την τράπεζα της αρεσκείας του και εφόσον έχει τα εχέγγυα που απαιτεί η κοινοτική τράπεζα θα συνάπτει το δάνειο ή αντιστοίχως θα εκδίδει πιστωτική κάρτα με επιτόκιο χαμηλότερο από αυτό κάποιας ελληνικής τράπεζας. Επίσης, οι καταναλωτές θα επωφελούνται από τραπεζικά προϊόντα που δεν διατίθενται στην Ελλάδα. Δεν πρόκειται να γλυτώσουμε από πουθενά...
Το δάχτυλο μίκρυνε πολύ....
H δύσκολη οικονομική συγκυρία που διανύουμε δεν προέκυψε εξ παρθενογενέσεως. Ένας σοβαρός λόγος που συνέτεινε σε αυτό το αποτέλεσμα είναι η μοναδική ικανότητά μας να βάζουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί και να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Σήμερα όμως, αυτό το δάχτυλο...μίκρυνε πολύ. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι κάθε αγορά είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας। Συμφωνώ απόλυτα। Και στην ελληνική επιχειρηματικότητα κάναμε το ίδιο। Κρύβαμε τα προβλήματα ή τα ωραιοποιούσαμε। Σήμερα μιλάμε – μεταξύ άλλων - για κρίση στα media. Ως segment του κλάδου αυτού, αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζει και ο χώρος του Δωρεάν Τύπου. Από το 2000 και μετά, με την εμφάνιση της Metro, το συγκεκριμένο segment βίωσε μια πρωτοφανή ανάπτυξη, με εκατοντάδες νέους τίτλους να εμφανίζονται, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν είχαν ούτε στρατηγική, ούτε υγιή πρότυπα ανάπτυξης, ούτε έφερναν κάποια καινοτομία. Απλά οι εκδότες τους πίστευαν ότι είχαν βρει τρόπο για εύκολο χρήμα. Η σημερινή κρίση όμως έχει θέσει την αγορά αυτή σε ένα διαρκές ξεκαθάρισμα. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε τίτλους με τα χαρακτηριστικά που ανέφερα παραπάνω, να κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο. Και να επιβιώνουν μόνο εκείνοι που έχουν κάτι να πουν, πρεσβεύουν μια καινοτομία, καλύπτουν μια ανάγκη. Μέχρι σήμερα κανείς δεν έλεγε ότι υπήρχαν δωρεάν έντυπα που ο μόνος στόχος τους ήταν να απορροφούν κρατική διαφήμιση, μέσα από επιχειρηματικές διαπλοκές. Κανείς δεν έλεγε ότι κάποιοι «εκδότες» εξέδιδαν δωρεάν έντυπα για ξέπλυμα χρήματος. Κανείς δεν έλεγε ότι κάποιοι από αυτούς εκβίαζαν διαφημιζόμενους και διαφημιστές για να τους δώσουν διαφήμιση. Με την έννοια αυτή, η σημερινή κρίση είναι καλοδεχούμενη. Ευχή όλων είναι ο Δωρεάν Τύπος να ξεκαθαρίσει από τους τυχοδιώκτες και όλους εκείνους που έκαναν κακό στην εικόνα του. Από εδώ και πέρα ένα δωρεάν έντυπο – αλλά και κάθε έντυπο γενικότερα – θα επιβιώνει μόνο εάν έχει κάτι να προσφέρει. Θεωρώ δεδομένο ότι από τη στιγμή που το τοπίο θα ξεκαθαρίσει, τα ποιοτικά δωρεάν έντυπα που θα παραμείνουν, θα αναδείξουν ακόμα περισσότερο τις μεγάλες δυνατότητές τους, τόσο απέναντι στο αναγνωστικό κοινό, όσο και απέναντι στη διαφημιστική αγορά.
