ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΩ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΠΟΝΑΕΙ....
Σάββατο, Μαΐου 30, 2009
Παρασκευή, Μαΐου 22, 2009
ΜΟΔΑ-ΟΧΛΟΣ-ΜΑΖΑ-ΑΓΧΟΝΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ
προς τους μοδάτους και με νοοτροπία ζώου ψηφοφόρους….
Μετά την πτώση της χούντας ήταν της μόδας να είσαι με τον Καραμανλή…(οι εκβιασμοί «τα τάνκς ή ο Καραμανλής» ήταν η αγχόνη στο μυαλό του κόσμου-όχλου-μάζας)
Το ’81 ήταν της μόδας να είσαι με τον Ανδ. Παπανδρέου…( το «Τσοβόλα δώστα όλα» ήταν η νέα αγχόνη στο μυαλό του κόσμου-όχλου-μάζας )
Το ‘89-’90 ήταν της μόδας να είσαι με τους Κουμουνιστές ( η συγκυβέρνηση δεξιάς και αριστεράς ήταν ο αυνανισμός πάνω στην «ιστορία» αυτών που μέχρι προχθές σκότωναν αδερφός τον αδερφό, και αυτό ήταν η νέα αγχόνη στο μυαλό του κόσμου-όχλου-μάζας )
Το ’96 ήταν της μόδας ο εκσυγχρονισμός και οι διαρθρωτικές αλλαγές του νεοδεξιού σοσιαλιστή Σημίτη…( εφάρμοσε την δεξιά πολιτική ως πρόεδρος ενός κόμματος που ο μακαρίτης που το ίδρυσε δεν τον γούσταρε καθόλου και αυτό ήταν η νέα αγχόνη στο μυαλό του κόσμου-όχλου-μάζας )
Το ’04 ήταν της μόδας το μοντέλο του αφανούς και άφθαρτου Κωστάκη Καραμανλή που θα έκανε ότι δεν έκαναν οι άλλοι ( τα σκάνδαλα δεν τα κάλυψε όπως τα κάλυπτε η ΠΑΣΟΚΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΑΜΑΤΩΝ και αυτό ήταν η νέα αγχόνη στο μυαλό του κόσμου-όχλου-μάζας )
Κάπου τότε εμφανίστηκε ο ακροδεξιός Καρατζαφέρης και ήταν της μόδας τότε να το παίζεις πατριώτης και φιλλέλην ( το ότι η πολιτική του είναι σε τάγμα τελειωμένων στρατόκαβλων που περιμένουν με το μαχαίρι στο στόμα να μπει να εκδικηθεί τους ξένους ήταν η νέα αγχόνη στο μυαλό του κόσμου-όχλου-μάζας )
Το ΄06 ήταν της μόδας το μοντέλο του αριστερού εκσυγχρονισμένου ομορφόπαιδου Τσίπρα να χτυπιέται σε ρυθμούς «σιγά μην κλάψω, σιγά μην σκάσω, σιγά μην φοβηθώ ότι θα ξυπνήσετε ζώα» ( στα γκάλοπ παρουσιάστηκε ο νέος Κένεντι, όμως το ότι προτίμησε την έγχρωμη καλλονή με την σικάτη αμφίεση στην τότε εκδήλωση ήταν η νέα αγχόνη στο μυαλό του κόσμου-όχλου-μάζας )
Και πλέον είναι της μόδας να το παίζεις οικολόγος πράσινος, κόκκινος, μπλέ, κίτρινος και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, με έναν ηθοποιό να ηγείται της προεκλογικής καμπάνιας (?) ενός «κόμματος» που διαπραγματεύεται τα αυτονόητα αλλά χωρίς προτάσεις …( το ότι όλοι οι «οικολόγοι» ήταν και είναι απόντες από οτιδήποτε αφορά το περιβάλλον με τελευταίο παράδειγμα την διακριτκή ΑΠΟΥΣΙΑ τους από το σκάνδαλο της πεντάκις «ανάπλασης»-βιασμού του Βοτανικού και το ότι ο αναρχο-αυτόνομος αρπάκτρας έτρωγε αβέρτα από τις διαφημίσεις στην εταιρεία ΓΕΡΜΑΝΟΣ είναι η νέα αγχόνη στο μυαλό του κόσμου-όχλου-μάζας )
Υ.Γ.Ζητώ συγνώμη αν έχω κάνει λάθος στις ημερομηνίες.
ΥΠΝΩΤΙΖΟΝΤΑΣ
Τρίτη, Μαΐου 19, 2009
ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ Ε?
19η Μάη....Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, από το τούρκικο μαχαίρι! 90 χρόνια μετά...η μνήμη δεν πέρασε στη λήθη, αλλά έγινε συνείδηση! Κύριοι Βουλευτές, είστε γελασμένοι αν νομίζετε πως η νέα γενιά θα ξεχάσει! Όσα βιβλία και να βγάλετε και θα λέτε για ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟ, τόσο θα μας έχετε απέναντι! Δυστυχώς έχουμε κόντρα και εσάς πέρα από την Τουρκία και τα άλλα δήθεν πολιτισμένα κράτη της Ευρώπης….
Δευτέρα, Μαΐου 18, 2009
19η Μαΐου 2009 - 90 χρόνια μετά....
Για πρώτη φορά, μετά από 90 χρόνια, αποστολή Ελλήνων Ποντίων θα επισκεφτεί στις 19 Μαΐου, την Παναγιά Σουμελά στον ιστορικό Πόντο
Ενενήντα χρόνια μετά τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, το κερί της μνήμης φέτος θα ανάψει για πρώτη φορά στην Παναγία Σουμελά στον ιστορικό Πόντο από χέρια Ελλήνων Ποντίων, τη 19η Μαΐου, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ), Χαράλαμπος Αποστολίδης, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, με την ευκαιρία των επετειακών εκδηλώσεων. Μέχρι τώρα, αποστολές στην Παναγία Σουμελά πραγματοποιούνταν συνήθως Δεκαπενταύγουστο, αλλά ποτέ στις 19 Μαΐου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Της αποστολής των Ελλήνων Ποντίων θα ηγηθεί ο Ιβάν Σαββίδης, βουλευτής της ρωσικής Δούμας, Συντονιστής της περιφέρειας ΣΑΕ, χωρών πρώην Σοβιετικής Ένωσης και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας, με πρωτοβουλία του οποίου γίνεται το προσκύνημα. Στην αποστολή από την Ελλάδα εκτός από τον κ. Αποστολίδη, θα συμμετέχουν ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Ελληνοποντίων Παλιννοστούντων από την πρώην ΕΣΣΔ Αβραάμ Αϊβαζίδης, η γραμματέας της ΠΟΠΣ, Χριστίνα Σαχινίδου και άλλα μέλη των δύο ομοσπονδιών.
«Η μνήμη των νεκρών δεν μπορεί παρά να μας ενώνει», τόνισε – μεταξύ άλλων – ο πρόεδρος της ΠΟΠΣ, υπενθυμίζοντας το αρχαίο ρητό «η ισχύς εν τη ενώσει».
«Διεκδικούμε διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, τη διάσωση και διατήρηση των ελληνικών μνημείων που απόμειναν στην επικράτεια της Τουρκίας, όπως και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ποντιόφωνων μουσουλμάνων του ιστορικού Πόντου», πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΠΟΠΣ.
Το μήνυμα των ομογενών Ποντίων μετέφερε στη συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Ελληνοποντίων Παλιννοστούντων από την πρώην ΕΣΣΔ, Αβραάμ Αϊβαζίδης.
Σε ό,τι αφορά τις εκδηλώσεις που διοργανώνουν οι δύο ομοσπονδίες, ανακοινώθηκε ότι την παραμονή της επετείου, στις 18 Μαΐου το βράδυ, στην πλατεία Αγίας Σοφίας θα γίνει αγρυπνία.
Στην τελετή μνήμης καλούνται όλοι στις επτά το βράδυ να ανάψουν ένα κερί για τα 353.000 θύματα της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, που ζητούν δικαίωση, τόνισε η γραμματέας της ΠΟΠΣ Χριστίνα Σαχινίδου, υπενθυμίζοντας ότι λαός χωρίς μνήμη είναι λαός χωρίς μέλλον.
Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, πυριχιστές, ντυμένοι με ποντιακές στολές, θα κάνουν εννέα κύκλους στην πλατεία, όσες είναι και οι δεκαετίες που πέρασαν από τη μαρτυρική εκείνη ημέρα. Θα ακολουθήσει η προβολή από γιγαντοοθόνη της ταινίας μικρού μήκους «Η μνήμη του Γένους», και ένα μουσικο-θεατρικό δρώμενο με θέμα « Εύξεινος Πόντος: Μύθος και πραγματικότητα».
Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού
Κυριακή, Μαΐου 17, 2009
Σάββατο, Μαΐου 16, 2009
Πέμπτη, Μαΐου 14, 2009
Η ΕΠΟΝΑ σε συνεργασία με τον Σύλλογο "Αργώ" & την υποστήριξη Ποντιακών σωματείων Νοτίου Ελλάδος θα πραγματοποιήσουμε τα εξής:
Από Κυριακή 17/5 έως Τρίτη 19/5 θα λειτουργήσουν δύο περίπτερα επί της Πλατείας Μοναστηρακίου,το ένα ως εκθεσιακός χώρος εγγράφων & φωτογραφιών & το άλλο ως εκθεσιακός χώρος βιβλίων.Στα περίπτερα θα έχετε την ευκαιρία παρακολουθώντας την έκθεση να ακούτε ταυτόχρονα δημώδη άσματα του Πόντου & να παρακολουθήσετε βιντεοπροβολή της ταινίας μικρού μήκους της ΕΠΟΝΑ με θέμα:"Αφιέρωμα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου".Επίσης,θα παραδίδονται ενημερωτικά έντυπα για τον Πόντο & την Γενοκτονία (στα Ελληνικά & σε άλλες γλώσσες) & θα διανέμεται δωρεάν DVD για τα γενοκτόνα χρόνια.
