ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΡΕ ΣΕΙΣ....

Μπορεí να κóψουν óλα τα λουλούδια αλλά δεν θα αιχμαλωτίσουν την άνοιξη.

Τσε

κοινωνικές χωματερές

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ

Αυτές είναι οι κοινωνικές χωματερές, την τραγική πραγματικότητα των οποίων, το σύστημα θυμάται μόνο όταν αυτές πρόκειται να φιλοξενήσουν εκλεκτά –"επώνυμα" μέλη του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πρόσφατη καταδίκη πρυτάνεων και λοιπών, στο μεγάλο σκάνδαλο του Παντείου Πανεπιστημίου. Για τους "ανώνυμους", πέρα βρέχει. Μπορούν να αυτοκτονήσουν, να δολοφονηθούν, να πεθάνουν, να εξευτελιστούν, να τρελαθούν, με την άνεση τους. Αυτές είναι οι κοινωνικές χωματερές στις οποίες, η έντιμη κοινωνία μας, ζητάει να πεταχτούν παιδιά, ακόμα και για ένα μπουκάλι, για μια στρακαστρούκα, για ένα καπνογόνο. Τα καλύτερα, έρχονται. Και είμαστε όλοι συνένοχοι.

Νεκρός μέσα σε κελί του τμήματος Μεταγωγών Θεσσαλονίκης βρέθηκε στις 5:35 τα ξημερώματα 26χρονος κρατούμενος των δικαστικών φυλακών Κομοτηνής. Σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομικής διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, ο νεαρός άνδρας υπέστη κρίση επιληψίας και ο θάνατος του διαπιστώθηκε από το προσωπικό του ΕΚΑΒ.
Για το περιστατικό ο εισαγγελέας διέταξε τη διενέργεια προανάκρισης, καθώς δύο ώρες πριν το τραγικό συμβάν ο 26χρονος παρουσίασε παρόμοιο πρόβλημα υγείας. Ωστόσο, το προσωπικό του ασθενοφόρου που τον εξέτασε έκρινε ότι η κατάσταση του δεν εμπνέει ανησυχία και δεν ήταν απαραίτητη η διακομιδή του σε νοσοκομείο.
Ο 26χρονος είχε μεταχθεί στην υποδιεύθυνση Μεταγωγών Θεσσαλονίκης από την Κομοτηνή, προκειμένου να παρουσιαστεί στο Α' Tριμελές Eφετείο και να δικαστεί για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών.

πηγή: in.gr

Ήταν μόλις 15 χρόνων, πιάστηκε με... 15-20 γραμμάρια χασίς, διαπιστώθηκε ότι πάσχει από ψυχολογικά προβλήματα, αλλά οι «αρμόδιοι» τον έστειλαν στη φυλακή, όπου βρέθηκε από συγκρατούμενούς του απαγχονισμένος, προς δόξαν του σωφρονιστικού μας συστήματος.
Η τραγική διαδρομή του ξεκίνησε από την Πολωνία, απ' όπου ο έφηβος Ματιέα Ντομίν έφυγε πριν από δύο χρόνια με τους γονείς του, αναζητώντας στην Ελλάδα ένα καλύτερο αύριο.
Στην Αθήνα έμπλεξε, αβοήθητος, και συνελήφθη από την Αστυνομία... «για συμμετοχή σε κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών», οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη και με εντολή εισαγγελέα κλείστηκε ως υπόδικος στις Φυλακές Ανηλίκων Αυλώνα.
Από εκεί, όταν από τα στοιχεία διαπιστώθηκε ότι είχε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα χωρίς καμία συμπαράσταση -δεν δεχόταν συχνά επισκεπτήριο- τον παρέπεμψαν στις 27 Φεβρουαρίου στο Ψυχιατρείο των Φυλακών Κορυδαλλού για «θεραπεία και παρακολούθηση» που φαίνεται ότι απέδωσαν, αφού προχθές το μεσημέρι κρεμάστηκε με το σεντόνι του που είχε περάσει στο σιδερένιο προστατευτικό πλέγμα του ηλεκτρικού λαμπτήρα.

πηγή: enet.gr

Όπως καταγγέλλουν κρατούμενοι, ξεπερνούν τους 100 οι νεκροί φυλακισμένοι τον τελευταίο χρόνο. Μόνο στις φυλακές Κορυδαλλού σαπίζουν σήμερα αβοήθητοι περίπου 30 καρκινοπαθείς κρατούμενοι. Παρ' ότι έχουν μικρό υπόλοιπο ποινής, τα δικαστικά συμβούλια αρνούνται να τους αποφυλακίσουν. Συχνές είναι οι καταγγελίες για απάνθρωπες συνθήκες σε ειδικά κελιά των ψυχιατρείων των φυλακών.
Η ζωή ενός ακόμη κρατουμένου, του Π. Γεωργιάδη, κινδυνεύει σοβαρά ύστερα από πολύμηνη απεργία πείνας. Διεκδικεί αξιοπρεπή συμπεριφορά, επιτάχυνση των δικών του και χορήγηση άδειας. Αντιμετωπίζει την εκδικητική άρνηση των Αρχών. Ίσως γιατί κατήγγειλε με παρρησία το προηγούμενο μεγάλο έγκλημα, όταν τέσσερις κρατούμενοι κάηκαν αβοήθητοι στο κελί τους.

πηγή: enet.gr

Άλλη μια τραγωδία στις φυλακές του Κορυδαλλού, όπου έχουν σημειωθεί πολλοί θάνατοι από χρήση ναρκωτικών ουσιών, αυτοκτονίες, αλλά και δολοφονίες (!) κρατουμένων από συγκρατουμένους τους. Πιο χαρακτηριστικές είναι οι εξής περιπτώσεις: Στις 28 Ιανουαρίου 2002 δολοφονείται μέσα στο κελί του ο Θ. Γρηγοράκος όταν συγκρατούμενός του έριξε υδροκυάνιο στο φαγητό του. Τον Φεβρουάριο του 2002 δολοφονείται μέσα στο κελί του ο Αλβανός Κωνσταντίν Πάπα.Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2003 βρέθηκαν νεκρές τρεις κρατούμενες από χρήση «κοκτέιλ» ναρκωτικών ουσιών. Λίγες ημέρες αργότερα από θαύμα σώθηκαν άλλες κρατούμενες που μεταφέρθηκαν σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο. Τον Ιανουάριο του 2003 ισοβίτης βρέθηκε νεκρός, μέσα στο κελί 41, στο ψυχιατρείο. Ο ιατροδικαστής εντόπισε μεγάλη ποσότητα τοξικών ουσιών. Τον Φεβρουάριο του 2003 τέσσερις κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση. Σώθηκαν την τελευταία στιγμή. Τον Απρίλιο του 2005 βρέθηκαν νεκροί δύο ακόμη κρατούμενοι, μέσα στο κελί τους, από χρήση ναρκωτικών ουσιών. Τον Μάρτιο του 2006 κάηκαν ζωντανοί τρεις κρατούμενοι μέσα στο κελί τους, στην Δ΄ Πτέρυγα, ενώ ένας τέταρτος διακομίστηκε στο νοσοκομείο με βαριά εγκαύματα. Οι φυλακές παραμένουν μια αιχμηρή υπόμνηση ότι ο πολιτισμός μας δοκιμάζεται και πίσω από τα κάγκελα.

πηγή: kathimerini.gr

ΕΝ ΦΥΛΑΚΗ ΗΜΗΝ ΚΑΙ ΗΛΘΕΤΕ ΠΡΟΣ ΜΕ

ελεύθερος

γάλα

Ξέρετε ότι αν το γάλα στο χάρτινο μπουκάλι δεν πουληθεί στην καθορισμένη χρονική διάρκεια επιστρέφει στη βιομηχανία για να ανα-παστεριωθεί και να ξαναγυρίσει στο σουπερμάρκετ;
Απίστευτο; Ο νόμος επιτρέπει τις μεγάλες βιομηχανίες να επαναλάβουν τη διαδικασία έως 5 φορές, κάτι που αφήνει το γάλα χωρίς γεύση και τελικά χωρίς ποιότητα και διατροφική αξία.

Όταν το γάλα φτάνει στο σουπερμάρκετ για την πώληση, φέρνει έναν αριθμό στο κάτω μέρος της συσκευασίας του. Αυτό το νούμερο είναι από το 1 έως το 5.
Αρκεί να αγοράζετε γάλα που φέρει έως τον αριθμό 3, δηλαδή γάλα που έχει ανα-παστεριωθεί 2 φορές.
Σας συμβουλεύουμε να μην αγοράζετε γάλα με αριθμό 4 ή 5 γιατί η ποιότητά του έχει καταστραφεί.
Αν αγοράζετε κασόνι με μπουκάλια γάλα, ο ίδιος αριθμός αναγράφεται στο κάτω μέρος του, 1 έως 5.
Αν έχει τον αριθμό 1 σημαίνει ότι βγαίνει από το εργοστάσιο για πρώτη φορά, αλλά αν έχει τον αριθμό 4 σημαίνει ότι έχει ήδη γυρίσει πίσω στη βιομηχανία 3 φορές.

Κιντέας

Ποντιακές Συνταγές


Ονομασία : Κιντέας

Συστατικά : 1 κιλό τσουκνίδες χόρτα, δυόσμο ή σκόρδο (προαιρετικά).

Εκτέλεση : Πλένουμε τις τσουκνίδες, τις βράζουμε και τις στραγγίζουμε. Τις ρίχνουμε σε μία κατσαρόλα, προσθέτουμε αλεύρι και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσουν οι τσουκνίδες και να πάρουν μορφή κρέμας. Έπειτα τα βράζουμε σε χαμηλή φωτιά με λίγο λάδι για 5 λεπτά και ανακατεύουμε συνεχώς.

βαναυσότητα

O Γιώργος και η Μαρία γνωρίζονται, ερωτεύονται και μετά την πρώτη φορά που κάνουν σεξ κάθονται ξαπλωμένοι και συζητάνε:
- Θα σε λέω Ευα, λέει ο Γιώργος.
- Γιατί Ευα; τον ρωτάει η Μαρία.
- Γιατί είσαι η πρώτη μου, της απαντάει Γιώργος.
- Ωραία και εγώ τότε θα σε λέω Peugeot, του λέει η Μαρία.
- Γιατί Peugeot; την ρωτάει.
-Γιατί είσαι ο 307ος!

βραδινές περιπολίες

Τα ξεφτίλια κυματίζουν
οι επίσημοι δακρύζουν
το μετρό στην Ολυμπία
και ο έρωτας στη μαύρη αγορά
τα σικέ χτυπάνε φιέστα
και η πρέζα δίνει ρέστα
ανοξείδωτο το άγχος
και η πλήξη παίζει δορυφορικά.

Βραδυνές περιπολίες
κράτα εσύ τις εξουσίες
παίρνω εγώ τα όνειρά μου
και τα βγάζω βόλτα στα στενά

βραδυνές περιπολίες
κράτα εσύ τις εξουσίες
να σου γράφω αφιερώσεις
τοίχο τοίχο δε σ'αντέχω πιά.

Βρέχει κύπελα η τρέλλα
και η μοναξιά ομπρέλλα
τα εξάσφαιρα γαυγίζουν
σπάει τα ρεκορ και τρέχει ο τσαμπουκάς
ξεπουλάνε οι προστάτες
αναψυκτικά φλοκάτες
θα μας μείνουν τα καπέλα
τα χαπάκια και το νέφος της φωτιάς.

Στίχοι- Μουσική-Πρώτη εκτέλεση : Σταμάτης Μεσημέρης

brutal

ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΩΝ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΙΤΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 1.000.000 ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΣΗΜΕΡΑ

τέχνη

Σκοπός της τέχνης είναι να προκαλεί,
να ευαισθητοποιεί, να ερεθίζει το μυαλό και την σκέψη,
να είναι και ανατρεπτική και αιρετική μερικές φορές

μέχρι πού όμως; ποιά είναι τα όρια της τέχνης;;;;