«Μια γυναίκα θα αγοράσει οτιδήποτε για το οποίο νομίζει ότι το κατάστημα χάνει χρήματα» Κιν Χάμπαρντ
«Τα μεγάλο ερώτημα, στο οποίο δεν έχω καταφέρει ν' απαντήσω, παρά τα τριάντα χρόνια έρευνας στη γυναικεία ψυχή, είναι το τι θέλει μια γυναίκα» είχε πει ο Ζίγκμουντ Φρόιντ. Κι αν δεν απάντησε στο ερώτημα αυτό ολόκληρος Φρόιντ, γιατί άραγε να έχουμε απαιτήσεις να απαντηθεί από τους σύγχρονους marketers; Φευ! Διάβασα πρόσφατα σε ένα άρθρο της Walt Street Journal την άποψη ενός αμερικανού θεωρητικού του marketing, ο οποίος χαριτολογώντας είπε το αμίμητο «Αν η προσπάθεια που καταβάλαμε για να κατανοήσουμε τη γυναικεία ψυχοσύνθεση πήγαινε στη διαστημική έρευνα, τώρα θα πουλάγαμε χοτ-ντογκ στο φεγγάρι». Υπερβολή ή όχι, η γυναικεία ψυχοσύνθεση είναι αναμφίβολα δύσκολο να μελετηθεί κι αυτό δυσχεραίνει τη ζωή των marketers. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μια πρόκληση γι’ αυτούς. Πρόσφατες οικονομικές μελέτες έδειξαν ότι η οικονομική ανάκαμψη θα ξεκινήσει από τις γυναίκες, οι οποίες αποκτούν διαρκώς μεγαλύτερη καταναλωτική δύναμη. Αναπόφευκτα λοιπόν, το σύγχρονο marketing πρέπει να στραφεί σε αυτές, να τις προσεγγίσει με τον τρόπο που αυτές θέλουν, να μιλήσει στη γλώσσα τους, να απαντήσει στις ανάγκες τους.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού...
H επαναξιολόγηση και η αναθεώρηση παγιωμένων καταστάσεων στην ευρύτερη αγορά της επικοινωνίας, καταστάσεις που πλέον δεν δικαιολογούνται από την σκληρή πραγματικότητα της οικονομικής ύφεσης, δεν θεωρούνται κατ’ ανάγκη εξελίξεις αρνητικές। Όλοι συμφωνούμε ότι τα προηγούμενα χρόνια η λογική του «αυτόματου πιλότου» είχε δώσει μεν σημαντική ώθηση στην αγορά, δημιούργησε ωστόσο τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη ανορθόδοξων πρακτικών που σε βάθος χρόνου αποδείχθηκαν καταστροφικές। Τώρα που ήρθε η ώρα των διαρθρωτικών αλλαγών, διαβάζουμε και ακούμε για προτάσεις που πραγματικά είναι καινοτόμες, ουσιαστικές και άκρως δημιουργικές. Προτάσεις που δημιουργούν απορία γιατί τόσα χρόνια δεν είχαν κατατεθεί, δεν είχαν συζητηθεί, δεν είχαν υλοποιηθεί. Η τελευταία πρόταση που διαβάσαμε στον τύπο ακολουθεί αυτή τη λογική. Σύμφωνα με αυτή, η κυβέρνηση μελετά έναν διαφορετικό τρόπο επένδυσης της κρατικής διαφήμισης, περισσότερο αξιοκρατικό και εν τέλει, περισσότερο αποδοτικό κατά τη γνώμη μου. Ο τρόπος αυτός είναι ο εξής: το κράτος θα εμφανιστεί ως μεγάλος διαφημιζόμενος και θα αγοράσει χώρο και χρόνο για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του, διανέμοντας διαφήμιση σε όλα τα μέσα με τον ίδιο τρόπο, εξασφαλίζοντας παράλληλα και τις αντίστοιχες εκπτώσεις. Στη συνέχεια ο αρμόδιος δημόσιος φορέας που θα κάνει τη σχετική συμφωνία, θα κατανέμει τον χώρο και τον χρόνο ανάλογα με τις ανάγκες των υπουργείων και των κρατικών φορέων, δημοσιοποιώντας με λεπτομέρειες τον αριθμό των καταχωρίσεων και των σποτ, τα μέσα που επέλεξε και το κόστος της διαφημιστικής δαπάνης. Πρόκειται για μια πρόταση που αναμφισβήτητα προάγει την αξιοκρατία και τη διαφάνεια, στοιχεία που τόσο λείπουν από την ελληνική πραγματικότητα και όλες τις εκφάνσεις της.
Τρίτη, Απριλίου 06, 2010
Eurodollar
Μέχρι κι ονοματάκι του βρήκαν, Eurodollar λέγεται (μεγάλη η χάρη του) με barcode κι όλα τα αναγκαία αξεσουάρ για μια μεγάλη καριέρα. Με τις υγείες μας στο μέλλον...
Πέμπτη, Απριλίου 01, 2010
Ευαγγέλιο Μαρίας Μαγδαληνής
Το γνωστικό Ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής, είναι ένα από τα κείμενα του πρώιμου Χριστιανισμού, που βρέθηκε το 1945 μαζί με άλλα γνωστικά κείμενα στην περιοχή του Νάγκ Χαμαντί της Ανω Αιγύπτου και μας επιτρέπει να γνωρίσουμε μια άλλη πλευρά του χριστιανισμού και μια διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων (πιο πνευματική κατά τους γνωστικούς). Ανήκει στα λεγόμενα "Απόκρυφα" ή δευτεροκανονικά Ευαγγέλια, όπως όνομαστηκαν στα κατοπινά χρόνια από την επικρατούσα Εκκλησία και δεν συμπεριλαμβάνονται στα "κανονικά" Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης.
