δεν αξίζω

Κρύβομαι να μην παρασυρθώ από τον αχαλίνωτο αυθορμητισμό μου,

Κρύβομαι να μην καταλάβει κανείς το πώς σκέπτομαι

Κρύβομαι και δεν μιλάω

Τόσες φορές έχω σπάσει τους όρκους που έχω δώσει στον εαυτό μου

Και συνεχίζω να μιλάω, να μιλάω, να μιλάω, να μιλάω….

Κοιτάζομαι στον καθρέπτη και διακρίνω ένα ανθρωπόμορφο τέρας

Έναν διάβολο που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να γεννά τερατώδεις σκέψεις

Τρομακτικές

Φοβάμαι

Με πιάνει μία ζάλη και κάνω αλλόκοτα σχέδια στον αέρα

Φτύνω και σιχαίνομαι το ίδιο μου το σάλιο

Είμαι άρρωστος

Δεν θα ξαναμιλήσω

Δεν θα ξανακάνω ανόητες σκέψεις

Θέλω να απαλλαχτώ από την ομορφιά που κρύβει αυτή η γυάλα

Θέλω να αγαπήσω το τέρας που έχω μέσα μου

Και ας είναι ότι ασχημότερο έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια

Μα δυσκολεύομαι

Τρώω το ένα κομμάτι μου μετά το άλλο

Ότι με πλησιάζει του χαμογελάω

Και κρύβω τα λυσσασμένα δόντια μου που γυαλίζουν διψασμένα να ανοίξουν βαθιές Ουλές δυστυχίας και πόνου

Πληγών που ποτέ δεν θα κλείσουν

Πληγές που ανοίγουν περισσότερο καθώς αφήνω την γή

Και νικώ

Τους νόμους και τα διατάγματα της βαρύτητας, της πειθαρχίας

Χορεύοντας χωρίς κουράγιο πιά

Χωρίς δύναμη να κρύψω την ορμή μου

Χάνοντας όλες τις λέξεις που σαν διαμάντια τις κρατούσα να τις χαρίσω σε ένα θύμα μου

Αλλά και αυτές με εγκατέλειψαν και αυτές τις ξέχασα, τι έκπληξη, τι φρίκη,

Ξανακοιτάζομαι στον καθρέπτη και δεν έχει αλλάξει κάτι….

Το ίδιο τέρας χαμογελάει και πάλι μπροστά μου

Το ίδιο θηρίο θα γονατίσει μπροστά στο χαμόγελο και στην αντανάκλαση

Ενός τραγικού γυαλιστερού αστείου που θα σπάσει τον πάγο….

ευχαριστώ τον αντ/amex

για το εξαιρετικό του σκίτσο

Tarkovski - Zerkalo El Espejo

ΑΝΤΡΕΙ ΡΟΥΜΠΛΙΩΦ

LIFE OF ST. ANDREI RUBLEV
(c.1360-70 - c.1427-30)
Feast Day: July 4th

St. Andrei was born near Moscow, and as a youth, knew St. Sergei Radonezhsky (Sergius of Radonezh), who had founded the Monastery of the Holy Trinity about 45 miles from Moscow.

The first mentioning of his name refers to 1405; the document says that for the decoration of the Annunciation Cathedral in Moscow Kremlin there were invited the famous Theophanes the Greek, master Prokhor and monk Andrei Rublev. This means that the painter had already changed the unknown to us name given on birth to the name of Andrei. Historians suppose that Rublev took his vows in the Troitsky monastery (Holy Trinity-St. Sergius Lavra), in the city of Sergiev Posad, under abbot Nikon, pupil and successor of St. Sergei Radonezhsky.

According to the Chronicles, St. Andrei Rublev painted the Moscow Kremlin's Annunciation Cathedral in association with Theophanes the Greek in 1405 and Vladimir's Assumption Cathedral together with Daniel the Black (Daniil Tcherny) in 1408. Those works are the only preserved murals by Andrei Rublev, which show his deviation from the Byzantine school.

To the 1410s art historians refer the 3 frescoes in the Assumption Cathedral in Zvenigorod: Our Savior, Archangel Michael and Apostle Paul. In these icons, especially Our Savior, the new tradition is maturely embodied, marking the beginning of the Golden Age in Russian icon painting. The earliest of St. Andrei Rublev's works are in Zvenigorod (1400).