Δευτέρα 18/5 στις 17:30 θα πραγματοποιηθεί επιμνημόσυνη δέηση για τις 353.000 ψυχές των θυμάτων της Γενοκτονίας και θα ακολουθήσει χαιρετισμός του ιστορικού κ. Κ.Φωτιάδη.Το ίδιο βράδυ θα πραγματοποιηθεί ολονυχτία στην οποία ανάμεσα στους καλλιτέχνες που θα αποδίδουν ακριτικά άσματα του Πόντου θα είναι ο Αμαραντίδης Γ. ο Καρασαββίδης Δ. με τον Ισχνόπουλο Ι. και τους μαθητές τους από τον «Ευξείνιο Μουσικό Πολιτιστικό Σύλλογο,ΕΜΠΟΣ».
Τρίτη 19/05,παράλληλα με τα περίπτερα, η Ένωση θα συμμετέχει στην κεντρική εκδήλωση που συνδιοργανώνουν περί τα 20 με 25 Σωματεία Ποντιακού Ελληνισμού της Νότιας Ελλάδας στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στην πλατεία του Συντάγματος,έπειτα από την ομόφωνη επιθυμία των Σωματείων που συμμετείχαν στις 2 συνελεύσεις του Σ.Πο.Σ. Ν.Ελλάδος και Νήσων να πραγματοποιείται ανήμερα η κεντρική εκδήλωση. Το πρόγραμμα της κεντρικής εκδήλωσης έχει ως εξής:
18:00μμ Προσέλευση στο χώρο του μνημείου. 18:30μμ Σύντομη ομιλία του Καθηγητού Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Νεοκλή Σαρρή. 18:40μμ Κατάθεση στεφάνου από τα σωματεία Ποντιακού Ελληνισμού Ν.Ελλάδος. Έναρξη Πορείας. 19:00μμ Επίδοση ψηφίσματος στο Υπουργείο Εξωτερικών. 19:30μμ Θυροκόλληση ψηφίσματος στην τουρκική Πρεσβεία.
Σας περιμένουμε όλους να περάσετε μια βόλτα από το Μοναστηράκι και φυσικά στην πορεία στις 19/05!
Δευτέρα 18/5 στις 17:30 θα πραγματοποιηθεί επιμνημόσυνη δέηση για τις 353.000 ψυχές των θυμάτων της Γενοκτονίας και θα ακολουθήσει χαιρετισμός του ιστορικού κ. Κ.Φωτιάδη.Το ίδιο βράδυ θα πραγματοποιηθεί ολονυχτία στην οποία ανάμεσα στους καλλιτέχνες που θα αποδίδουν ακριτικά άσματα του Πόντου θα είναι ο Αμαραντίδης Γ. ο Καρασαββίδης Δ. με τον Ισχνόπουλο Ι. και τους μαθητές τους από τον «Ευξείνιο Μουσικό Πολιτιστικό Σύλλογο,ΕΜΠΟΣ».
Τρίτη 19/05,παράλληλα με τα περίπτερα, η Ένωση θα συμμετέχει στην κεντρική εκδήλωση που συνδιοργανώνουν περί τα 20 με 25 Σωματεία Ποντιακού Ελληνισμού της Νότιας Ελλάδας στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στην πλατεία του Συντάγματος,έπειτα από την ομόφωνη επιθυμία των Σωματείων που συμμετείχαν στις 2 συνελεύσεις του Σ.Πο.Σ. Ν.Ελλάδος και Νήσων να πραγματοποιείται ανήμερα η κεντρική εκδήλωση. Το πρόγραμμα της κεντρικής εκδήλωσης έχει ως εξής:
18:00μμ Προσέλευση στο χώρο του μνημείου. 18:30μμ Σύντομη ομιλία του Καθηγητού Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Νεοκλή Σαρρή. 18:40μμ Κατάθεση στεφάνου από τα σωματεία Ποντιακού Ελληνισμού Ν.Ελλάδος. Έναρξη Πορείας. 19:00μμ Επίδοση ψηφίσματος στο Υπουργείο Εξωτερικών. 19:30μμ Θυροκόλληση ψηφίσματος στην τουρκική Πρεσβεία.
Σας περιμένουμε όλους να περάσετε μια βόλτα από το Μοναστηράκι και φυσικά στην πορεία στις 19/05!
Vahit Tursun : τιμήθηκα ως ψεύτης
Αναδημοσιεύουμε από τη σελίδα www.romeyika.com το άρθρο του Vahit Tursun
Χθες βρέθηκα στην εκδήλωση «Τρεις γενοκτονίες, ένας θύτης» που οργάνωσε η Νεολαία Π.Ο.Ε., που συμμετείχε και ο Τούρκος ιστορικός Τανέρ Ακτσάμ. Βρέθηκα εκεί, διότι κάποιοι από την Νεολαία Π.Ο.Ε. με ενημέρωσαν μέσω του Facebook και κάποιοι με κάλεσαν με τηλεφωνικό μήνυμα που μου έστειλαν. Παρόλο που τα τελευταία 5-6 χρόνια αρνούμαι να πάω στις εκδηλώσεις των ποντίων εδώ στην Ελλάδα, που συνήθως , όπως έχω καταλάβει, οργανώνονται μόνο και μόνο για να διαφημίζονται κάποιοι πολιτικοί. Αρνούμαι να πάω, διότι πιστεύω ότι σε αυτές τις εκδηλώσεις πουλάνε τα κόκκαλα των παππούδων μας που είναι σκορπισμένα σε κάθε τετραγωνικό γης του Πόντου. Κάνουν τις γνωριμίες και τις επαφές τους που θα τους χρησιμεύουν για μελλοντική καριέρα. Κάνουν το μπλά μπλά και το κουτσομπολιό τους για να έχουν και ψυχολογική ευχαρίστηση. Πήγα σε αυτήν την εκδήλωση, διότι ήθελα να ακούσω τον Τούρκο ιστορικό. Ήταν σημαντικό για μένα να ακούσω από τρίτον για την γενοκτονία.
Δεν με καλωσόρισε κανείς
Όταν έφτασα στο χολ, δίπλα στην είσοδο της αίθουσας της παλαιάς βουλής, όπου γινόταν και η υποδοχή των εκλεκτών (?) ατόμων, παρέμεινα εκεί όρθιος για λίγο. Παρατήρησα χαιρετισμούς, χαμόγελα προς τους εκλεκτούς προσκεκλημένους, αγκαλιές, κλπ. Εγώ έμεινα εκεί όρθιος, σαν να ήμουν ένας τυχαίος περαστικός. «Ε , δεν με γνωρίζει κανένας από την νεολαία» σκέφθηκα. Αφού δεν είχα να μοιραστώ κάτι με ανθρώπους που δεν με γνώριζαν, αναγκάστηκα να πάω να κάτσω κάπου ώστε να παρακολουθήσω την εκδήλωση. Στο χολ υπήρξε ένα τραπέζι στο οποίο καθόταν μία κοπέλα η οποία ήταν υπεύθυνη εκεί και μοίραζε ακουστικά. Πήγα και της ζήτησα ακουστικά και εγώ. Παρόλο που ερωτούσε την ταυτότητα του καθενός για να σημειώσει σε ποίον έδωσε ακουστικά, εμένα μου έδωσε τα ακουστικά και χωρίς να με ρωτήσει, στη λίστα έγραψε «Βάιος από Νέα Μάκρη». Ίσως εγώ πρώτη φορά να την έχω συναντήσει. Δεν την γνώριζα. Αλλά εκείνη φάνηκε πως με γνώριζε καλά, μέχρι και που μένω ήξερε. Εγώ δεν έχω ανάγκη από ψευδοχαμόγελα, ούτε από υποδοχές. Άλλωστε δεν μου αρέσουν και τα χάδια, ακόμη και η πολλή επαφή με τον κόσμο, αλλά μου έκανε εντύπωση το ποιούς υποδέχονται και ποιούς όχι. «Δεν πειράζει» είπα από μέσα μου και πήγα κάθισα σε μία θέση που βρήκα άδεια στην πίσω πλευρά της αίθουσας. Παρακολούθησα με προσοχή όλη την εκδήλωση, άκουσα όλους τους ομιλητές. Ανακοινώθηκε διάλειμμα για πέντε λεπτά. Βγήκα έξω κάπνισα ένα τσιγάρο και ξαναμπήκα μέσα. Άρχισαν να μιλούν οι πολιτικοί. Μέσα σε αυτούς ήταν και ο πρώην Υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο Χρυσοχοΐδης.