Ένα από αυτά είναι και το Ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής, της τόσο αμφιλεγόμενης προσωπικότητας, που ανά τους αιώνες, το όνομα της και μόνο έχει προκαλέσει έριδες και διαμάχες μεταξύ των υποστηρικτών και των επικριτών της. Είναι το μοναδικό Ευαγγέλιο από όλη την συλλογή (και οχι μόνο) του Νάγκ Χαμαντί, το οποίο γράφεται ή αποδίδεται σε γυναίκα.
Το συγκεκριμένο κείμενο το οποίο γράφτηκε κατα πρώτων στα αρχαία ελληνικά και κατόπιν μεταφράστηκε στα κοπτικά, παρουσιάζει μια Μαρία Μαγδαληνή, μία μορφή εντελώς διαφορετική απο αυτήν την οποία γνωρίζουμε. Το Ευαγγέλιο, έτσι όπως έφτασε μέχρι τις μέρες μας, σχεδόν μισοκατεστραμένο, ξεκινά από το κεφάλαιο 4 του πρωτοτύπου. Αναφέρεται στην περίοδο μετά την Ανάσταση του Κυρίου και την εμφάνιση του Ιησού στην Μαρία την Μαγδαληνή, όπου υποτίθεται και έγινε η αποκάλυψη, η βαθιά γνώση που μετέδωσε ο Ιησούς στην Μαρία.. Η Μαρία εδώ παρουσιάζεται ως η διορατική, η ενορατική, ως εκείνη που έχει ενωθεί πνευματικά με τον Διδάσκαλο.
Το "Κατά Μαριάμ Ευαγγέλιον" απεικονίζει, απο την πρώτη κιόλας φράση τις βάσεις των γνωστικών απόψεων. ΥΛΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. ΣΑΡΞ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΝΟΥ. Ανάσταση της ΨΥΧΗΣ και όχι της ΣΑΡΚΑΣ γιατί μόνο μεσά απο την ανάσταση της ψυχής μπορείς να δείς τον ανεστημένο κατά πνεύμα Ιησού! Εδω βρίσκουμε και μία αντίθεση μεταξύ γνωστικών και μη γνωστικών σχετικά με το θέμα "Ανάσταση". Οι γνωστικοί πίστευαν στην πνευματική ανάσταση και όχι στην ανάσταση της σάρκας, όπως διακήρυτταν οι "ορθόδοξες" απόψεις.
Μάς λέει, ότι η αμαρτία και όλα τα κακά του κόσμου προέρχονται απο τον ίδιο τον άνθρωπο.
Προτρέπει να κάνει ο καθένας μας μία ενδοσκόπιση του έαυτού του, για να βρεί τον σώστο δρόμο που τελικά θα τον φέρει κοντά στην Βασιλεία, η οποία δεν ύπαρχει εξωτερικά, δεν είναι κάποιο μέρος, δεν μπορεί να σε πάρει κάποιος από το χερί και να σε οδηγήσει εκεί. Βρίσκεται εντός μας και μόνο εκεί θα πρέπει να την αναζητήσουμε!!!
Ένα άλλο στοιχείο του Ευαγγελίου, είναι ότι οι μαθήτες αναγνωρίζουν αρχικά την ιδιαίτερη σχέση που είχε ο Ιησούς με την Μαρία την Μαγδαληνή. Ένα στοιχείο που η "ορθόδοξη" άποψη, η οποία για τους δικούς της δογματικούς λόγους αρνείται να δεχθεί και αποφασίζει να ρίψει το "Κατά Μαριάμ Ευαγγέλιον" στον κάλαθο των αχρήστων. Εδώ οι μάθητές, αναγνωρίζουν ότι ο Κύριος την αγαπούσε διαφορετικά από τις άλλες γυναίκες και σαν τέτοια ζητούν την συνδρομή της, όταν τους καταλαμβάνει ο φόβος για την σωματική απώλεια του Διδασκάλου και διστάζουν να πάνε να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στούς Εθνικούς. Ζητούν να μάθουν αυτά που εκείνοι δεν γνωρίζουν. Εδώ η Μαγδαληνή γίνεται η εμψυχώτρια, το στήριγμα και η αγάπη που όλους μπορεί και τους αγκαλιάσει και τους παρηγορεί. Τους εξομολογείται την αποκάλυψη του Ιησού σχετικά με τον δύσκολο δρόμο της ψυχής πρός την απελευθέρωση και τους πειρασμούς (στο Ευαγγέλιο αναφέρονται ως οι επτά δαίμονες της ψυχής, που την καταδυναστεύουν), και τους οποίους πρέπει να νικήσει, ούτως ώστε τελικά να μπορέσει να προχωρήσει προς τον Θεό, να ανοιχθούν οι πνευματικοί της ορίζοντες και να δεχθεί το αληθίνο μύνημα του Ιησού.
