Πέμπτη, Νοεμβρίου 30, 2006

το παρακράτος τους


από : http://sport24.gr/html/ent/570/ent.152570.asp

Δίωξη για τα Μάλγαρα

Σύμφωνα με χθεσινές πληροφορίες έχουν κληθεί σε απολογία 17 άτομα τα αυτοκίνητα των οποίων εθεάθησαν στα διόδια των Μαλγάρων κατά την διάρκεια του συμβολικού αποκλεισμού τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας των οπαδών του ΠΑΟΚ κατά της διοίκησης, τον περασμένο Ιούνιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι την συγκεκριμένη ημέρα δεν προκλήθηκε κανένα επεισόδιο και καμία ακρότητα από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ παρά τις προκλήσεις που δεχόταν κατ επανάληψη από την αστυνομία.

από : http://paokg4.org/paok_latest_news.asp?articleid=444

7 οπαδοί του ΠΑΟΚ έχουν δεχτεί κλήση για να εμφανιστούν στα δικαστήρια στις 7 Δεκεμβρίου. Η κατηγορία αφορά παρακώλυση συγκοινωνιών και αναφέρεται στην ειρηνική μηχανοκίνητη πορεία, που διοργανώθηκε στις 1 Ιουνίου του 2006 και στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες φίλοι του ΠΑΟΚ. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, με τις δεδομένες συνθήκες και σε ότι αφορά τη συγκεκριμένη αστεία κατηγορία, είναι άμεση ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε όλοι, ότι η συγκεκριμένη κλήση αφορά και απευθύνεται στον καθένα από εμάς. Και έχει προφανή στόχο την αγωνιστικότητα του κόσμου του ΠΑΟΚ.

Μας αφορά όλους.

αφόρητα



κάποτε όλα βρίσκουν τον δρόμο τους

μα εσύ δεν βρίσκεις ό,τι επιθυμείς

δεν μπορείς να τα κάνεις όλα

εκπυρσοκρότησες κάθε υπόλειμμα

κάθε υστερική σου ανάγκη

κάθε μυστικό που κατείχες

ο θώκος σου γέμισε δάκρυα

διηγούμαι κάθε παραμόρφωση

στο κατώφλι του αφόρητου

περιφρονώ κάθε νομοτέλεια

δεν πριμοδότησα ούτε για μια στιγμή

την ωμότητα

την κενότητα του φαινομενικού σου μοντέλου-εαυτού

έλα να σε κεράσω ένα ποτό μακροχρόνιας ζύμωσης,

η φιλία

αναδύομαι σε κάτι αμιγώς

αναγκαίο

για την ύπαρξη σου

γύρω από τα βράχια της ασφάλειας

διάφορες θύμισες και μνήμες

του μεγαλείου της ιστορίας μουτης ιστορίας μας

μα ακόμα και αυτά φαίνεται ότι δεν μας αρμόζουν

λες και δεν φτιάχτηκαν για εμάς

θα βάλω τα γέλια

θα βάλω τα κλάματα

δεν έχει καμία σημασία

αφόρητα

Σάββατο, Νοεμβρίου 25, 2006

it's a long road-όλα είναι δρόμος

....όλα είναι δρόμος....

απλά

πρίσμα η γνώμη σου

μπλέ-κόκκινο-κίτρινο=μαύρο

με λίγο λευκό=γκρί

ολα μαζί δεν αρεσουν

μια γραμμή μπλέ, μια πινελιά κόκκινη, ένα ίχνος κίτρινο πιο πέρα..

διάλεξέτα-ξεχώρισέ τα, δές τα παντού..πρίσμα η γνώμη σου..

Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006

η ώρα της αλλαγής


Είναι η ώρα που ξυπνάνε τα φαντάσματα κι εγώ γυρνάω μόνος

και δεν υπάρχει πια στο δρόμο μου ψυχή να μου μιλήσει ζωντανή

λίγη χαρά,

παιδιά γεννιούνται,

πόλη άκου πως κρυώνουν

και οι αγώνες μου αντάλλαγμα μου δίνουνε μια τόση δα ζωή

----

Σαν τίμιος δουλευτής γρήγορα τό 'ριξα σ' ανάγκης λοβιτούρες

και το κρασί μου το ξερνάω κάθε νύχτα που δε βρίσκω το γιατί

το έπαιζα περήφανος και τώρα ρεβεράτζα, χαιρετούρες

σαν να μην έφτανε που δε χορταίνω μήτε και το πιάτο το φαί

----

Συνέχεια μπερδευόμουνα

μ' αυτούς που εμπιστευόμουνα

ώσπου τα χρειάστηκα

και αναγκάστηκα

να δω φάτσα με φάτσα τη ζωή

----

Συνέχεια αδικημένος αισθανόμουνα πως μ' είχαν κοροϊδέψει

στα παραμύθια είχα μείνει της τιμής και τιμημένης εργατιάς

ώσπου μια μέρα τις ανάγκες μου που άτσαλα με είχαν δραπετέψει

μια αγάπη ανέβασα στη θέση τους απ' όλα και απ' όλους πιο ψηλά

----

Συνέχεια μπερδευόμουνα

μ' αυτούς που εμπιστευόμουνα

ώσπου τα χρειάστηκα

και αναγκάστηκα

ν' αλλάξω νοοτροπία και μυαλά.

παύλος σιδηρόπουλος

Σάββατο, Νοεμβρίου 18, 2006

genocide

έλληνες είστε και φαίνεστε....

Παρασκευή, Νοεμβρίου 17, 2006

εξέλιξη


ελευθερωστε το μυαλο σας
και μην κοιτατε το φυλακισμενο μυαλο
του διπλανου σας
για να νιωσετε ελευθεροι

¨ Ηγεμόνας ¨



Ν. Μακιαβέλλι, σε μετάφραση Ν. Καζαντζάκη (αρχή κεφ. XXV) Πόση δύναμη έχει η τύχη στ' ανθρώπινα και πώς μπορούμε να της αντισταθούμε.

Δε μου είναι άγνωστο πως πολλοί νόμιζαν και νομίζουν πως τα εγκόσμια κυβερνιούνται από την τύχη ή από το Θεό και πως οι άνθρωποι, με όλη τους τη σοφία, δεν μπορούν να τα διορθώσουν κι ούτε καν να βρουν θεράπειο κανένα και γι' αυτό νομίζουν πως δεν πρέπει να πολυσκοτιζόμαστε γι' αυτά, παρά ν' αφηνόμαστε να μας κυβερνά η τύχη.
Η γνώμη αυτή είναι περισσότερο διαδομένη στα χρόνια μας, κι αιτία είναι οι μεγάλες μεταβολές που έγιναν και γίνουνται έξω από κάθε ανθρώπινη πρόγνωση. Τούτο έχοντας κάποτε κι εγώ στο νου μου, κλίνω κάπως να παραδεχτώ τη γνώμη τους επειδή όμως υπάρχει εντός μας ελεύτερη βούληση, πιστεύω πως η τύχη κυβερνάει τις μισές μας πράξες, μας αφήνει όμως λεύτερες τις άλλες μισές ή λίγο λιγότερες.
Παρομοιάζω την τύχη με ορμητικό ποταμό που, όταν πλημμυρίζει, λιμνιάζει τους κάμπους, σπάζει τα δέντρα, γκρεμίζει τα σπίτια, παίρνει από ένα μέρος χώματα και τα κουβαλάει σε άλλο. Όλοι φεύγουν από μπρος του, όλοι υποχωρούν στη λύσσα του, χωρίς να μπορούν ν' αντισταθούν. Όμως, αν κι έχει τόση δύναμη, οι άνθρωποι, στον καιρό της γαλήνης, μπορούν και παίρνουν τα μέτρα τους με προχώματα κι όχτους, κι έτσι, όταν θα πλημμυρίσει, ή θα μπει σε αυλάκι ή δε θα 'ναι η ορμή του τόσο αχαλίνωτη μήτε τόσο επιζήμια. Όμοια κι η τύχη δείχνει τη δύναμή της όπου δεν έχει οργανωθεί αντίσταση, και ρίχνει την ορμή της όπου ξέρει πως δεν έχουν γίνει όχτοι και προχώματα για να τη συγκρατήσουν.
Αν τώρα κοιτάξετε την Ιταλία, όπου έγιναν οι μεγάλες τούτες μεταβολές, θα δείτε πως είναι ένας κάμπος χωρίς κανένα όχτο και κανένα πρόχωμα. Αν είχε κι αυτή οχυρωθεί, όπως η Γερμανία, η Ισπανία κι η Γαλλία, η πλημμύρα ή δε θα 'χε προξενήσει τις μεγάλες μεταβολές που προξένησε ή ούτε καν θα γίνουνταν. Φτάνουν αυτά για την αντίσταση γενικά που μπορούμε να φέρουμε στην τύχη.
Αν περιοριστούμε στα καθέκαστα, παρατηρώ πως βλέπουμε ένα ηγεμόνα σήμερα να προκόβει κι αύριο να καταγκρεμίζεται, χωρίς γι' αυτό να φταίει μήτε η αλλαγή της διαγωγής τους μήτε του χαραχτήρα τους. Και τούτο οφείλεται, θαρρώ, στις αιτίες που λεπτομερώς εξέτασα παραπάνω ότι δηλαδή ο ηγεμόνας που στηρίζεται ολόκληρος στην τύχη, γκρεμίζεται όταν αυτή αλλάξει. Πιστεύω ακόμα πως είναι ευτυχής όποιος συμμορφώνει τη διαγωγή του με τις απαίτησες των καιρών και δυστυχής που η διαγωγή του δε συμμορφώνεται με τους καιρούς. Γι' αυτό βλέπουμε ανθρώπους, που κυνηγούν το σκοπό τους ο καθένας, δηλαδή δόξες και πλούτη, να φέρνουνται διαφορετικά ο ένας φρόνιμα, ο άλλος ορμητικά ο ένας με βία, ο άλλος με δόλο ο ένας με υπομονή, ο άλλος ανυπόμονα και καθένας με τους διαφορετικούς τούτους τρόπους μπορεί να πετύχει. Και βλέπουμε ακόμα ανθρώπους που πήραν τον ίδιο δρόμο, ο ένας να φτάνει το σκοπό του, ο άλλος όχι και πάλι, άλλους δυο να πετυχαίνουν και οι δυο από διαφορετικούς δρόμους, ο ένας πράος, ο άλλος ορμητικός. Κι όλα αυτά χρωστούνται στη διαφορά των καιρών, που πότε συμμορφώνουνται οι άνθρωποι μαζί τους, πότε όχι.

Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006

"Πολιτικοί Κρατούμενοι"

Μι ασέληνη νύχτα
τα καμιόνια σταματήσαν' στην πόρτα μας.
Μας έριξαν με τις πυτζάμες στη καρότσα.
Ξερά τα χέρια, παγωμένα τα χνώτα μας,
πονούσαν τα πόδια ως τα κότσια.

Τα γήπεδα περίμεναν.
Κοιμηθήκαμε πάνω στο χορτάρι
με συντροφιά τον νεαρό με την κιθάρα.
Τον πήραν το πρωί μ' άγριο στειλιάρι
και του 'σπάσαν τα δάχτυλα με μπάρα.

Γέμισ' η νύχτα από κραυγές,
οι γυναίκες στα κατώφλια κλαίνε.
Γέμισ' η νύχτα από φωνές,
πουθενά για που μας παν δεν λένε.

Οι φυλακές μας δέχτηκαν.
Στοιβαχτήκαμ' ο ένας πα στον άλλο
μ' ένα ξύλινο κρεβάτι και μια κουβέρτα.
Πόσοι θα ζούσαν για να δουν πάλι τον κάβο;
Του γυρισμού τη μέρα, μέτρα.

Δ. Ι. Λο'ί'ζος

Τρίτη, Νοεμβρίου 14, 2006

«Αναφορά στον Γκρέκο»


Η Μαύρη Θάλασσα κυμάτιζε αλαφρά, σκούρα λουλακιά, και

μύριζε σαν καρπούζι ζερβά μας τ’ ακρόγιαλο και τα βουνά του

Πόντου, μια φορά κ’ έναν καιρό δικά μας, δεξά αστραφτερό,

απέραντο το πέλαγο. Ο Καύκασος είχε σβύσει μέσα στο φως,

μα οι γέροι, με τη ράχη γυρισμένη, κάθουνταν στην πρύμνα

και δε μπορούσαν να ξεκολλήσουν τα μάτια τους από το

αγαπημένο ουρανοθάλασσο ‘ ο Καύκασος είχε χαθεί, φάντασμα

ήταν και σκόρπισε, μα απόμεινε ασάλευτος, αβασίλευτος

βαθιά στις λαμπυρήθρες των ματιών τους. Δύσκολο, δύσκολο

πολύ η ψυχή να ξεκολλήσει από την πατρίδα βουνά,

θάλασσες, αγαπημένοι άνθρωποι, φτωχό αγαπημένο σπιτάκι,

ένα χταπόδι είναι η ψυχή και όλα τούτα οι πλόκαμοί της.




