...Δεν είναι στο «έχει» η ευτυχία. Είναι στο «αισθάνεσαι». Αυτή, όμως, είναι μια αστική κατάκτηση χορτάτων ανθρώπων. Δεν είναι η επιθυμία των πεινασμένων. Που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία. Αν μιλάμε για μια μέρα, όπου οι άνθρωποι θα ζουν έτσι όπως το ονειρευόμαστε, το ξεχνάμε. Δεν θα γίνει ποτέ. Αυτός δεν είναι λόγος για να μην παλεύουμε γι' αυτή τη μέρα. Κι αυτή η φαινομενική αντίφαση αυτογνωσίας και αγώνα είναι που πάει την ανθρωπότητα πιο πέρα. Γιατί ο αγώνας για μια καλύτερη ανθρωπότητα είναι πιο χρήσιμος από το αποτέλεσμα. Δεν ζούμε για να μην πεθάνουμε. Ζούμε για να ζήσουμε….
Τετάρτη, Ιανουαρίου 28, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Μιας και φιλοσοφούμε για τη ζωή... Λένε οτι την ώρα που πεθαίνει ο άνθρωπος, περνάει μπροστά του αστραπιαία όλη του η ζωή, σαν κινηματογραφική ταινία.
Σκοπός είναι λοιπόν να πείς "ωραίο έργο!"
Γεια σου παλαλέ μ'
Γιάννη μεγάλη κουβέντα είπες....θα συμπληρώσω ότι την στιγμή εκείνη πλέον θα είναι μόνο έαν ρεζουμέ που λένε....η ιστορία γράφεται στην καθημερινότητά μας...εκεί γράφεται το "καλό" ή το "κακό" έργο....
Τι όμορφα λόγια διαβάζω ρε παιδιά πρωί-πρωί....Να τα κάναμε και πράξη...Ή μάλλον να μας άφηναν να τα κάναμε πράξη...
Δημοσίευση σχολίου