Τελειώνοντας το "Κατά Μαριάμ Ευαγγέλιον", παρουσιάζει αλληγορικά, την διαμάχη μεταξύ των δύο απόψεων!! Της γνωστικής άποψης με εκπρόσωπο την Μαρία την Μαγδαληνή και της "ορθόδοξης" άποψης, που στο κείμενο εκπροσωπείται απο τον Πέτρο. (Γνωρίζουμε, ότι οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος είναι η βάση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.)Ο Πέτρος στο κείμενο απορρίπτει την Μαγδαληνή, την αποκαλεί ειρωνικά "ΑΥΤΗ", από αγαπημένη του Κυρίου υποβαθμίζεται και γίνεται κατώτερη. Της λέει, συνηγορώντας με τον Ανδρέα, οτι δεν θα αλλάξουμε τις σύνηθειές (=δόγμα) μας επειδη το θές εσύ! Αμφιβάλει για το αν είχε επιλέγει από τον Διδάσκαλο, ως καλύτερη!! Κατηγορεί την Μαρία (δηλ. τη γνωστική άποψη), ότι καμώνεται πως έχει δεί τον Κύριο ώστε να δικαιολογήσει κάποιες παράξενες ιδέες, φαντασιοκοπίες και ψέμματα, που επινοεί η ίδια και τα αποδίδει σε Θεία έμπνευση. Δεν είναι δυνατόν να έχει αποκαλύψει ο Κύριος τέτοια πράγματα και μάλιστα σε μιά γυναίκα!! - Γνωρίζουμε ότι η θέση της γυναίκας μεσά στην "ορθόδοξη" άποψη δεν είναι και η καλύτερη που της έχει αποδωθεί - Δεν γίνεται δεκτή και απορρίπτεται. Όπως όμως, η Μαρία αντιμετωπίζει ευθαρσώς τον Πέτρο, έτσι και οι γνωστικοί που την θεωρούν πρότυπό τους, αμφισβητούν την εξουσία των ιερέων και επισκόπων της Ρωμαιοκαθολικής άποψης (Πέτρος), που βεβαιώνουν με επιμονή, οτι έχουν την Αποστολική διαδοχή απ΄ευθείας απο τον Πέτρο, άρα και κατά συνέπεια, ό,τι δεν συμφώνει με την άποψή τους ("ορθόδοξη" άποψη) είναι ΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!
Τα λόγια του Ιησού σύμφωνα με το κατά Μαριάμ Ευαγγέλιον:
Τι είναι η ύλη;
Θα υπάρχει για πάντα;
Ο Διδάσκαλος απάντησε :
" Ό,τι γεννήθηκε, ό,τι δημιούργήθηκε, όλα τα στοιχεία της φύσης
εμπλέκονται και συνδέονται μεταξύ τους.
Ό,τι συντέθηκε θα αποσυντεθεί, όλα θα επιστρέψουν από εκεί που ξεκίνησαν,
η ύλη θα ξαναγυρίσει στις απαρχές της ύλης. ***
Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτο".
Ο Πέτρος του είπε :
" Αφου λές ότι μπορείς να ερμηνεύσεις όλα τα στοιχεία της φύσης και του κόσμου,
πές μας λοιπόν, ποιά ειναι η αμαρτία του κόσμου τούτου;"
Ο Κύριος αποκρίθηκε και απάντησε :
" Αμαρτία δεν υπάρχει από μόνη της.
Οι άνθρωποι είναι εκείνοι που κάνουν την αμαρτία να υπάρχει, δρώντας εγκλωβισμένοι στις συνήθειες της φύσης τους,
που είναι επιρρεπής στην μοιχεία, τότε είναι που γεννιέται η αμαρτία.
Γι αυτό λοιπόν το ΦΩΣ ήρθε ανάμεσά σας, για να γίνει κομμάτι του εαυτού σας
προκειμένου να τον επανενώσει με την ΠΡΩΤΗ ΟΥΣΙΑ, ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΡΧΗ!"
Συνέχισε ο Διδάσκαλος και είπε :
" Να γιατί αρρωσταίνετε και πεθαίνετε, γιατί αυτή είναι η συνέπεια των πράξεων σας.
Γιατί κάνετε ό,τι σας απομακρύνει απο την ΖΩΗ...
Ο νοών, νοείτω".
*** Αυτά που αναφέρονται εδώ και είναι σημειωμένα με τα αστεράκια είναι πάνω κάτω ακριβώς τα λόγια που χρησιμοποιεί ο ΠΛάτων στο έργο του "Τίμαιος" στο οποίο θα αναφερθώ μετά τη γιορτή της Λαμπρής (κι όχι του εβραϊκού "πάσχα").