Από το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη «Αναφορά στον Γκρέκο»

(Στη φωτογρ. το ατμόπλοιο ΙΩΝΟΠΟΛΙΣ που μετέφερε πάνω από 6.000 Πόντιους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Σεπτέμβριος 1923, [3.1.22]).

Δευτέρα, Νοεμβρίου 13, 2006

επιλογή


-αν φοβάσαι στην ζωή μην πέσεις, καλύτερα να σέρνεσαι-

Κυριακή, Νοεμβρίου 12, 2006

Τσάμπασιν



Εκάεν και το Τσάμπασιν και πέμναν τα τουβάρια γιαρ για αμαν
Κι' ερούξαν σο γουρτάρεμα τ' Ορτνους τα παληκάρια γιαρ για αμαν.
Βάι εκάεκεν μανίτσα'μ τ' Ορντούς το παρχάρ
και εκεί τηδέν κ'επέμνεν μαναχόν σαχτάρ.
Κλαίν τη θεού τα πουλόπα κλαιν τα πεγαδομάτια γιαρ γιαρ αμάν
Καίει το Τσαμλούκ το γαρακιόλ με τ'έμορξα τ'ελάτια γιαρ γιαρ αμάν.
Βάι εκάεκεν μανίτσα'μ τ' Ορντούς το παρχάρ
και εκεί τηδέν κ'επέμνεν μαναχόν σαχτάρ.
Εκάεν και το Τσάμπασιν σπίτια κι θ'απομένε γιαρ γιαρ αμάν
Τρανοί μικροί φτωχοί ζεγκοί όλ κάθουνταν και κλαίνε γιαρ γιαρ αμάν.
Βάι εκάεκεν μανίτσα'μ τ' Ορντούς το παρχάρ
και εκεί τηδέν κ'επέμνεν μαναχόν σαχτάρ.


manu chao - Mr. Bobby
natural mystic Live

There's a natural mystic blowing through the air;
If you listen carefully now you will hear.
This could be the first trumpet, might as well be the last:
Many more will have to suffer,
Many more will have to die - don't ask me why.

Things are not the way they used to be,
I won't tell no lie;
One and all have to face reality now.
'Though I've tried to find the answer to all the questions they ask.
'Though I know it's impossible to go livin' through the past -
Don't tell no lie.

There's a natural mystic blowing through the air -
Can't keep them down -
If you listen carefully now you will hear.

There's a natural mystic blowing through the air.

This could be the first trumpet, might as well be the last:
Many more will have to suffer,
Many more will have to die - don't ask me why.

There's a natural mystic blowing through the air -
I won't tell no lie;
If you listen carefully now you will hear:
There's a natural mystic blowing through the air.
Such a natural mystic blowing through the air;
There's a natural mystic blowing through the air;
Such a natural mystic blowing through the air;
Such a natural mystic blowing through the air;
Such a natural mystic blowing through the air.
нот таблицы

musique de table

Σάββατο, Νοεμβρίου 11, 2006

αθάνατος


Γεννήθηκε το 1934 στην Οινόη Κοζάνης από γονείς Πόντιους που κατάγονταν από το χωριό ΠΕΡΙΖΚΙΑΤΖΙΤ Κάρς Καυκάσου. Μετά το δημοτικό, που τελείωσε στην Οινόη, πήγε δύο χρόνια στο Βαλταδώριο γυμνάσιο Κοζάνης και με την έκρηξη του Εμφυλίου Πολέμου έρχεται με την οικογένεια στον Πειραιά στο συνοικισμό Δραπετσώνας. Μεταγράφεται στο Α' Πρότυπο Γυμνάσιο Πειραιώς, που τώρα ονομάζεται Ιωνίδειος Πρότυπος Σχολή. Απεφοίτησε τo 1954. Σ' ένα χρόνο, το 1955 πήγε στρατίωτης και απολύθηκε το 1957.

Με το ποντιακό τραγούδι ασχολήθηκε από το 1951, από μαθητής Γυμνασίου. Τραγουδούσε στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Αθηνών με τα συγκροτήματα του Ν. Παπαβραμίδη και Ν. Σπανίδη από το 1951-1958. Συνεργάστηκε με όλα σχεδόν τα Ποντιακά Σωματεία της Αθήνας, σε κάθε λογής εκδηλώσεις. Το 1959 πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη, όπου μένει συνεχώς μέχρι το 1975. Εκεί συνεργάζεται με τον αείμνηστο Βετεράνο και ανεπανάληπτο λυράρη ΓΩΓΟ (ο Χρύσανθος τον αποκαλούσε Πατριάρχη της Λύρας). Ο Χρύσανθος μαζί με τον Γώγο για πρώτη φορά εισάγει Ποντιακή μουσική σε κέντρα διασκέδασης ξεκινώντας από την Καλαμαριά και την Πολίχνη. Γίνεται μέλος Ποντιακών Σωματείων όπως της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης και του Φάρου Ποντίων, τραγουδώντας στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Θεσσαλονίκης. Ηταν 13 χρόνια συνεργάτης του λαογράφου κ. Στάθη Ευσταθιάδη σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε Ποντιακές θεατρικές παραστάσεις που δίνονταν σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα.

Η Ενωση Ποντίων Πολίχνης, στην κορυφαία εκδήλωση της, στις 5 Νοεμβρίου 1993, στο κοσμικό κέντρο ΜΙΘΡΙΟ, αποφάσισε να τον τιμήσει με ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΙΟ και ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΔΙΠΛΩΜΑ, σε αναγνώριση της μεγάλης του προσφοράς στο ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ και στην ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ. Εκτός από τον αείμνηστο ΓΩΓΟ (Πετρίδη) με τον οποίο συνεργάστηκε πάνω από 18 χρόνια, είχε κατά καιρούς ως συνεργάτες τους λυράρηδες : Γεωργούλη Κουγιουμτζίδη, Δημήτρη Κουγιουμτζίδη, Γιωργούλη Κουσίδη, Παναγιώτη Ασλανίδη, Νίκο Ιωαννίδη, τον αείμνηστο Κωστίκα Τσακαλίδη, Μιχάλη Καλιοντζίδη, Χρήστο Χρυσανθόπουλο, τον γιο του ΓΩΓΟΥ, τον Κωστάκη Πετρίδη, τον γιο του Γεωργούλη, Ανδρέα Κουγιουμτζίδη, Χρήστο Τσενεκίδη, Θεόδωρο Βερροιώτη και Δημήτρη Πιπερίδη.

Ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ παράλληλα με το Ποντιακό τραγούδι από το 1973 συνεργάζεται με το μουσικοσυνθέτη Χριστόδουλο Χάλαρη στο Ελληνικό έντεχνο τραγούδι. Το 1975 εμφανίζεται σε μπουάτ της Αθήνας (Αποσπερίδα) με τον Ν. Ξυλούρη, την Μ. Κωχ και τον συνθέτη Χ. Χάλαρη τραγουδώντας Ποντιακά τραγούδια και τραγούδια του Χάλαρη. Το 1976 συμμετέχει σε συναυλίες με τον συνθέτη Χ. Χάλαρη και τον Ν. Ξυλούρη σε όλη την Ελλάδα. Το 1979-80 συμμετέχει σε συναυλίες στον Λυκαβητό του Χ. Χάλαρη και με τα έργα ΠΕΡΣΕΣ, ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΜΕΛΩΔΟΣ και άλλα. Το 1980 έλαβε μέρος μαζί με τον συνθέτη στο φέστιβαλ της Γαλλίας και σε τρεις άλλες πόλεις της Ν. Γαλλίας με έργα του συνθέτη και ποντιακά τραγούδια. Το 1981 πηγαίνει στη ΛΙΛ της Γαλλίας για μια συναυλία της πανεπιστημιακής σχολής. Το Φεβρουάριο του 1983 σε συναυλίες στην Δ. Γερμανία (Βόννη-Ντίσελντορφ) και Γενεύη Ελβετίας. Επίσης τον Μαίο του 1983 στην Μασσαλία της Γαλλίας ερμηνεύει το έργο του συνθέτη Χ. Χάλαρη ΠΑΘΗ ΑΠΟΚΡΥΦΑ σε ποιητική απόδοση Γ. Κακουλίδη. Το 1964 στην Δ. Γερμανία, το 1971 Αμερική, Καναδά , το 1972 Δ. Γερμανία, το 1974 σε όλη την Αυστραλία, το 1979 Σουηδία, το 1980-83 Γαλλία, Δ. Γερμανία, Ελβετία τον Οκτώβριο-Νοέμβριο. Τον Σεπτέμβριο-Δεκέμβριο 1984 Καναδά-Αμερική, τον Μάρτιο 1985 Δ. Γερμανία, τον Οκτώβριο-Νοέμβριο1985 Δ. Γερμανία (Φρανκφούρτη-Αμβούργο-Δ.Βερολίνο), ΜΑΛΜΕ Σουηδίας, 1988 Γερμανία, 1990 Καναδά, Αμερική, 1991-92 Γερμανία. Εμφανίστηκε σε τηλεοπτικές εκπομπές με ποντιακά τραγούδια και έργα του συνθέτη Χ. Χάλαρη. Το 1954 κάνει τον πρώτο του δίσκο 78 στροφών. Απο το 1960 και μετά έχει κάνει: 30 ποντιακούς δίσκους 45 στροφών, δέκα ποντιακούς δίσκους 33 στροφών, 1 δίσκο 45 στροφών του Χ.Χάλαρη-Ν.Γκάτσου. Συμμετείχε στον δίσκο του Χ.Χάλαρη ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ με τους Ν.Ξυλούρη-Δ.Γαλάνη. Ερμήνευσε τραγούδια σε 4 μεγάλους δίσκους ΔΡΟΣΟΥΛΙΤΕΣ Χ. Χάλαρη-Ν.Γκάτσου, ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Χ. Χάλαρη-Γ.Κακουλίδη και Θ. Αγγελόπουλος, ΠΑΘΗ ΑΠΟΚΡΥΦΑ Χ. Χάλαρη και Γ. Κακουλίδη, ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ Χ. Χάλαρη-Γ. Λογοθέτη.

Ο Χρύσανθος Θεοδωρίδης πέθανε στις 30 Μαρτίου, 2005, σε ηλικία 71 χρόνων, λίγο μετά την τελευταία του δημόσια εμφάνιση στην Θεσσαλονίκη.

Σενιέ Αντρέ


Η Γαλλική Επανάσταση του 1789 ήταν η κοινωνική επανάσταση που κατάργησε την απόλυτη μοναρχία στην Γαλλία γκρεμίζοντας το φεουδαρχικό σύστημα και αντικαθιστώντας το με το δημοκρατικό, και ώθησε σε αναδιοργάνωση την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η Γαλλική Επανάσταση ενέπνευσε τους λαούς όλης της Ευρώπης στο να παλέψουν ενάντια στην εκμετάλλευση και την απολυταρχική μοναρχία, αποτελώντας το έναυσμα για τον ξεσηκωμό στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα.

Η επανάσταση οργανώθηκε από την ανερχόμενη αστική τάξη, η οποία εμπνευσμένη από τα κηρύγματα των Διαφωτιστών και με κεντρικό σύνθημα το τρίπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη», θέλησε να βελτιώσει την υπάρχουσα μοναρχία μετατρέποντάς την σε συνταγματική και όχι να την καταργήσει. Στην πορεία όμως, η μοναρχία καταργήθηκε και μετά από περιόδους τρομοκρατίας αλλά και οργάνωσης δίκαιου κράτους, η νεοσύστατη Δημοκρατία καταλύθηκε από την δικτατορία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ και η βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα αποκεφαλίστηκαν στην γκιλοτίνα.

Ο ποιητής Αντρέ Σενιέ (30 Οκτωβρίου 1762- 25 Ιουλίου 1794) ήταν Ελληνογάλλος. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους των νεοκλασικιστών.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε στη Γαλλία. Στη συνέχεια υπηρέτησε στο διπλωματικό σώμα. Αρχικά υποστήριξε τη Γαλλική Επανάσταση, αλλά όταν διαμαρτυρήθηκε για τις ακρότητες της Τρομοκρατίας, φυλακίστηκε και λίγο αργότερα καρατομήθηκε. Έγραψε διδακτικά ποιήματα, ελεγείες, ωδές, ειδύλλια (Βουκολικά) και πολιτικά ποιήματα.

ενάντια
cyprus

"εθνικισμός δεν είναι να ζητάς το δίκιο και να διατηρείς αναλείωτη την μνήμη"
"...σπίτι μου είναι ο δρόμος..."

Παρασκευή, Νοεμβρίου 10, 2006

Knife Dance

αθάνατος


Chrisanthos Theodoridis was born in 1934 in Inoi, Kozani from Pontian parents that were descended from the village Perizkiatzit, in Kars of the Caucasus region. After finishing elementary school, he attended the Valtadorio Gymnasium of Kozani, and after the explosive debut of the Civil War he and his family move to Pireas, in the neighborhood of Drapetsona. He transferred to the First Model Gymnasium of Pireas, which today is called the Ionidios Model School of Pireas. He graduated in 1954. In one year, he served his army tenure and was discharged in 1957.

He first began singing as a student in high school in 1951. He sang at the radio stations of Athens with the ensembles of Nikos Papavramidis and Nikos Spanidis from 1951 through 1958. He has collaborated with nearly all the Pontian societies of Athens in all sorts of cultural events. In 1959 he moves to Thessaloniki where he remains until 1975. There he performs together with the veteran and unrepeatable lyra player Gogos Petridis (Chrisanthos had given him the name “the ‘Patriarch’ of the Pontian lyra”). Chrisanthos together with Gogos, for the first time ever, performs Pontian music in night clubs in Greece, with premiers in Kalamaria and Polihni. He becomes a member of major Pontian societies such as Efxinos Leshi and Faros Pontion, performing at radio programs in Thessaloniki. He collaborated for 13 years with the folklorist Stathis Efstathiadis in radio programming and in Pontian theatrical presentations all over northern Greece.

The Enosis Pontion Society of Polihni, in one of their most prominent events, on November 5, 1993, decided to publicly honor Chrisanthos with a gold medal and an honorary diploma at the club Mithrio, acknowledging his huge contribution to Pontian Hellenism and Pontian musical heritage. In addition to Gogos Petridis with whom he collaborated for 18 years, he had performed together with various lyra players such as Georgoulis Kougioumtzidis, Dimitris Kougioumtzidis, Giorgoulis Kousidis, Panagiotis Aslanidis, Nikos Ioannidis, the late Kostikas Tsakalidis, Mihalis Kaliontzidis, Kostakis Petridis (the son of Gogos), Andreas Kougioumtzidis (the son of Georgoulis), Christos Tsenekidis, Thodoros Veriotis, and Dimitris Piperidis.

In addition to Pontian music, Chrisanthos has collaborated with the composer Christodoulos Halaris from 1973 singing cultural Greek music. In 1975 he appears at the Aposperida Club in Athens with Nikos Xilouris, Mariza Koch and the composer Christodoulos Halaris, singing Pontian songs and songs composed by Halaris. In 1976 he participates in concerts with Halaris and Xilouris all over Greece. From 1979-1980 he performs the works “Perses” and “Romanos o Melodos”, among others, in concerts by Halaris at Lycabettus Theatre. In 1980 together with Halaris he tours France performing composed works and Pontian songs. In 1981 he performs at the University of Lille in France. In February 1983 he travels to West Germany (Bonn, Dusseldorf) and to Geneva Switzerland for performances. In May 1983 in Marseilles he performs the work of Halaris “Pathi Apokrifa” with a poetic renditioning by G. Kakoulidis.

Among some of his performances abroad:

1964 West Germany
1971 USA, Canada
1972 West Germany
1974 Australia
1979 Sweden
1980-83 France, West Germany, Switzerland
1984 Canada, USA
1985 West Germany, Sweden
1988 Germany
1990 Canada, USA
1991-92 Germany

He has appeared on television programs with Pontian songs and music of Hristodoulos Halaris. His first recording was made in 1954, a 78 rpm recording. He has recorded 30 45-rpm recordings and 10 LP albums with Pontian songs.

Chrisanthos Theodoridis passed away on March 30, 2005 at the age of 71, a few days after his last performance in Thessaloniki.