Τιμήθηκα ως Ψεύτης
Παρόλο που δεν ήθελα, τον άκουσα αρκετά. Μία στιγμή, άρχισε να μιλάει για τους Ελληνόφωνους Πόντιους της Τουρκίας. Εκεί αναζωπυρώθηκαν οι πικρίες πού είχα και πήρα φωτιά. Σηκώθηκα κα ζήτησα λόγο για ερώτηση, αφού δίνανε και σε κάποιους άλλους. Τον ρώτησα: «Κύριε Χρυσοχοΐδη, είμαι ένας Πόντιος από την Τραπεζούντα και σας ακούω τελευταία να μιλάτε δεξιά αριστερά για μας, για Ελληνόφωνους του Πόντου, γιατί τότε όταν ήσασταν Υπουργός Δημόσιας Τάξης, πήγατε να μας διώξετε?». Μία στιγμή είχε πάθει σοκ ο άνθρωπος. Δεν περίμενε τέτοια ερώτηση. Φάνηκε πώς μέχρι τότε δεν του το ρώτησε κανένας δημοσίως. Το πρόσωπο του είχε αλλάξει χρώμα. Απαντάει ο Χρυσοχοΐδης: «αυτά που λέτε είναι ψευδή και μην ξανά λέτε τέτοια ψέματα». Δεν πίστευα στην απάντηση που πείρα. Αφού μέσα σε αυτούς που κατάφερε να διώξει, ήταν και ο αδελφός μου. Εγώ έγινα ψεύτης και αυτός σωστός. Μα το γεγονός, το είχαν γράψει σχεδόν όλες οι εφημερίδες. Διακόσιοι εξήντα περίπου πρυτάνεις, καθηγητές, κλπ. πανεπιστημίου είχαν υπογράψει για να μην απελαθούν οι φοιτητές. Δήλωσαν ότι θα τους δώσουν πανεπιστημιακό άσυλο, κλπ. Δηλαδή ολόκληρη φασαρία είχε βγει τότε. Συνολικά για οκτώ φοιτητές είχε παρθεί απόφαση απέλασης, ενώ είχαν άδεια παραμονής. Και τα παιδιά αυτά, σπουδάζανε σε διάφορα Ελληνικά πανεπιστήμια. Τους φέρανε εδώ στην Ελλάδα, άτομα που ήταν μέσα του ΠΑΣΟΚ. Ένας από αυτά τα παιδιά, ήταν και ο Fethi Gultepe, που σήμερα και αυτός, όπως και άλλα παιδιά, δεν έχουν άδεια παραμονής.
Τον αδελφό μου τον έδιωξαν με έναν χυδαίο τρόπο. Έχοντας άδεια παραμονής ο άνθρωπος, όπως και ο κάθε αλλοδαπός, είχε πάει για να επισκεφτεί την πατρίδα του. Στον γυρισμό, εδώ στο αεροδρόμιο στην Αθήνα, τον σταματήσανε. «Τουρσούν ε... περίμενε εκεί στην άκρη» του είπε ο αστυνομικός. Φαίνεται πώς είχε ειδοποιηθεί για το επίθετο μου ο τύπος. Ήξερε το «Τουρσούν». Τελικά με ειδοποίησε με τηλέφωνο ο αδελφός μου και εγώ με τη σειρά μου, ειδοποίησα κάποια άτομα που γνώριζα στην τότε Ομοσπονδία ΟΠΣΝΕ. Μόλις κατάλαβα ότι δεν θα τον αφήσουν, ζήτησα από Πόντιους γνωστούς να μαζευτούμε και να διαμαρτυρηθούμε στο αεροδρόμιο, ώστε να αφήσουν τον αδελφό μου ελεύθερο για να μπει μέσα. Εμείς από την Νέα Μάκρη, όλοι όσοι είχαμε έρθει από την Τραπεζούντα μαζευτήκαμε και πήγαμε στο αεροδρόμιο. Από τους Ελλάδιτες αυτοί που ήρθαν, όλοι κι όλοι ήταν τρία άτομα. Ό ένας από αυτούς, φάνηκε πώς είχε φιλική σχέση με τον κ. Ευσταθιάδη, ο οποίος ήταν διευθυντής του γραφείου υπουργού δημόσιας τάξης. Του λέει στο τηλέφωνο: «Τάκη, αυτοί εδώ φαίνεται πώς είναι αποφασισμένοι να δημιουργήσουν φασαρίες, αφήστε το παιδί να μπει μέσα.». Του απαντάει αρνητικά ο κ. Δημήτρης Ευσταθιάδης. Μόλις κατάλαβα ότι τα πράγματα είναι σοβαρά, καλώ στο τηλέφωνο διάφορα τηλεοπτικά κανάλια και τους ενημερώνω για το γεγονός. Σε κάμποσα λεπτά, είχαν φτάσει τέσσερα κανάλια στο αεροδρόμιο για να βιντεοσκοπήσουν τις φασαρίες. Μόλις παρατήρησε τους δημοσιογράφους ο διευθυντής του αεροδρομίου, έδωσε εντολή στους αστυνομικούς, που μέχρι τότε μας συμπεριφερόντουσαν σκληρά, να χαλαρώσουν , ώστε να μας απομακρύνουν από την είσοδο του αεροδρομίου. Μάς κάλεσε για να συμβιβαστεί μαζί μας. Πήγαμε λοιπόν στο γραφείο του. Μας είπε: «παιδιά ακούστε, εδώ είναι ένας κράτος με νόμους, κλπ. Να μην το εξευτελίζουμε. Αφού βγήκε απόφαση για την απέλαση του, ας πάει και αύριο ας πάρει την βίζα του από το Ελληνικό προξενείο και ας γυρίσει πίσω. Μία μέρα, μόνο, θα χάσετε. Δεν χάθηκε και ο κόσμος.». Η αλήθεια είναι ότι εμείς πιεστήκαμε. Αφήσαμε τον αδελφό μου εκεί και αποχωρίσαμε. Ο αδελφός μου απελάθηκε. Την άλλη μέρα ο αδελφός μου πάει στο Ελληνικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης για να πάρει την βίζα του όπως μας είχαν πει. Του είπαν από το προξενείο: «φιλέ, το διαβατήριο σου είναι σφραγισμένο και έχεις απαγόρευση εισόδου για πέντε χρόνια στην Ελλάδα.». Έπαθε σοκ το παιδί. Με παίρνει τηλέφωνο και αρχίζει να μου τα μετράει. Έπαθα και εγώ το σοκ μου αλλά πλέον δεν είχα να κάνω κάτι. Όσο προσπάθησα με γνωριμίες που είχα, δεν κατάφερα τίποτα, ώστε να πάρει βίζα για να ξαναέρθει πίσω ο αδελφός μου.
Αυτός λοιπόν ο κύριος που μας έκανε όλα αυτά, με κατηγόρησε ως ψεύτη και έτσι άρχισα να φωνάζω στην αίθουσα. Τελικά βγαίνω έξω. Μόλις είδε ο Χρυσοχοΐδης ότι βγήκα έξω, αφού είχε χάσει και ο εγκέφαλος του τον έλεγχο πια, γυρίζει και διαψεύδει ο ίδιος τον εαυτό του μέσα σε ξένους προσκεκλημένους. Είπε λοιπόν: «κάποια ζητήματα είναι λεπτά και για λόγους κρατικών συμφερόντων δεν λέγονται εδώ». Άρα ήθελε να πει, αν δεν κάνω λάθος, για κρατικά συμφέροντα πήγε να μας διώξει. Δηλαδή τα μπέρδεψε ο καημένος. Να σας πω, «τον λυπήθηκα» αν θέλετε την αλήθεια. Γιατί ξέρω πάρα πολύ καλά ότι αυτός ήταν απλά ένα όργανο που εκτελούσε την εντολή της κυβέρνησης του. Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος τότε ήταν υπουργός εξωτερικών τα είχε κανονίσει, συνεννοούμενος με τον τότε Τούρκο ομόλογο του τον Ισμαίλ Τζέμ. Αλλά εδώ θέλω να ρωτήσω τώρα, «κύριε Χρυσοχοΐδη, ποια ήταν αυτά τα κρατικά συμφέροντα? Στο φτωχό μου μυαλό τρία πράγματα έρχονται.
- Το πρώτο είναι ότι φοβηθήκατε τους Τούρκους και μας πουλήσατε.
- Το δεύτερο είναι ότι τα πήρατε και μας πουλήσατε.
- Το τρίτο και τελευταίο είναι ότι όλους εμάς, μας θεωρήσατε κατάσκοπους. Ποιο από αυτά τα ενδεχόμενα ήταν η αιτία που δεν μπόρεσες να πεις?».
Με κατηγόρησαν για στημένο παιχνίδι και με απείλησαν.
Το σκηνικό δεν είχε τελειώσει με την έξοδό μου από την αίθουσα. Όλοι οι Πασοκτζήδες πήραν φωτιά. Εκεί έξω με πρόλαβε ένας φίλος μου (?) και μου έβαλε τις φωνές. «Βαχίτ τι ήταν αυτό το στημένο παιχνίδι που έπαιξες?» μου είπε. Δεύτερο σοκ και εκεί λοιπόν, από έναν που για πολλά χρόνια γνωριζόμασταν. Εγώ έβγαλα τον πόνο μου και το παράπονό μου, κι αυτός με κατηγορούσε ότι το έκανα καθ υπαγόρευση και από σκοπιμότητα. Ίσως, εξ ιδίων να έκρινε τα αλλότρια…. Συνεχίζοντας την κουβέντα του φωνάζοντας, λες κι ήμουν ένα μικρό παιδί, μου λέει: «το ΠΑΣΟΚ αύριο θα είναι εξουσία. Τί θα κάνεις τότε;». Δηλαδή άφησε να εννοηθεί ότι μόλις έρθουν στην εξουσία, μπορεί να με διώξουν. Σίγουρα φαντάστηκε ότι χέστικα από τον φόβο μου. Φαίνεται πώς ακόμη κανείς δεν με γνωρίζει καλά. Εγώ αν ήμουν ένας φοβητσιάρης, δεν θα αγωνιζόμουν τόσα χρόνια απέναντι σε έναν κρατικό τέρας που λέγεται Τουρκία, ζώντας κιόλας σε απαράδεκτες συνθήκες εδώ στην Ελλάδα. Εγώ που τόσα χρόνια, δίνοντας έναν αγώνα δέχτηκα βρισιές, λασπολογίες, απειλές από άγνωστους τύπους που ξέρανε μέχρι και την διεύθυνση του σπιτιού μου και δεν φοβήθηκα, θα φοβηθώ την εξουσία του ΠΑΣΟΚ...
Μόλις είχα γλιτώσει από τις μομφές του σεβαστού φίλου μου λοιπόν, απευθύνεται προς εμένα κάποιος άλλος που μάλλον παλαιά ήταν και αυτός στην ΟΠΣΝΕ. «Τόσες μέρες χάσαμε και τόσες νύχτες δεν κοιμηθήκαμε για σένα και εσύ μας τα κάνεις αυτά. Σε βοηθήσαμε τόσο ώστε να μην σε διώξει κανείς, άλλο τί θες?» μου λέει με έναν άγριο ύφος. Τον είχα συναντήσει πολλές φορές αλλά δεν έτυχε να γνωριστούμε τόσο καλά από κοντά. Με τον κύριο αυτόν, δεν θυμάμαι και αν καθίσαμε σε ένα τραπέζι και φάγαμε μαζί. Γιατί δεν κοιμήθηκε για μένα δεν το ξέρω. Πάντως με αυτά που μου μέτρησε, ήθελε να εννοηθεί από αυτούς που μας ακούγανε, ότι με βοήθησαν αρκετά και εγώ ήμουν αχάριστος. Μάλιστα αναφέρθηκε και στην βραδιά που έχει γίνει στο Κορτσόπον για την ιστοσελίδα.
Μία στιγμή σκέφθηκα, «αν αυτοί οι άνθρωποι μου έβρισκαν δουλειές, αν μου έδιναν λεφτά, αν είχαν μοιραστεί κάτι μαζί μου, και τί δεν θα μού μετρούσανε άραγε?». Επί είκοσι χρόνια να μένω παράνομος στην χώρα αυτή, να μην μπορώ να βγω καλά καλά έξω από το μικρό δωματιάκι μου ώστε να πάρω αέρα, να μην μπορώ να κυνηγήσω δουλειά, να μην μπορώ να ταξιδέψω άνετα, μέχρι και πέρσι να οδηγώ χωρίς δίπλωμα, τόσα χρόνια να τρέμω όταν έβλεπα αστυνόμο και αυτοί να ισχυρίζονται ότι με βοήθησαν. ναι βοήθησαν για να σκοτωθούν τα όνειρα μου. Μπορεί να φανταστεί κανείς το τι θα πει το να μην μπορέσει κανείς να κάνει σχέδια για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του; Μου κάνανε να ξεχάσω να ονειρευτώ. Εξαιτίας τους θα ψοφήσουμε οικογενειακά στους δρόμους.
Δεν χρωστάω σε κανέναν και δεν διαπραγματεύομαι την αξιοπρέπειά μου
Εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, απευθυνόμενος σε όλους που με γνωρίζουν από κοντά ή εξ αποστάσεως: στη ζωή μου δεν έγινα γλύφτης κανενός, δεν με τάισε κανείς, δεν μοιράστηκα κονδύλια με κανέναν και γι’ αυτό δεν φοβάμαι κανέναν. Είμαι ένας άνθρωπος που μέχρι σήμερα, εργαζόμενος σκληρά, δουλεύοντας κάτω από 45 – 55 βαθμούς ζέστη επάνω στις σκεπές, έβγαλα το ψωμάκι μου και με τον ιδρώτα μου πλήρωσα τον αγώνα μου. Πολλοί άγνωστοι, στέλνοντας μήνυμα στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση, μου ζήτησαν να με βοηθήσουν. Δεν δέχτηκα κανενός προσφορά. Μερικά από αυτά τα μηνύματα που έλαβα, μπορεί και να στάλθηκαν για να με δοκιμάσουν κάποιοι, ώστε να δουν αν δέχομαι λεφτά από πουθενά ή όχι. Το υποψιάζομαι αυτό, διότι μερικοί από αυτούς μου λέγανε ότι είναι επαγγελματίες σε θέματα διαδικτύων ιστοσελίδων, κλπ. Τους ζητούσα βοήθεια για να σταματήσω την επίθεση που δέχομαι εδώ και χρόνια από Τούρκους Χάκερς και αυτοί εξαφανιζόντουσαν. Εδώ και χρόνια ζω στην Νέα Μάκρη. Ούτε σεράγια έχω ούτε βίλλες. Και την άδεια παραμονής που μου έδωσε αυτή η χώρα τα τελευταία δύο χρόνια, την πλήρωσα ακριβά. Εδώ και δύο χρόνια, βιώνω την οικονομική κρίση βαθιά. Παρ’ όλες αυτές τις δυσκολίες, αγωνίστηκα και θα συνεχίζω να αγωνίζομαι για την μητρική μου γλώσσα.
Όσο για τους φίλους και τους εκλεκτούς που μου συμπεριφέρθηκαν με αυτό τον απαξιωτικό τρόπο, τσαλαπατώντας την υπερηφάνεια μου, και απειλώντας με, με την κυνική γλώσσα της μελλοντικής κυβερνητικής ισχύος, από εδώ και στο εξής θα αναφέρω αυτό το συμβάν, όπου κι αν βρεθώ, όπου θα συναντώ ανθρώπους, μέχρι να έρθει ο κύριος που με κατηγόρησε ως «Ψεύτη» να μου ζητήσει συγγνώμη.
Για να συνειδητοποιήσουν, ότι και ο μετανάστης έχει αξιοπρέπεια. Και νιώθει να ξευτελίζεται όταν τον απειλούν με απέλαση επειδή έχει τα θάρρος να αποκαλύπτει την πρόστυχη και υποκριτική συμπεριφορά κάποιων ποντιοκάπηλων πολιτευτών, απέναντι στους τελευταίους Πόντιους μετανάστες πρώτης γενναίας.
Η αλληλεγγύη απέναντι στους Ελληνόφωνους της Τουρκίας πρέπει να είναι στάση ζωής και βίωμα. Δεν μπορεί οι θύτης τέως υπουργός δημόσιας τάξης να εμφανίζεται στα λόγια αλληλέγγυος με τα θύματά του και οι φίλοι του να με απειλούν επειδή τολμάω να πω την αλήθεια...
Αυτή είναι η αυτοκριτική πού κάνανε για την αλαζονεία της εξουσίας τους; Μ' αυτή την νοοτροπία, με ψέματα και με απειλές ζητούν να ξανακυβερνήσουν;
Αν δεν σας αρέσει, εδώ είμαι... είτε Νεοδημοκράτες είστε στην εξουσία, είτε Πασοκτζήδες , σε περίπτωση πού καταφέρετε να με διώξετε από την χώρα, ίσως κάνετε και κάτι καλό , άθελά σας: Ίσως έτσι να σας γνωρίσουν καλύτερα οι πατριώτες μου, που θα το μάθουν στον Πόντο, και στο μέλλον να μην σας εμπιστεύονται και να είναι πιο προσεκτικοί απέναντι σας.
Δεν με καλωσόρισε κανείς
Όταν έφτασα στο χολ, δίπλα στην είσοδο της αίθουσας της παλαιάς βουλής, όπου γινόταν και η υποδοχή των εκλεκτών (?) ατόμων, παρέμεινα εκεί όρθιος για λίγο. Παρατήρησα χαιρετισμούς, χαμόγελα προς τους εκλεκτούς προσκεκλημένους, αγκαλιές, κλπ. Εγώ έμεινα εκεί όρθιος, σαν να ήμουν ένας τυχαίος περαστικός. «Ε , δεν με γνωρίζει κανένας από την νεολαία» σκέφθηκα. Αφού δεν είχα να μοιραστώ κάτι με ανθρώπους που δεν με γνώριζαν, αναγκάστηκα να πάω να κάτσω κάπου ώστε να παρακολουθήσω την εκδήλωση. Στο χολ υπήρξε ένα τραπέζι στο οποίο καθόταν μία κοπέλα η οποία ήταν υπεύθυνη εκεί και μοίραζε ακουστικά. Πήγα και της ζήτησα ακουστικά και εγώ. Παρόλο που ερωτούσε την ταυτότητα του καθενός για να σημειώσει σε ποίον έδωσε ακουστικά, εμένα μου έδωσε τα ακουστικά και χωρίς να με ρωτήσει, στη λίστα έγραψε «Βάιος από Νέα Μάκρη». Ίσως εγώ πρώτη φορά να την έχω συναντήσει. Δεν την γνώριζα. Αλλά εκείνη φάνηκε πως με γνώριζε καλά, μέχρι και που μένω ήξερε. Εγώ δεν έχω ανάγκη από ψευδοχαμόγελα, ούτε από υποδοχές. Άλλωστε δεν μου αρέσουν και τα χάδια, ακόμη και η πολλή επαφή με τον κόσμο, αλλά μου έκανε εντύπωση το ποιούς υποδέχονται και ποιούς όχι. «Δεν πειράζει» είπα από μέσα μου και πήγα κάθισα σε μία θέση που βρήκα άδεια στην πίσω πλευρά της αίθουσας. Παρακολούθησα με προσοχή όλη την εκδήλωση, άκουσα όλους τους ομιλητές. Ανακοινώθηκε διάλειμμα για πέντε λεπτά. Βγήκα έξω κάπνισα ένα τσιγάρο και ξαναμπήκα μέσα. Άρχισαν να μιλούν οι πολιτικοί. Μέσα σε αυτούς ήταν και ο πρώην Υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο Χρυσοχοΐδης.
Τιμήθηκα ως Ψεύτης
Παρόλο που δεν ήθελα, τον άκουσα αρκετά. Μία στιγμή, άρχισε να μιλάει για τους Ελληνόφωνους Πόντιους της Τουρκίας. Εκεί αναζωπυρώθηκαν οι πικρίες πού είχα και πήρα φωτιά. Σηκώθηκα κα ζήτησα λόγο για ερώτηση, αφού δίνανε και σε κάποιους άλλους. Τον ρώτησα: «Κύριε Χρυσοχοΐδη, είμαι ένας Πόντιος από την Τραπεζούντα και σας ακούω τελευταία να μιλάτε δεξιά αριστερά για μας, για Ελληνόφωνους του Πόντου, γιατί τότε όταν ήσασταν Υπουργός Δημόσιας Τάξης, πήγατε να μας διώξετε?». Μία στιγμή είχε πάθει σοκ ο άνθρωπος. Δεν περίμενε τέτοια ερώτηση. Φάνηκε πώς μέχρι τότε δεν του το ρώτησε κανένας δημοσίως. Το πρόσωπο του είχε αλλάξει χρώμα. Απαντάει ο Χρυσοχοΐδης: «αυτά που λέτε είναι ψευδή και μην ξανά λέτε τέτοια ψέματα». Δεν πίστευα στην απάντηση που πείρα. Αφού μέσα σε αυτούς που κατάφερε να διώξει, ήταν και ο αδελφός μου. Εγώ έγινα ψεύτης και αυτός σωστός. Μα το γεγονός, το είχαν γράψει σχεδόν όλες οι εφημερίδες. Διακόσιοι εξήντα περίπου πρυτάνεις, καθηγητές, κλπ. πανεπιστημίου είχαν υπογράψει για να μην απελαθούν οι φοιτητές. Δήλωσαν ότι θα τους δώσουν πανεπιστημιακό άσυλο, κλπ. Δηλαδή ολόκληρη φασαρία είχε βγει τότε. Συνολικά για οκτώ φοιτητές είχε παρθεί απόφαση απέλασης, ενώ είχαν άδεια παραμονής. Και τα παιδιά αυτά, σπουδάζανε σε διάφορα Ελληνικά πανεπιστήμια. Τους φέρανε εδώ στην Ελλάδα, άτομα που ήταν μέσα του ΠΑΣΟΚ. Ένας από αυτά τα παιδιά, ήταν και ο Fethi Gultepe, που σήμερα και αυτός, όπως και άλλα παιδιά, δεν έχουν άδεια παραμονής.
Τον αδελφό μου τον έδιωξαν με έναν χυδαίο τρόπο. Έχοντας άδεια παραμονής ο άνθρωπος, όπως και ο κάθε αλλοδαπός, είχε πάει για να επισκεφτεί την πατρίδα του. Στον γυρισμό, εδώ στο αεροδρόμιο στην Αθήνα, τον σταματήσανε. «Τουρσούν ε... περίμενε εκεί στην άκρη» του είπε ο αστυνομικός. Φαίνεται πώς είχε ειδοποιηθεί για το επίθετο μου ο τύπος. Ήξερε το «Τουρσούν». Τελικά με ειδοποίησε με τηλέφωνο ο αδελφός μου και εγώ με τη σειρά μου, ειδοποίησα κάποια άτομα που γνώριζα στην τότε Ομοσπονδία ΟΠΣΝΕ. Μόλις κατάλαβα ότι δεν θα τον αφήσουν, ζήτησα από Πόντιους γνωστούς να μαζευτούμε και να διαμαρτυρηθούμε στο αεροδρόμιο, ώστε να αφήσουν τον αδελφό μου ελεύθερο για να μπει μέσα. Εμείς από την Νέα Μάκρη, όλοι όσοι είχαμε έρθει από την Τραπεζούντα μαζευτήκαμε και πήγαμε στο αεροδρόμιο. Από τους Ελλάδιτες αυτοί που ήρθαν, όλοι κι όλοι ήταν τρία άτομα. Ό ένας από αυτούς, φάνηκε πώς είχε φιλική σχέση με τον κ. Ευσταθιάδη, ο οποίος ήταν διευθυντής του γραφείου υπουργού δημόσιας τάξης. Του λέει στο τηλέφωνο: «Τάκη, αυτοί εδώ φαίνεται πώς είναι αποφασισμένοι να δημιουργήσουν φασαρίες, αφήστε το παιδί να μπει μέσα.». Του απαντάει αρνητικά ο κ. Δημήτρης Ευσταθιάδης. Μόλις κατάλαβα ότι τα πράγματα είναι σοβαρά, καλώ στο τηλέφωνο διάφορα τηλεοπτικά κανάλια και τους ενημερώνω για το γεγονός. Σε κάμποσα λεπτά, είχαν φτάσει τέσσερα κανάλια στο αεροδρόμιο για να βιντεοσκοπήσουν τις φασαρίες. Μόλις παρατήρησε τους δημοσιογράφους ο διευθυντής του αεροδρομίου, έδωσε εντολή στους αστυνομικούς, που μέχρι τότε μας συμπεριφερόντουσαν σκληρά, να χαλαρώσουν , ώστε να μας απομακρύνουν από την είσοδο του αεροδρομίου. Μάς κάλεσε για να συμβιβαστεί μαζί μας. Πήγαμε λοιπόν στο γραφείο του. Μας είπε: «παιδιά ακούστε, εδώ είναι ένας κράτος με νόμους, κλπ. Να μην το εξευτελίζουμε. Αφού βγήκε απόφαση για την απέλαση του, ας πάει και αύριο ας πάρει την βίζα του από το Ελληνικό προξενείο και ας γυρίσει πίσω. Μία μέρα, μόνο, θα χάσετε. Δεν χάθηκε και ο κόσμος.». Η αλήθεια είναι ότι εμείς πιεστήκαμε. Αφήσαμε τον αδελφό μου εκεί και αποχωρίσαμε. Ο αδελφός μου απελάθηκε. Την άλλη μέρα ο αδελφός μου πάει στο Ελληνικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης για να πάρει την βίζα του όπως μας είχαν πει. Του είπαν από το προξενείο: «φιλέ, το διαβατήριο σου είναι σφραγισμένο και έχεις απαγόρευση εισόδου για πέντε χρόνια στην Ελλάδα.». Έπαθε σοκ το παιδί. Με παίρνει τηλέφωνο και αρχίζει να μου τα μετράει. Έπαθα και εγώ το σοκ μου αλλά πλέον δεν είχα να κάνω κάτι. Όσο προσπάθησα με γνωριμίες που είχα, δεν κατάφερα τίποτα, ώστε να πάρει βίζα για να ξαναέρθει πίσω ο αδελφός μου.
Αυτός λοιπόν ο κύριος που μας έκανε όλα αυτά, με κατηγόρησε ως ψεύτη και έτσι άρχισα να φωνάζω στην αίθουσα. Τελικά βγαίνω έξω. Μόλις είδε ο Χρυσοχοΐδης ότι βγήκα έξω, αφού είχε χάσει και ο εγκέφαλος του τον έλεγχο πια, γυρίζει και διαψεύδει ο ίδιος τον εαυτό του μέσα σε ξένους προσκεκλημένους. Είπε λοιπόν: «κάποια ζητήματα είναι λεπτά και για λόγους κρατικών συμφερόντων δεν λέγονται εδώ». Άρα ήθελε να πει, αν δεν κάνω λάθος, για κρατικά συμφέροντα πήγε να μας διώξει. Δηλαδή τα μπέρδεψε ο καημένος. Να σας πω, «τον λυπήθηκα» αν θέλετε την αλήθεια. Γιατί ξέρω πάρα πολύ καλά ότι αυτός ήταν απλά ένα όργανο που εκτελούσε την εντολή της κυβέρνησης του. Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος τότε ήταν υπουργός εξωτερικών τα είχε κανονίσει, συνεννοούμενος με τον τότε Τούρκο ομόλογο του τον Ισμαίλ Τζέμ. Αλλά εδώ θέλω να ρωτήσω τώρα, «κύριε Χρυσοχοΐδη, ποια ήταν αυτά τα κρατικά συμφέροντα? Στο φτωχό μου μυαλό τρία πράγματα έρχονται.
- Το πρώτο είναι ότι φοβηθήκατε τους Τούρκους και μας πουλήσατε.
- Το δεύτερο είναι ότι τα πήρατε και μας πουλήσατε.
- Το τρίτο και τελευταίο είναι ότι όλους εμάς, μας θεωρήσατε κατάσκοπους. Ποιο από αυτά τα ενδεχόμενα ήταν η αιτία που δεν μπόρεσες να πεις?».
Με κατηγόρησαν για στημένο παιχνίδι και με απείλησαν.
Το σκηνικό δεν είχε τελειώσει με την έξοδό μου από την αίθουσα. Όλοι οι Πασοκτζήδες πήραν φωτιά. Εκεί έξω με πρόλαβε ένας φίλος μου (?) και μου έβαλε τις φωνές. «Βαχίτ τι ήταν αυτό το στημένο παιχνίδι που έπαιξες?» μου είπε. Δεύτερο σοκ και εκεί λοιπόν, από έναν που για πολλά χρόνια γνωριζόμασταν. Εγώ έβγαλα τον πόνο μου και το παράπονό μου, κι αυτός με κατηγορούσε ότι το έκανα καθ υπαγόρευση και από σκοπιμότητα. Ίσως, εξ ιδίων να έκρινε τα αλλότρια…. Συνεχίζοντας την κουβέντα του φωνάζοντας, λες κι ήμουν ένα μικρό παιδί, μου λέει: «το ΠΑΣΟΚ αύριο θα είναι εξουσία. Τί θα κάνεις τότε;». Δηλαδή άφησε να εννοηθεί ότι μόλις έρθουν στην εξουσία, μπορεί να με διώξουν. Σίγουρα φαντάστηκε ότι χέστικα από τον φόβο μου. Φαίνεται πώς ακόμη κανείς δεν με γνωρίζει καλά. Εγώ αν ήμουν ένας φοβητσιάρης, δεν θα αγωνιζόμουν τόσα χρόνια απέναντι σε έναν κρατικό τέρας που λέγεται Τουρκία, ζώντας κιόλας σε απαράδεκτες συνθήκες εδώ στην Ελλάδα. Εγώ που τόσα χρόνια, δίνοντας έναν αγώνα δέχτηκα βρισιές, λασπολογίες, απειλές από άγνωστους τύπους που ξέρανε μέχρι και την διεύθυνση του σπιτιού μου και δεν φοβήθηκα, θα φοβηθώ την εξουσία του ΠΑΣΟΚ...
Μόλις είχα γλιτώσει από τις μομφές του σεβαστού φίλου μου λοιπόν, απευθύνεται προς εμένα κάποιος άλλος που μάλλον παλαιά ήταν και αυτός στην ΟΠΣΝΕ. «Τόσες μέρες χάσαμε και τόσες νύχτες δεν κοιμηθήκαμε για σένα και εσύ μας τα κάνεις αυτά. Σε βοηθήσαμε τόσο ώστε να μην σε διώξει κανείς, άλλο τί θες?» μου λέει με έναν άγριο ύφος. Τον είχα συναντήσει πολλές φορές αλλά δεν έτυχε να γνωριστούμε τόσο καλά από κοντά. Με τον κύριο αυτόν, δεν θυμάμαι και αν καθίσαμε σε ένα τραπέζι και φάγαμε μαζί. Γιατί δεν κοιμήθηκε για μένα δεν το ξέρω. Πάντως με αυτά που μου μέτρησε, ήθελε να εννοηθεί από αυτούς που μας ακούγανε, ότι με βοήθησαν αρκετά και εγώ ήμουν αχάριστος. Μάλιστα αναφέρθηκε και στην βραδιά που έχει γίνει στο Κορτσόπον για την ιστοσελίδα.
Μία στιγμή σκέφθηκα, «αν αυτοί οι άνθρωποι μου έβρισκαν δουλειές, αν μου έδιναν λεφτά, αν είχαν μοιραστεί κάτι μαζί μου, και τί δεν θα μού μετρούσανε άραγε?». Επί είκοσι χρόνια να μένω παράνομος στην χώρα αυτή, να μην μπορώ να βγω καλά καλά έξω από το μικρό δωματιάκι μου ώστε να πάρω αέρα, να μην μπορώ να κυνηγήσω δουλειά, να μην μπορώ να ταξιδέψω άνετα, μέχρι και πέρσι να οδηγώ χωρίς δίπλωμα, τόσα χρόνια να τρέμω όταν έβλεπα αστυνόμο και αυτοί να ισχυρίζονται ότι με βοήθησαν. ναι βοήθησαν για να σκοτωθούν τα όνειρα μου. Μπορεί να φανταστεί κανείς το τι θα πει το να μην μπορέσει κανείς να κάνει σχέδια για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του; Μου κάνανε να ξεχάσω να ονειρευτώ. Εξαιτίας τους θα ψοφήσουμε οικογενειακά στους δρόμους.
Δεν χρωστάω σε κανέναν και δεν διαπραγματεύομαι την αξιοπρέπειά μου
Εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, απευθυνόμενος σε όλους που με γνωρίζουν από κοντά ή εξ αποστάσεως: στη ζωή μου δεν έγινα γλύφτης κανενός, δεν με τάισε κανείς, δεν μοιράστηκα κονδύλια με κανέναν και γι’ αυτό δεν φοβάμαι κανέναν. Είμαι ένας άνθρωπος που μέχρι σήμερα, εργαζόμενος σκληρά, δουλεύοντας κάτω από 45 – 55 βαθμούς ζέστη επάνω στις σκεπές, έβγαλα το ψωμάκι μου και με τον ιδρώτα μου πλήρωσα τον αγώνα μου. Πολλοί άγνωστοι, στέλνοντας μήνυμα στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση, μου ζήτησαν να με βοηθήσουν. Δεν δέχτηκα κανενός προσφορά. Μερικά από αυτά τα μηνύματα που έλαβα, μπορεί και να στάλθηκαν για να με δοκιμάσουν κάποιοι, ώστε να δουν αν δέχομαι λεφτά από πουθενά ή όχι. Το υποψιάζομαι αυτό, διότι μερικοί από αυτούς μου λέγανε ότι είναι επαγγελματίες σε θέματα διαδικτύων ιστοσελίδων, κλπ. Τους ζητούσα βοήθεια για να σταματήσω την επίθεση που δέχομαι εδώ και χρόνια από Τούρκους Χάκερς και αυτοί εξαφανιζόντουσαν. Εδώ και χρόνια ζω στην Νέα Μάκρη. Ούτε σεράγια έχω ούτε βίλλες. Και την άδεια παραμονής που μου έδωσε αυτή η χώρα τα τελευταία δύο χρόνια, την πλήρωσα ακριβά. Εδώ και δύο χρόνια, βιώνω την οικονομική κρίση βαθιά. Παρ’ όλες αυτές τις δυσκολίες, αγωνίστηκα και θα συνεχίζω να αγωνίζομαι για την μητρική μου γλώσσα.
Όσο για τους φίλους και τους εκλεκτούς που μου συμπεριφέρθηκαν με αυτό τον απαξιωτικό τρόπο, τσαλαπατώντας την υπερηφάνεια μου, και απειλώντας με, με την κυνική γλώσσα της μελλοντικής κυβερνητικής ισχύος, από εδώ και στο εξής θα αναφέρω αυτό το συμβάν, όπου κι αν βρεθώ, όπου θα συναντώ ανθρώπους, μέχρι να έρθει ο κύριος που με κατηγόρησε ως «Ψεύτη» να μου ζητήσει συγγνώμη.
Για να συνειδητοποιήσουν, ότι και ο μετανάστης έχει αξιοπρέπεια. Και νιώθει να ξευτελίζεται όταν τον απειλούν με απέλαση επειδή έχει τα θάρρος να αποκαλύπτει την πρόστυχη και υποκριτική συμπεριφορά κάποιων ποντιοκάπηλων πολιτευτών, απέναντι στους τελευταίους Πόντιους μετανάστες πρώτης γενναίας.
Η αλληλεγγύη απέναντι στους Ελληνόφωνους της Τουρκίας πρέπει να είναι στάση ζωής και βίωμα. Δεν μπορεί οι θύτης τέως υπουργός δημόσιας τάξης να εμφανίζεται στα λόγια αλληλέγγυος με τα θύματά του και οι φίλοι του να με απειλούν επειδή τολμάω να πω την αλήθεια...
Αυτή είναι η αυτοκριτική πού κάνανε για την αλαζονεία της εξουσίας τους; Μ' αυτή την νοοτροπία, με ψέματα και με απειλές ζητούν να ξανακυβερνήσουν;
Αν δεν σας αρέσει, εδώ είμαι... είτε Νεοδημοκράτες είστε στην εξουσία, είτε Πασοκτζήδες , σε περίπτωση πού καταφέρετε να με διώξετε από την χώρα, ίσως κάνετε και κάτι καλό , άθελά σας: Ίσως έτσι να σας γνωρίσουν καλύτερα οι πατριώτες μου, που θα το μάθουν στον Πόντο, και στο μέλλον να μην σας εμπιστεύονται και να είναι πιο προσεκτικοί απέναντι σας.
πηγή : e-pontos
Τρίτη, Μαΐου 12, 2009
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΖΑΓΟΡΑΚΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΠΛΟ ΦΙΛΑΘΛΟ ΤΟΥ ΠΑΟΚ
Αγαπητέ Θόδωρε,
Σε λίγες ημέρες η φετινή αγωνιστική σεζόν ολοκληρώνεται. Η ομάδα μας είτε θα βρεθεί στους προκριματικούς του Champions League, είτε σε αυτούς του ΟΥΕΦΑ. Είτε έτσι, είτε αλλιώς όμως, η φετινή σεζόν ήταν για τον ΠΑΟΚ πάρα πολύ καλή. Ανέλπιστα καλή θα έλεγα.
Κερδίσαμε την αγωνιστική μας αξιοπρέπεια. Κερδίσαμε την διοικητική ηρεμία μας. Φέραμε κοντά μας όλους τους ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ ανά την υφήλιο. Η συμμετοχή όλων μας στην πρόσφατη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ήταν συγκινητική. Εσύ ο ίδιος το είπες και δημόσια.
Αν κάποιος μας έλεγε στην αρχή της σεζόν ότι τον Μάιο θα διεκδικούσαμε θέση στο Champions League σίγουρα θα τον λέγαμε τρελό. Και να σκεφτείς ότι αγωνιστικά τον στόχο αυτό τον πετύχαμε, αλλά ας όψονται τα play off.
Σε αυτά μας τα επιτεύγματα πολύ μεγάλο μερίδιο είχες εσύ. Εσύ που ενέπνευσες τους κουρασμένους φιλάθλους της μεγαλύτερης ομάδας της χώρας. Αλλά και της πλέον ταλαιπωρημένης. Διάλεξες ιδανικούς συνεργάτες και μαζί με την ομάδα σου κάνατε πολύ καλές μεταγραφές, βάλατε τις βάσεις για το προπονητικό κέντρο, γεμίσατε την Τούμπα και τα ταμεία της ομάδας, δώσατε χαρά σε τούτο τον κόσμο. Κι αυτός σου γύρισε πίσω όλα αυτά 10 φορές περισσότερα!
«Λάθη δεν κάνει όποιος δεν κάνει τίποτα» έλεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου. Κι εσύ έκανες λάθη. Και οι συνεργάτες σου επίσης. Κι εμείς οι φίλαθλοι το ίδιο. Όμως κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο αφού κανείς σας δεν ήταν επαγγελματίας παράγοντας. Κι εμείς παρασυρθήκαμε από τον ενθουσιασμό μας και τα καταπιεσμένα συναισθήματα χρόνων και κάναμε λάθη και ζημιά στην ομάδα, όπως κάποια επεισόδια στο γήπεδό μας. Αλλά είπαμε, λάθη γίνονται και θα γίνονται.
Σήμερα, 2 χρόνια περίπου από τη στιγμή που ανέλαβες την ομάδα είμαστε όλοι μας περισσότερο ώριμοι. Η πρώτη χρονιά ήταν πειραματική. Η δεύτερη – φετινή – έδειξε τι μπορεί η ομάδα να κάνει. Η τρίτη θα μας οδηγήσει στην κορυφή, βάζοντας τον ΠΑΟΚ σε μια σταθερή πορεία πρωταθλητισμού. Κι εμείς πάλι θα τρέξουμε να δώσουμε τον οβολό μας για να ενισχύσουμε τον ΠΑΟΚ της καρδιάς μας ακόμα περισσότερο.
Σε αυτή μας την προσπάθεια σε θέλουμε δίπλα μας! Μαζί θα πρέπει να πορευθούμε στη νίκη! Μαζί Θόδωρε, τ’ ακούς; Συγχώρεσε τα λάθη μας. Ξέχασε τα δικά σου και πάμε όλοι μαζί να αποστομώσουμε τις άλλες ομάδες που πιστεύουν ότι η φετινή σεζόν είναι φωτοβολίδα για τον ΠΑΟΚ.
Στο ματς με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα κάποιοι αποδοκίμασαν τον Σάντος. Κάποιοι αποδοκίμασαν τους παίκτες. Κάποιοι μπορεί να είπαν δύο κουβέντες παραπάνω και για σένα. Ε και; Και με τον πατέρα μας μπορεί να αρπαχτούμε καμιά φορά, αλλά δεν παύουμε να τον αγαπάμε. Πατέρας μας είναι! Το ίδιο ισχύει και με σένα. Είμαι σίγουρος ότι όσοι χτες ξεπέρασαν το εσκαμμένα, σήμερα το έχουν μετανιώσει. Αλλά να σου πω και το άλλο; Πες ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν πιστεύουν σε εσένα. Ή δεν πιστεύουν στον Σάντος. Ή στον Ζήση. Ε, και; Είναι υποχρεωτικό όλοι να συμφωνούν με όλους; Το 98% των ΠΑΟΚΤΣΗΔΩΝ Θόδωρε είναι μαζί σου! Κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει όσο διαπιστώνουμε ότι παλεύεις καθημερινά με όλες σου τις δυνάμεις για τον ΠΑΟΚ μας. Μην ακούς λοιπόν τον κάθε ένα που λέει το μακρύ του και το κοντό του.
Πρέπει να σταθείς στο τιμόνι της ομάδας. Το έργο σου δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Τώρα αρχίζουμε ρε συ Θόδωρε, μην εγκαταλείψεις αυτό τον υπέροχο αγώνα που δίνουμε όλοι μαζί εδώ και δύο χρόνια.
Αυτά όλα στα λέει ένας ΠΑΟΚΤΣΗΣ που ζει χρόνια στην Αθήνα, που δεν έχει ζήσει ποτέ στη Θεσσαλονίκη και πάντα ήταν μόνος του! Μεγάλωσε ΠΑΟΚΤΣΗΔΙΚΑ μέσα στην Αθήνα, όπως τα ξερόχορτα που φυτρώνουν μόνα τους. Και σήμερα έχω και δύο παιδιά που ήδη έχουν μπει στη διαδικασία να κάνουν τον ΠΑΟΚ τρόπο ζωής. Ο γιός μου είναι 7 χρονών και ήδη νιώθει στο πετσί του τι σημαίνει να είσαι ΠΑΟΚΤΣΗΣ στην Αθήνα! Οι φίλοι του τον πειράζουν, τον ειρωνεύονται που είναι ΠΑΟΚ. Προχτές του έσκισαν στο σχολείο την φανέλα του ΠΑΟΚ που φορούσε με τον τιμημένο δικέφαλο αϊτό στο στήθος. Μια φανέλα που λάτρεψε και τώρα κάποιοι του την έκαναν κουρέλι. Το παιδί μου ήρθε κλαίγοντας στο σπίτι και μου είπε «Γιατί μπαμπά με πειράζουν που είμαι ΠΑΟΚ»; Κι εγώ ξέρω τι να του πω και του το λέω. Αλλά η ομάδα πρέπει να πάει ψηλά και να μην τολμά κανείς να διανοηθεί να ειρωνευτεί έναν ΠΑΟΚΤΣΗ! Και ο γιός μου Θόδωρε θέλω να είναι περήφανος που έγινε ΠΑΟΚΤΣΗΣ! Που θα γίνει σαν και εσένα.
Ναι, εσένα, που είσαι το παράδειγμά του Θόδωρε! Μην εγκαταλείψεις την προσπάθεια τώρα. Βάλε κι εσύ πλάτη να κάνουμε τον γιό μου και τα εκατομμύρια οπαδούς μας να αισθανθούν περήφανοι ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ! Βοήθησε να μεγαλώσουμε τις νέες γενιές ΠΑΟΚΤΣΗΔΩΝ με έναν ΠΑΟΚ πρωταθλητή στο μυαλό τους! Γενιές που δεν θα ξαναζήσουν αυτά που ζήσαμε εμείς.
Έλα Θόδωρε, δώσε το χέρι σου στο γιό μου. Να, κοίτα, εκείνος στο απλώνει. Στέγνωσε το δάκρυ του. Πάρε τον από το χέρι και δείξε του τι θα πει μεγαλείο ΠΑΟΚΤΣΗΔΙΚΗΣ ψυχής. Πες του γιατί πρέπει να είναι υπερήφανος που ανήκει σε αυτόν τον τεράστιο σύλλογο!
Έλα, προχώρα μαζί του κι εγώ σας ακολουθώ. Προστάτης-άγγελος της προσπάθειάς μας! Να ανεβάσουμε τον δικέφαλο αϊτό τόσο ψηλά που κανείς να μην μπορεί να του κάνει κακό! Να πετάει περήφανος πάνω από όλους μας και να μας αγναντεύει περήφανος!
Θόδωρε τ’ ακούς; Μείνε μαζί μας…
Σε λίγες ημέρες η φετινή αγωνιστική σεζόν ολοκληρώνεται. Η ομάδα μας είτε θα βρεθεί στους προκριματικούς του Champions League, είτε σε αυτούς του ΟΥΕΦΑ. Είτε έτσι, είτε αλλιώς όμως, η φετινή σεζόν ήταν για τον ΠΑΟΚ πάρα πολύ καλή. Ανέλπιστα καλή θα έλεγα.
Κερδίσαμε την αγωνιστική μας αξιοπρέπεια. Κερδίσαμε την διοικητική ηρεμία μας. Φέραμε κοντά μας όλους τους ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ ανά την υφήλιο. Η συμμετοχή όλων μας στην πρόσφατη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ήταν συγκινητική. Εσύ ο ίδιος το είπες και δημόσια.
Αν κάποιος μας έλεγε στην αρχή της σεζόν ότι τον Μάιο θα διεκδικούσαμε θέση στο Champions League σίγουρα θα τον λέγαμε τρελό. Και να σκεφτείς ότι αγωνιστικά τον στόχο αυτό τον πετύχαμε, αλλά ας όψονται τα play off.
Σε αυτά μας τα επιτεύγματα πολύ μεγάλο μερίδιο είχες εσύ. Εσύ που ενέπνευσες τους κουρασμένους φιλάθλους της μεγαλύτερης ομάδας της χώρας. Αλλά και της πλέον ταλαιπωρημένης. Διάλεξες ιδανικούς συνεργάτες και μαζί με την ομάδα σου κάνατε πολύ καλές μεταγραφές, βάλατε τις βάσεις για το προπονητικό κέντρο, γεμίσατε την Τούμπα και τα ταμεία της ομάδας, δώσατε χαρά σε τούτο τον κόσμο. Κι αυτός σου γύρισε πίσω όλα αυτά 10 φορές περισσότερα!
«Λάθη δεν κάνει όποιος δεν κάνει τίποτα» έλεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου. Κι εσύ έκανες λάθη. Και οι συνεργάτες σου επίσης. Κι εμείς οι φίλαθλοι το ίδιο. Όμως κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο αφού κανείς σας δεν ήταν επαγγελματίας παράγοντας. Κι εμείς παρασυρθήκαμε από τον ενθουσιασμό μας και τα καταπιεσμένα συναισθήματα χρόνων και κάναμε λάθη και ζημιά στην ομάδα, όπως κάποια επεισόδια στο γήπεδό μας. Αλλά είπαμε, λάθη γίνονται και θα γίνονται.
Σήμερα, 2 χρόνια περίπου από τη στιγμή που ανέλαβες την ομάδα είμαστε όλοι μας περισσότερο ώριμοι. Η πρώτη χρονιά ήταν πειραματική. Η δεύτερη – φετινή – έδειξε τι μπορεί η ομάδα να κάνει. Η τρίτη θα μας οδηγήσει στην κορυφή, βάζοντας τον ΠΑΟΚ σε μια σταθερή πορεία πρωταθλητισμού. Κι εμείς πάλι θα τρέξουμε να δώσουμε τον οβολό μας για να ενισχύσουμε τον ΠΑΟΚ της καρδιάς μας ακόμα περισσότερο.
Σε αυτή μας την προσπάθεια σε θέλουμε δίπλα μας! Μαζί θα πρέπει να πορευθούμε στη νίκη! Μαζί Θόδωρε, τ’ ακούς; Συγχώρεσε τα λάθη μας. Ξέχασε τα δικά σου και πάμε όλοι μαζί να αποστομώσουμε τις άλλες ομάδες που πιστεύουν ότι η φετινή σεζόν είναι φωτοβολίδα για τον ΠΑΟΚ.
Στο ματς με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα κάποιοι αποδοκίμασαν τον Σάντος. Κάποιοι αποδοκίμασαν τους παίκτες. Κάποιοι μπορεί να είπαν δύο κουβέντες παραπάνω και για σένα. Ε και; Και με τον πατέρα μας μπορεί να αρπαχτούμε καμιά φορά, αλλά δεν παύουμε να τον αγαπάμε. Πατέρας μας είναι! Το ίδιο ισχύει και με σένα. Είμαι σίγουρος ότι όσοι χτες ξεπέρασαν το εσκαμμένα, σήμερα το έχουν μετανιώσει. Αλλά να σου πω και το άλλο; Πες ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν πιστεύουν σε εσένα. Ή δεν πιστεύουν στον Σάντος. Ή στον Ζήση. Ε, και; Είναι υποχρεωτικό όλοι να συμφωνούν με όλους; Το 98% των ΠΑΟΚΤΣΗΔΩΝ Θόδωρε είναι μαζί σου! Κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει όσο διαπιστώνουμε ότι παλεύεις καθημερινά με όλες σου τις δυνάμεις για τον ΠΑΟΚ μας. Μην ακούς λοιπόν τον κάθε ένα που λέει το μακρύ του και το κοντό του.
Πρέπει να σταθείς στο τιμόνι της ομάδας. Το έργο σου δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Τώρα αρχίζουμε ρε συ Θόδωρε, μην εγκαταλείψεις αυτό τον υπέροχο αγώνα που δίνουμε όλοι μαζί εδώ και δύο χρόνια.
Αυτά όλα στα λέει ένας ΠΑΟΚΤΣΗΣ που ζει χρόνια στην Αθήνα, που δεν έχει ζήσει ποτέ στη Θεσσαλονίκη και πάντα ήταν μόνος του! Μεγάλωσε ΠΑΟΚΤΣΗΔΙΚΑ μέσα στην Αθήνα, όπως τα ξερόχορτα που φυτρώνουν μόνα τους. Και σήμερα έχω και δύο παιδιά που ήδη έχουν μπει στη διαδικασία να κάνουν τον ΠΑΟΚ τρόπο ζωής. Ο γιός μου είναι 7 χρονών και ήδη νιώθει στο πετσί του τι σημαίνει να είσαι ΠΑΟΚΤΣΗΣ στην Αθήνα! Οι φίλοι του τον πειράζουν, τον ειρωνεύονται που είναι ΠΑΟΚ. Προχτές του έσκισαν στο σχολείο την φανέλα του ΠΑΟΚ που φορούσε με τον τιμημένο δικέφαλο αϊτό στο στήθος. Μια φανέλα που λάτρεψε και τώρα κάποιοι του την έκαναν κουρέλι. Το παιδί μου ήρθε κλαίγοντας στο σπίτι και μου είπε «Γιατί μπαμπά με πειράζουν που είμαι ΠΑΟΚ»; Κι εγώ ξέρω τι να του πω και του το λέω. Αλλά η ομάδα πρέπει να πάει ψηλά και να μην τολμά κανείς να διανοηθεί να ειρωνευτεί έναν ΠΑΟΚΤΣΗ! Και ο γιός μου Θόδωρε θέλω να είναι περήφανος που έγινε ΠΑΟΚΤΣΗΣ! Που θα γίνει σαν και εσένα.
Ναι, εσένα, που είσαι το παράδειγμά του Θόδωρε! Μην εγκαταλείψεις την προσπάθεια τώρα. Βάλε κι εσύ πλάτη να κάνουμε τον γιό μου και τα εκατομμύρια οπαδούς μας να αισθανθούν περήφανοι ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ! Βοήθησε να μεγαλώσουμε τις νέες γενιές ΠΑΟΚΤΣΗΔΩΝ με έναν ΠΑΟΚ πρωταθλητή στο μυαλό τους! Γενιές που δεν θα ξαναζήσουν αυτά που ζήσαμε εμείς.
Έλα Θόδωρε, δώσε το χέρι σου στο γιό μου. Να, κοίτα, εκείνος στο απλώνει. Στέγνωσε το δάκρυ του. Πάρε τον από το χέρι και δείξε του τι θα πει μεγαλείο ΠΑΟΚΤΣΗΔΙΚΗΣ ψυχής. Πες του γιατί πρέπει να είναι υπερήφανος που ανήκει σε αυτόν τον τεράστιο σύλλογο!
Έλα, προχώρα μαζί του κι εγώ σας ακολουθώ. Προστάτης-άγγελος της προσπάθειάς μας! Να ανεβάσουμε τον δικέφαλο αϊτό τόσο ψηλά που κανείς να μην μπορεί να του κάνει κακό! Να πετάει περήφανος πάνω από όλους μας και να μας αγναντεύει περήφανος!
Θόδωρε τ’ ακούς; Μείνε μαζί μας…
O ΟΧΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΖΑ.....
αφιερωμένο στον ακρωτηριασμένο πνευματικά πληθυσμό μας
-Ό,τι παρεκκλίνει απ' τον μέσο όρο είναι αφύσικο, ανωμαλία, αρρώστια.
-Νόμιμο και σωστό είναι να υπάρχουμε εμείς, ό,τι διαφέρει είναι παράνομο, ανήθικο. εγκληματικό,
-Η ελεύθερη βούληση δεν υπάρχει, η βούληση αυτή είναι μια ψυχική αρρώστια,
-Ό,τι είναι ανώτερό μου το βαφτίζω άσχημο, κακό, ανώμαλο.
-Ώριμος θεωρείτε όποιος παρ' όλες τις σπουδές του και τη παιδεία που έχει
γυρνά πίσω στον δικό μας τρόπο σκέψης και γίνεται αρεστός και γίνεται πρόβατο, και έχει ήσυχη συνείδηση,
-Είμαστε όχλος επειδή δεν μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας..
-Η μνήμη συλλογικά διαγράφεται για να μείνει μια κούφια περηφάνια.
-Όλως περιέργως όσο κι αν διαβάσουμε, όσο κι αν παιδευτούμε
όσο κι αν σκεφτούμε πάντα τις ίδιες αξίες έχουμε....
-Κρυβόμαστε πίσω από τις θεϊκές έννοιες της Λογικής, της Ηθικής και της Θρησκείας και της Πιστής Υπακοής για να μην ψάχνουμε και κουραζόμαστε..
"Η πλάνη δεν είναι τύφλωση, η πλάνη είναι ανανδρία". Nietzsche
Το IQ του όχλου, ισούται με το IQ τού πιο ηλίθιου συμμετέχοντα σ' αυτόν, διαιρεμένο δια τού πλήθους του. Πράτσετ
Το IQ του όχλου, ισούται με το IQ τού πιο ηλίθιου συμμετέχοντα σ' αυτόν, διαιρεμένο δια τού πλήθους του. Πράτσετ
καληνύχτα οπαδέ, καληνύχτα φίλαθλε, προσωπολάτρη, πορωμένε
Πολιτική
Αθλητισμός
Θρησκείες
Ιδεολογίες
τα έχεις όλα διαλύσει και κυμαδοποιείς τα μυαλά μας….
Δευτέρα, Μαΐου 04, 2009
«Τρεις γενοκτονίες, ένας θύτης Πόντιοι – Αρμένιοι – Ασσύριοι»
Η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, η Αρμένικη Νεολαία Ελλάδος και η Πανελλήνια Ένωση Ασσυρίων διοργανώνουν εκδήλωση μνήμης με θέμα: «Τρεις γενοκτονίες, ένας θύτης Πόντιοι – Αρμένιοι – Ασσύριοι».
Ακαδημαϊκοί θα καλύψουν με τις εισηγήσεις τους τη φύση του εγκλήματος της γενοκτονίας και πτυχές της γενοκτονίας Ποντίων, Αρμενίων, Ασσυρίων μέσα από οθωμανικές και γερμανικές πηγές και εκπρόσωποι του ελληνικού κοινοβουλίου θα αναφερθούν στην πολιτική διάσταση του θέματος σε συνάρτηση με την Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 10 Μαϊου 2009 και ώρα 16:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Παλαιάς Βουλής, Σταδίου 13, Αθήνα.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ø Χαιρετισμός από τον πρόεδρο της Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος κ. Χαράλαμπο Κωτίδη
Ø Χαιρετισμός από τον πρόεδρο της Κεντρικής Επιτροπής Αρμενικής Νεολαίας Ελλάδος κ. Σέρκο Καραβάνη
Ø Χαιρετισμός από τη γεν. γραμματέα της Πανελλήνιας Ένωσης Ασσυρίων κ. Μάγδα Ζερβού
Ø Χαιρετισμοί επισημών
Ø Εισηγήσεις:
· «THE CONCEPT OF GENOCIDE: origin, meaning, related concepts, denial»
Roger Smith, Ομότιμος καθηγητής πολιτικών επιστημών και πρώτος πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης ακαδημαϊκών για τις Γενοκτονίες (IAGS)
· «Ottoman Documents and Expulsion of Greeks from Asia Minor in 1913-1914»
Taner Akcam, Καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο Clark της Μασσαχουσέτης
· «The German Foreign Office Archives on the Armenian and Greek Genocides»
George Shirinian, Διευθυντής του Zoryan Institute στο Τορόντο του Καναδά
Συντονίζει η Σοφία Βούλτεψη, δημοσιογραφός – πρ. βουλευτής
Τουρκία: Ιστορικό παρελθόν – Ευρωπαϊκό μέλλον;
Ø Παρεμβάσεις:
· Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης
Υφυπουργός Εξωτερικών
· Μιχάλης Χρυσοχοΐδης
Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Β’ Περιφέρειας Αθήνας
· Βαρβάρα Νικολαϊδου
Βουλευτής Κ.Κ.Ε. Β’ Περιφέρειας Πειραιά
· Φώτης Κουβέλης
Βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α Β’ Περιφέρειας Πειραιά
· Δήμητρα Αράπογλου
Βουλευτής ΛΑ.Ο.Σ. Β’ Περιφέρειας Πειραιά
Συντονίζει ο Παντελής Σαββίδης, δημοσιογράφος ΕΤ3
Παρουσιάζει η Εριφύλη Μπακιρλή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