κοινωνία της πληροφορίας

9zc0PYqkQ7qdUKqt2_u2m2r2ufhGe771uDLWaNrd7lz98KwT7YFXjsu10Wis
LuefDfLgc1fZ2py6wjSqDDreaY8z3Rp2DDUdJPgqANj0euZ4v_2D1alx6zHf
2c4oc61K-YDD2ADHMzgze56n-lKwf4RYdHmfL-OtudcgKDQJ_MEDpfCWuOvc
Zpc2qfA2xTws5n8fVasVM0V6L-vqKbXAi-wKi5CT_w_E5Ykrof9tqNL5JCTQ
n4S4c1kr4D-xfHrV0xHCRKNqS0sanq6myLIrw1nnaJDfG5sCMlbozyTOMDMC
RhJXkD1AqiPGTyTGtYJIxqj5ZYkCTlVjpktMDEY5eM95E_fWXuDKUOPB8-tm
Twh9Pp-Wb2RemEiAp7pcA6en38qG5P4uO-xvtRVrirPe_UvG4rxj2zbQT3TR
J5ORf3Ir4BZVhxJYXMoZqEU1ESY5TmKmi6kx5r-rslEGle0cHe2nXLvdBtVr
JYrgTkN4XXQrL2lOB-fPUSVei2dP8fpiedPSDTJmNeWBSVD0AAWITstxn6qd
ZI6dvuDatEi_yY1P5uYoiiCsfXuJA3Rr2rQTJOuHLaRHhHGvrMAnJkG7MPwF
Yz7ed3NysKBLlJslT69fsqM-dgvtNsHzINwyMTGe7_p6d45xFPHMYIPKa_8G
Yd6O2n-ihQWGDiYdM9TQh3IcJ3qtMrzBoleEfEY6HDRppx2p8Po9Yqx-ribR
9Y9nRRBSbWzoWGYTnYFt5ThPixhJgbD3dv-dNV2DMXjvOKkx-zOg_vPqNnUp
I41Drjr4SBdG6fzwOvt2O00ZxrELhLG7Ewc90-5_9SjotkcdYA6pdHu3c2it
loPAEUfMl16naw5cP4XJWgDz0Se7XZyCBoltEPKumG28oXhUjMUNJzCb2fQP
Xu1iWhPEYssv0_1kWdwW9oQ8FzvqTuxxWnvjGTPNDLgfJpDvOzeSVMRGGU8v
atgtbvoq13HXs7CPyGYF4V7CM_h4hi5jnjj3qcNAWYi9Iv2oGZ8FVJIJ6--V
6NB12krqBOj5df_iQ1Bz475iVMMoxpF-spHFMZ3Rto103KcgdJVecUcOorCU
4Ol14v1fg89zGtTpJjkXGJ5heOZz7Rs44EVg2RtFtnh1GLKamQuuSDTDkceE
utCyJuJGLLqYqxSTaX1GkhBe6KaVXAb6XJEZPpIrUQyWKeK_26LRN6_R8a1l
Kt7H2eciALaUaY1AtCHGJ3irqfpnClRrLEshUGW5eduws1DLPQ8PjQaSvHVy
e195c5CjNnevjYIhM6H1vjaPvDWxY17kqilwVGACdAlqdb2sRIf-BdGGQlVV
G4aD2ZUxVO0IPYVDGtw7_pOSmRZC9qP0iRYDWy-DADL5MCIPDt0pwd5kTNEi
df6i3_5OpfsL82Q8ShRGjOQiSo-_JuT0siidCR2sDMvbN4VnHJjZ_GJGtDYI
35cXgfwjQO0SsOoEOEE_A9GapA-D3ybQkeJODwPL3zceoqlgjOyBzmqWYcAn
alxsBt44pVZs3Ek=

καληνύχτα

«Nous n’osons plus chanter les roses»

Εγώ φοβούμενος τα τετριμμένα
πολλούς μου λόγους αποσιωπώ.
Εν τη καρδία μου είναι γραμμένα
πολλά ποιήματα· και τα θαμμένα
εκείνα άσματά μου αγαπώ.

Ω πρώτη, αγνή, μόνη ελευθερία
της ήβης προς την ηδονήν ροπή!
Ω μέθη των αισθήσεων γλυκεία!
Τας θείας σας μορφάς κοινοτοπία
φοβούμαι μη υβρίση ποταπή.

( κ.π.καβάφης Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)

listen : two