Probably at that time St. Andrei Rublev painted the Old Testament Trinity, the best of Russian icons. Here he managed to create the mood of spiritual harmony of three souls, the Trinity is an ideal incarnation/embodiment of the complicated theological/divine theme. “The most individual element – and also the most distinctively Russian – is the color scale, which is brighter, more complex, and different in key from that of any Byzantine work. In the hands of a lesser master, such combinations as orange, vermilion, and turquoise might easily have a primitive garishness of the sort we often find in folk art. But here, the controlled intensity of these tones is an essential part of the composition” (History of Art. By H. W. Janson. Fifth Edition. Harry N. Abrams Inc., NY. 1995). Rublev’s Trinity became an example for multiple repetitions and imitations, but none of them reached the same level.

The date of his death, 1430, is the only precise date of his life. He was respected during his life and after his death became a legend, symbol of high spiritual art. However for a long time his authority was based only on the legend, because nobody knew exactly, which works belonged to him for sure, and the most famous of his works, the Trinity, has changed so greatly during time that it's became next to impossible to judge about its merit. Only in the 20th century thanks to works of many researchers and art restorers our understanding and perception of Rublev as one of the geniuses of the world art has been filled with real meaning.

St. Andrei's relics are buried beneath the floor of the Savior Cathedral of the Andronikov Monatery in Moscow, where the blessed one was living and working at the time of his repose, and have yet to be unearthed.

St. Andrei’s Rublev icons were considered to be miraculous. Regrettably, fires and barbarism during the Soviet era have destroyed most of his legacy. Only several icons and fresco details survive to this day.

- ΠΡΟΚΛΗΣΗ -

ΝΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ! ΤΟΥΡΚΟΙ Ε;; ΦΑΝΕΡΩΘΗΚΑΤ Ε ΞΑΝΑ ΡΕΖΙΛΙΑ!!!!

Οι κύριοι των Αθηναϊκών ΜΜΕ σήμερα με αυτήν την απίστευτη γκάφα τους ξεμπροστιάσ τηκαν και προκαλούν αντιδράσεις!

Ο Ολυμπιακός παίζει στην ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με τον ΠΑΟΚ μας! Εσείς την θεωρείται Τουρκία;

Όχι μόνο οι Παοκτσήδες αλλά όλοι οι πολίτες της Θεσσαλονίκη ς θα πρέπει να ντρέπονται για τους συμπατριώτε ς τους που έγραψαν αυτό το πράγμα και το είδαν χιλιάδες κόσμου.

Ήρθαμε σε επαφή με το ΑLTER και μας είπαν ότι ζήτησαν συγνώμη!!! ΔΕΝ ΤΗΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΡΕ!!!

Είναι προφανές ότι όπως είναι άλλωστε η νοοτροπία των περισσότερω ν δημοσιογράφ ων της πρωτεύουσας που μας θεωρούν Βούλγαρους και Τούρκους , ότι κάποιος θα το έγραψε για πλάκα και θα ξέμεινε έτσι!!

ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙ ΣΜΟ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΜΑΣ!!!!!!

Εσείς άλλωστε είναι που τόσα χρόνια περνάτε συγκεκριμέν η γραμμή υπέρ των ομάδων της πρωτεύουσας !!

ΠΟΙΟΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΔΥΟ;;; ΠΟΙΟΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΒΙΑ;;; ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ;; ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΤΗΣ;;; ΠΟΙΟΣ ΒΑΖΕΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΙ;;;

μία αίσθηση

Στη σωματικότητά σου ανταποκρινόταν η πνευματική σου υπεροχή.

Δούλεψες μόνος σου κι ανέβηκες τόσο ψηλά με τη δική σου δύναμη, είχες επομένως απεριόριστη εμπιστοσύνη στη γνώμη σου.

Στην πολυθρόνα σου κυβερνούσες τον κόσμο.

Με ρώτησες πρόσφατα γιατί ισχυρίζομαι πως σε φοβάμαι. Όπως συμβαίνει συνήθως δεν μπόρεσα να σου απαντήσω.

Δούλευες σταθερά και επίπονα σ’ όλη τη ζωή σου, θυσιάζοντας τα πάντα για τα παιδιά σου, πιο πολύ όμως για μένα.

Εσύ δεν ζήταγες ευγνωμοσύνη για όλα αυτά, αναγνωρίζοντας την <<ευγνωμοσύνη των παιδιών>>.

Αντί για κάτι τέτοιο, κάποια ανταπόκριση, σε απόφευγα.

Κρυβόμουν πάντα μακριά σου, στο δωμάτιό μου, στα βιβλία μου, έχοντας τρελούς φίλους και παρέες με παράξενες ιδέες…

Γράμμα στον Πατέρα-Φράνς Κάφκα

Artemyev Edward (Eduard Artemiev)

tulum

οινόη

....γ ι α ρ γ ι α ρ α μ α ν....

καμένα χαρτιά

ανατροπές στα παγωμένα όνειρα

και σε όλα αυτά που λέμε δεν αλλάζουν

κυμαδοποιημένα μυαλά στα γρανάζια

των γιγάντιων μηχανών

ανδροειδή ρομπότ προσφέρουν

δόξα και δύναμη και την ψευδαίσθηση

μιας ξεσκισμένης ανθρωπιάς

βορά στους κροκόδειλους του πλούτου

στα διαμαντένια δάκρυα

για όλους αυτούς που θυσιάστηκαν

με την βία

στα θεμέλια των παντοκρατοριών

αδελφοκτόνοι οσμίζονται το αίμα

από μακριά βάζουν φωτιά και

χορεύουν γύρω από τα καιγόμενα χαρτιά

βγάζοντας αλαλαγμούς

τι ομορφιά! Τι φρίκη!

Το κλείσιμο των ματιών

Το χειροκρότημα, το λάκτισμα

Το φινάλε, το τελευταίο φιλί

στους ομαδικούς τάφους

στα συναξάρια και τα ράσα

των ευλογημένων κομάντο-βομβιστών

σε απανωτές ενέργειες αυτοκτονίας

και ελευθερίας

το τίμημα του μίσους

και της τυφλής υπακοής

καιγόμενοι κάδοι απορριμμάτων

και όλα αυτά να είναι γραμμένα στα καμένα μας χαρτιά

και τα λεφτά να τα τρώνε οι κότες

και οι κόκορες τραβηγμένοι ψιλά στα τουφέκια

να στρίψουμε και η τύχη να μας πει

ποιος θα αρχίσει πρώτος να τραγουδά

για τα καμένα μας χαρτιά

και λίγο πριν τελειώσουμε

από το μανίκι θα σας βγάλω

τα καμένα μου χαρτιά

σημαδεμένους άσους

κι αμηχανία

κι ανισότητα

στα λόγια τα πολλά

παρέα με τα χαμένα μας κορμιά

καίμε ω ναι τα καίμε

τα τελευταία μας χαρτιά

αναπολώντας ξεφτισμένα

όσια και ιερά

και θα μιμούμαστε

τους ναυαγούς ξανά

που ξέμειναν και πάλι μακριά

βγάζουμε αφρούς επίμονα και γοερά

και καίμε ναι τα καίμε τα τελευταία μας χαρτιά

χωρίς επίγνωση που τρώμε τα σκατά

και σκουπιζόμαστε στα βρώμικα μαντήλια

που τα κουνάμε ρυθμικά

και φεύγουμε επιτέλους μακριά

χωρίς σκοτούρες, πολέμους και ουρλιαχτά

και νοερά

θα τρώμε όταν πεινάμε

από τα καμένα μας κορμιά

με όλο χαρά!

Θα μνημονεύουμε τους δήμιους

κι εμείς ξανά

η βορά

για τα σκυλιά

που θα γαβγίζουν απειλητικά

τι ομορφιά! Τι φρίκη!

όταν ακούς στα λόγια τα πολλά

να σου μιλάνε για τα χαμένα μας κορμιά

και νιώθω μια περίεργη χαρμολύπη.

sympathy for mr vengeance

....

old boy

"....αν και δεν είμαι καλύτερος από κτήνος, έχω δικαίωμα να ζώ...."

χαμηλό βλέμμα

ψάχνουμε...ψάχνουμε...περπατάμε με το κεφάλι χαμηλωμένο, και μας περνάνε για ντροπιασμένους....ΟΧΙ! δεν είμαστε ντροπιασμένοι λοιπόν!για άλλη μια φορά κάνατε λάθος!
ψάχνουμε, με το κεφάλι χαμηλά, σηκώνουμε και το πετραδάκι ακόμα που θα βρεθεί μπροστά στα πόδια μας, μήπως και βρούμε την αλήθεια, ή ένα μικρό στοιχείο αλήθειας, μια αχτίνα ελπίδας...

διαρκής αναζήτηση

ζωή σε εκπτώσεις

η ζωή αξίζει πολλά

δεν θέλω άλλες εκπτώσεις στην ζωή μου
πρέπει να της δώσω αυτό που αξίζει
χωρίς να υποκύψω πάλι από την ανάγκη...