Την περασμένη Κυριακή, στη Μόσχα, έφυγε για πάντα από τη ζωή ένας μεγάλος οικουμενικός Ελληνας, ο ποντιακής καταγωγής αρχαιολόγος Βίκτωρ Σαρηγιαννίδης, ο οποίος γεννήθηκε στην πρώην Σοβιετική Ενωση και συνέδεσε το όνομά του με μεγάλες ανασκαφές. Οσοι τον γνώρισαν από κοντά, διαπίστωναν πως ήταν ένας απλός άνθρωπος, συνώνυμο του μέτρου, απεχθανόταν τις υλικές αξίες και απολαβές και μέσα στην καρδιά του είχε πάντοτε την Ελλάδα, «την πατρίδα», όπως έλεγε. Τον γνώρισα προσωπικά, όταν ήρθε στην Ελλάδα, μετά την κατάρρευση των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Και ενώ ήταν διάσημος αρχαιολόγος στο εξωτερικό, στην Ελλάδα οι επίσημες αρχές των αντιμετώπιζαν όπως όλους τους παλιννοστούντες: όχι με τον καλύτερο τρόπο. Ούτε καν σύνταξη δεν του έδιναν, και έπρεπε να μεσολαβήσουν δεκάδες άνθρωποι για να λάβει τελικώς την πενιχρή σύνταξη των 192 ευρώ. Κι ας τον εκτιμούσαν ως έναν από τους μεγαλύτερους αρχαιολόγους στον κόσμο οι δικοί μας μεγάλοι συνάδελφοί του, οι αείμνηστοι πλέον Μανώλης Ανδρόνικος και Γιώργος Χουρμουζιάδης.
Ζητούσε χρηματοδότηση για τις ανασκαφές στην κεντρική Ασία από την Ελλάδα, λίγα χρήματα για να πληρώσει τους εργάτες και όλα τα έξοδα, όσα δηλαδή ήταν τα έξοδα μιας δεξίωσης ημερίδας, και ούτε αυτά του χορηγούσαν. Τελικώς, κινητοποιούνταν ποντιακά σωματεία και φίλοι του Πόντιοι και έσωζαν την παρτίδα. Ετυχε να βρεθώ μαζί του πριν από χρόνια στη Γερμανία, όπου θα τον τιμούσε η Ομοσπονδία Ελλήνων Ποντίων της Ευρώπης για την προσφορά του. Μόλις έμαθε η γερμανική κυβέρνηση ότι θα έρθει στη χώρα τους αυτός ο σημαντικός αρχαιολόγος, επικοινώνησαν με την ομοσπονδία και τους ζήτησαν τιμητικά να τον συνοδεύει όλες τις ημέρες της παραμονής του ένας δικός τους αρχαιολόγος. Οταν ρώτησα το Γερμανό αρχαιολόγο γιατί είναι πάντα κοντά του, μου απάντησε: «Μα είναι τιμή για εμάς τους αρχαιολόγους να βρισκόμαστε και να συνομιλούμε με τον Βίκτωρα Σαρηγιαννίδη. Είναι ένας σπουδαίος επιστήμονας και μόνο που βρίσκεται στη χώρα μας». Είναι μια αντίληψη και φιλοσοφία διαφορετική από αυτήν που κυριαρχεί στη χώρα μας.
Δεν είναι τυχαίο που και στα ελληνικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα ο θάνατος του Βίκτωρα Σαρηγιαννίδη δεν πέρασε ούτε ως είδηση. Κι ας έκανε τη μεγαλύτερη ανασκαφή της Βακτριανής το 1978 στο σημερινό Αφγανιτστάν και έφερε στο φως έξι βασιλικούς τάφους με 20.000 χρυσά κοσμήματα ελληνιστικής και υστεροελληνιστικής τεχνοτροπίας. Ας ανέσκαψε την έρημο του Καρακούμ, όπου ανακάλυψε ένα πελώριο ανάκτορο του Γκονκούρ της 3ης χιλιετίας π.Χ. στη Μαργιανή. Αυτός ήταν ο Βίκτωρ Σαρηγιαννίδης, ο επιστήμονας, ο άνθρωπος του μέτρου που είχε πάντα την πατρίδα του, την Ελλάδα, στην καρδιά του. Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα, Βίκτωρ.
άρθρο του Φόρη Πεταλίδη στον agelioforos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου